| : Κυρία Υπουργέ Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Κύριε Υφυπουργέ Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Κύριε Υφυπουργέ Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κυρία Πρόεδρε της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, Κυρία Πρόεδρε του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγινής και Ασφάλεια στην Εργασία, Κύριε Διευθύνοντα του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας, Κύριε Διευθύνοντα του Διαχειριστή Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ελεκτρικής Ενέργειας, Κύριε Πρόεδρε της Γενικής Ομοσπονδίας Προσωπικού Κλάδου Ελεκτρικής Ενέργειας, Κυρίες και Κύριοι Μέλη των Διοικήσεων και Στελέχη του Ομίλου ΒΕΙ, Κύριες και αγαπητοί συνάδελφοι, Σας καλωσορίζουμε στην εκδήλωσή μας για την ημέρα της γυναίκας και σας ευχαριστούμε θερμά για την παρουσία σας στον ιστορικό χώρο του Δημοτικού Μουσικού Θεάτρου Μαρία Κάλας, που επί χρόνια στέγαζε τη λιρική σκηνή. Για δεύτερη συνεχή χρονιά τιμάμε τις εργαζόμενες της ΔΕΙ. Για την επιχείρηση δεν σηματοδοτεί μόνο μια διεθνή ημέρα, αλλά και μια διαρκή δέσμοψη. Παρακαλώ λοιπόν την Υπουργό, ξεκινώντας διοικητήσης ανασυγκρότησης, κυρία Μαριλίζα Ξανογιανακοπούλου, να απευθύνει χαιρετισμό. Κύριε Πρόεδρε της ΔΕΙ, αγαπητοί συνάδελφοι Υφυπουργοί της Κυβέρνησης, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής Παραγωγής και Μπορίου της Βουλής, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε, καλώς ήρθατε daha πιο ευερετικά για το που έλεγα επίσης, για το οικογένειό που διαδραμάτισε και στα χρόνια της κρίσης, των εργαζομένων του ΔΥΕΙ στη μεταπολίτευση, ήταν πολύ σημαντική συνολικά για το εργατικό κίνημα στη χώρα μας, άνοιξαν τον δρόμο και συνέβαλαν καθοριστικά στην αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, αλλά και στην κατοχύρωση των κοινωνικών δικαιωμάτων. Αλλά χαίρομαι και με την ευκαιρία της ημέρας της Παγκόσμιας της Γυναίκας, που βρίσκομαι σήμερα εδώ μαζί σας, γιατί η ΔΥΕΙ είναι πραγματικά ο κατάλληλος χώρος για τον εορτασμό αυτής της ημέρας. Η ΔΥΕΙ ήταν και παραμένει πρωτοπόρα και στα θέματα της ισότητας. Από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της ΔΥΕΙ, εφάρμοσε την αρχή της ίσης μεταχείρισης. Και όταν θεσμοθετήθηκε η ίση ΑΜΒ, ήταν πάλι από τις πρώτες μεγάλες επιχειρήσεις που το κατοχύρωσε και το διασφάλισε στην πράξη. Η ΔΥΕΙ είχε αναδείξει πολλές γυναίκες σε θέσεις ευθύνης όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και πολλές γυναίκες σε χώρους εργασιών της ΔΥΕΙ, που ήταν πάντα ανθρωκρατούμενοι χώροι. Μιλάω για τους τεχνικούς, μιλάω για τα εργοστάσια, μιλάω για τα ορυχεία της ΔΥΕΙ. Το άξιο γυναικείο δυναμικό της ΔΥΕΙ, πιστεύω πραγματικά ότι αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα που τελικά έχει η ΔΥΕΙ και σε αυτήν την ανταγωνιστική περίοδο που διανύουμε και τη σημαντική νέα περίοδο που έχει ανοίξει για τη χώρα μας μετά τα μνημόνια. Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας δεν είναι μια τυπική επέτειος και δεν πρέπει να την αντιμετωπίζουμε έτσι. Παραμένει πάντα επίκερη και στην εποχή μας αποκτά νέο νόημα, αλλά θέτει και νέες ευθύνες, νέες προκλήσεις και νέα διακοιβεύματα. Πιστεύω ότι πρέπει να την προσεγγίζουμε με τρεις διαστάσεις. Η πρώτη διάσταση αφορά την κοινωνική αγωνιστική πτυχή της μέρας και των αγώνων της γυναίκας. Από τις εργάτριες της κλωστοϊφαντουργίας στη Νέα Υόρκη το 1857, που κατέβηκαν σε μαζική απεργία για να διεκδικήσουν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, μέχρι τις σουφραζέτες και τον αγώνα για την ψήφο και τα πολιτικά δικαιώματα, από την Κλάρα Ζέτκιν και την Αλεξάνδρα Κολοντάη μέχρι την Καλλιρόη Παρέν, η ισότητα των γυναικών, η ισότητα των φίλων, ήταν, εξ αρχής, και παραμένει στις μέρες μας, ζήτημα βαθιά δημοκρατίας, κοινωνικής απελευθέρωσης, μέρος των μεγάλων κοινωνικών κινημάτων και αγώνων του 19ου και του 20ου αιώνα. Είναι επίσης μια ευκαιρία για να αναλογιστούμε τα βήματα και τις κατακτήσεις μας στη χώρα μας, αλλά και το τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα. Γιατί σίγουρα πρέπει να δούμε την πορεία αυτή την αγωνιστική των θεσμικών και κοινωνικών κατακτήσεων. Από την ενεργό συμμετοχή των κυναικών στην εθνική αντίσταση, το δικαίωμα στην ψήφο το 1952, την ιστορική αλλαγή του οικογενειακού δικαίου το 1982 και φυσικά την κατοχύρωση της ισότητας ρητά στο σύνταγμα μεταπολητευτικά, όπως και τους πρόσφατους νόμους της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για τις αυξημένες ποσοστώσεις των γυναικών στα ψηφοδέλφια σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες, αλλά και πάνω απ' όλα αυτήν την περίοδο που διανύουμε μετά τα νελμόνια μέσα από την κατοχύρωση ξανά των κοινωνικών δικαιωμάτων και του κοινωνικού κράτους, τώρα που η χώρα μας αναχτά ξανά τη δυνατότητα της κυριαρχίας και της άσκησης πολιτικής. Να επισημάνω επίσης, γιατί έχει ιδιαίτερη σημασία, ότι πέρυσι η Ελληνική Βουλή κύρωσε τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, καθώς και της συνδοικογενειακής βίας, ένα μεγάλο πρόβλημα στις μέρες μας, το οποίο διωκόθηκε ακόμα πιο πολύ και στην Ευρώπη και στην χώρα μας, στην περίοδο της κρίσης. Αυτές τις μέρες, πρόκειται το Υπουργείο Σωτερικών και ο συνάδελφος Αλέξος Χαρίτσις, να παρουσιάσει ένα σχεδιονόμο που έρχεται να ενισχύσει ακόμα περισσότερο θεσμικά την ισότητα των δύο φίλων και να αναφερθώ και σε κάτι υπόφορα το δικό μου Υπουργείο Δικητικής Ανασυγκρότησης και την Δημόσια Διοίκηση, όπου πριν ένα μήνα ψηφίστηκε με ευρύτα τη πλειοψηφία στη Βουλή, ο νόμος 4590, που μεταξύ των άλλων αφορά κυρίως την ενίσχυση της Δημόσιας Διοίκησης, του προγραμματισμού των προσγλήψων και του ΑΣΕΠ, έχει όμως και ένα μεγάλο κεφάλαιο που αφορά το υπαλληλικό δίκαιο και τα υπαλληλικά δικαιώματα, όπου ενισχύουμε περαιτέρω τα κοινωνικά δικαιώματα των γυναικών και των μητέρων και κάθε μορφής οικογένειας στη σύγχρονη εποχή μας. Η τρίτη διάσταση, που είναι αυτή που βάζει και το διακύβευμα από σήμερα και στο μέλλον, έχει να κάνει με το πού βρίσκεται σήμερα το θέμα της ισότητας, γιατί δεν αρχί βέβαια η θεσμική κατοχύρωση. Ξέρουμε όλοι ότι η πρόοδος στα θέματα της ισότητας και της ένταξης των γυναικών στην παραγωγική διαδικασία και στις κοινωνικές λειτουργίες αντανακλά σε κάθε χώρα και κοινωνία και το βαθμό προόδου. Αλλά αντανακλά ταυτόχρονα και την καθυστέρηση αλλά και την οπισοδρόμηση. Και το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε αυτή την περίοδο παγκοσμίως αλλά και στην Ευρώπη είναι δυστυχώς η οπισοδρόμηση και των κοινωνικών κατακτήσεων και των θεμάτων της ισότητας. Γιατί ξέρουμε ότι δεν αρχί η θεσμική καταχείρωση. Η Δημοκρατία, τα πολιτικά δικαιώματα, τα κοινωνικά δικαιώματα θέλουν συνεχή ενασχόληση, αγώνα και κατοχύρωση στις νέες συνθήκες. Χρειάζονται συνεχή επιβεβαίωση. Ιδιαίτερα σε περιόδους αστάθειας, κρίσης και ανακατατάξεων όπως αυτοί που ζούμε. Και φίλες και φίλοι, η διεθνής πραγματικότητα δεν είναι ενθαρρυντική. Και δεν είναι ενθαρρυντική και στα θέματα της ισότητας. Στον μισό κόσμο σήμερα, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν τη φτώχεια, τις διακρίσεις, την καταπίεση, την προσφυγιά, τον πόλεμο και τον αποκλεισμό. Και δυστυχώς, οι συνθήκες αυτές συνεχώς επιδινώνονται. Σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής, γειτονικές μας χώρες, της Ασίας, της Αφρικής, κατακτήσεις ή αστοπεριορισμένες κατακτήσεις, που είχαμε δει να κατοχυρώνονται μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υποχωρούν ή και καταργούνται τελείως μέσα από την επικράτηση φονταμανταλιστικών καθεστώτων και δυνάμεων. Η μεγάλη οικονομική κρίση στην Αμερική και στην Ευρώπη είχε άμεσο αντίκτυπο στις γυναίκες. Είτε όσον αφορά την ανεργία, που κυριαρχούν οι γυναίκες δυστυχώς στα θέματα της ενεργίας, αλλά βέβαια και στην αποδυνάμωση του κοινωνικού κράτους που είναι η μεγάλη προϋπόθεση για την ισότιμη συμμετοχή των γυναικών και στην πολιτική και στα κέντρα αποφάσεων και από άλλα από όλα στην εργασία και στις κοινωνικές δραστηριότητες. Τα μηνύματα από την Ευρώπη συνολικά, τα επίσημα στοιχεία της Ευρώπης και αυτά δεν είναι ενθαρρυντικά. Έχει αυξηθεί πέραν της ανεργίας των γυναικών, αυξηθεί η ψηφιακή τους υστέρησης σε όλα τα προγράμματα ψηφιακής συνοχής, γιατί αυτό είναι το νέο χάσμα και η νέα ανισότητα που δημιουργείται στην Ευρώπη. Οι γυναίκες αυτή τη στιγμή θεωρούνται προτεραιότητα και επειδή μίσος υπουργείο συντονίζουμε την ψηφιακή συμμαχία στην Ελλάδα, έχει με ευρωπαϊκή οδηγία τεθεί ως προτεραιότητα να ενταχθούν οι γυναίκες στην ψηφιακή εποχή, όπου βρίσκεται περισσότερο η κοινωνική ανισότητα από τις πλήτη, αλλά και το τρομερό που βλέπουμε, και αυτό είναι χαρακτηριστικό της εποχής που ζούμε, είναι ότι και στα θέματα της βίας, της βίας συνολικά και της ενδοικογενειακής, τα νούμερα είναι ανατριχιαστικά στην Ευρώπη. Μία στις τρεις γυναίκες, το 32% του γυναικού πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άνω των 15 ετών, είτε σωματική είτε και σεξουαλική βία αυτή την περίοδο της κρίσης. Αυτά λοιπόν όλα και σε συνδυασμό με το μαύρο σύννεφο που βλέπουμε να αναπτύσσεται στην Ευρώπη μέσα από τον κατακερματισμό που άφησε πίσω της η κρίση, η λιτότητα και οι ιδεολογικές αιμονές του νεοφιλελευθερισμού, βλέπουμε και το αυγό του φιδιού να έχει σπάσει, ακροδεξιές δυνάμεις να αναπτύσσονται, ιδιότυπες λαϊκιστικές ακροδεξιές ηγεσίες να αναδεικνύονται και μια διολύσιση συνολικά συντηρητικών δυνάμων προς τα δεξιά. Βλέπουμε λοιπόν ένα πεδίο που έρχεται περαιτέρω να αμφισβητήσει ακόμα και τις θεσμικές κατακτήσεις. Και εδώ να αναφερθώ χαρακτηριστικά ότι μετά την εκλογή του προέδρου Τραμς στην Αμερική, το πρώτο προεδρικό διάταγμα που υπέγραψε αφορούσε τον περιορισμό καθεστόστος που ίσχε συστημένες πολιτείες για τις αμπλώσεις. Ή ανθυμόσοστε όταν έγινε η προεδρική εκλογή στη Γαλλία τον εκπρόσωπο της ιδρυτικής παράταξης που μιλούσε ότι οι γυναίκες πρέπει να γυρίσουν πίσω στα σπίτια τους. Άρα λοιπόν φίλες και φίλοι, η μέρα της γυναίκας είναι και πρέπει να είναι μέρα δημοκρατικής και κοινωνικής εγρήγορσης πάνω από όλα. Η μέρα που μαζί οι γυναίκες και οι άντρες επιβεβαιώνουμε την πίστη μας στην ισότητα, στην εμβάθηση της δημοκρατίας στα κοινωνικά δικαιώματα και στην κοινωνική δικαιοσύνη. Σας ευχαριστώ πολύ. Κυρία Υπουργέ, σας ευχαριστούμε θερμά. Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Γιώργος Ταθάκης δυστυχώς δεν μπορεί να είναι σήμερα μαζί μας λόγω της συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής. Παρακαλώ τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Γιώργο Δημαρά να απευθύνει χαιρετισμό. Κύριε Πρόεδρε της ΔΕΕ, κυρίες και κύριοι, ξέρουμε πόσα έχει προσφέρει η ΔΕΕ σε αυτό το τόπο. Είναι θεμέλιο για την κοινωνία και την οικονομία. Συνεχίζει να προσφέρει η ΔΕΕ και τη συγχαίρομαι για όλη τη δουλειά που έχει κάνει τώρα και που έχει πολλή ακόμα δουλειά να κάνει και να προσφέρει στην ελληνική κοινωνία. Σας συγχαίρω, κύριε Πρόεδρε, και τα μέλη του Δικητικού Συμβουλίου που τιμάται τη μέρα της γυναίκας, τιμάται τη γυναίκα και μέσα στη ΔΕΕ, αλλά και γενικώς τη γυναίκα στον κόσμο, στον πλανήτη. Ως κυβέρνηση και εμείς, και ως ΣΥΡΙΖΑ ενώ και ο οικολόγιος πράσινος ο οποίος εγώ προέρχομαι, θέτουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των κυναικών σε πρώτη προτεραιότητα δίπλα στην προστασία του περιβάλλοντος και της ζωής στον πλανήτη, γιατί η γυναίκα είναι η ζωή. Η ημέρα της γυναίκας δεν θεσπίστηκε τυχαία από τον ΟΥΕ το 1975. Είχαν προηγηθεί αγόρες, διαδηλώσεις σε όλο το δυτικό κόσμο σε συνέχεια και της τριγυλικής διαμαρτυρίας των εφαρτουργών της Νέας Υόρκης το 1877. Για τη θέσπιση της ημέρας της γυναίκας πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πρωτοστάτησαν τα παγκόσμια σοσιαλιστικά κινήματα στις ΗΠΑ, Ρωσία, Ευρώπη. Οι γυναίκες κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου στη Συμβουλτική Ένωση το 1917 και στη Γερμανία το 1918. Η σημερινή μέρα αποτελεί η μέρα μνήμης των αγώνων των γυναικών για ισότητα. Τούτο σε πολλές γωνιές του πλανήτη, αλλά και στον αναπτυγμένο κόσμο σε διαφορετικό βαθμό, βέβαια, είναι ακόμα ζητούμενο. Θα θέλα να σκεφτούμε όχι μόνο τις γυναίκες στη χώρα μας και τις γυναίκες στην Ευρώπη. Να σκεφτούμε τις γυναίκες που ζουν στην Αφρική που δεν έχουν ούτε τροφή να δώσουν στα παιδιά τους ούτε νερό να δώσουν στα παιδιά τους. Να σκεφτούμε τις γυναίκες που ζουν στην Ασία που ακόμα φοράνε την μπούργα και να πούμε εμείς ο πρώτος γυναίκας εμείς ο πολιτισμένος εισαγωγικά ή χωρίς εισαγωγικά κόσμος τι ευθύνη έχουμε πλέον πλανήτικη. Πώς πρέπει να βοηθήσουμε όλο τον πλανήτη η γυναίκα να πάρει τη θέση της αλλά και οι άνθρωποι να μπορούν να έχουν τα στοιχειώδη για τη ζωή. Έχουμε κρούσματα ακόμα και στο δικό μας κόσμο το προδεδομένο σεξουαλικής παρενόχλησης εργαζομένων γυναικών στον χώρο εργασίας καθώς και ενδοοικογενειακή βία εναντίον γυναικών που συνεχίζει να αποτελεί σκληρή καθημερινή πραγματικότητα. Έχουμε τόσα πλέον που διαβάζουμε στις εφημιρίδες. Είναι γροστό ότι στο γενική οπλισθισμό έχουμε καλύτερα ποσοστά ενεργίας και χαμηλότερους μισθούς για την ίδια εργασία. Οι γυναίκες φτάνουν σε πολύ μικρότερο βαθμό σε ψηλά αξιώματα και στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Αν κοιτάξεις καλύτερα τα γενική ποσοστά ακόμα και στην Βουλή, το ποσοστό των βουλευτών, παρά την ποσόσταση και την ενθάρρηση συμμέτωχης γυναικών επιβιώνεται η ανισοτιμία στην πράξη. Οι γυναίκες έχουν ίσες δυνατότητες και διαπρέχουν στην επιστήμη, την έρευνα, την πολιτική, το εμπόριο και την επιχειρηματικότητα. Παρά την επίτυχση ισότητας δικαιωμάτων σε θεωρητικό και νομικό επίπεδο, επιβαρύνονται σήμερα από πολλά βάρη συνδυάζοντας οικογενειακά και επαγγελματικά χαθήκοντα. Αυτό έγινε πιο αβάσταχτο την εποχή της κρίσης όπου το οικογενειακό εισόδημα έχει μεωθεί αίσθητα. Απηλευθέρωση και διακαιραφέντηση των ανθρώπων που λειτούργιζε και πέρα από τα δικαιώματα της γυναίκας. Ήταν οικορογίδα για την απελευθέρωση όλων των ανθρώπων από τον πολιτανισμό, τον συντηρητισμό και την πατριαρχική ευθαρχική δομή των κοινωνιών μας. Η ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλλα είναι ένδειξη πολιτισμού και δημοκρατίας. Ειδικά για την Ελλάδα η γυναίκα στο παρελθόν έχει παίξει σημαντικό ρόλο τόσο σε ιστορικές στιγμές δείχνοντας ηρωισμό και θάρρος, έχει στηρίξει την οικογένεια και την κοινότητα, την προσφυγιά, σε πολέμους, τη μετανάστευση, σε περιόδους φτώχιας κρίσης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τη συμβολή της γυναίκας, της ελληνίδας γυναίκας, στην εθνική αντίσταση. Η αγρόντισσα ελληνίδα έχει συμβάλει τα μέγιστα στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας αφού έπρεπε να δουλεύει στο χωράβι ή στη βοσκή να φροντίζει την οικογένεια και να μοφωνεί τα παιδιά. Επίσης, η γυναίκα εργάτρια που έπρεπε να δουλεύει στο εργοστάσιο και ταυτόχρονα να μεγαλώνει τα παιδιά της. Παρά τις προόδους που έχουν επιτευχθεί λοιπόν στο επίπεδο ισότητας των δύο φύλων, αν κάνουμε απολογισμό ενός αιώνα, όπου οι γυναίκες απέκτησαν δικαιώματα με πρώτο το δικαίωμα ψήφου, όλα άλλαξαν, αλλά ακόμα υπάρχουν πολλές διακρίσεις σε βάρος. Υπάρχει το trafficking, η πορνία, αλλά και οι θρησκευτικές διακρίσεις όπως η φορολογική δήλωση στο όνομα της Ζυου, που ίσχυε μέχρι τώρα, αλλά η δική μας κυβέρνηση το άλλαξε και πρέπει να αναγνωρίσετε και πράγματα που έκανε αυτή η κυβέρνηση στον τομέα των δικαιωμάτων. Η Οικολογία και η Αριστερά απορρίπτει τα θηλυκά πρότυπα που προβάλλει η διαφήμηση υποτιμώντας τη γυναίκα. Στηρίζουμε τη χειραφέτηση μαζί με τις γυναίκες και όλων των ανθρώπων ανεξαρτή του φίλου και ασεξουαλικού προσαρτηρισμού. Απορρίπτουμε τη βία από όπου και αν προέρχεται ακόμα και από ένα κακώς νοούμενο φεμινισμό που μπορεί να μοιμείται τα ίδια ανδροκατούμενα πρότυπα που ο ίδιος απορρίπτει. Υποστηρίζουμε την καμπάνια υπέρ της παγκόσμιας φεμινιστικής απεργίας που έχει ως βασικά συνθήματα, την καταδίκη κάθε μορφής βίασης βάρος των γυναικών, την καταδίκη κάθε μορφής διάκρισης διαλόγους φίλου, την αντιμετώπιση της αισότητας και των αποκλεισμών που υφίσταται η γυναίκα. Η σημερινή κυβέρνηση πήρε αρκετά μέτρα για τα δικαιώματα σε ομάδες γυναικών που δουλεύουν σε δύσκολες δουλειές για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Υπάρχουν και σήμερα αντιλήψεις και πολιτικές που θεωρούν την γυναίκα κατώτερο είδος. Και δυστυχώς αυτές οι αντιλήψεις με καμουφλάζ αναπτύσσονται στην Ευρώπη και στη χώρα μας. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ευφυσιχάσουμε ότι υπάρχει αισότητα στο νόμο στα δικαιώματα της γυναίκας. Πρέπει να εμπαθύνουμε τη δημοκρατία μας και να την κάνουμε καλύτερη, αθλώντας έμπνευση από τους αγώνες των γυναικών. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Πρόεδρο της Γενικής Ομοσπονδίας Προσωπικού Κλάδου Λεκτρικής Ενέργειας, κύριο Γιώργο Αδεμέδη να χαιρετήσει. Εγώ θα προσπαθήσω να το χαλαρώσω λίγο, αν και είναι πολύ σημαντικά αυτά που έχουν ακουστεί εξόχως σημαντικά. Έχω διαβάσει κάπου, κάποιος θανόνυμος έχει γράψει ότι ο Θεός έπλασε πρώτα τον Αδάμ για να του δώσει περιθώρια και χρόνο να σκεφτεί, να απαντήσει στην πρώτη ερώτηση που θα του έκανε η Εύα. Αν και έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε, ανεπιστρεπτή βέβαιος, όπου οι γυναίκες ήταν του πατρός τους και μετά του αντρός τους και πάντα εύχονταν να είναι τυχερές με τον δεύτερο γιατί για τον πρώτο, για τον πατέρα δεν είχαν καμία δυνατότητα επιλογής. Η διαδικασία και η δυναμική που έχουν αναπτύξει για κοινωνικά δικαιώματα είναι αυτό που σήμερα ανάγκασε να τις κατατάσσει ακριβώς ισότιμες στην κοινωνία παγκοσμίως. Και η 8 Μαρτίου που έχει καθιορωθεί ως παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, προφανώς και έχει καθιορωθεί κάτω από αγώνες. Δεν θέλω να φάω καθόλου χρόνο με όσα έχει πει η Υπουργός και ο Υπουργός. Άλλωστε η ιστορία είναι καταγεγραμμένη και δεν μπορεί κανείς να την αλλάξει. Αυτό που όμως ήθελα να μοιραστώ μαζί σας είναι το εξής. Κάποιοι μου λένε τώρα τι εκδήλωση είναι αυτή η ημέρα της γυναίκας. Γιατί αφού υπάρχει μια ισότητα και έχει σημασία και από πού προέρχονται αυτές οι σκέψεις γιατί τι χρειάζεται να πάτε εκεί και να κάνετε αυτή την εκδήλωση. Φοβούμαι ότι δεν γνωρίζουν την προηστορία για όσα αναφέρθηκε ο Υπουργός και ο Υπουργός. Γι' αυτό το λένε. Φοβούμαι ότι είναι στο δόγμα ότι πρέπει να έχουμε παιδιά, εκκλησία και κουζίνο. Γι' αυτό το λένε. Ξεχνάνε την ιστορία και τους αγώνες των γυναικών έτσι όπως έχουν καταγραφεί, όπως είπαμε και πριν ιστορικά. Γι' αυτό νομίζουμε ότι είναι μια εκδήλωση για να μαζευτούμε για να πούμε δυο-τρία όμορφα λογάκια και μάλιστα να το προσεγγίσουμε και με λογικές ότι εντάξει μπορεί να ξεδώσουν και οι γυναίκες λίγο προς τα έξω σήμερα. Είναι μια εκδήλωση όπου να πάνε να πιούνε και ένα κρασί. Δεν είναι έτσι. Η σημερινή εκδήλωση με τον τίτλο «Φωτίζοντας τη γυναίκα» και από πέρσι που ξεκίνησε μια πρωτοβουλία της διοίκησης είναι μια σημαντική απέναντι στο έτσι κι αλλιώς άλλο μισό του πληθυσμού που του αξίζει και φαίνεται να κατακτά συνέχεια και εδώ εμείς οφείλουμε να δώσουμε θέση και βήμα στον γυναικείο πληθυσμό. Και κατακτά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα είδα κάποια πρόσφατα στοιχεία με αφορμή την εκδήλωση ότι μόλις τέσσερις γυναίκες είχαν εκλεγεί το 1974 στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Σήμερα είμαστε στις 65, είναι 13 υπουργοί και βεβαίως είναι πολύ σωστό αυτό που η κυβέρνηση ψήφισε να αυξηθεί η ποσόστοση στα ψηφοδέλνια γενικότερα και στην Αυτοδιοίκηση και στην Κεντρική Κυβέρνηση προκειμένου να αποδείξουν γιατί έτσι κι αλλιώς τα καταφέρνουν. Εκτός αν είμαστε της λογικής μιας παρημίας δικής μας που προέρχεται από τον Πόντο κυρίως η περιοχή της Ματσούκας στις γυναίκες, τις είχε για τις δουλειές. Έλεγαν οι άνδρες ότι είμαστε τόσο δημοκράτες που τη δουλειά τη δίνουμε στις γυναίκες. Γιατί να πάμε, όσοι γυναίκες είναι αυτές που μπορούν να κάνουν δουλειά. Θέλω να πω με αυτό λοιπόν ότι είναι μεγάλης ιστορικής σημασίας και η σημερινή εκδήλωση και πρέπει να γίνεται αυτό γιατί το έθιξε πολύ σωστά η κυρία Αξιογεννακοπούλου. Εμείς συναδέλφησες και βεβαίως και συνάδελφοι είμαστε, θα έλεγε κανείς, ευλογημένοι. Το αυτονόητο θα μου πείτε όχι. Όπου δουλεύουμε σε μία από τις καλύτερες επικοιρίσεις της Ευρώπης για να μην πω τους κόσμους. Διότι δεν αντιμετωπίζει κανένα απόλυτος πρόβλημα τα θέματα που έχουν να κάνουν με τις εργατσιακές σχέσεις στη σχέση με τις γυναίκες και με τους άντρες. Έξω στην αγορά, αν κάποια γυναίκα μείνει έγκυος μπορεί να χάσει τη δουλειά της. Αυτό δεν συμβαίνει προφανώς σε εμάς. Θα μου πείτε, μιλάς για τα αυτονόητα σε δημοκρατίες. Γιατί αυτό που γίνεται σήμερα στην Ευρώπη είναι πολύ επικίνδυνο για να μας γυρίσουν πολύ πίσω. Εγώ με αυτές τις σκέψεις θέλω να πω ότι οι δικές μας συναδέλφσες που θα βραβεστούν σήμερα προφανώς και είναι άξιες, έχουν αποδείξει ότι μπορούν να κρατούν το τιμόνι όλων αυτών των διευθύσεων των γενικών διευθύσεων των καταστημάτων. Είχαμε την χαρά να τιμήσουμε συναδέλφους οι οποίες, όπως είπε η κ. Ξενοδιαγούπουλου, έχουν πάει σε ανδροκρατούμενους, θα έλεγε κανείς, θέσεις, τεχνικές, χειριστές, μηχανημάτων έργου. Άρα δεν υπάρχουν ταμπού. Ένα μόνο μένει και ευτυχώς που τελευταίως ακούω από την κυβέρνηση ότι μένει να το λύσει ένα πρόσφατο. Είναι το θέμα που έχει να κάνει με τις συντάξεις κυρίας. Αυτό νομίζω ότι πρέπει άμεσα να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία. Έχουμε ακούσει δεσμένους από τους Υπουργούς και από την Υπουργό. Αλλά είναι ένα μελανό σημείο από αυτά που αφήνει πίσω της η ιστορία που λέγεται κρίση, η ιστορία που λέγεται τρόικα, αυτά που έχουν επιβάλλει στη χώρα μας. Φωτίζουμε λοιπόν εμείς τις γυναίκες. Είναι οι γυναίκες αυτές οι οποίες δείχνουν πολλές φορές τον δρόμο και τέλος είναι αυτές που κρατούν οικογένειες και εφόσον κρατούνται και οικογένειες μένουν και κράτοι, μένουν και έθνη και είμαστε δυνατοί και μπορούμε να πάμε στην επόμενη φορά ακόμη καλύτερα και να μην πιστεύει κανείς ότι είναι μια εκδήλωση αντίστοιχη των λουλουδιών. Εκεί θέλουν να την πάνε, όπως θέλουν να κάνουν την πρώτη του Μάη ότι ήταν εκδήλωση των λουλουδιών. Σήμερα θέλουν να πούνε ότι η εκδήλωση για την ημέρα της γυναίκας είναι για να μπορούμε να πιούμε ένα κρασί το βράδυ έξω. Δεν είναι έτσι. Είναι πολύ σημαντικά, είναι βαθιά δημοκρατικό και είμαστε υποχρεωμένοι εμείς να δώσουμε θέση. Σας ευχαριστώ πολύ. Παρακαλώ τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΔΕΕ κ. Μανώλη Παναγιωτάκη για την εναρκτήρια ομιλία της εκδήλωσης. Κ. Υπουργέ, κ. Υφυπουργέ, κ. Πρόεδρε της Επιτροπής Εμπορίου της Βουλής, κ. Προσκεκλημένη, αγαπητοί και αγαπητές συνάδελφοι. Σας καλωσορίζω στη σημερινή μας εκδήλωση, τη δεύτερη κατά σειρά μετά την περσινή, για την εκδήλωση της ημέρας της γυναίκας. Θέλω καταρχήν να σας πω ότι αυτή η εκδήλωση την κάνουμε φέτος μόνο επειδή η περσινή είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Την κάνουμε γιατί αυτή η εκδήλωση, η ημέρα της γυναίκας, είναι μια μέρα σαν αυτή που περιέγραψαν οι προηγούμενοι ομιλητές, μια ημέρα αναστοχασμού, μια ημέρα προβληματισμού, μια ημέρα αγώνα, γιατί το πρόβλημα δεν τελειώνει. Δεν λύνεται όπως και κανένα κοινωνικό πρόβλημα, δεν λύνεται οριστικά. Τις τελευταίες μέρες, εν όψει και αυτής της εκδήλωσης, βρέθηκα αντιμέτωπος με δύο αντιλήψεις. Προχθέσιμμα στην Κίνα. Έμενα σε ένα ξενοδοχείο, πολύ καλό ξενοδοχείο, με έντονα δυτικά χαρακτηριστικά. Ποιος είχε μια αφίσα που έλεγε ότι την ημέρα της γυναίκας τα ποτά και τα φαγητά θα έχουν έκτοση 20% και 30%. Είναι αυτό που είπε προηγουμένως ο πρόεδρος της Γιονόπου, ότι το εμπορευματικό σύστημα πάει να εκφυλίσει, να αφομοιώσει και αυτόν τον αγώνα και να το μετατρέψει σε κάτι απλώς καταναλωτικό. Βρέθηκα αντιμέτωπος και με μία άλλη αντίληψη από κυρίες ενός κύκλου που ήτανε, θα λέγα και προοδευτικές, είναι, που λέγανε δε εμείς είμαστε αντίον της ιδιαίτερης γιορτής για τη γυναίκα, γιατί στην ουσία έτσι αυτό υποβαθμίζει τη γυναίκα. Βεβαίως δεν είναι τυχαίο που αυτές οι αντιλήψεις είναι από κυρίες ενός κοινωνικού στρώματος, μιας κρευματικής ελίτ, που από ό,τι ξέρω δεν έχουνε και προβλήματα ισότητας στον περίγυρό τους και στην οικογένειά τους. Όμως αυτό συμβαίνει παντού. Ακούσαμε προηγουμένως τα στοιχεία. Διαφωνώ λοιπόν μαζί τους. Τη γιορτή αυτή, την εκδήλωση, που δεν είναι τυχαία ότι την καθιέρωσε ο Γιέ, θα πρέπει να την τιμούμε, θα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε όπως πρέπει. Και μια επιχείρηση σαν τη ΔΕΕ, πιστεύω ότι έχει και τις δυνατότητες, και τις προϋποθέσεις, αλλά και την υποχρέωση να την τιμάει αυτή τη ημέρα και να την αντιμετωπίζει με το πνεύμα που είπαμε προηγουμένως. Το πρόβλημα, όπως ακούστηκε και προηγουμένως και φαντάζομαι θα ακούσουμε στη συνέχεια, δεν έχει λυθεί σε καμία χώρα, ούτε στις πιο προηγουμένες. Μπορεί να εμφανίζεται με άλλη μορφή. Με μπουργα, με φτώχεια, με άλλες ακραίες καταστάσεις οφθαλμοφανέστατες. Ήσαν αυτές που είπε και προηγουμένως ο Γιώργος Αδαμύρης ότι τις γυναίκες έχουμε για να δουλεύουν. Όμως και στις πιο προηγουμένες κοινωνίες, με άλλες μορφές αντιμετωπίζονται τα προβλήματα της ανισότητας δηλαδή μεταξύ των δύο φύλων. Μπορεί να υπάρχουν θεσμοί, να υπάρχουν νόμοι, οι οποίοι είναι προοδευτικοί. Αυτοί, καταλαβαίνω εγώ, αντανακλούν τους αγώνες κάποιων πρωτοποριών, τους αγώνες κινημάτων ή ακόμα τις αντιλήψεις μιας πνευματικής πρωτοπορίας. Ας δούμε όμως τι συμβαίνει παραπίσω. Πώς αυτοί οι νόμοι γίνονται πράξη. Τι γίνεται στην πραγματικότητα με τις εδρεωμένες αντιλήψεις, με τις προκαταλήψεις, με τις κοινωνικές συνθήκες οι οποίες υπάρχουν παντού. Και βέβαια, όπως είπα και πριν, κανένα πρόβλημα ούτε κι αυτό λύνεται οριστικά και αμετάκλητα. Βλέπουμε διαρκώς πυσογυρίσματα. Ας πάρουμε παραδείγμα, ως χάρη, την Ευρώπη. Την Ευρώπη των δύο πολέμων, την Ευρώπη των κοινωνικών κατακτήσεων, των κοινωνικών αγώνων, την Ευρώπη των επαναστάσεων. Την Ευρώπη, η οποία συμφώνησε κάποια στιγμή μετά από τις οδυνηρές εμπειρίες του παρελθόντος ότι θα πρέπει να συνεργαστεί, να ενωθεί και έφταξε την Ευρωπαϊκή Ένωση. Βλέπουμε ότι σε αυτή την Ευρώπη για συγκεκριμένους λόγους που έχουν αναλυφθεί και είναι διαρκώς σε αναζήτηση, οι αιτίες, βλέπουμε ότι και σε αυτή την Ευρώπη αναβιώνει ο ρατσισμός, η ξανοφοβία, αναβιώνει ο φασισμός. Άρα, λοιπόν, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Και ας έρθουμε με δυο λόγια τώρα για το τι συμβαίνει στη ΔΕΙ. Πάντα χωρίς να αποστασιωποιούμε από αυτά που είπα προηγουμένως. Δηλαδή, ότι ό,τι κάνουμε εμείς, ό,τι κατάκτηση κι αν έχουμε, ό,τι θεσμούς, πρέπει να το δούμε χωρίς επανάπαυση στο γενικότορο πλαίσιο που είπα προηγουμένως. Μιλάμε με έργα, όμως, ας μου επιτραπεί να το πω αυτό. Έχουμε αξιοκρατία, δημοκρατία, διαφάνεια και ισότητα. Είναι αξίες που εξηφαίνουν το στέρεο σύστημα αξιών μας. Και είναι αυτό το αξιακό απόθεμα που διαπνέει όχι μόνο το παρελθόν μας, αλλά πολύ περισσότερο το σήμερα αλλά και το όραμά μας για το αύριο της επιχείρησής μας. Είναι πρωτοπόρα η ΔΕΙ από το ξεκίνημα της σε θέματα ισότητας. Μη διάκρισης σταθερά εφάρμοσε την αρχή της ίσης μεταχείρησης στην εργασία αλλά και αργότερα στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης εστερνίστηκε εξ αρχής στην ίση αμοιβή. Διαρκείς και μεστοχευμένος πολιτικές στη στήριξη της γυναίκας εργαζόμενης και ευρύτερα της οικογένειας από την επιχείρηση. Μια προσπάθεια που συντονιζόταν με τις επιταγές και τα αιτήματα των καιρών προσομόζοντας και αναβαθμίζοντας τις κοινωνικές παροχές. Ας μου επιτραπεί να αναφερθώ τελευταία στα πλαίσια της συλλογικής σύμβασης που υπογράψαμε με τους προσώπους των εργαζομένων την ασφάλιση για την ιατρική και την νοσοκομιακή περίθαψη. Η επιχείρησή μας δεν είναι ένας απλός παρατηρητής των εξελίξεων. Συμμετέχει, προτείνει, υιοθετεί, αναπτύσσεται, ενδυναμώνεται. Ακόμη και σε πρωτοβουλίες που ανασύρουν ευαίσθητα κοινωνικά φαινόμενα παγκοσμίως και επιχειρούν να συμβάλουν στην εξάλιψή τους η δεν είναι παρούσα. Συμμετέχει στο πρώτο ευρωπαϊκό δίκτυο εταιριών που ενώνουν τις δυνάμεις τους για την αντιμετώπιση της βίας βάση φύλου έχοντας την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στο δίκτυο CEAS, μια κίνηση με αφεντηρία το Νοεύριο του 2018 εκτός από τις κορυφαίες επιχείρησης από τη Γαλλία και το Βέλγιο εγγράφονται και οχτώ εταιρίες από τη χώρα μας μέλη του ελληνικού δικτύου εταιρικής και κοινωνικής ευθύνης μεταξύ των οποίων και η ΔΕΕ. Σήμερα θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε εκπροσώπους φορέων που καταθέτουν την εμπειρία τους και τις προσεγγίσεις τους γύρω από αυτό το αποτρόπεο φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών που μαστίζει όλες τις χώρες ακόμα και τις πιο προηγμένες. Αλλά κι ως προς τον επαγγελματικό ορίζοντα η ΔΕΕ ιδιαίτερα του σήμερα βρίσκεται, επιτρέψτε μου να πω, στην αιχμή της πρωτοπορίας. Δεν είναι μόνο ότι προσφέρει τη δυνατότητα εξέλιξης σε όλο το προσωπικό της, σε όλη την κλίμακα της αιραρχίας, αποκλειστικά με γνώμονα αξιοκρατικά κριτήρια. Έχει αναδείξει σε θέση ευθύνης, για πρώτη φορά στη διαδρομή της, πολλά άξια και ικανά στελέχει γυναίκες που διακλίνονται για την κατάρτιση, την προσφορά και την αφοσίωσή τους. Πολλές από αυτές βρίσκονται σήμερα ανάμεσά μας. Και στη συνέχεια πιστεύω ότι θα ακούσουμε αναλυτικότερα στοιχεία. Πέρσι αναφέρθηκα ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της ΔΕΕ είχαμε δύο γυναίκες στο Συμβούλιο Διευθύνησης. Αυτό ήταν ρεκόβ. Δεν θα πω ότι το ρεκόρ αυτό το ξεπεράσαμε. Έχουμε από σήμερα και τρίτη γυναίκα στο Συμβούλιο Διεύθυνησης της ΔΕΕ, την κυρία Εφη Μπαλή, στην οποία υπέγραψα σήμερα την ανάθεσή της και στην οποία εύχομαι καλή επιτυχία στο έργο της. Μα, και αυτό όχι επειδή εμπορία είναι γένος θηλυκού, αλλά γιατί είναι άξια και αυτοί οι συνάδελφους, όπως και οι άλλες, και η κυρία Κουρίδου, και η κυρία Κονίδα, αλλά και όλες οι διευθύντριες που έχουμε βάλει χωρίς καμία ποσόστοση. Είναι γιατί το άξιζαν να είναι σε αυτές τις θέσεις. Με αυτά τα δεδομένα ιδέοι δεν αποτελεί μόνο έναν αμφισβήτητα ισχυρό και δυναμικό παράγοντα της χώρας μας, αλλά και ένα παράδειγμα πρότυπο στον κόσμο των επιχειρήσεων. Κυρίες και κύριοι, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, τιμάμε σήμερα όλες τις εργαζόμενες γυναίκες της ΔΕΕ, όλες εκείνες που δίνουν μικρές και μεγάλες μάχες για την επιχείρησή μας. Πέρσι αναφερθήκαμε και τιμήσαμε τις εργαζόμενες στα ορυχεία και στα καταστήματα της εμπορίας της Αθήνας. Φέτος θα αναφερθούμε και θα τιμήσουμε τις εργαζόμενες στα εργοστάσια παραγωγής και στα καταστήματα της εμπορίας στην περιφέρεια, αντιμέτωπες με αντίξεως συνθήκες, αναμετρούμενες με σύνθετα τεχνικά προβλήματα και συχνά έκτακτες καταστάσεις και ακόμη αντιμέτωπες με τα προβλήματα της κοινωνίας και των εκατομμυρίων συμπολιτών μας στα καταστήματα, όντας ο καθρέφτης της ΔΕΕ αλλά και ο κιματοφράφτης και υπερασπιστής της. Της θυμάμαι και της ευχαριστούμε και τις καλούμε να συνεχίσουν ακόμα πιο δυνατά για την επιχείρησή μας με πλήρη συνέστηση της σημαντικότητας του ρόλου τους σήμερα και πολύ περισσότερο αύριο. Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, κυρίες και κύριοι, θα αναφερθώ με δυο λόγια στο επίκαιρο ζήτημα που αντιμετωπίζει η επιχείρησή μας αυτό το διάστημα, την αποεπένδυση των λυγνητικών μονάδων. Μια προσπάθεια και ένα ζήτημα για το οποίο προχτές ήμουνα στην Κίνα, αύριο θα πάω στις Βρυξέλλες και δεν ξέρω πού αλλού θα πάμε για να το πετύχουμε. Γιατί όπως έγραψα και στους κυρίους-κυρίους Δριστορί και Ράιντε Μπέργερ τους Γενικούς Διευθυντές Ενέργειας και Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι μόνο ότι μας έχουν υποχρεώσει να πουλήσουμε αυτές τις μονάδες, αλλά το θέλουμε και εμείς για να στραφούμε ακόμα πιο αποφασιστικά στην ανανέωση του παραγωγικού μας στόλου με κατεύθυνση τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Είναι βέβαια το πλαίσιο ασφυκτικό. Και το χρονικό θα πρέπει να έχουμε τελειώσει μέχρι το Μάι, αλλά και επειδή υπάρχουν ακόμα σημαντικές εκκρεμότητες. Ζητάμε από τους Ευρωπαίους οι οποίοι μας το επέβαλαν και οι οποίοι συμφωνούνε μαζί μας ότι πρέπει να το κάνουμε, στηρίξη. Το ίδιο ζητάμε και από την ελληνική κυβέρνηση. Στηρίξη. Με μπόλτ γράμματα. Και όπως είπα και στους κυρίους γενικούς διευθυντές στους οποίους απευθύθηκα εγγράφος με την επιστολή που δημοσιοποιήθηκε και πιστεύω ότι ξέρετε, άλλο πώληση, άλλο μηδενικό όφελος και πολύ περισσότερο ζημία για την επιχείρηση. Αυτά τα λέω και σαν διευθύνων σύμβουλος και σαν εργαζόμενος της ΔΕΙ και σαν τεχνοκράτης και σε θέλει αυτή η ανάληση σαν ένας λογικός άνθρωπος. Κανείς δεν θέλει να πουλήσουμε τις μονάδες χωρίς τουλάχιστον να αντανακλούν ένα μέρος της τεράστιας αξίας τους. Τελειωνώντας, δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω αλλά πιστεύω ότι η ΔΕΙ είναι άνθρωπή της. Από εκεί αντλεί τη δυναμή της. Όλοι μαζί συνδιαμορφώνουμε το κοινό μας μέρος που θέλει την ΔΕΙ ακόμα πιο ισχυρή, πιο ανταγωνιστική, πιο κοινωνικά υπεύθυνη, πιο ανθρώπινη. Και να μην ξεχνάμε ότι, όπως είπα, το δικό μας δάσος δεν το κρύβει ο ουρανός. Σας ευχαριστώ πολύ. |
