| σύντομη περιγραφή: Λοιπόν προχωράμε τώρα είχαμε μείνει στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε θα επαναλάβω μερικά πράγματα που είχαμε πει την προηγούμενη φορά γιατί δεν θυμάμαι που ακριβώς είχαμε σταματήσει αλλά τέλος πάντων ας τα πάρουμε την αρχή για να τα θυμηθούμε. Είπαμε ότι έχουμε 4 κατηγορίες προβλημάτων θα ξεκινήσουμε από τα κοινά και καθημερινά που είναι απλά πράγματα έλεψη προσοχής σχολικών μη προσέλευση με τα εργαλεία της δουλειάς που λέμε δηλαδή τα τετράδια, στυλούς, βιβλία και ούτω καθεξής διακοπή του μαθήματος, τσίχλα ομιλίες μεταξύ του μαθητριών και ούτω καθεξής τα σοβαρά είναι καταστροφές βαμολοχής, βίαιη επιθυτική πράξεις κατά συμμαθητή και συμμαθήτριας, κατάρα και ανάθυμα σε δάσκαλο και δασκάλα και τα πολύ σοβαρά είναι ναρκωτικά όπλα, εμπισμός, επίθεση σε ενήλικα Τώρα, επιτροχάδιν θα ξανασχολιάσω με ορισμένα πράγματα γιατί νομίζω ότι τα έχουμε πει αυτά αλλά δεν είμαι και τόσο σίγουρος τα απλά προβληματάκια είναι όταν χαζεύει ένα παιδί, όταν δεν προσέχει και είπαμε ότι μας ενδιαφέρει να προσέχει δεν είμαστε αδιάφοροι, κάποιος παιδί δεν θα συμμετέχει σε αυτό που γίνεται στην τάξη να μην πω κάνουμε δεν μας ακούει εμάς εφόσον εμείς είμαστε εκπαιδευτικοί, δεν κάνει τις εργασίες, δεν ετοιμάζει ούτε αυτοί ας πω να θέτουμε στο σπίτι είπαμε για τα βιβλία που δεν τα φέρνει, παίρνει το λόγο χωρίς να του το δώσουμε εμείς, παρεμβαίνει και διακόπτει το δάσκαλο και τις δασκάλες απασχολεί τους διπλανούς τους για άσχετα ζητήματα τώρα τι κάνει άλλο, πετάει αντικείμενα, κάνει γελοιότητες, δεν κάνει ομαδικές εργασίες φεύγει από το σχολείο, αυτό είναι λίγο πιο προχωρημένο, τα πιο σοβαρά τώρα είναι καταστροφές και βανταλισμί, κλοπές, κατεξακολούδηση, ψεύτη, υπομολογίες, απαράδεκτο περιεχομένου, βίαιη επιθετική πράξη κατά συμμαθήτρια σε συμμαθητή, κατάρα και ανάθυμα σε δάσκαλο Εδώ είχαμε κάπου μήνυ που είχαμε πει για την προκλητική ένδυση και κόμμαση, εδώ συζητήσαμε αυτό για τις φωτογραφίες από τις δύο εκδηλώσεις που δείξαμε πριν, το κάπνισμα και η σεξουαλική παρενόχληση που είναι ένα κεφάλαιο διαφορετικό που προσεγγίζουμε σε άλλα μαθήματα Χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ, τέτοια πράγματα είναι πάρα πολύ σπάνια στο Δημοτικό, έτσι και συμμετοχή σε συμμορίες Τώρα έχουμε και τα προβλήματα ομαδικής απειθαρχίας, αν θυμάμαι καλά εδώ πρέπει να είχαν μείνει την προηγούμενη φορά Δηλαδή όταν λέμε ομαδική απειθαρχία εννοούμε ότι το σύνολο της τάξης προβαίνει σε κάποιες ενέργειες που θέτουν την ομαλή λειτουργία της υπό αμφισβήτηση Έτσι μπορεί να έχουμε επιθετικότητα στο σύνολο της τάξης, διενέξεις μεταξύ 2-3 ομάδων οτιδήποτε, πολύ μεγάλο επίπεδο θορύβου πολλές φορές γίνεται αυτό για να αποφύγουν το μάθημα τα παιδιά επίσης πρόκληση συζητήσεων με μόνο στόχο να γίνει αναπροσανατολισμός από το μάθημα και μια στάση γενικότερης απαξίας προς την εκπαίδευση Λοιπόν, τώρα νομίζω ότι αυτά αρκετά, πάμε παρακάτω Λοιπόν, είπαμε τώρα διάφορα, ξεζητήσαμε για το τι μπορεί να διαταράξει το μαλλό κλίμα που έχουμε μέσα στο τμήμα, συντάξη, είπαμε διάφορα πράγματα για τις αιτίες που προκαλούν μια διασαρμονία στη σχολική έθουσα Ας κάνουμε μια μικρή ανακεφαλαίωση, είπαμε για τον τρόπο που θέτουμε τους κανόνες, τα είπαμε αυτά, δεν τα είπαμε, είπαμε για τον τρόπο που διαπραγματευόμαστε έτσι λοιπόν ανακεφαλαιώνοντας θα λέγαμε ότι αφού έχουμε θέσει τους κανόνες μαζί με τους μαθητές και τις μαθητές, διαδικασίες που θα ακολουθούνται μες στην τάξη έχουμε ξεκαθαρίσει από την αρχή τις προσδοκίες μας, τις απαιτήσεις μας και το πού θα κοιμένεται όλη η δραστηριότητα, τα στάνταρ δηλαδή και αφού ασκούμε έλεγχο στην τάξη είπαμε πως οπτικό και σωματική εγκύτητα δηλαδή και βλέπουμε μαθητές και μαθήτρες και είμαστε κοντά δεν είμαστε μακριά ούτως ώστε να μπορούμε να έχουμε άμεση εικόνα του τι γίνεται μέσα στην τάξη, ανά πάσα ώρα και στιγμή ότι δεν αφήνουμε εκτός περιπτώσων που πρέπει και αυτό είναι ένα σημείο, σχολιάσαμε ότι είπαμε κάποτε θα αρθούμε σε θέση και θα μπορούμε να εξολογούμε πότε πρέπει και πότε δεν πρέπει δηλαδή κάποια μικρό πράγματα μπορούμε να τα αφήνουμε να παρνάει για να μην διαταράσεται η λειτουργία της τάξης, τα αγνοούμε έτσι κατά βάση όμως είμαστε εμείς που είμαστε υπεύθυνοι για την τήρηση των κανόνων που έχουν θεσπιστεί στην τάξη αφού λοιπόν ορισμένες φορές ελαφρύνουμε τις εργασίες, γιατί κρίνουμε ότι έχουν κουραστεί τα παιδιά κάποια δεδομένη στιγμή αφού ελαφρύνουμε και την ατμόσφαιρα κάποιες στιγμές, αφού είμαστε υπέρ και αφού το κάνουμε να επιβραβεύουμε στην περιφορές παρέχουμε τα απαιτούμενα υλικά, θέδουμε στόχους στους μαθητές, ερεθίζουμε το ενδιαφέρον και την περιέργεια το είναι σημαντικό γιατί θυμάστε ότι υπάρχει μια ολόκληρη προσέγγιση που υποστηρίζει εκεί στο παιδοκεντρισμό τα λέγανε αυτά που υποστηρίζει ότι αν και μάλιστα και κάποιες από εσάς είχαν πει αυτό, αν κάτι δεν πάει καλά τότε θα πρέπει να αλλάξω τον τρόπο της διδασκαλίας μου αν πάλι δεν πιάνει αυτό θα πρέπει να ξαναλλάξω και ούτω καθεξής και συνέχεια αφού λοιπόν το έχουμε κάνει και αυτό, αφού έχουμε προσπαθήσει να δημιουργήσουμε εσωτερικά κινήτρα, να ερεθήσουμε ενδιαφέρον και περιέργεια των μαθητών που χρησιμοποιούμε μέσα διδασκαλίας, διαδραστικούς πίνακες, προτζέκτορες, ρομπότ, ό,τι μπορεί να φανταστείτε, βιβλία, ζωάκια, κάνουμε ρολπλέινγκ, παντομήματα πάντα επιτρέπουμε βέβαια την έκφραση όλων των απόψεων, δεν αφήνουμε κάποια φωνή να μην εκφραστεί, καμιά φορά το προκαλούμε κιόλας προκαλούμε την έκφραση των μαθητών και των μαθητριών, δίνουμε κατατακτά χρονικά διαστήματα ευκαιρίες για φυσική κίνηση ιδιαίτερα στα παιδιά αλλά γενικότερα στα παιδιά που χρειάζονται περισσότερο από τα άλλα ίσως να κινηθούν, πως το κάνουμε αυτό, καλούμε κάποιον μαθητή ή κάποια μαθητρία να σβήσει το πίνακα, να πάει στο κοντιούτρο να κάνει μια εργασία, να μαζέψει τα τετράδια, να μοιράσει τα τετράδια και ούτω κατ' εξής ευκαιρίες έχουμε τέτοιες κάνουμε κάποια σήματα αυτό που κάνω εγώ, σας μπορεί να κάνετε κάτι άλλο, μπορεί να κάνετε μια φατσούλα οτιδήποτε για να τραβάμε την προσοχή ολονών, καμιά φορά εκνηδιάζουμε κιόλας, δηλαδή πηγαίνουμε κοντά, χρησιμοποιούμε κάποια γκάνξ που λέμε αφού τα έχουμε κάνει όλα αυτά καιρός είναι να δούμε και ποιο απτά το σύστημα τι προβλέπει, ποια είναι η δράση, ποια είναι τα όπλα να το πω που έχουμε στα χέρια μας να δούμε δηλαδή το νομικό πλαίσιο και τι κάνουμε εμείς επί του πρακτέο, ας ξεκινήσουμε από το νομικό πλαίσιο γιατί είπαμε, έχουμε δύο ιδιότητες μια είμαστε παιδαγωγοί επιστήμονες οι οποίες μαθαίνουμε εδώ στο τμήμα που είμαστε τις εξελίξεις της επιστήμης μας και είμαστε σε θέση να υποστηρίξουμε τη στάση μας αλλά από την άλλη είμαστε και οι πάλληλοι κι αν αυτή η στάση μας η δικιά μας, εμείς περάσαμε το παιδαγωγικό και ακούσαμε κάπου που έλεγε κάποιος η σωματική ποινή έχει καταργηθεί αλλά σε ορισμένα ιδιωτικά σχολεία, πολύ καλά ιδιωτικά σχολεία στην Αγγλία χρησιμοποιείται, εγώ τώρα έχω σβήσει όλα τα υπόλοιπα και κράτησα σε ορισμένα ιδιωτικά σχολεία χρησιμοποιείται αυτό κράτησα, τα υπόλοιπα δεν τα άκουγα έπιζα με το κινητό, πάω στο σχολείο αρχίζω να δαρνώ τα παιδιά, αυτό όμως είναι σε αντίθεση με την ομοθεσία, άρα πρέπει να εξόδουν και την ομοθεσία, άρα δύο πράγματα ένα είναι η παιδαγωγική μας κατάρτιση και ένα είναι η ομοθεσία η ομοθεσία που λέει εν τω προκειμένου απαγορεύεται η σωματική τιμωρία, τέλος πάντων, λοιπόν τώρα τι προβλέπει η ομοθεσία σχετικά με τα μέσα, τους κανονισμούς που έχουμε στα χέρια μας έτσι, τι μπορούμε να κάνουμε αυτά που κάνουμε δηλαδή παρατήρηση, επίπληξη, αλλαγή τάξης, αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος αυτά είναι για την πρωτοβάθμια, έτσι, για την δευτεροβάθμια προβλέπει θεωρία από μάκρηση και αποβολή από το σχολείο μέχρι πέντε μέρες, ε μας τώρα μας ενδιαφέρον από εδώ και πάνω, αυτό που διαπιστώνουμε ότι πιθανόν και να το ξέραμε οι αποβολές απογορεύονται Ωραία, το ξέραμε αυτό, το ξέραμε, το πιο ακραίο μέτρο είναι η αλλαγή περιβάλλοντος του μαθητή και της μαθήτριας, δηλαδή ήταν να πάει από το ε1 στο ε2 ή να αλλάξει σχολείο, ποιο λέτε ότι είναι πιο υπόδεινο Νεραντιά, ποιο είναι πιο υπόδεινο Ποια είναι η αποβολή από το ε1 στο ε2 Ότι του 1970, δεν σου ζητάτε, αποβολή από σχολείο, ήταν άτυπη, δεν υπάρχει, υπάρχει αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος, έτσι, τμήμα του συσχολείου, αυτό ποιο σου φαίνεται πιο βαρύ λέω εγώ τώρα, Νεραντιά, από τα δύο αυτά ποιο σου φαίνεται πιο βαρύ Δηλαδή, ποιο σου φαίνεται πιο βαρύ, η αλλαγή τμήματος ή σχολείο, σχολείο, γιατί, ωραία, είναι συνηθισμένο μέτρο, τι λέει η εμπειρία σας Τι είχατε σε κανένα τμήμα με κανένα συμμαθητή ή καμιά συμμαθητή που άλλαξε τμήμα η τάξη ή τμήμα η σχολείο Τι είχατε σε κανένα τμήμα με κανένα συμμαθητή ή καμιά συμμαθητή που άλλαξε τμήμα η σχολείο, τι λέει η εμπειρία σας Είναι πρόβληψη δηλαδή, έχουμε και προσδιορισμό της μελλοντικής δράσης, ναι εντάξει λέω, γιατί υπάρχει η αντίληψη ότι η παραβατικότητα, υπάρχει η αντίληψη ότι η παραβατικότητα στο σχολείο είναι προάγγελος της παραβατικότητας στην ενήλικη ζωή Συμφωνείς με αυτό Θάλια, δεν έχεις άποψη Το θέμα είναι αυτό ακριβώς Λευτέριο, άμα βάλουμε ταμπέλα τότε είναι πολύ πιθανό να υλοποιηθεί αυτή η προφητεία Δηλαδή υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι ακριβώς είναι η ταμπέλα που επηρεάζει και μια διαφορετική αντιμετώπιση του ζητήματος ίσως είχε καλύτερα αποτελέσματα Άρα λοιπόν λέμε παρατήρηση, επίπληξη, δηλαδή παρατήρηση και επίπληξη έχουν μικρή διαφορά είναι πιο σοβαρή μορφή η επίπληξη Αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος, αλλαγή τμήματος, αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος αυτά είναι για την πρωτοβάθμια Τώρα εμείς ανάλογα με το πως το βλέπουμε το ζήτημα διαμορφώνουμε και την προσέγγιση μας, αν έχουμε μια πλευρά τιμωρητική υιοθετούμε μία κοσμοαντήληψη Ουστηρίζεται σε απόψεις που προσβλέπουν στο DNA και στο ατομικό χαρακτήρα μπορεί να λέμε ότι κακώς δεν έχουμε δυνατότητα να αποβάλλουμε, να διώχνουμε από το σχολείο και το καθεξής Ωραία διαφορετικά είμαστε ανήκουμε σε μια κατηγορία που ψάχνουν περαιτέρω να δουν αιτίες και λύσεις Για αυτό λοιπόν το ως προς το πως εμείς θα δρούμε βασικό είναι να επιτηρούμε και να εμπεμβαίνουμε πριν γίνει παράβαση των κανόνων Ωραία θα θα μου πεις πως θα γίνει, το είπαμε πάλι ελέγχοντας οπτικά την τάξη και έχοντας συνεχώς επαφή με όλους τους μαθητές και με όλες τις μαθήτρες Φροντίζουμε να μην χρησιμοποιούμε απειλές δηλαδή να φωνάζουμε συνέχεια και να λέμε θα σε πάω στον διευθυντή του συνηθισμένο ή θα φωνάξω το ψαρογότο σύμβολο ή τι άλλο Φωνάξω το κακό το σκυλί του σχολείου φροντίζουμε να μην το κάνουμε αυτό Τώρα ας δούμε κάποιες άλλες δράσεις που χρησιμοποιούμε προκειμένου να πετύχουμε ένα κλίμα που θα επιτρέψει τη διαξαγωγή του μαθήματος με τρόπο που δεν θα θέτει σε κίνδυνο ούτε την ασφάλεια των μαθητριών αλλά ούτε και τους στόχους που έχουμε θέσει Τι χρησιμοποιούμε χρησιμοποιούμε διακριτές λεγόμενες δράσεις δηλαδή βλέμμα ένα βλέμμα ένα ανέβημα μια κίνηση μια ιγκύτα πάμε κοντά δηλαδή χρήση κάρτας νίξη υπόδειξη Οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα στις μαθήτρες και στους μαθητές να αξιολογήσουν τη δράση τους και να την διορθώσουν Θέτουν τους μαθητές και τις μαθήτρες πρώτων ευθυνών τους είναι αποτελεσματικές σε αυτούς που έχουν όμως κάποιον αυτοέλεγχο και έχουν επίσης αποτελεσματικότητα όταν έχουν να κάνουν με μικρά προβλήματα δύο όρια Λοιπόν για να θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές ότι αυτού του είδους οι δράσεις οι παρεμβάσεις μας είναι αποτελεσματικές όταν τα παιδιά έχουν υιοθετήσεις το αξιακό κώδικο που συντεριάζει με το σχολείο Άρα έχουν αυτοπιθαρχία που λέγαμε στο περασμένο μάθημα και αυτοέλεγχο και όταν τα προβλήματα είναι μικρά αν τα προβλήματα ξεμεγαλώσουν τα πράγματα αλλάζουν Τώρα αυτές οι υποδείξεις που είπαμε εδώ το βλέμμα δεν χρειάζεται συσχολιασμό κοιτάμε με ένα τρόπο συγκεκριμένα το μαθητή και τη μαθήτρια τον έχουμε μια κίνηση που κάνουμε μπορεί να κάνουμε μια οποιαδήποτε κίνηση Θεωρούμε ότι ταιριάζει στην περίπτωση μια κίνηση προς κάποια κατεύθυνση πάμε κοντά στο μαθητή χρησιμοποιούμε κάρτες ίσως μερικές φορές και κάνουμε και κάποιες νήξεις αορίστου περιεχομένου Τώρα υποδείξεις μπορώ να πω όλοι και όλες δουλεύουμε ασχολείσαι σε παρακαλώ με την εργασία σου Γιάννη άνοιξε το δουλειο σου τι κάνει αυτό Κατερίνα η οδηγία είναι να εργαστούμε ήσυχα και Μαρία γύρνα σε παρακαλώ και δούλεψε με ησυχία Ωραία λοιπόν προειδοποιήσεις μπορούμε να ρωτήσουμε το μαθητή και τη μαθήτρια εάν θυμάται είναι ενημερωμένοι για την συνέπεια του κανόνα που παραβιάζει Μπορούμε να ζητήσουμε από το μαθητή ή από τη μαθήτρια να αναφέρει αυτό το κανόνα Μπορούμε να υπενθυμίσουμε το σχετικό κανόνα εμείς Λέμε με κατηγορηματικό τρόπο δηλαδή με τρόπο που δεν σηκώνει αντίθραση και αντίσταση Ότι θα πρέπει να ρυθμίσει τη συμπεριφορά του ή τη συμπεριφορά της Δίνουμε μια επιλογή Γιώργο εάν συνεχίσεις θα κερδίσεις μια επίπληξη Προσέξτε τώρα Πώς θεωρείτε ότι είναι πιο σωστό να αντιδράσουμε Χρησιμοποιώντας φράσεις όπως επειδή το λέω εγώ Ή επειδή το λέει η δασκάλα ο δάσκος που στην περίπτωση είμαι εγώ Ή επειδή αυτός είναι ο κανόνας Τι σας φαίνεται πιο σωστό Αναστασία Άλλη άποψη Θεοδώρα Θα οδηγήσουμε το κανόνα γιατί είναι αυτός πολύ προσυμφωνικοί από όρους Οπότε οι πρώτες δύο είναι πολύ αυταρχικές ή αυταρχικές Άλλη άποψη Θεοδώρα Κωνσταντίνα Δεν προσωποποιεί την απέτηση για μία συμμόρφωση ας το πούμε έτσι Ωραία σωστό και αυτό που είπες Κωνσταντίνα Για να δει Αυτό που το κάναμε όμως που θα έπρεπε να το κάνουμε Ή μάλλον που έγινε αυτό Όχι αυτό που περιέγραψες τώρα μόλις που το κάναμε όχι εμείς όλοι εντάξει που το κάναμε Στην αρχή όταν θέτουμε το κανόνα Προφανώς το κανόνα δεν το θέτουμε εξακάρφοντα Τι θα πω τώρα ότι θα έρχεστε εδώ πέρα Να προτείνω εγώ έναν κανόνα ότι θα κορευτούμε όλοι γουλί για να δείξουμε αποφασιστικότητα Τι σας φαίνεται αστείο Κάποια χρόνια που οι πρωταγωνίστρες ομάδες στο μπάσκετ ήταν ο Πάουχ και ο Άρρης Για να διατρανώσουν την πίστη τους στην νίκη οι παίκτες του Πάουχ που είχαν υποστεί άπειρες είτες από τον Άρη του Κάλι τότε Έκοψαν γουλί τα μαλλιά τους Κέρδισαν αλλά ασκητοί δεν κέρδισαν γιατί κουρέφτηκαν Βέρα Ένα τέτοιο μαντέζι με την ομάδα να φύγει και να κόψουμε ένα στοιχείο ό,τι θα πρέπει όλα Ένα στοιχείο που θα τα φέρει και να τα εχειτάξει Ναι αυτό ένα κλασικό στην καλλιέργεια του λεγόμενου σχολικού κλίματος Στην δημιουργία μιας αίσθησης ομάδας Και στην υπεράσταση του κοινού Ας το πούμε όχι καλό Του κύρου στους ομάδας αν θέλετε ή τέλος πάντων της ομάδας της ίδιας Αυτό γίνεται οι πάγιες τεχνικές αλλά έχει να κάνει με σχολικό επίπεδο συνήθως σε επίπεδο σχολείο Σε επίπεδο τάξης πως γίνεται Όταν παίζουν ποδόσφαιρο ας πούμε έντεκα οι δεκαπέντε παίζουν τέλος πάντων οι υπόλοιποι είκοσι φωνάζουν οω αλφα ένα οω τα ξέρετε Αντιστοίχως όταν θα πάει ελένη στο αλμαϊπί κοντό θα είμαστε εμείς όλοι εκεί και θα φωνάζουμε ε ελένη ε ελένη Έτσι δημιουργείται ομαδικό πνεύμα Τα τεχνικές τεχνικές αυτές ωραία σε ορισμένα σχολεία βέβαια υπάρχουν μάλλον καθιερώνονται σύμβολα Όπως ένα κοινό ρούχο κάποια κόκκαρδα ή διάφορα άλλα τέτοια που μπορεί να δώσουν θεωρητικά μια εικόνα ομαδοποίησης Αναστασία Δεν είναι κάτι Δεν είναι κάτι Δεν είναι κάτι Δεν είναι κάτι Το κύμα Το κύμα Αυτή λες Ποια νου Ποια νου Α άλλο κύμα λες Ένα ψυχολογικό πείραμα λες Τι πράγμα όμως ακριβώς αναφέρεσαι για μπες Σε αυτόν την ομάδα που λέμε Εντάξει τώρα αυτά είναι ψηλά δε θα αυτά που αναφέρονταν η παιδιά αν θυμάμαι τώρα που έχει χρόνια που την είδα Έχουν να κάνουμε ομαδοποιήσεις που γίνονται σε στρατιωτικού τύπου δραστηριότητες Εντάξει τώρα πράγμα τάκια είναι μια κονκάρδα δεν είναι σημαντικό Πάντοτε τονίζονται από οργανισμούς Κάποια στοιχεία που ενωπιούν Εμείς εδώ λέμε ότι το τμήμα μας είναι ότι το τμήμα μας έχει αποφύτους οι οποίοι μπλα μπλα να μην μιλήσουμε για τους καθηγητές τώρα γιατί αυτοί δεν μπέζονται έτσι στις καθηγητές μιλάμε για τους αποφύτους τώρα ωραία δηλαδή πάντοτε όταν υπάρχει ένας οργανισμός κάποια στοιχεία κοινά προβάλλονται τώρα ας πάμε σε μία άλλη πώς λέγεται το binary στα αγγλικά στα ελληνικά να την πλέξουμε μεταξύ των δύο για να την πλέξεις κυριακή διάβασε πρώτα και πλέξε ναι λίγο δυνατά έφερα το μικρόφωνο κοντά σε σένα έφερα για μένα όταν γεμάσαι αυτό το διάβασαι και για μας μην κατάστασαι μωρή επίσης γιατί δεν είναι δουλειά να συμμετείσεις αν σε ανακατάσεις το μωρή επίσης θα χαμάσεις το διεθύπτια και να συμμετείσεις το πρώτο όλες αθόρμητα αλλά είμαι τα βέβαιες και βέβαιοι ότι αν το δεύτερο είναι το δεύτερο όχι ότι είμαι το δυστυχικό είμαι αυτό γιατί μου αρέσει κάποτε είχα πληθείς μακτήκης ωραία θα σε παρακολουθήσω το χρόνο της πρακτικής να δω τι θέλεις αν έχεις όμως το πρώτο κυριακή δεν θα μας το έρθει μπορούμε να δείξουμε κάτω στο μωρή επίσης πως τι είπες ότι έχουμε αντιγλέψει με τα παιδιά και ότι έχουμε κάτι να δείξουμε οτι είμαστε έτσι σωστή απάντηση Αναστασία να πω κι εγώ μια φορά σωστή ή λάθος γιατί εννοώ ότι κατηγορούμε ότι δεν παίρνω θέση σας είπα τώρα σωστή πες Αναστασία η πρώτη απάντηση σχετίζεται περισσότερο με την επίκληση στο συνέστημα και νομίζω είναι το πιο κατάλληλο για ένα παιδί να νιώσουμε ότι μπορεί να έχουν υγώστο σημαντική και να έχεις να αφορευτεί και να μην το κάνεις Ωραία άλλο σχολιασμό έχουμε από αυτής της πρότασης είναι πολύ εύκολα αυτά που παρατηρήσατε έτσι μόνο που έχω να προσθέσω ότι άμα με τον παραμικρό επικαλείσαι την προσαγωγή ή την έλευση ή την προσαγωγή του μαθητή ή της μαθήτριας ή την έλευση του διευθυντή προσαγωγή στο γραφείο του διευθυντή και την έλευση του διευθυντή πάει να πει ότι το έχασε το παιχνίδι δώσε το λόγο στον Βασίλ δεν υπάρχει καμία ιδέα να πεις τα πράγματα του μαθητή σου είναι πολύ δύσκολο αυτό γενικά όσο έχουμε πει μέχρι τώρα πρέπει να πει ότι έχω πει σε εργαστήματα παιχνίδια είτε το χειρόμενο η πρακτική που κολλάει τώρα το διευθυντή του διευθυντή το χρόνο που θα πάνε με μένα όμως πρακτική θα πάνε έτοιμο αυτό είναι η πολύ ταπεινή μου φιλοδοξία διότι ας πούμε τα έχουμε περιγράψει μιλάω για αυτή την ομάδα που θα τα ακούσει δυό φορές να έχεις πω τους διότι είναι πολύ συνηθισμένο και σας το έχω περιγράψει όταν μιλούσαμε για τον ρόλο που παίζουμε στην τάξη όταν υιοθετούμε την προσέγγιση αυτή την προσέγγιση την άλλη τι κάνουμε δηλαδή λέμε έτσι αλλιώς και τα λοιπά και μετά στην πρώτη ευκαιρία μας κάθονται τα παιδιά στο σφαίρκο τα παιδιά θέλουν ευκαιρία να εκτονωθούν ωραία και βρίσκουν τα δασκαλούδια όπως λέγανε εμάς καλώς ήταν όταν λέγανε εμάς τον σπουδάζαμε και κάναμε πρακτικές μου λέγανε δασκαλούδια βρίσκουμε ευκαιρία στα δασκαλούδια να εκτονωθούν αυτό όμως προσέξτε σας το λέω από τώρα το ξαναπούμε και το χρόνο βέβαια είναι επικίνδυνο γιατί είναι επικίνδυνο γιατί ενώ δεν πρέπει οι δάσκαλοι και δασκάλες των τμήματων που πάντε για πρακτική δεν παρίσταται κατά την ώρα του μαθήματος διότι ευκαιρία θέλουν και αυτοί να πάρουν και ένα καφέ να πάνε στη λαϊκή να πάρουν και ένα μαρούλι και μια ντομάτα τέλος πάουν κάποιοι άνθρωποι λίγο και λένε λάτρε φέρετε μας φοιτητές και φοιτητές είναι έτσι δεν είναι εσένα καθόταν καθόταν εσένα αν το συστηθείς δάσκαλος ή δασκάλος περίπτωση λοιπόν λέμε συνήθως αυτό άρα εσείς παρότι θα είστε πέντε άτομα άμα ξεφύγει η κατάσταση μπορεί να προκύψει και ζήτημα ασφάλειας εκεί είναι πρόβλημα έτσι όλο το οικοδόμημα των πρακτικών μπορεί να τεθεί υπό έρεση να το πω έτσι λοιπόν επανέρχομαι τώρα και λέω ότι εάν εμείς ως δασκάλες τώρα εγώ μιλάω και ως δάσκαλες δεν μιλάω ως δασκαλούδια για αυτό σας κάνουμε μαθήματα για να μάθετε να το κάνει να μάθετε να το κάνει ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... Μου δύσκολο να σταματήσει να μιλάει, το μεγαλύτερο κομματήσει το καλύτερο, αλλά τα χαρασταρεία πρέπει να είναι αυτές. Ναι, εγώ μιλάω τώρα για εκπαιδευτικούς και εκπαιδευτικούς, δάσκαλους και δασκάλες που είναι χρόνια στην τάξη ή τέλος πάντων που θα είναι σε αυτή την τάξη. Δεν μιλάω για εσάς που πήγετε για πρακτική, αν και για εσάς εν μέρει ισχύει αυτό. Λοιπόν, όταν ένας δάσκος, μια δασκάλα έχει χρόνια υπηρεσίας και κάθε δυο και τρεις λέει για περιπτώσεις, ας πούμε για τα μολύβια, κάθεται και λέει θα φέρω τον διευθυντή, το έχασε το παιδί. Κατανοητόν, καταλαβαίνετε γιατί το έχασε το παιχνίδι. Γιατί ο ίδιος ομολογεί ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει ένα βασικό κλίμα συμβίουσης στην τάξη. Περί αυτού συζητάμε τώρα, για ένα βασικό πλαίσιο στο οποίο θα συμβιώνουμε. Αν εδώ μέσα τώρα, αν αρχίσουμε τώρα και ο ένας πεντάει μολύβια στον άλλο, το ρομάσιμα θα κάνουμε, έτσι και νερά, κατανοητόν. Αν είναι τελευταία μέρα του σχολείου, 14 το μηνός, μπορεί να βγουν τα παιδιά έξω και να παίξουν μπουγγέλο, που είναι και παράδοση. Και αυξάνει και το μαδικό πνεύμα που λέγαμε, έτσι, γιατί όταν το κάνω στην πέμπτη, στην έκτη θα είναι πιο πολύ δεμένα, γιατί το ένα μπουγγέλος σε τ' άλλο. Ορίστε, βρήκαμε κι άλλο ένα τρόπο για να καλλιεργήσουμε το μαδικό πνεύμα. Αναστασία. Όχι. Με το δεύτερο επίσης, δεν καλλιεργούμε την ηθική στον πνεύμα. Δεν είναι κάτι ψυχή, δηλαδή. Γιατί θα αποφύγουν μετά την πράξη, όχι γιατί δεν είναι σωστό, γιατί θα βλάπει κάτι, αλλά για να το βάλουν στον πνεύμα. Ωραία. Ωραία. Και τι νόημα έχει αυτό, Αννα Μαρία? Φορεύει γιατί είπατε, Αννα Μαρία. Επίτηδες, το είπα, γιατί σε είδα, έτρεχε ο λογισμός. Έτσι κι αλλιώς δεν είσαι στο πνεύμα της συζήτησης, οπότε θα πάρω τη γνώμη του καλλιτέχνη. Δεν μπορούμε να συμβουλεύουμε. Στα πέντε βαθμούς, εμείς θα τη βγάλουμε την παραγωγή. Τα παιδιά γίνονται κατ' εικόνα και κατ' ομοίωση. Αν εμείς τώρα είμαστε στην τάξη και λέμε, πφφφφ, τι σέσθη είναι αυτή η άμπατη. Πότε θα χτυπήσει το κουδούνι, τι νοτροπία θες να πάρει το παιδί. Εμείς δεν θα επιβάλλουμε, αλλά πολύ καλά ξέρετε, αγαπητή Αννα Μαρία, ότι οι δασκάλες και οι δάσκαλοι είναι παραδείγματα. Όπως είναι και οι γονείς, είναι πρότυπα. Έχουμε συζητήσει για τους Άμερικους, δεν θα επανερθούμε σε αυτή τη κουβέντα. Λέω τώρα, ότι με το καθεστώς που γίνονται τα μαθήματα, με αυτό εμείς είμαστε αναγκασμένοι να εργαστούμε. Τέλος πάντων, ένα άλλο στοιχείο που θέλω να τονίσω, ότι η δεύτερη πρόταση καθιστά το διευθυντή ή τη διευθύντρια. Τι πράμα Γεωργία. Βέβαια, μπαμπούλα. Θα φωνάξω την αρκούδα για να φας. Μετά έγινε το αστυνόμος, μετά τώρα κάνουμε και τη διευθύντρια. Αν συνεχίσουμε τη διευθύντρια, θα μηξω την πόρτα. Έκαναμε την άνοιγη τη διευθύντρια. Γιατί, να μην ακούσουν τη διευθύντρια. Στο παραθύριο, αν κάνουμε τη διευθυντρια θα μηξω την πόρτα. Εντάξει, και αυτό έκανα. Δηλαδή, για να μην ακούσουν τη διευθύντρια και τη διευθύντρια. Αν συνεχίσουμε τη διευθύντρια, θα μηξω την πόρτα. Εντάξει, τώρα κάνουμε παρατηρήσεις, συνέβηματα, προειδοποιήσεις. Εφαρμόζουμε με συνέπεια, αυτό που έχουμε προναγγείλει. Εν τούτοις, έχουμε δυσκολίες, διότι, Βγήκε η τάξη εκτός ελέγχου. Αυτή είναι μια από τις σοβαρές περιπτώσεις που λέμε. Βγήκε όλη η τάξη εκτός ελέγχου. Κάτι τέτοια περιέψεις, εσύ Βασιλίκ, κάνω λάμψη. Αν μείνεις παραπάνω, δηλαδή εσύ έφυγες σε μια εβδομάδα, έκανες δυο εβδομάδες πρακτική. Αν είχες ένα εξάμινο, αυτό το λίγο μπορεί να αύξει. Έχουμε λοιπόν κάποιες καταστάσεις, όπου ολόκληρη τάξη βγαίνει εκτός ελέγχου. Τι κάνουμε τώρα? Θα πρέπει να βρούμε τα αίτια, πρέπει να είμαστε μεθοδικοί, για να βρούμε τα αίτια. Γιατί συμβαίνει μια τέτοια κατάσταση. Ωραία. Προφανώς υπάρχουν κάποιοι λόγοι, πρέπει να τους βρούμε. Ποιοι είναι οι πιο συχνεί λόγοι? Όντως, οι μαθητές και μαθήτρες, ή κάποιοι μαθητές και μαθήτρες που πρωτοστατούν και παρασέρνουν και τους άλλους και τα λοιπά, επιζητούν την προσοχή του δασκάλου, ή των μαθητριών και των μαθητών. Επιδιώκουν την εξουσία, κάποιοι μαθητές επιδιώκουν την εξουσία. Έτσι και γι' αυτό προκαλούν συνεχώς ταραχές, τις οποίες δεν μπορούμε εμείς να ελέξουμε. Θέλουν να πάρουν εκδίκηση από τον δάσκαλο ή από τη δασκάλα, και θέλουν να αποφύγουν την αποτυχία. Αν τα δούμε σιγά σιγά. Όταν κάποιος ή κάποιοι μαθητές ή μαθητρές κάνουν φασαρή, υπάρχει, είπαμε, ένα ενδεχόμενο, να θέλουν να κερδίσουν την προσοχή του δάσκαλου ή της δασκάλας. Αυτό δεν είναι και πολύ μεγάλο πρόβλημα, έτσι, ούτε μπορεί να είναι και άλλητο. Να έχουμε υπόψη ότι οι μαθητές μπορεί να μην το βλέπουν ως κάτι που ξεφεύγει από την κανονικότητα. Εν τούτοις εμάς μπορεί να μας ενοχλεί. Ωραία. Ένας πιο σημαντικός ρόλος, πρέπει να τον έχουμε υπόψη, το έχουμε ξαναπεί εδώ μέσα, το ξαναλέμε τώρα, είναι ότι ορισμένοι μαθητές και μαθητρίες, όσο κι αν σας ακούγεται περίεργο, επιδιώκουν, διεκδικούν την εξουσία στην τάξη. Γιατί το είπαμε και τις άλλες φορές που συζητάγαμε, παρ' ό,τι εμείς εδώ πιστεύουμε ότι πρέπει να έχουμε ένα κλίμα λιλεπίδρας με τους μαθητές και τις μαθητρίες, εν τούτοις η διαφορά υπάρχει. Άλλο δάσκαλος, άλλο μαθητής, μαθητρίες, έτσι. Και ο δασκάλα έχει ένα μέρος της εξουσίας που πηγάζει από τις γνώσεις, από τη θέση, από το γεγονός ότι είναι ενήλικας και ούτω καθεξής. Όμως, αν δώσε ορισμένα στοιχεία υποχωρητικότητας, ή ελαστικότητας, ή σε υπερβολικό βαθμό αυτά τα στοιχεία, ή επιτρεπτικότητας, τότε πιθανόν να βρεθούν κάποιοι μαθητές και μαθητρίες οι οποίοι θα επιδιώκουν να πάρουν τον έλεγχο, έτσι. Γι' αυτό και θα δοκιμάσουν, οι μαθητές και μαθητρίες πάντα δοκιμάσουν, να αρχίσουν τις δασκάλες και τους δασκάλους, όταν πάει κάποιος καινούργιος, έτσι. Και εσείς το ίδιο κάνει, άμα πάτε τώρα σε ένα άλλο μάθημα, θα δείτε. Μπορείς να μιλάς, δεν μπορείς, ή όταν γράφεις εξετάσεις, μπορείς να αντιγράφεις, μπορεί να έχεις το ακουστικό εδώ και να κάνεις αναμετάδευση των θεμάτων, ενώ θα λέει κάποιος και ούτω καθεξής. Αν ο επιτρετής είναι ο X, λες, όχ, την πατήσαμε. Αν η επιτρετρία είναι η X, λες, εδώ καλά είμαστε. Συπτωματικά τα είπα τα φύλλα τώρα, μην κατηγορείς κανένας ότι είμαι σεξιστής. Ωραία, λοιπόν, ή πάω σε ένα μάθημα, βλέπεις αυτό, λες, καλά είμαστε, εδώ θα κάνουμε και το χαβαλέ μας, θα προωθήσουμε και τις κοινωνικές μας σχέσεις, ταυτόχρονα θα γράφουμε στο Facebook κλμ, κλμ, κλμ, δοκιμάζει ο κάθε μαθητής, μαθήτρια, την κατάσταση, την καινούργια που βρίσκεται. Εδώ χρειάζεται, σε ορισμένες περιπτώσεις, κάθετη αντιμετώπιση, κάθετη. Δηλαδή, πώς λέμε, είμαστε κάθετοι, δεν σηκώνουμε αντίρρηση, δεν σηκώνουμε διαφοροποίηση, δεν σηκώνουμε διεκδίκηση, ας το πούμε έτσι. Ωραία, αυτή είναι και μια ιδιότητα που πρέπει γενικώς να την αποκτήσουμε. Δηλαδή, σε ορισμένες περιπτώσεις, πρέπει να είμαστε πολύ κατηγορηματικοί, ειδικά σε περιπτώσεις που είναι σαν αυτές που μιλάμε τώρα, δηλαδή όταν έχουμε μια ομαδική συμπεριφορά που δεν αρμόζει σε μια τάξη που θέλει να εξυπηρετήσει τους τόπους που έχουμε κατεπανάληψη περιγράψει. Ωραία, επομένως, όταν έχουμε να κάνουμε με περιπτώσεις που μαθήτρες ή μαθητές διεκδικούν μέρος της εξουσίας, θα πρέπει να είμαστε κατηγορηματικοί. Βεβαίως, το έχουμε πει, το ξαναλέμε τώρα με την ευκαιρία αυτή, ότι πρέπει να μάθουμε να λέμε και όχι. Και μπορεί να χρειαστεί να πούμε όχι σε πολλές των περιπτώσεις, γιατί μπορεί απ' τη φύση μας να είμαστε λίγο, πώς θα το πω, ευεπηρέαστη, να αγαπάμε τα παιδιά και λέμε, άντε παιδιά, άμα το ξανακάνεις όμως, αν γίνει επανάληψη, τότε υπάρχει πρόβλημα. Τώρα, σε ορισμένες περιπτώσεις έχουμε και μαθητές και μαθήτρες, που επιδιώκουν να εκδικηθούν. Γιατί, γιατί ο δάσκαλος εφάρμουσε τον κανόν, ή νομίζει ότι το δάσκαλος ας πούμε, τον τιμώρησε, αν τον τιμώρησε, τότε έχουμε, η δράση προκαλεί αντίδραση. Ωραία, μπορεί να έχουμε επιδίωξη κάποιας μορφής σωματικής απειλής, σε μεγαλύτερες τάξεις. Εδώ, θα πρέπει ο δάσκαλος να δράσει διπλά, τόσο μέσα στην τάξη, όσο και κατηδεία. Δηλαδή, να πιάσει τον μαθήτρια, τον μαθητή, κατηδεία, και να συζητήσει το ζήτημα. Παρότι, μπορεί να πληγωθεί ο δάσκαλος, δεν θα πρέπει να το δείξει ότι πληγώθηκε, δηλαδή, δεν θα πρέπει να αναδειχνίουμε τα παιδιά σε ενήλικες, δεν πρέπει να συμπεριφερόμαστε στα παιδιά, όπως θα συμπεριφερόμασταν σε μια φιλανάδα μας, η οποία πήγε να μας πληγώσει και μας είπε, ότι το μάλλι μας δεν είναι πετυχημένο από εδώ, μεριά πρέπει να το κάνουμε από εκεί. Ωραία, κατανοητών, μπορεί να πληγωθούμε, αλλά δεν πρέπει να ανεχθούμε σε καμιά περίπτωση, τέτοιες συμπεριφορές από μεριάς των παιδιών. Και βέβαια, δεν θα πρέπει να χάσουμε την ψυχρεμία μας. Αυτό ιδιαίτερα το τονίζουμε για αυτήν εδώ την περίπτωση, γιατί έχει να κάνει προσωπικά χαρακτηριστικά, δηλαδή προσπαθεί να εκδικηθεί η μαθήτρια του δάσκαλο μαθητής, τη δασκάλα, και ούτω καθεξής, γι' αυτό το τονίζουμε, αλλά γενικά, σε καμιά περίπτωση, πρέπει να κάνουμε την ψυχρεμία μας, όταν είμαστε σε μια τάξη με παιδιά, έτσι. Δηλαδή να μην έχουμε συμπεριφορές που χαρακτηρίζονται από εξάρσεις, από ανέβασμα του αίματου στο κεφάλι που λέμε, και από εκκρίξεις. Τώρα, μια άλλη αιτία, πηγή συμπεριφορών που πολλά φορές παίρνουν διαστάσεις ομαδικές, έχει να κάνει με την επιδίουξη, ματέως, της αποτυχίας, δηλαδή τι έχουμε να γράψουμε ένα διαγωνισμά. Γίνεται μια φασαρία, υπάρχει ένας μαθητής που δεν θέλει να κάνει τη δουλειά, φωνάζει, διαταράει στο κλίμα, και γενικώς προκαλεί αναστάτωσης της συντάξης. Επίσης, κάποιες άλλες υποχρεώσεις, προσπαθούν μερίδα μαθητών, ή και όλοι, να τις αποφύγουν προσφεύγοντας σε καραγιοζηλίκια. Πάλι εδώ, δεν θα πρέπει να εγκαταληφθούμε από συνισθήματα απογοήτευσης και να ματαιώσουμε τις όποιες προσπάθειες πρέπει να γίνουν εκείνη τη στιγμή για να επανέρθει η τάξη στη φυσιολογική ροή και λειτουργία. Δεν μας καταβάλει απογοήτευση και πούμε, εγώ που προσπαθώ και που κάνω και που ράνω. Πρέπει προσοχή αυτά τα πράγματα, να μην πέσουμε σε σφάλματα που προβάλλουν μια συναισθηματική πλευρά και καθορίζουν τελικά τη συμπεριφορά μας με βάση μη λογικές επεξεργασίες και μη λογικές στάσεις. Ωραία. Έχουμε καμιά εμπορία μέχρι τούδε? Θεοδόρα. Εκείνη τη στιγμή, το ίδιο συγκεκριμένο παιδί, χάνει το παιδί, τον ενδιαφέρον. Πώς πες το μάθημα, δεν γίνεται ενδιαφέρον. Ένα παιδί, όλα τα παιδιά. Εδώ μιλάμε σε όλο το παιδί. Ένα ή όλα, σε ρωτάω. Μόνο ένα μάθημα, άμα είναι βαρετός το μάτιο και ασχολείται ο δάσκαλος με ένα θέμα που δεν ενδιαφέρει το παιδί. Αυτό τώρα μπορεί να το πούμε για όλα τα μαθήματα και για όλα τα παιδιά. Άμα πας τώρα, αύριο το πρωί σε ένα σχολείο και ρωτήσεις παιδιά ποιο μάθημα σας ενδιαφέρει, με το ζώερ θα σου πουν ότι με ενδιαφέρει η γυμναστική, το 30%. Τα υπόλοιπα 70%, αν είναι μεγάλα θα ενδιαφέρουν με το tablet. Με το ποδόσφαιρο, ξέρω εγώ τι άλλο. Έτσι θα σου πουν. Δεν είναι νόμιζο, εδώ είπαμε η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Νομίζω ότι τώρα στο μάθημα της Λόσος κάνουμε μια υποενότητα με το tablet θέμα. Και ο δάσκαλος δεν το κάνει ενδιαφέρον. Δεν θέλει να προκαλεί τα παιδιά να συμμετέχουν, να αναγκήσουν. Σε τέτοιο παιδί που μιλάω, γιατί αν κάθεσαι και ακούς το δάσκαλο πυρι-πυρι, το χάνεις το ενδιαφέρει. Είπαμε ότι χρησιμοποιούμε διάφορες τεχνικές για να το κάνουμε ενδιαφέρον. Αυτό. Το πούμε αυτό. Αν θυμάσαι στις πρώτες διαφάνειες που προέβαλα, είπα ότι αν έχουμε εδώ συγκίνητρα και αν κάναμε όλα τα περιθώρια να κάνουμε το μάθημα ενδιαφέρον, τότε προχωράμε εδώ. Εντάξει. Ναι. Γιατί αυτό είναι ένα ζήτημα τώρα που θέτεις, το οποίο όμως έχει δύο αναγνώσεις. Σημεία αναγνώση είναι ότι έχεις αποτύχει ως δασκάλα άμα είσαι εκεί. Η άλλη είναι ότι θα βρεθούν παιδιά που θα μπορεί να μάθουν από τους γονείς τους ή γονείς που να καθοδηγήσουν τα παιδιά και να πούν ότι δεν κάνεις ενδιαφέρον μάθημα, κυρία Θεοδώρα. Εντάξει. Υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, πολλές. Δηλαδή είναι ένα ζήτημα λίγο λεπτό αυτό. Εγώ θα έλεγα τώρα ότι εφόσον εκπαίδευσαν οι παιδιά, εγώ θα έλεγα τώρα ότι εφόσον εκπαίδευσαν οι υποχρεωτικοί. Το μάθημα είναι μονότινο, είναι λίγο... Είναι παραδοσιακή δασκαλία. Είναι παραδοσιακή δασκαλία. Παραδοσιακή δασκαλία τι κάνουμε κι εμείς εδώ. Με αυτό που λες τώρα, απαλάσεις το σύνολο των φοιτητών και των φοιτητρέων, από δεν παντούν. Λες αφού είναι παραδοσιακή τι να κάνουμε τώρα, βγάλουμε τον χορό. Ούτε στον χορό δεν έρχονται. Δεν έχουμε και μαθήματα που κάνουμε χορό. Έχουμε. Στάσου, τώρα γυναστήμα δεν έχουμε. Έχουμε κάτι άλλα μαθήματα, θεατρική αγωγή και τέτοια. Έγινε εδώ ένα πανηγύρα, έκανα στο προηγούμενο εξάμινο ένα μάθημα και την προηγούμενη ώρα είχε θεατρική αγωγή. Τι γινόταν εδώ, 37 βαθμούς είχε κάθε... Έτσι, εντάξει. Είναι λίγο περίπλοκα αυτά τα ζητήματα. Και αν ένα παιδί θα σκαλευτεί ότι δεν ενδιαφέρον το μάθημα και κάνει ενδιαφέρον και τα λοιπά, τότε... Εγώ το βλέπω λίγο ύποπτα αυτό. Μπορεί να υπάρχει δόλος από πλευρά των γονέων. Κατά... Ναι. Ακόμα και τα δάκρυα που είπατε πριν, όταν πρέπει να είμαστε απόλυτοι. Όταν... Εκείνο το... Σε αρκετές περιπτώσεις, όταν διακηδεύεται το κύρος μας, που είπαμε κάποιοι μαθητές-μαθήτρες, αποκομμένους να προσπαθήσουν να διεκδικήσουν την εξουσία από εμάς. Δηλαδή, ο δάσκαλος ή δασκάλα, είπαμε, είναι αυτός που επεφαρμόζει τους κανόνες. Είναι αυτός που έχει την πρωτοβουλία έως προς το τι θα κάνουν. Δηλαδή, ποιος είναι αυτός που θα πει, παράδειγμα... Την άλλη ώρα, ατς, επειδή ήσασταν πολύ... Θα βρει έναν λόγο. Ήσασταν πολύ καλοί, το κάνατε πολύ καλά αυτή την άσκηση, πάρτε μια ωραία λεφτά. Ποιος το κάνει αυτό? Δάσκαλος. Έχει ένα μέρος εξουσίας, δεν έχει. Λοιπόν, αν αυτό το δικδικεί ένας μαθητής και μαθήτρια, πρέπει να είσαι κατηγορηματικός, να μάθεις τέτοιο πράγμα. Δηλαδή, η αντίδρασή σου πρέπει να μην σηκώνει δεύτερη κουβέντα. Και θα βρεις το τρόπο ή θα βρεις το τρόπο? Θα βρεις το τρόπο. Τώρα, είναι ανάλογα στην περίπτωση. Μπορεί να το... θα χρειαστεί να το κάνεις και δημόσια και κατηδεία. Θα το κρίνεις, ανάλογα. Αλλά πρέπει, και επιμένω σε αυτό, οι όποιες δράσεις σου να είναι κατηγορηματικές, να μην σηκώνουν διαφορετική ερμηνεία. Καλά μέχρι εδώ. Έχουμε άλλες αμπορίες. Ε? Ωραία, ας κάνουμε ένα διάλειμμα. Αφού, λοιπόν, ξέρουμε τις αιτίες που καλούν την αναστάτωση στην συντάξη. Ξέρουμε τους λόγους φορισμένα, παιδιά, συμπεριφέρονται με τον τρόπο που συμπεριφέρονται. Τι θα κάνουμε? Ή όταν έχουμε μια γενικεμένη ανταρσία, να το πω έτσι φρόσο, ή πλέον αποτελεσματική αντιμετώπιση, ο πιο ενδειδημένος τρόπος είναι κατηγορηματική στρατηγική. Αυτό που σας περιέγραψα πριν, ότι θα είμαστε κατηγορηματικοί, θέλετε να το πείτε, απόλυτοι, θέλετε να το πείτε, δεσποτικοί. Αυτό που στην διεθνή, στην αγγλική μάλλον ορολογία, λέγεται assertive, έτσι, μεταφράστον τον πώς θέλετε. Δεν προβαίνουμε σε καμιά διαπραγμάτευση των κανόνων, απαιτούμε αλλαγή συμπεριφοράς και όχι συγγνώμη ή υποσχέσεις. Ωραία. Γιατί, είναι κάτι που προφανώς το ξέρετε, είναι η απατηλή συμπεριφορά ορισμένων, που λένε θα θα θα θα θα θα θα θα θα, αλλά επί της ουσίας δεν βλέπουμε μεταστροφή. Εκεί λοιπόν, χρειάζεται να είμαστε κατηγορηματικοί, να ζητήσουμε αλλαγή συμπεριφοράς και όχι λόγια. Ωραία. Τώρα. Το είπαμε καμιά τριακοσαριά φορές μέχρι τώρα, το πούμε άλλη μία φορά, μαθαίνουμε να κοιτάζουμε τις μαθήτρες και τους μαθητές στα μάτια. Όχι για να ελέγξουμε το χρώμα των ματιών, έτσι. Μαθαίνουμε να μην κρυβόμαστε. Και μαθαίνουμε να είμαστε κατηγορηματικοί αυτά τα τρία, τα θυμάστε, τα λέω, τα έχω πει, μπορεί και πάνω από τριακόσι φορές, τα λέω άλλη μία σήμερα για να σας μείνουνε την ώρα που θα πάτε στο μάθημα. Μαθαίνουμε να λέμε όχι σωρισμένες απαιτήσεις που είναι οφθαλμοφανός εκτός λογικού πλαισίου λειτουργίας της τάξης. Είναι καλό βέβαια και γενικότερα να μάθουμε να λέμε όχι στη ζωή μας. Σωρισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητα. Σε κάθε ζήτημα που προκύπτει η διαερεύνησή μας θα πρέπει να είναι σχολαστική και εξατλητική έτσι ώστε να μην αδικήσουμε καμία μαθήτρα ή κάποια μαθητή. Είπαμε, θα πρέπει να είμαστε ψυχρήμοι, να διατηρούμε την ψυχραιμία μας, να μην αντιδρούμε σπασματικά και να διερευνούμε το κάθε ζήτημα σχολαστικά. Όπως ακριβώς γίνεται η δικαστική διερέυνση. Έτσι, δεν μπορούμε να στηρίξουμε σε αέρα, πρέπει να έχουμε στοιχεία για κάποιες πράγματα τα οποία δεν γνωρίζουμε, δεν έχουμε άμεση επαφή. Παράδειγμα τώρα, λέω, Γιάννη. Έτσι, για να το καταλάβουμε. Πανθολογουμένως, ο Ολυμπιακός έχει έναν τρόπο να παίρνει τα πρωταθλήματα. Εν τούτοις, από ό,τι φαίνεται, δεν υπάρχουν αποδείξεις για αυτό το πράγμα, μέχρι στιγμής. Άρα λοιπόν, άλλο πράγμα το τι πιστεύουμε, τι θεωρούμε εμείς, επειδή φοράμε αυτά τα γελιά και τα βλέπουμε έτσι, και άλλο το τι προκύπτεται από τα στοιχεία. Εντάξει. Θα πω το παράδειγμα στην ποτοσφαιρική ορολογία, Γιάννη τον Καντάλλαρες. Ασχολείσαι με το ποτάτσο φρουμφέι μου. Δεν πολύ ασχολείσαι όμως. Άρα ήταν μόνο για τον Θανέση το παράδειγμα. Ο Θανέση έφυγε, άρα τζάμπα το είπα. Ένα άλλο παράδειγμα. Λοιπόν, μπορεί να υποθεί ας πούμε, ότι αυτό σκάρφωσε το βαρκάρι που έλεγε ένα παλιό Συρία. Εντάξει. Άμα δεν υπάρχουν αυτά τα στοιχεία του να λέω και να πιστεύω και να κάνω και να κάνω, δεν μπορεί να αποτελέσει ιδιολογία και λήψη δράσεων. Πρέπει να έχω στοιχεία, έτσι. Ξαναλέω, τονίζω για 73η φορά, ότι είμαστε και δικαστές. Εκτός από να συντάξει, είμαστε και δικαστήμες. Πρέπει να εφαρμόσουμε μια διαδικασία που θα αναδείξει τα πραγματικά γεγονότα. Κι αυτό το κάνουμε σχολαστικά. Ένα άλλο σημαντικό που νομίζω το έχουμε ξαναπεί, αλλά τώρα το επαναφέρουμε, μια από είναι και τα τελευταία μαθήματα με την ευκαιρία να πω, ότι στο επόμενο μάθημα, κάτω την Κυριακή, το Πολύ Δευτέρα, καλό θα ήταν να ελέγξετε το mail σας, διότι θα κάνουμε μερικές παρουσιάσεις. Έτσι, αν κάποια δεν έχει υπολογιστή, έχουμε εδώ υπολογιστές, έχουμε μια νησίδα, έχουμε καμιά τριανταριά, πατάς εκεί www, ας πούμε Anna Maria, Elena Douth Jr. και παίρνεις τα mail σου. Θα παρουσιάσουμε ορισμένες κάποιες αργασίες, έτσι, έτσι. Το λέω αυτό για να μπορέσουμε να τις πάρουμε, να πάρουμε το μήνυμα. Βέβαια, εδώ διαπίστωσα σήμερα ότι ακόμα δεν έχει ενεργοποιηθεί το e-learning, πιθανόν να ενεργοποιηθεί το καλοκαίρι, αφού θα έχουμε τελειώσει, αλλά άλλο σημαίνει, αυτό δεν το κατάλαβα. Ακόμα τελώσεις κανένα, θα το τελειώσουμε. Όπως το προηγούμενο εξάμι, που σας έλεγαν κάτι ομαδικά μηνύματα, δεν έχω αυτή δυνατότητα, γιατί δεν εμφανίζει κάποιος να είναι γεγραμμένος στο μάθημα. Ούτε αυτό το στάω το υποκριτικό, μόνο το κανείς. Τώρα θα το δούμε και αυτό. Λοιπόν, επανέρχομαι τώρα εκεί από που ξεκίνησα και λέω ότι δεν κριτικάρουμε πρόσωπα, έτσι, αλλά συμπεριφορές. Αυτό είναι καλό να το φορμόσουμε και στην υπόλοιπη ζωή μας, αλλά τέλος πάντων αυτό, δεν με αφορά άμεσα. Καθένας μεγαλείς του τι θέλει να κάνει, αλλά όλοι δασκάλες και δάσκαλοι, είναι καλό να εθήσουμε τα παιδιά στην κριτική, η οποία θα αποστασιοποιηθεί από το πρόσωπο. Γιατί τώρα, όταν λέμε κριτική, μην μου κάνεις κριτική. Το θεωρούμε αρνητικό. Αν η κριτική εστιάζει στη συμπεριφορά, θα οδηγήσει στη βελτίωσή της. Αν η κριτική εστιάζει στο γραπτό, έτσι, γράψε εσύ και σου λέει ο Γεννάδιος, να εκεί έκανες αυτό το φραστικό λάθος ή οτιδήποτε, αυτό θα οδηγήσει στη βελτίωση του γραπτού σου. Δεν είναι αμπαραίτητο κακό. Όταν πει όμως ο Γεννάδιος, όπω, τι μαλλί είναι αυτό, λέμε τώρα, θα βγάλεις τα νύχια έτσι, λέμε τώρα έτσι, όχι εσύ, δεν ετοιμάζεις να το κατασπαράξεις. Άρα, κριτικάρουμε τις συμπεριφορές και όχι πρόσωπα. Δηλαδή, θα πούμε, Γιώργο με απογοήτευσε αυτή σου η ενέργεια και όχι, Γιώργο, είσαι απογοητευτικός. Ή, ξέρω εγώ, Γιάννη, η συγκεκριμένη συμπεριφορά σου δεν είναι σωστή. Ή, έλα ρε Γιάννη, προηγουμένως ολόκληρο παράδειγμα έκανα για σένα και έλεπες. Είπα, ας πούμε, Θανάση, η συγκεκριμένη τρίπλα που έκανες, είσαι θανάστοχη. Ενώ, άμα πω, ας πούμε, ρε Θανάση, τι χάλια από τις περιπτήσεις σου, τι επίεδρεση θα έχει το Θανάση αυτό. Το δεύτερο, το αντιλαμβάνεστε. Τώρα, μια που μιλάμε για πρωτοσφαιρική, να έχετε υπόψη ότι ορισμένοι προπονητές σε ακαδημίες, που έχουν να κάνουν μικρά παιδιά πάνω στο δημοτικό, χρησιμοποιούν τη δεύτερη τεχνική. Τσατίζονται, χτυπάνε εκεί, πώς τα λένε αυτά, τις κλούβες που κάθονται οι αναπληρωματικοί και οι προπονητές, μπαχ, χτυπάνε, λένε, μπαχ, είσαι απαράδεκτος, είσαι άμπαλος, φωνάζονται μικρά παιδιά τώρα μέσα, δέκα χρονών παιδιά τα φωνάζονται. Λοιπόν, σας το λέω τώρα αυτό, μπορεί να μιξέρετε μπάλα, αλλά για να καταλάβετε αυτή τη διαφορά, το να κάνεις σε ένα παιδί επίθεση, σημαντικό που είναι βέβαια σε οποιοδήποτε άνθρωπο να κάνεις, και στο Θανάση να κάνεις θα πληγωθεί. Αλλά σκεφτείτε πόσο μάλλον σε έναν παιδί δέκα χρονών, εφτά χρονών που έχουμε εμείς και το καθεξής. Εντάξει. Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που έχει να κάνει με την Κρητική, είναι ο χώρος όπου γίνεται. Είπαμε ένα το τι θα πούμε και δεύτερο, ο χώρος, το που θα το πούμε. Μπορεί να προσβληθεί ως προσβολή και ως ταπείνωση. Ο τόνος και το ύφος της φωνής παίζουν ιδιαίτερο ρόλο. Είναι καλό να δείχνουμε σεβασμό στον κάθε μαθήτρια, στην κάθε μαθήτρια και στον κάθε μαθητή. Εκτιμώντας την κατάσταση, θα πρέπει πρώτα να τον καλώμε σε ιδιωτικό χώρο. Σε ένα χώρο που να μην είναι οι υπόλοιπες μαθήτρες και οι υπόλοιποι μαθητές. Και αφού έχουμε την ψυχρεμία μας, θα κάνουμε μια συζήτηση πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα που προέκυψε. Ωραία. Διαερεύνηση και μετά, να μην το πω κατήχηση, έτσι. Θα το πω, πώς θα λέγανε και το στήριελ, πέντε λεπτά κήρυγμα. Θα επικαλιστούμε σ' αρχές που πρέπει να εφαρμόζονται, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί μια σωστή κοινωνική, ή μια σωστή λειτουργία μιας κοινωνικής ομάδας. Θεοδόρα. Το κεντήσικ άνθρωπο τι είναι, τι είναι το κεντήσικ άνθρωπο? Καλούμε κάποιον ή κάποια ιδιαίτερα. Και λέμε, ο λόγος που σε κάλεσα, το γιατί, το διότυπος να το πούμε τώρα, έτσι. Αυτά τώρα είναι συνθηματικά για να θυμάμαι τι θέλω να σας πω. Όπως κάνουμε κριτική στις μαθήτρες, έτσι θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι και έτοιμοι να δεχτούμε κριτική. Κανένας δεν είναι υπεράνο κριτικής. Και καμιά. Λοιπόν, είπαμε ότι η επέμβασή μας χρειάζεται όταν τα ζητήματα είναι πιο σοβαρά. Πρέπει να πέφτουμε και να είμαστε κατηγορηματικοί. Άμεσα εφαρμόζουμε τις συνέπειες, εφαρμόζουμε τεχνικές ρύθμισης της συμπεριφοράς, χρησιμοποιούμε την απώλεια προνομίων που τα έχουμε αυτά συζητήσει εκεί που μιλούσαμε για αμοιβές και για πεινές αν θυμάστε. Συνάντηση γονέα με γονέα και και δε μόνα. Αυτό είναι ένα μέτρο, ένα βήμα όμως θέλετε πείτε το, που έχει επίδραση στα παιδιά. Αλλά είναι και ενδεδειγμένο σε περίπτωση που δυσκολευόμαστε για τον ΑΒ. Γιατί η συμπεριφορά ξεφεύγει το πεδίο. Υπάρχουν και τέτοιες συμπεριφορές που παρότι εμείς όπως είπαμε Θεοδώρα έχουμε φροντίσει να δώσουμε κίνητρα αναμαρία, έχουμε ακολουθήσει όλη την ενδεδειγμένη προσέγγιση αυτή που σας παρουσίασε εδώ πέρα, ενδούν τις συμπεριφορές αυτές εξακολουθούν. Άρα μετά καλούμε το γονέα ή και δε μόνα του παιδιού. Καλούμε το γονέα. Δεν είναι απαραίτητο, άμα είναι στην πρώτη τάξη, γιατί δεν τα ρίχνουμε. Αυτό είναι τεκάκο τώρα, προσέξτε. Δεν πρέπει να τα ρίχνουμε με ευκολία στον προηγούμενο δάσκαλο ή στην προηγούμενη δασκάλα, ακόμα και άμα διαπιστώσουμε ότι σε μερικά πράγματα μπορεί να μην τα κάνει όπως εμείς τα θέλουμε, είναι καλό να τον αποφύγουμε λόγω συλλογικής αλληλεγγύης, να το πω, αλλά και πρακτικών λόγων, να είναι στο ίδιο το σχολείο και επίσης σε μια κακή κουβέντα. Μία θα πεις εσύ, 15 θα μεταφέρουν η 3η, 4η, 5η σε αυτόν, γιατί θα το πει το παιδί στη μαμά. Η μαμά θα το πει στη θεία, η θεία θα το πει στη ξανδέρφη, η ξανδέρφη θα το πει στη γειτόνισσα, η γειτόνισσα θα το πει στην πρόεδρο του Συλλογου Γονέων και Κυδαιμόνων, η οποία θα το πει μετά στον διευθυντή και ο διευθυντής θα το πει στον δάσκαλο. Και όλοι αυτοί θα βάλουν τη σάτσα τους, κατάλαβες. Άρα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή όταν αναφερόμεθα σε άλλους συναδέρφους και συναδέρφης, έτσι. Γιατί, ειδικά αν είναι και στο σχολείο, ε, ναι. Θα καλέσει το γονέα, είπαμε, είπαμε. Τώρα έχουμε προχωρήσει σε άλλα πιο προχωρημένα αστροπομιστάδια. Τι κάνουμε δηλαδή, είπαμε, κάναμε επιπλήξεις, το καλέσαμε κατηδύαν για κάποιο ζήτημα που μας απασχολεί. Μετά τι άλλο μπορούμε να κάνουμε, ένα μέτρο να το πω που έχει απήχηση και αποτελεσματικότητα σε μια μερίδα σημαντική ίσως μαθητών και μαθητριών, είναι αυτό. Να καλέσουμε γονέα ή κηδαιμόνα του μαθητή και της μαθήτρης, βεβαίως. Έχουμε πει και άλλες φορές, αλλά με την ευκαιρία το ξαναλέμε, ότι εμείς θα πρέπει τακτικά να κάνουμε συναντήσεις με τους γονείς και κηδαιμόνες και να τους ενημερώνουμε. Και σε περίπτωση που δεν προσέρχονται, έχουμε πει πολλές φορές, ξαναλέω, εδώ μπορείς άλλα μαθήματα, θα πρέπει εμείς να επιδιώκουμε να έρχονται. Γιατί η συνεργασία των γονεών και κηδαιμόνων με το δάσκαλο ή τη δασκάλα, είναι βασική για την εξυπηρέτηση των στόχων της εκπαίδευσης. Και το συγκεκριμένο που μιλάμε τώρα, έχει δειχθεί από πληθώρα ερευνών, ότι η παρουσία γονεών και κηδαιμόνων στο σχολείο, λειτουργεί υπέρ της καλύτερης επίδοσης, της καλύτερης συμπεριφοράς των μαθητών στο σχολείο. Εντάξει, Αναστασία. Ποια είναι η μορφή κάποιου λύσης που γεωργώνει κάποιες ομάδες, που βγαίνουν μεταξύ τους και συζητάνε για τον δάσκαλο, ουσιαστικά, ή συζητάνε απ' ό,τι στον άλλο. Αυτά δεν θα μπορέσουμε να τα αποφύγουμε, όποιος και να είσαι. Όταν έχεις να κάνεις με πολλοί κόσμοι, σας το έχουν πει πολλές φορές αυτό. Δεν υπάρχει περίπτωση, ένα ποσοστό θα σε αποθεώσει, ένα ποσοστό θα σε θάψει. Είναι επίσης το λογικό. Πώς συνεργατείς? Πώς συνεργατείς. Και ειδικά, όχι. Εδώ υπάρχει εξής, ιδιαιτερότητα σε σχέση με τις λυπές συνεργασίες, ότι μπορεί να σε θάβουν όπως το λες, βεβαίως εσύ δεν πρέπει να εμπλέγκεις σε κουτσομπολιά, έτσι. Προτάς την Ελένη και η Ελένη να ρωτάει την Σόφη να ρωτάει την Αντιγόνη τι είπαν αυτές για μένα. Δεν μπορείς να μπεις σε αυτή τη διαδικασία, μπορεί να πουν κάποιος. Αντί και τι έγινε. Όμως θα έρθουν και θα μιλήσουν γιατί ενδιαφέρονται για το παιδί τους. Θα είπαμε, όταν έχεις να κάνεις με κόσμο, κάποιοι θα σε θάψουν. Δεν υπάρχει περίπτωση, όσο καλός και να είσαι. Και είναι μεγάλη λούμπα, να το πω έτσι, λαϊκιστοί, να προσπαθούμε να γίνουμε αρεστοί και αρεστές σε όλους και σε όλες. Δεν γίνεται. Καλύτερα είναι να υπερεσβηζόμαστε τις αρχές μας, τα πιστεύω μας, την κατάρτισή μας, τις γνώσεις μας, παρά να προσπαθήσουμε να συμβιβάσουμε την αυταρχική προσέγγιση που έχει ο Γεννάδιος, που μας πιέζει να δέρνουμε τα παιδιά να τα έχουν να κάθονται με το ένα πόδι όρθια και να σηκώνονται και να κάθονται σε στρατιωτικό στυλ, με την επιτρεπτική που έχει η αίφια, ας πούμε, και που λέει «έλα παιδάκι, άστο, δώσ' τον μια άλλη ευκαιρία» και ούτω καθεξής. Δεν γίνεται. Εμείς αυτό που θα εφαρμόσουμε θα ανταποκρίνεται στο δικό μας τον τρόπο, στη δική μας την πεταγωγική κατάσταση, στο δικό μας το στυλ που θα διαμορφώσουμε. Δεν είμαστε υποδιαμόρφους ακόμα, το στυλ μας είναι υποδιαμόρφους και όταν θα πάμε στο σχολείο πάλι υποδιαμόρφους θα είναι, έτσι. Απλά, εδώ, ίσως λίγο παραπάνω, θέλουμε να αποφύγει τορισμένης λακούβας, ας το πω έτσι. Γιατί σίγουρα κάποιος απογοήτευσε και αυτό μπορεί να σου προκαλέσει απογοήτευση. Λες τώρα εγώ προσπαθώ και αυτές οι τρεις, είπαν τα Μύρια όσα για μένα, τρεις το είπαν, οι άλλες 27 όμως, είτε λένε πολύ θετικά για σένα, είτε θετικά, είτε κρατάμε δέντρα στάση, έτσι είναι πάντα. Το βλέπουμε και στις αξιολογήσεις, το βλέπουμε στις αξιολογήσεις. Σας είπα και άλλη φορά, πριν 4 χρόνια διάβαζα ότι γράφατε για τον καθένα και την καθεμνιά από εμάς. Δεν υπάρχει περίπτωση, ο ένας θα γράψει ότι είναι Θεός, είναι Θεός. Δεν χρειάζεται παράδειγμα, δεν χρειάζεται άλλο. Ο άλλος θα γράψει είναι, για εκεί που πεντάμε τα μπάζα της Αισαλονίκης. Αυτό πρέπει να το δεχτείτε από τώρα, έτσι, δουλειά που έχει να κάνει με κόσμο, να ξέρετε ότι θα προκαλέσει και πολύ θετικά σχόλια, αλλά και πολύ αρνητικά. Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι μας, θα βλέπουμε διαφορετικά τα πράγματα. Αυτό που το βλέπεις, γι' αυτό να μην θεωρείτε καμιά γενική θεώρηση ως αυτονόητοι. Βλέπεις, πολιτική συμπεριφορά. Οι μέμψοι φίζουν κάτι που για άλλους είναι αδιανόητοι. Έτσι, τι να κάνουμε. Θα δεχθούμε ότι υπάρχουν διαφορετικές προσυγγίσεις. Και ότι δεν μπορούμε όλοι, δεν βλέπουμε όλοι το ίδιο έργο. Δηλαδή μπορεί να δεις έναν καρπούζι, άλλος να το δει καρπούζι, άλλος να το δει διαστημόπλιο. Πάει διαστημόπλιο. Εκείνο που ήταν το καπετάν Νέμο, υποβρύχιο. Έτσι. Ωραία. Αυτό να το ξέρετε και να είστε έτοιμες και έτοιμοι να το αντιμετωπίσετε. Τώρα, επιστρέφοντας στη συνάντηση με τους γονείς θα επαναλάβω και με τους κηδαιμόνες ότι από πολλές έρευνες έχει δειχθεί ότι το να βρισκόμαστε σε τακτάχρονικά διαστήματα και αυτό σας καλό να κάνετε, ασχέτως τι κάνει το σχολείο σας, δεν πάτησα ένα σχολείο. Είναι 12 θέσεων και οι υπόλοιποι θέλουν να βλέπουν κάθε τρεις μήνες τους γονείς. Εσείς παιδί τους γονείς, πάρτε άδεια από το διευθυντή μια μέρα να έρθουν μία φορά το μήνα τουλάχιστον. Είναι καλό να υπάρχει ενημέρος, να σας ζητάτε τόσο γενικά για την πορεία των μαθητών όσο και για συγκεκριμένα ζητήματα που πιθανόν να προκύπτουν κάποιες ημέρες που μπορεί να προκαλέσουν αντιδράσεις και παρεξηγήσεις. Τεχνικές ρύθμιες της συμπεριφοράς έχουν να κάνουμε συζήτηση με μαθητή, παρουσία, γονέα και κηδαιμόνα. Αυτό είναι πολύ χρησιμο, όταν έχουμε να κάνουμε μια συμπεριφορά που για εμάς δεν είναι αποδεχθή, είναι καλό να συζητηθεί με τη μαθήτρια, το μαθητή και το γονέα, το κηδαιμόνα και το θάδι στο σχολείο. Γιατί, να το πούμε και αυτό, ότι πολλές φορές τα παιδιά μεταφέρουν πολύ διαφορετικά πράγματα από αυτά που γίνονται. Τι υπάρχει να το παρεξηγήσεις, μπορεί να οδηγήσουν και σε αυτό που λες. Πολλές φορές οι μάνες, οι γονείς, δεν θέλουν να δουν ότι τα πράγματα είναι έτσι, θέλουν να τα βλέπουν αλλιώς. Δεν πιστεύουν ότι το παιδί τους έκανε αυτό, δεν μπορούν να το δεχθούν με τίποτα. Άμα είναι και οι τρεις όμως, μπαίνει σε άλλη διάστηση αυτή η κουβέντα. Η επιβράβεση χρησιμοποιείται, η προσωπική προσοχή που δίνουμε σε κάποιον μαθητή ή μαθήτρια, τον καλούμε, την προσέχουμε και τα λοιπά και ομαδική επιβράβεση. Είναι και αυτό μια τεχνική ρύθμιση της συμπεριφοράς. Δηλαδή είπαμε, όταν μια τάξη είναι πολύ ανήσυχη, γενικά, έχει κακό όνομα στο σχολείο και εμείς την παίρνουμε και είναι ας πούμε δυο εβδομάδες. Η συμπεριφορά των παιδιών σε έναν εκτό επίπεδο και όσον έχουμε δυνατότητα, βγάζουμε την παρασκευή της δεύτερης εβδομάδας στο τέλος, δίνουμε μια ελεύθερη ώρα. Ή αν δεν μπορούμε να τα βγάλουμε στο διάλειμμα γιατί είναι μικρή η αυλή μας, δίνουμε μια ώρα να ακούσουν One Direction ή το Άξον εστί με το σάκι ρουβά. Λοιπόν... Τώρα... Κωνσταντίνα... Εξαρτάται από την περίπτωση. Αν διαπιστώνουμε ότι υπάρχει ένα ζήτημα που θα πρέπει να συζητηθεί και από τους τρεις, κλαστική περίπτωση αυτή που προανέφερα όταν νομίζουμε ότι γίνεται λαθασμένη αναμετάδοση των όσων συμβαίνουν στο σπίτι, τότε καλό είναι να είναι και οι τρεις. Δηλαδή γίνεται ένα επεισόδιο και το παιδί το μεταφέρει με έναν τρόπο διαφορετικό από αυτόν που έγινε. Τότε είναι καλό να είναι και οι τρεις παράγοντες. Ούτως, όσο... Μου λέει πράσινος ο Σκοβονέκ, μιλάει και το παιδί. Όχι, μιλάει και το παιδί. Λέγει να του πεις πώς το έμπιστεί η μαμά, εκεί το παιδί θα ζοριστεί. Εκτός δηλαδή, αν έχουμε παθολογική περίπτωση, ψεύτη. Κάποιοι μαθήτρες ή κάποια μαθήτρια, υπάρχουν και τέτοιοι, μπορεί να είναι ψεύτης. Και, εν παράλληλα, εμείς, αυτός θα μπει τα δικά του. Μπορεί να τα πιστεύει κιόλας. Να είναι μυθωμανής. Δηλαδή με λίγα λόγια, φτιάχνει ένα σενάριο δικό του. Τελείως διαφορετικό από αυτό που έγινε. Μπορεί να είναι μυθωμανής. Τότε, μιλάς στο γονέαγγε, λόγω ότι δεν έγιναν έτσι τα πράγματα, εκεί μπορεί να μην το δέχεται και ο γονέας. Εκεί έχεις πρόβλημα πιο μεγάλο. Εδώ τα σαπαιδιά το είδαν. Ή έγινε στην αυλή και το είδαν άλλοι τρεις συνάδελφοι. Δηλαδή, υπάρχει ένα ζήτημα που πρέπει να διαπραγματευθούμε, ανάλογα με το ποια έκθεση έχει το θέμα αυτό. Αναστασία. Τι είναι στην περίπτωση που το παιδί είναι μια πολύ άσχη κατηγορία, μπορεί να βέθει κάποιος και να είναι εκπαιδευμένος. Επανέλαβε. Το παιδί δεν άκουσα. Το παιδί δεν έχετε μια κατηγορία έμπεση. Δεν άκουσα. Μόλις ο παιδί είναι κατηγορία ή στον εκπαιδευμένο. Με μια πολύ μαρικα κατηγορία. Πάση στιγμή. Ό,τι ισχύει στο νομικό πολιτισμό ισχύει. Όπως ας πούμε τι. Όπως ας πούμε κάποια παιδιά που έχει τύχει να δώσουν στο δημοτικό. Σε ποιο μεγάλη στιγμή. Που κατηγορούν να πάρουν νεόπλιστο. Αυτό έγινε και στο δημοτικό σας έχω πει πέντες. Και μετά... Με εμείς σας φαίνεται και παράδοξο και θέλει και προσοχή. Περισσότερο για τους άρρυνες. Περστήλη δεν νομίζω. Αν και ποτέ δεν ξέρεις Αναμαρία. Έτσι δεν είναι. Σε εκείνη την περίπτωση. Σε εκείνη την περίπτωση. Ισχύει ό,τι ισχύει στο νομικό πολιτισμό. Δηλαδή τι. Άμα σε κατηγορήσει σε κάτι που έγινε με συντάξει. Θα επικαλισθείς ή που δεν έγινε. Θα επικαλισθείς στη μαρτυρία των άλλων παιδιών. Άμα σου πει. Ό,τι έγινε στο γραφείο που ίσον ασύ με αυτόν. Είναι λίγο μπερδεμένη ιστορία. Απλά μετά. Εφόσον υπάρχει έτοιο ζήτημα. Είναι σοβαρό. Και ξεφεύγει από τη δικιά σου αρμαδιότητα. Και πάει στην αρμαδιότητα του συλλόγου διδασκόντων. Πώς θα τέτοιου μετοποιήσει. Γιατί αυτό είναι επικίνα. Αν πρόκειται όλο το ιστορικό. Γιατί να αμα βρωθεί. Άμα δεν αποδειχθεί. Άμα είναι κατεγορώμενος να ζει τέτοια καλά πρέπει να είναι και ανοχός. Και τι να κάνουμε. Τώρα άμα με κατηγορείς σε μένα τώρα η Κασιανία ότι αυτό. Εδώ μέσα. Το βλέπετε όλοι. Τι να κάνω εγώ. Δεν αμα βρώνεται. Όχι. Αμα βρώνεται μόνο με καταδικαστική απόφαση του Πενικό Μητρό. Όχι. Εντάξει. Γιατί είπαμε. Όταν έχουμε να κάνουμε με κόσμο. Έχουμε να κάνουμε και με περιέργειες συμπεριφορές. Ωραία. Τα είναι. Κάτι που δεν μπορούμε να αποκλείσουμε. Όχι ότι είναι ωραίες καταστάσεις. Άσχημενες καταστάσεις. Προφανώς και είναι άσχημενες καταστάσεις. Λοιπόν. Που είχαμε μείνει. Τι ώρα είναι ο Σελική. Άρα πέντε. Άρα πέντε. Έχουμε ακόμα λίγο. Ελένη. Δεν τον προλαβείς τον ήλιο. Οπότε μείνει. Αύριο. Για αύριο μέρα. Αύριο δεν έχετε και μάθημα. Έχετε. Παρασκευή μάθημα. Τι εργαστήρια. Σκοπίου. Μπράστα. Λοιπόν. Τώρα. Τι κάνουμε τώρα. Όταν οι καταστάσεις είναι ελαφρώς. Πιο σοβαρές. Αλλά. Όχι σε τέτοιο βαθμό. Τα έχω βάλει λίγο ανάποδα τώρα. Ούτως ώστε. Να αγκαλέσουμε γονείς. Ή πριν αγκαλέσουμε τις γονείς. Τι κάνουμε. Ένα από αυτά που συνήθως κάνουμε. Είναι. Να αλλάξουμε θρανείο. Στο μαθητή και στη μαθητρία. Ωραία. Γιατί. Ας πούμε τώρα. Η έφη με τη βασιλική. Και ο. Στυλιανός. Με το. Θανάση μιλάει. Παίρνω το στυλιανό. Το βάζω με την έφη. Παίρνω τη βασιλική. Το βάζω με τον Θανάση. Ωραία. Πολύ σωστά το είπε ο Θανάσης. Ξακολουθούν να μιλάνε. Τι θα κάνουν μετά. Ε. Λέμε. Δεν λέμε ρε παιδιά. Δεν λέμε τώρα μιλάνε. Όπως είπατε εσείς μια κουβέντα. Λέμε ότι μιλάνε κατάπαστα. Επιμέρες. Και παρά τις επιπλήξεις. Τις παρατηρήσεις. Τις επιπλήξεις. Δεν γίνεται τίποτα. Δυο τρεις τέσσερις πέντε μέρες ανάλογα. Με την ανεκτικότητα του καθενός. Εγώ πόσες μέρες λέω σαν τα αντιχαδέσεις που είναι αυτό. Ε. Μια ώρα. Μπορεί και ένα τέταρτο. Λοιπόν. Εντάξει. Θα κάνεις όλα αυτά. Ε. Λοιπόν τέλος μιλάνε. Τι θα κάνεις μετά. Ορίστε σας ακούω. Τι θα κάνεις κασένια. Ε. Λέμε ότι εξακολουθεί. Μιλάει. Ε. Ναι. Ε. Θεοδάρα. Ε. Ωραία. Άρα κάνουμε μια προσωπική συζήτηση. Ωραία. Κάνουμε μια προσωπική συζήτηση. Δηλαδή. Καλούμε τη μαθήτρια το μαθητή. Κατηδίαν και λέμε. Μα μου. Α. Έχει επίδραση. Στην πρώτη μισή ώρα. Που ακολουθεί την κουβέντα μας. Μετά επανέρχεται η κανονικότητα. Μπρ-μπρ-μπρ-μπρ-μπρ. Αυτό είναι το επόμενο βήμα... Θα σας πω τώρα όμως γι αυτό... Ανα Μαρία... Ωραία το ίδιο πράγμα λέτε... Το ίδιο πράγμα λέμε... Προσέξτε... Το βάζεις εδώ λέμε... Στο σπίτι... Στο σπίτι... Στο σπίτι... Στο σπίτι... Στο σπίτι... Στο σπίτι... Στο σπίτι... Ναι, πες το και έτσι... Το βάζανε εδώ... Προσέξτε τώρα... Το να το βάλεις εδώ... Ενέχει δύο... Ενστάσεις... Από μένα... Πρώτο, ότι για να το βάλεις εδώ... Θεωρήσεις ότι κάθεσαι εκεί... Που είπαμε δεν είναι σωστό... Άμα κάθισε... Τώρα θα μου πεις... Μπορεί κάποιους ώρες να κάθεις... Άνθρωπε, εσύ σε κουράσεις... Τότε έχει έναν άλλο κίνδυνο... Ποιος είναι αυτός... Απίθανος είναι... Δεν θα το βρείτε με τίποτα... Ας κάνω εγώ την τυπική ερώτηση... Λέω ρε παιδιά... Λέω... Είπε ο Στυλιανός... Ή εσύ τον Πησόφιο... Ναι, το ίδιο... Είπατε ότι... Εάν παρά... Τις επικλήσεις... Τις αλλαγές θέσεων... Τις ατομικές συζητήσεις... Δεν επέρχεται το ποθητό αποτέλεσμα... Δηλαδή να σταματήσει να μιλάει ο μαθητής ή μαθήτρια... Τότε τον παίρνουν το βάζουν στη γωνία... Πώς το πεις, σκαθιστούλη... Σκεφτούλη... Το βάζουν εκεί τον παιδί... Και λέω τώρα... Τι δίνω σε αυτό το πράγμα... Δύο αιστάσεις από εμένα αυτό το πράγμα... Πρώτον, ότι για να το βάρεις εδώ... Σημαίνει ότι το επιτηρήσεις... Εσύ είσαι πιο κοντά... Άρα είσαι δάσκαλος... Ωραία, άλλο λες... Δεν πήγαμε εκεί... Εκεί θα πάμε τώρα με αυτά που λέμε... Είπαμε το ένα... Τώρα πούμε και το άλλο... Το δεύτερο είναι... Που δεν θα το βρείτε και... Σας το λέω τώρα... Πάτε, πείτε... Από τι για να πείτε... Καλά... Στην ερωτήξη... Κοσταντίνα... Άμα το βάλουμε στην έδρα... Ότι μπορεί να τελειώσει σαν αρχηγός... Όχι, δεν το βάλουμε στην έδρα... Βάλουμε σαν ένα θρανίο... Που θα είναι... Εδώ... Ή πλάτη θα έχεις τους υπόλοιπους... Συγκάρτα... Εσύ Ισοφή... Ήσουνα πλάγια... Εύλεπες το υπόλοιπο τμήμα... Ή είχες πλάτη στο υπόλοιπο τμήμα... Δηλαδή... Πλάτη... Άρα καθόσουν... Το θρανίο που ήταν κολλημένο στην έδρα... Ωραία... Αυτό είπαμε τώρα... Δηλώνει ότι ο δάσκαλος... Η δασκάλα κάθεται πολύ ώρα εκεί... Έτσι... Για να... Για να... Για να... Ωραία... Δεν είπαμε όλη την ώρα... Ότι είναι πολύ ωραία... Για πες Γιάννη... Δίπλα... Αυτό λέμε... Αυτό... Ωραία... Όπως ήταν ο Στυλιανός... Όπως καθόταν ο Στυλιανός... Βασίλες θα έλεγες κάτι... Βασίλες θα σας ευχαριστήσει να δώσει... Και να κάνει για μένα... Μια παιδί... Και ένα συγκρότη... Και ένα παιδί... Για να μην φοβεύει... Να πει στον άνθρωπο... Και να πει στον παιδί... Ωραία... Στην έπρα... Και να μην φοβεύει... Ωραία... Ήπαμε... Το πρώτο... Κάποια στιγμή θα πας στην έδρα, για να διορθώσεις τα τετράδια, για να πιάσεις το βιβλίο, κάποια στιγμή θα πας, μπορεί να διαβάζεις, να κάτσεις και λίγο, έτσι, θα πας. Αν θα πας όμως, μπορεί να κινδυνεύσεις, άμα είναι το παιδί δίπλα, έτσι, θα βήξεις επάνω σου, να πάτες και μια ήρωση, αυτό ήθελα να σας πω, εντάξει. Το παρακολουθήσατε, έτσι, λοιπόν, προκαλούμε ενίωτη τον ενδιαφέρον, τον ποδοσφαιρισταράδ. Λοιπόν, τώρα πάμε, σε αυτό που είπε η Άννα Μαρία, η πρακτική μας δείχνει, ότι καλύτερη εφαρμογή έχει, όταν το βάζουμε σε ένα χώρο, όχι εδώ, όπου πήγαιναν, ερχόμαστε κι εμείς, αλλά όταν είναι απομονωμένο. Πέρα, έτσι, πρακτική, που φέρει τον τίτλο, γωνία της συνέπειας ή της σκέψης, όπως το ομπερίζει, της σειρεμίας, ναι, δηλαδή, απομακρύνεται από τα υπόλοιπα παιδιά, από την υπόλοιπη ομήγερα, αλλά και από το δάσκαλο, τη δασκάλα, έτσι, ώστε, αρχικά για μία ώρα, πώς θα το ορίσουν, μισή ώρα, κλπ, να του σκεφτεί και να αναθεωρήσει τη στάση του. Μπορεί μετά, θα τον πάμε δύο ώρες και ούτω καθεξής. Πάλι, συζητούμε ιδιωτικά μαζί του ή μαζί της, χρησιμοποιούμε πάλι την απώλεια των προνομίων και προχωράμε μετά, είπαμε, στη συνάντηση με γωνία και εκεί δε μόνα και συζητάμε, αποκινούμε τον μαθητή και τη μαθητρία, δεν πιάνει και αυτό. Τότε, καλούμε το διευθυντή ή τη διευθύντρια του σχολείου ή σε προηγμένες χώρες που έχουν άλλη οργάνωση, τον υπεύθυνο ή την υπεύθυνη για τη μετάβαση στην αίθουσα συνεπιών. Σε άλλες χώρες υπάρχει αίθουσα συνεπιών. Δηλαδή, απομακρύνεται ένας μαθητής σε μια μαθητρία, όχι μόνον από τους μαθητές και τις μαθητρίες με τους οποίους είναι όλη τη μέρα, δηλαδή δεν πάει στην γωνία των συνεπιών, αλλά φεύγει και πάει στο δωμάτιο, στην αίθουσα των συνεπιών. Είναι ένας χώρος, ειδικά διαμορφωμένος, όπου θα κάτσεις μία ώρα μόνος του ή με τη συνοδεία κάποιων δασκάλων ή διδασκαλισών. Είναι ένας χώρος, ειδικά διαμορφωμένος, όπου θα κάτσεις μία ώρα μόνος του ή με τη συνοδεία κάποιων δασκαλισών. Αυτό όμως εδώ δεν έχω βρει σχολείο που να διαθέτει αυτή την πολυτέλεια. Το πιο συνηθισμένο είναι να καλέσουμε το διευθυντή τη διευθύντρια να το πάρει το παιδί, τίποτα θα το πάει συνήθως, ή θα το πάει στο γραφείο του και θα δουλεύει και θα το έχει από κοντά για να μην... γιατί να το έχει από κοντά? Και πρώτα γιατί να το πάρει. Λέω θα καλέσουμε, είτε να εκεί πέρα λέω υπεύθυνο για τη μετάβαση στην αίθουσα συνειπιών, ή το διευθυντή ή τη διευθύντρα, γιατί να καλέσω κάποιον να έρθει να το πάρει. Για μπες Αντιγόνιου. Ωραία, γιατί είπαμε το πρώτο στο που μας ενδιαφέρει στο Δημοτικό είναι η ασφάλεια. Κι ένα παιδί που μπορεί να θέλει και να εκδικηθεί εκείνη την ώρα που εμείς θεωρούμε, ουσιαστικά φαρμόζουμε τους κανόνες. Εάν συνεχίζεις μετά από μια εβδομάδα θα έχεις, υπάρχει αυτό στους κανόνες που βάζουμε στην αρχή μαζί με τα παιδιά, θα έχεις οριά αποβολή από την τάξη, η οποία συνεπάγεται ότι μία ώρα θα την περάσεις είτε σε αυτό το δωμάτι που είπαμε, αλλά που ξαναλέω δεν υπάρχει, είτε θα την περάσεις που την περνάς ενήθως παιδιά. Στο γραφείο των δασκάλων, των καθηγητών, όπου να είναι κάποιος μεγάλος να το επιτηρεί, ή στο γραφείο του διευθυντή, άμα δεν μπορεί να μην έχει κανένας κενό εκείνη την ώρα, να μην είναι κανένας δάσκαλος ή δασκάλα στο γραφείο, άρα πάει στο γραφείο του διευθυντή ή της διευθύντρες. Το πρόβλημα πρέπει να λύγεται όσο το δυνατόν συντομότερα, θα πρέπει να δίδονται και όπως είδατε σε αυτή την κλιμάκωση, δυνατότητες στη μαθήτρια ή στο διευθυντή να συνεργαστεί. Εννοείται ότι αυτά δεν τα κάνουμε, δεν είμαστε της zero tolerance πολιτικής σχολικής πιθαρχίας, αφήνουμε ένα εύλογο διάστημα στο μαθητή ή στη μαθήτρια να προσαρμοστεί στους κανόνες που από κοινό έχουμε θέσει, να σκεφτεί να δράσει ανάλογα. Μιλάμε πάντοτε ιδιαίτερα με τον μαθητή και με τη μαθήτρια προσπαθούμε κατεπανάληψη να του τονίσουμε τις συμπεριφορές, τις οποίες θα πρέπει να υιοθετήσει για να μην έχουμε προβλήματα. Τώρα, καμιά απορία έχουμε? Έχουμε απορία στο επί του θέματος. Για τον Διευθυντή, δεν κάνουμε φόνες, δεν καλώ με τον Διευθυντή, γιατί ο Διευθυντής, η λέξη Διευθυντής θα δουλειάει, θα κάνει κάτι άλλο. Ναι. Για αυτό, καλώ με τον Διευθυντή. Εν τω προκειμένου, όμως, καλώ με τον Διευθυντή, διότι αυτός είναι ο μόνος εύκαιρος. Αν είναι και αυτός εύκαιρος. Γιατί είπαμε, αν πρόσεξες. Η κλήση αφορά πρώτα την υπεύθυνη για τη μετάβαση στην αίθουσα συνεπιών. Δηλαδή, σε οργανωμένα σχολεία στον ξητορικό, υπάρχει η υπεύθυνη δασκάλα, η οποία πάει, ή κάποιοι που έφτουν άτομα, τέλος πάντων, μπορεί να μην είναι δασκάλα, πάει και παίρνει τον παιδί να τον μεταφέρει στην αίθουσα συνεπιών από κάποιον στο επιτήρι πάλι. Έτσι, για τα μικρά παιδιά μιλάνε. Στο γυμνάσιο, παίρνεις να αποβολήσω και φύγεις. Ή παίρνεις στην οριέα έξω από το... και πήγαινε στην τουαλέτα, κάνει ό,τι θέση. Εντάξει, πού θα πάει στο γρα... είπαμε, αίθουσα συνεπιών εάν υπάρχει, γραφείο διευθύντριας ή δασκάλων, εάν προβλέπεται από τις τοχολικούς κανόνες. Ωραία. Δηλαδή, εάν το σχολείο που είμαστε έχει θέσεως κανόν, αντιξέεται σε ακραίες περιπτώσεις, και περιγράψαμε εδώ γιατί αυτή μια τέτοια περίπτωση είναι ακραία, είπαμε πόσες ενέργειες πριν θα κάνουμε, θα κάνουμε πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, έτσι, είπαμε ότι δεν, πρέπει να το κάνουμε γιατί παρετούμαστε, και λέμε ότι εμείς δεν μπορούμε να καταφέρουμε, δηλαδή θα ξαντλήσουμε όλο το ρεμπερδόριό μας ούτως ώστε να λύσουμε μόνοι μας το πρόβλημα. Αν όμως, παρόλα αυτά, είναι τόσο έντονο το πρόβλημα που δεν θα καταφέρουμε, τότε καλούμε, εφόσον προβλέπεται στους κανονισμούς του σχολείου, του διευθυντή να τον πάρει, ή κάποια δασκάλα, αν δεν προβλέπεται, τότε φωνάζουμε του διευθυντή, ως φόβη του. Εντάξει, συνοηθήκαμε, έχουμε όμως το δικαίωμα να το βγάλουμε έξω, από να πήγαινε μια ώρα έξω, εντάξει, καταλαβαίνετε, δεν μπορείς να πεις, ή πήγαινε κάτσε εκεί έξω, με το ένα το πόδι, πάνω στο γόνατο, και εγώ θα σε βλέπω από εδώ, μην τυχόν και φύγεις και πας και πέσεις και γραμματσακιστείς από τη σκάλα. Που είπα, μην τε ασφάλει, είναι το νο. 1 στο δημοτικό. Λοιπόν, τώρα, έχετε άλλη εμπορία, αν δεν έχετε άλλη εμπορία, αρκετά για σήμερα. |
