| : Π΄Α ΕΚΟΝΙΚΗ ΕΥΡΟΣΟΥ crisis ΣΤΟ ΚΥΕΝΝΙΤΕΙ ΜΑΙ ΝΗΣΑ-ΧΙΨΤΗ 4 saja!" Δεν επαναγνωθitions ότι ένα 19-χρονοUND suicide bomber θα μου διδάμитай υ�κραιόinda εμφάνισης northern origin abbot classes. Είπα να μην πιστεύω κανένα πράγμα σχετικά με κάποιον που δεν ξέρεις. Σε εβδομάδι του Ιουλίου 2005, ο Βόμμαρ και εγώ, αξιολογικά, βοηθήκαμε το ίδιο τραίνι στις ίδια φορές, βρίσκοντας, παράλληλα, μόνο πίσω. Δεν τον είδα, πραγματικά, δεν είδα κανέναν. Ξέρεις, όχι να κοιμάσεις κανέναν στο τύπο, αλλά νομίζω ότι τον είδα εμένα. Νομίζω ότι τον είδα όλους εμάς, όταν το χέρι του βγήκε πάνω από το τραίνι. Πολλές φορές, σκέφτηκα τι σκέφτηκε, ειδικά σε αυτές τις τελευταίες φορές. Ξέρω ότι δεν ήταν προσωπικό. Δεν έφτασε να σκέφτεται ή να με καταστρέψει, το Jill Hicks. Δεν με γνωρίζει. Όχι. Επίσης, μου έδινε ένας αξιολογικός και αξιολογικός λόγος. Εγώ είχα γίνει ο εχθρός. Σε εκείνον, ήμουν ο άλλος, το «ένας» σχετικά με εμάς. Το λαμβάνι «εχθρός» δημιουργήθηκε να μας διεθυμινήσει, δημιουργήθηκε να σκέφτεται, και δεν ήταν προσωπικό. 26 προσωπικές ζωές έπαιξαν στη διάρκεια μου μόνη, και ήμουν πάνω από αυτές. Στην ώρα που πρέπει να διεθυμίσουμε, πέραμε σε μια αγχώρηση τόσο τεράστια, ότι ήταν πάνω στον τάχο, όπως θα πιστεύω ότι το «ένας» σχετικά με εμάς θα είναι. Δεν ήξεραμε ότι είμαστε το εχθρός. Είμαστε μόνος ένας μεγάλης σχετικός, που μερικές λεπτομέρειες έπαιξαν στη διάρκεια του τάχου. Δεν υπήρχε δημιουργήθηση, δημιουργήθηση, και κανένας συζητήριας. Όμως, μέσα στη διάρκεια του τάχου, δημιουργήσαμε, δημιουργήσαμε, δημιουργήσαμε τους όρους μας, τα όρια μας, ένα λίγο όπως ένα ρόλκολ, περιμένουμε για αντιπροστάσεις. Είμαι η Jill. Είμαι εδώ. Είμαι ζωή. Εντάξει. Είμαι η Jill, εδώ, ζωή. Εντάξει. Δεν ήξερα τον Allison, αλλά άκουσα για τις εξετάσεις της κάθε λίγο. Δεν ήξερα τον Richard, αλλά μου σημαίνειε ότι υπήρχε. Όλα που τους έκαναν ήταν το πρώτο όνομα μου. Δεν ήξερα ότι ήμουν κυβέρνησης στην Επιτροπή του Κοινοβουλίου. Αυτή είναι η αγαπημένη μου γραμμή, που επίσης εξετάστηκαν από εκείνη την πρωτοβουλία. Δεν ήξερα ότι εγγραφόμουν αρχιτεκτονικές και γραμματικές εξετάσεις. Δεν ήξερα ότι ήμουν κυβέρνησης στην Επιτροπή του Κοινοβουλίου. Δεν ήξερα ότι φοβόμουν μαύρο. Συμφωνώ ακόμα. Δεν ήξερα ότι πιέζω σιγαριλά. Δεν πιέζω σιγαριλά ακόμα. Δεν πιέζω σιγαριλά. Δεν πιέζω σιγαριλά ακόμα. Βέβαια, δεν ελπίζω ότι κάποτε θα βρίσκομαι ασφαλισμένη, στους πρωτοβουλίους, να μιλήσω. Ήμουν νέος, αστραλία, να κάνει τελικά πράγματα στην Λονδία, και δεν ήμουν ετοιμή για αυτό όλο να τελεί. Ήμουν τόσο ασφαλισμένη να επιβιώσω ότι χρησιμοποιούσα τη σκάφη μου για να κολλήσω τα τελικά πράγματα στους πρωτοβουλίους. Και μόλις πιέζω όλα και όλους έξω, για να μιλήσω, για να ακούσω εμένα, για να μιλήσω εμένα, για να μιλήσω εμένα, για να μιλήσω εμένα, για να μιλήσω εμένα, για να μιλήσω εμένα, για να μιλήσω εμένα, για να μιλήσω εμένα, για να μιλήσω εμένα, για να μιλήσω εμένα, για να μιλήσω εμένα, για να μιλήσω εμένα, για να μιλήσω εμένα, για να μιλήσω εμένα, για να μιλήσω εμένα για να μιλήσω εμένα and I thought the urge to close my eyes. I held on, for almost an hour. An hour to contemplate the whole of my life up until this point. θα έπρεπε να κάνω περισσότερα. Ήταν δεκάθαρα να ζήσω περισσότερα, να βλέπω περισσότερα. Ήταν δεκάθαρα να πηγαίνω να καταρρυνώ, να τραγουδώ, να πάρω το yoga. Αλλά η προορισμή και η σημασία μου ήταν πάντα το δουλειά μου. Ήταν δουλειάς. Ποιος ήμουν στον εργασμό μου, με σημασία. Αλλά δεν με σημασία, καθώς ήμουν στον εργασμό μου. Μετά την ώρα που αισθανόμουν αυτό το πρώτο τάξι από ένας από τους εργασμούς μου, δεν μπορούσα να μιλήσω, δεν μπορούσα να πω ακόμα ένα μικρό λόγο, όπως το Jill. Υποθέτησα το σώμα μου στον εργασμό. Είχα κάνει ό,τι μπορούσα και τώρα ήμουν στα χέρια τους. Ακούσα μόνο ποιος και ποιος είναι η ανθρωπότητα. Όταν αρχίσα να βλέπω το ID που μου έδωσε όταν εφαρμόθηκαν στο νοσοκομείο, εφαρμόθηκε έναν ανθρωπότητα. Έναν ανθρωπότητα ανθρωπότητα. Αυτά τα τέσσερα λόγια ήταν το γεγονός μου. Αυτό που μου είπαν πολύ ξεκάθαρα, ήταν ότι η ζωή μου ήταν ασφαλή, μόνο γιατί ήμουν ανθρωπότητα. Η διαφορετικότητα σε κάθε τέτοιο τρόπο έκανε καμία διαφορετικότητα στις εξαιρετικές λόγες που οι ανθρωπότητες ήταν ετοιμασμένοι να πάρουν. Για να ασφαλίσουν τη ζωή μου, για να ασφαλίσουν όσο πολλοί ανθρώπους μπορούσαν και να ασφαλίσουν τις δικές τους ζωές τους. Για εκείνους δεν με νοιάζει. Αν ήμουν χρυσή ή σκληρή, το χρώμα της σκέψης μου, αν είμαι γυναίκα ή γυναίκα, η σεξουαλική μου οδηγία, για το οποίο πρόκειται, αν ήμουν εκπαιδεμένη, αν είχα εμφάνιση ή καμία εμφάνιση, τίποτα δεν με νοιάζει εκτός από ότι ήμουν μια πραγματική ανθρωπότητα. Βλέπω τον εαυτό μου σαν ένα ζωντανό πράγμα. Είμαι δεδομένος ο οποίος ο δοξakovιός μου, το themed of horizontal love and respect που είχε βα不了 ναко gakγονees αλλά ήταν το πάνω με απότε pilotωisedido που είναι το βιωτιέ μου. Εντί霓 ε NORTHINGTON και σχετίζεται με captured content Sergio Silver ahahaha це il g傳ó quando franchise in window was held tightly my face strokeachi What it I feel, I still art what shielded me from hatred and one retribution what has given me terrain to say this end with meet love Εγώ πιστεύω ότι το δημιουργικό δημιούργημα για εξαιρετική, θετική αλληλεγγύη είναι πραγματικό, γιατί γνωρίζω τι μπορούμε να κάνουμε. Γνωρίζω την εξαιρετικότητα της ανθρώπινης ανθρώπινης. Αυτό με αφήσει μερικές πολύ μεγάλες πράγματα για να προσπαθήσω και μερικές ερωτήσεις για να συμβουλεύσουμε όλοι. Αυτό που μας οδηγεί δεν είναι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι μπορεί να διασφαλίσουμε. Πρέπει να αφήσει μια τραγωδία ή ένα διάστημα για να νιώσουμε σχετικά σχετικά ως ένας οικογένειας, ως ανθρώπους. Και πότε θα αντιμετωπίσουμε τη γνώμη της εποχής μας, να αντιμετωπίσουμε την αρνητικότητα και να εξετάσουμε σε όλους, όσους είναι μόνο ένας οικογένειας, μέχρι να γνωρίζουμε τους. Σας ευχαριστώ. |
