| : Ο κύριος Μάνος Δανέζης. Ζητώ συγγνώμη για το λάθος. Τρεις φορές παρόν από τότε και αυτή τη φορά παρουσίασε εδώ στον Άλεμο, είχαμε την τιμή παρουσίασει για πρώτη φορά τον κύκλο αυτόν τον ξεκίνηση των παραδόσεων που κάθε περίοδο κάνει. Σκεφτήκαμε λοιπόν ότι θέλαμε να τον ευχαριστήσουμε και να τον τιμήσουμε με κάποιον τρόπο. Πρώτον γιατί μας δίνει δύσκολη περίπλοκη γνώση με πολύ απλοποιημένο τρόπο. Εγώ δηλαδή σας λέω ότι την παρακολουθώ με σχετική ευκολία παρότι είναι αντικείμενο τελείως ξένο και νομίζω για όλους το ίδιο ισχύει γιατί το ταλέντο αυτό είναι πάντα του δασκάλου. Μας δίνει λοιπόν δύσκολες γνώσεις με πολύ απλοποιημένο τρόπο. Αφενός αφετέρου με τη στάση του διδάσκει και ήθος. Κάτι που το έχουμε πάρα πάρα πολύ ανάγκη σε αυτή τη χώρα, σε αυτή την περίοδο. Διδάσκει ήθος και μακάρι η νέα γενιά και κάθε επόμενη γενιά να έχει όλο και καλύτερο, όλο και περισσότερο, όλο και σωστότερο ήθος. Και βέβαια είναι και μια τιμή για μας γιατί ένας τόσο σπουδαίος δάσκαλος επέλεξε τον άλλη μου φθέτος να κάνει αυτό το άνοιγμα του κύκλου των ομιλιών του. Σκεφτήκαμε λοιπόν πώς θα μπορούσαμε να τον τιμήσουμε. Και καταλήξαμε έτσι, μετά από πολύ σκέψη, στο να θεσπίσουμε ένα καινούριο βραβείο, μια καινούρια διάκριση θυμητική για κάποιες προσωπικότητες που τιμάν την πόλη μας και προσφέρουν στην τοπική κοινωνία. Έτσι λοιπόν δημιουργήσαμε, και το ανακοινώνω απόψε για πρώτη φορά, το χρυσό μετάλλιο της πόλης μας. Είναι το έμβλημα της πόλης το σήμα του Θουκιδίδη, φιλοτεχνημένο από γλύπτη σε χρυσό. Και προγραμματισμός μας είναι να απονέμουμε σε εξαιρετικές περιπτώσεις, σε εξαιρετικές προσωπικότητες, αυτή τη διάκριση ως συμβολική ένδειξη αγάπης, σευγνωμοσύνης και σεβασμού σε ανθρώπους που έχουν προσφέρει και στον άλμο και στην κοινωνία μας. Θα ανοίξουμε και βεβαίως έναν κατάλογο με ανθρώπους προσωπικότητες που έχουν τιμηθεί με αυτή τη διάκριση εκ μέρους της πόλης. Η πρώτη λοιπόν τέτοια διάκριση απονέμεται απόψε με πολύ σεβασμό και εκτίμηση στον κύριο Μάνο Στεφανίδη με ένα πολύ μεγάλο... Μάνο Δανέζη με συγχωρείτε, με κυνηγά η κατάρα του Στεφανίδη τώρα, τι να πω. Η αλήθεια είναι ότι τόσα βιβλία που φτιάξαμε και μοιράσαμε με τον κύριο Στεφανίδη πρέπει να κάνουμε και μαζί ένα βιβλίο κύριε Δανέζη για να ισορροπίσουμε. Λοιπόν, στον κύριο Μάνο Δανέζη λοιπόν, χίλια συγγνώμη είναι τόσο κουρασμένο το μυαλό, εσείς το καταλαβαίνετε νομίζω. Λοιπόν, είναι αυτό το μετάλλιο το οποίο είναι πάρα πολύ όμορφο και κυρίως όμως συμβολίζει για μας την ιστορία μας. Είναι ο προπάπους μας ο Φουκιδίδης, ίσως ο γνωστότερος προγονός μας και ταυτόχανα συμβολίζει και την αγάπη μας για την τέχνη γιατί έχει φιλοτεχνηθεί από γλύπτη και έχει μια ειδική καλεσθησία. Το προσφέρουμε λοιπόν στον κύριο Δανέζη, ευχόμεν να έχει πάντοτε δυνάμεις και να προσφέρει σε όλους. Και μία ανθοδέσμη στην κυρία Γλύκα που τον συνοδεύει ως άγγελος, ως φύλακας άγγελος πάντα. Κύριε Δημαρχέ, ευχαριστώ πάρα πολύ για την εξαιρετική τιμή που μου κάνετε και εσείς και γενικά ο Δήμος. Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι δεν κάνω τίποτα, αλλά αυτό είναι αυτονόητο. Είναι αυτονόητο γιατί αυτή δεν είναι η υποχρέωσή μας. Είναι αυτό που λέω καμιά φορά ότι 40 χρόνια οι Έλληνες πολίτες μαζί και οι Αλλημιώτες με πλήρωσαν για διαβάσεις, με πλήρωσαν για διαβάσεις. Οι Έλληνες πολίτες μαζί και οι Αλλημιώτες με πλήρωσαν για διαβάσεις όταν εκείνοι δούλευαν. Κάποια στιγμή λοιπόν δεν πρέπει να δείξω στους εργοδότες μου τι έμαθα. Είναι υποχρέωση λοιπόν του εργαζόμενου απέναν τους εργοδότες. Ευχαριστώ όμως πάρα πολύ για αυτή την τιμή που κάνατε. Μας συνδέουν πολύ περισσότερα πράγματα από τη σχέση δημάρχου και ενός ομιλητή μέσα αυτά τα τρία χρόνια. Και πάλι ευχαριστώ. Ευχαριστώ όμως και όλους εκείνους τους φίλους που πλαισιώνουν το Ανεχτό Πανεπιστήμιο του Αλήμου, που με δύσκολες συνθήκες πάρα πολλές φορές βρίσκονται εδώ να συζητήσουμε και να λύσουμε κάποια προβλήματα. Κάποια στιγμή ίσως διαφωνούν μαζί μου. Και εγώ διαφωνώ μαζί μου κάποιες φορές. Και πάλι σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την τιμή που μου κάνατε. Μόνο ο κύριος Δανέζης το βλέπει έτσι. Είναι πολύ σπάνιο αυτό. Γι' αυτό και σας είπα ότι αυτό το ήθος είναι που έχουμε ανάγκη. Και αυτό συμβολικά στο πρόσωπό του με αυτό το μικρό αλλά πολύ ομορφαντική... Όχι, είναι μια περίεργη εποχή που τιμάμε τα αυτονόητα. Κατά κάποιον τρόπο και αυτό είναι πολύ σπουδαίο. Να είστε καλά και ευχαριστώ πάρα πολύ. Και από τους εθελοντές, τις εθελόντρες δηλαδή, ένα χειροποίητο επίσης δώρο για την κυρία Γλίκα. Θα πρέπει να καταλάβουμε σε αυτό το πέρασμα, όπως θα το δούμε σήμερα από μια εποχή σε μία άλλη, να καταλάβουμε ότι όλοι πρέπει να είμαστε εθελοντές. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πάρα πολύ που βρίσκεστε ακόμα μια φορά μαζί όλοι οι ασυνθήσεις μου. Κατά την άποψή μου, πολύ σημαντικό θέμα που ίσως ενοποιεί και θα σας δώσει να καταλάβετε γιατί όλα αυτά τα χρόνια, τα τρία αυτά χρόνια, αλλά και τα πάρα πολλά χρόνια, ασχολούμαι με κάποια πράγματα που πιθανόταν να λέτε ότι είμαι ένας δογματικός της επιστήμης, θέλω να μάθουν όλοι οι επιστήμες, δηλαδή όλα αυτά τα πράγματα που σας λέω. Ίσως σήμερα καταλάβετε για ποιο λόγο κάνω και λέω όλα αυτά τα πράγματα. Όλη αυτή την περίοδο περνάμε δύσκολες καταστάσεις, δημιουργούνται γεγονότα που δεν τα καταλαβαίνουμε καθόλου και αυτό με βρίσκε αντίθετο, διότι κάποιοι πάρα πολύ γνωρίζουν αυτά τα γεγονότα από πού προέρχονται, τα ξέραμε προπολού, αιτιολογημένα γιατί θα τα περάσουμε, αλλά για λόγος που δεν θα αναλύσεις τη στιγμή αυτή, ποτέ δεν είχαμε ενημερώσει τους συμπολίτες μας για κάποιες αναγκειότητες του καθημερινού ανθρώπου που πρέπει να έχει υπόψη του. Όλοι θα έχετε ακούσει πιθανότατα, γιατί πάρα πολλοί δεν έχουν ακούσει ποτέ αυτό που θα σας πω, ότι αυτή η μεσοβέζικη περίοδος που λέω το Homo Sapiens, το Homo Universalis και όλα αυτά τα πράγματα, έχει ένα όνομα, επίσημα κατοχυρωμένο διεθνώς. Περνάμε σε αυτό που λέμε, στην τέταρτη βιομηχανική επανάσταση. Βεβαίως, δεν μας έχουν πει ακριβώς ούτε τι είναι μια βιομηχανική επανάσταση, ούτε τι συνεπάγεται να περνάμε από μια βιομηχανική επανάσταση σε μια άλλη. Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι μια βιομηχανική επανάσταση καινούργια, σηματοδοτείται κατά κάποιο τρόπο με την χρήση νέων μορφών ενέργειας. Άρα, λοιπόν, το είπε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που βρισκόμουν σε μια εκδήλωση που ήταν παρόν, είπε και έχει δίκιο ότι αυτό που λέμε τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, δεν είναι τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, γιατί εξακολουθούμε και έχουμε σαν ενέργεια το φυσικό αίριο ή το πετρέλαιο, είναι μια βαθμίδα της τρίτης βιομηχανικής επανάστασης, που έχει τα χαρακτηριστικά που θα συζητήσουμε, τα οποία ενώνουμε με την τεχνητή νοημοσύνη, με τους κυβαλικούς υπολογιστές, όλα αυτά τα περίεργα πράγματα τα οποία σήμερα αναφέρω συνέχεια, εν μέσω συμφωνιών και διαφωνιών, έντονων ή σοβαρών, αλλά θα πρέπει να ενωπίσουμε και να καταλάβουμε ότι χωρίς την γνώση αυτών των γεγονότων, τα οποία γεγονότα αυτά πλέον έχουν γίνει τεχνολογία, δεν είναι μόνο ιδέες, δηλαδή οι κυβαντικοί υπολογιστές, είτε τις γνωρίζουμε, είτε όχι, είτε κάποιοι δεν τις γνωρίζουν και κολληδεύουν, τη στιγμή αυτή λειτουργούν. Άρα λοιπόν, ας συζητήσουμε λίγο, είναι μεγάλο το θέμα, και να καταλάβουμε λίγα πράγματα για αυτή τη μεγάλη βιομηχανική επανάσταση. Όπως πάντοτε αυτό που θέλω να σας δώσω είναι δύο βιβλία, τα οποία και εγώ συμβουλεύομαι για τεωρισμένα θέματα και εγώ δεν τις δουλιάζω και χρειάζεται να ενημερώνουμε πάρα πολύ και από συναδέλφους μου των αντίστοιχων κλάδων του Πανεπιστημίου, αλλά και μια βιβλιογραφία που μου δίνουν, που την καταλαβαίνω και εγώ σαν αστροφυσικός, αλλά θα την καταλάβετε κι εσείς, όπως είναι αυτά τα δύο βιβλία του Βίνερ κυβερνητική, του Βίνερ, την διάβαζα από φοιτητής, που μας εισήγαγε τότε, σκεφτείτε πόσες δεκαετίες σε αυτή τη μεγάλη τέταρτη βιομηχανική επανάσταση και μηζέτε το δυναμικά, καμιά μεγάλη σημασία, μέχρι το βιβλίο αυτό το πολύ καινούργιο εγκέφαλος, δεν είναι αυτός που νομίζετε, που από κει αντλώ κάποια κομμάτια, κάποιες ιδέες από όλα αυτά τα οποία θα συζητήσουμε σήμερα. Άρα λοιπόν, βρισκόμαστε ήδη στην εποχή της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, η οποία έχει ως πυρήνα της την κυβαντική τεχνολογία, την επιστήμη της πληροφορικής, την αυτοεκπαίδευση των ίδιων των μηχανικών συστημάτων, νέες μορφές ενέργειας και την τεχνητή νοημοσύνη. Όπως αναφέρει ο Ρόμπερτ Σίλερ, νομπελίστας οικονομικών και καθηγητής του Πανεπιστήμιου του Γέιλ, δεν μπορούμε να περιμένουμε μέχρι να υπάρξουν μαζικές διαταραχές στην κοινωνία για να προετοιμαστούμε για την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση. Αυτό που θα πρέπει να τονίσουμε, που δεν μας το λένε, αλλά αυτό που μαθαίνουμε για να φοβόμαστε είναι κάποια μυθικά σενάρια. Βασικός φόβος όσο αφορά την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση θα είναι ότι θα μεταλλάξει αναγκαστικά τη βιομηχανία, γεγονός που θα δοκιμάσει τις κοινωνικές, πολιτικές, στρατιωτικές και γεωπολιτικές σχέσεις. Και θα επαναπροσδιορίσει τη σχέση του ανθρώπου με τις μηχανές, καθώς θα επαναπροσδιορίσει τη σχέση συνεργασίας μεταξύ τους, ανθρώπου και μηχανών. Ήδη αυτή η εξέλιξη έχει ανοίξει ένα τεράστιο διάλογο μεταξύ νέων επιστημονικών, φιλοσοφικών και κοινωνικών τάσεων, σε όλο τον κόσμο. Χιλιάδες, χιλιάδων, εκατοντάδες σελίδες, διάσημοι, διανοητές, επιστήμονες, ντομπελίστες, συζητάνε για αυτό το θέμα που εδώ πέρα μας φαίνεται λίγο περίεργο. Το βασικό πρόβλημα που θα δημιουργήσει αυτή η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση δεν αφορά τη δημιουργία τεχνητών ανθρώπινων εγκεφαλικών λειτουργιών, που τα περιοδικά έχουν τρελάνει τον κόσμο, αλλά την εισαγωγή έξυπνων ρομποτικών συστημάτων στη βιομηχανία, που θα αυξήσει όμως τα ποσοστά ανεργίας, οδηγώντας εκτός αγοράς εργασίας εκατομμύρια εργαζομένους, προσέξτε, χαμηλών προσόντων και εξειδίκευσης. Δηλαδή, το πρόβλημα είναι πλέον και να προσέχουν οι νεότεροι, θα έχουμε απολύσεις, το ξέραμε. Όταν μια μηχανή αντικαθιστά 200 εργαζόμενους, τι θα τους κάνουμε τους υπόλοιπους 200 εργαζόμενους, εφόσον θα έχουμε δύο προγραμματιστές που θα κάνουν όλες τις λειτουργίες των 200. Θα διώξουμε την τεχνολογία για να έχουμε εργαζόμενους. Εκεί μπαίνει ένα μεγάλο πρόβλημα κοινωνικό. Άρα λοιπόν βλέπετε, δεν μπορεί ακόμα και μια απλή γραμματέας σε μια τυχαία επιχείρηση. Ξέρετε λέει γραφομηχανή και να γράφεις στον υπολογιστή σου είναι σπουδαία. Τα προσόντα που θα έχει ένας απλός υπάλληλος πρέπει να είναι πολύ ψηλά. Άρα λοιπόν ξέραμε εδώ και 20-30 χρόνια ότι όλα τα βιομηχανικά κράτη ή τα υπό την βιομηχανία κράτη, τα ενερχόμενα, θα έχουνε χιλιάδες απολύσεις. Κανένας δεν μας το είπε να προετοιμαστούμε. Μια σημαντική μελέτη του Osborne το 2013 καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ακόμα και στις ΗΠΑ η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών θα θέσει σε κίνδυνο το 47% των θέσεων εργασίας. Σήμερα η ελληνική κοινωνία βρίσκεται μπροστά σε δύο επιλογές από τις οποίες θα κριθεί η μελλοντική ευημερία της. Θα σταθεί με δημιουργικότητα και ανοιχτό πνεύμα μπροστά στην τέταρτη βιομηχανική επανάσταση ακολουθώντας τα ρεύματα του ψηφιακού μετασχηματισμού και θα χρησιμοποιήσει τις ευκαιρίες ή θα παραμείνει προσκολημένη σε μοντέλα του παρελθόντος και θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει το μέλλον με διάθεση άμυνας και προάσπισης κεκτημένων άλλων εποχών. Εδώ κολλάει αυτό που σας το λέω και τις προηγούμενους δύο Κυριακές ότι αμόρφωτος πλέον δεν θα είναι αυτός που δεν ξέρει να διαβάζει και να γράφει. Θα είναι αυτός που θα πρέπει να ξεχάσει ότι έχει μάθει και να ξαναμάθει. Εάν δεν το κάνει αυτό, θα είναι στην ανοιγία. Γι' αυτό προσπαθώ να ενημερώσω για όλα αυτά τα σύγχρονα και όχι επειδή είμαι ένας εραστής του να κάνω όλους τους συμπολίτες μου αστροφυσικούς ή κυβαντικούς φυσικούς ή δεν ξέρω όλα αυτά πράγματα. Στο πλαίσιο αυτό των παγκόσμιων ανακατατάξεων ασφαλώς και θα απαιτηθούν νέες γνώσεις και ικανότητες. Αλλά βασικά πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι πέρα από την τεχνητή νοημοσύνη και τις μηχανές τα σημαντικότερα εφόδια στη ζωή του ανθρώπου προέρχονται από τις διαπροσωπικές σχέσεις και τις εμπειρίες οι οποίες είναι δραματικά χρήσιμες και αναγκές σε κάθε φάση της εξέλιξής μας. Οι αναπτυσσόμενες ανάγκες σε όλα τα επίπεδα των βιομηχανικών κοινωνιών οδήγησαν την επιστήμη και την τεχνολογία στο σχεδιασμό και την κατασκευή μηχανών που θα εκτελούν ταχύτατα με μικρότερη κατανάλωση ενέργειας και με μεγαλύτερη ακρίβεια εργασίας που δεν μπορεί να εκτελέσει ο μέσος εργαζόμενος. Οι προηγούμενες ανάγκες οδήγησαν την επιστήμη στην άγγλυση πληροφοριών και τη λειτουργία του πλέον εξελιγμένου υπολογιστικού συστήματος του ανθρώπινου εγκεφάλου. Το πήραμε ως παράδειγμα κάποιων λειτουργιών. Δεν ζητήσαμε να αντικαταστήσουμε τον εγκέφαλο, αλλά να μάθουμε περισσότερα πράγματα που αφορούν την πληροφορική, πώς γίνεται αυτή η διάδοση των πληροφοριών. Είναι κοινό μυστικό ότι ένας από τους σημαντικούς λόγους της ανάπτυξης των ερευνητικών προσπαθειών για την καλύτερη κατανόηση και τη δομή της συλλειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι η πρόθεση να χρησιμοποιηθούν στοιχεία της γνώσης που θα αποκτηθεί για τους προηγούμενους λόγους. Συγχρόνως, γίνεται μια επιτυχής διερεύνηση από μέρους της επιστήμης και της τεχνολογίας της σχέσης εγκεφαλικών λειτουργιών με τις κυβαντικές ιδιότητες. Κυβαντικοί πολλογιστές, κυβαντική πληροφορία, φαινόμενα διεμπλοκής. Το φαινόμενο διεμπλοκής το αναφέραμε και στις δύο προηγούμενες συναντήσεις μας. Είναι αυτό που λέω τα ερωτευμένα φωτόνια, που όταν έχουν διεμπλακή κάποια στιγμή δίνουν πληροφορίες τώρα και με άπειρες ταχύτες, σχεδόν ακαριέα, μεταδίδονται στο άλλο φωτόνιο. Στα δύο προηγούμενα συζητήσεις που είχαμε, σας έδωσα ένα παράδειγμα, για να μην ακούμε τα εφάνταστα και περίεργα κάποιων κύκλων. Σας έδωσα του Μάθιο Φίσερ, διάσημος εγκέφαλος στην κυβαντική πληροφορία του κυρίου Νανόπουλου. Σας έδωσα που να διαβάσετε ένα από τα πάρα πολλά άρθρα του εγκεφαλικές λειτουργίες και κυβαντική φυσική του δόκτωρα Ιωάννη Αντωνίου, καθηγητής στο Τμήμα Μαθηματικών, η συνείδηση υπό το φως της κυβαντικής διεμπλοκής. Οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούν, δουλεύουν την τεχνητή νοημοσύνη αυτοί των μηχανών και προσπαθούν να συνδέσουν τις εγκεφαλικές λειτουργίες, πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος, με την κυβαντική φυσική και την τεχνητή νοημοσύνη που θα συστηθήσουμε και σήμερα. Με βάση όλα τα προηγούμενα, στην προηγούμενη συνάντησή μας έγινε και η πρότασή μου συσχέτιση της έννοιας της πληροφορίας με την έννοια της καμπυλότητας του χώρου. Κι όχι ότι είμαι καν πιο περίεργος μεταφυσικός. Και είπαμε ότι η έννοια της πληροφορίας φαίνεται να ταυτίζεται με την έννοια της μαθηματικής καμπυλότητας, εφόσον και αυτή εκφράζεται με καθαρούς αριθμούς, αλλά επεξεργαζόμενη από κατάλληλο σύστημα επεξεργασίας μετατρέπεται σε εικονική κατάσταση υλικής και ενεργειακής πραγματικότητας. Δηλαδή να καταλάβουμε πιο καλά με τη σύνδεση αυτή τη σχέση μεταξύ βιοϊπολογιστή ανθρώπινογεφαλικού και της τεχνητής νοημοσύνης ενός υπολογιστικού συστήματος. Η σύνδεση των ενιών της πληροφορίας που χρησιμοποιούμε στα υπολογιστικά συστήματα και της καμπυλότητας του καινού χώρου δεν έγινε έτσι επειδή είναι μια τρέλα του Δανέζη. Αυτά δηλαδή που χρησιμοποιεί η σύγχρονη επιστημονική σκέψη μαζί με την ουσιαστική κατανοήση της λειτουργίας του ανθρώπινου βιοϊπολογιστή, ίσως θα βοηθήσουν επιστημονικά σε μια συνεπή κοινωνικά είσοδο στην περίοδο μιας τέταρτες βιομηχανικής επανάστασης. Μια περίοδο που δεν θα είναι έξω ο άνθρωπος ως παράγοντας συγκρότησης αυτών των πληροφοριών και των λειτουργιών ενός μηχανικού συστήματος. Το ερώτημα είναι όμως, είμαστε έτοιμοι να την αντιμετωπίσουμε αυτή την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση αλλά και να την τυθασέψουμε. Σήμερα, η θεαματική πρόοδος που συντελείται από τη νευροφυσιολογία μπορεί να οδηγήσει και στη δημιουργία νέων τύπων υπολογιστών. Ήδη έχουν κατασκευαστεί νευρομορφικά ηλεκτρονικά κυκλώματα που μιμούνται με μεγάλη ακρίβεια πλευρές της σηματοδοσίας των εγκεφαλικών δικτύων. Στο επίπεδο κατανάλωσης ενέργειας, ο εγκέφαλος υπερέχει. Όταν ένα νευρικό κύταρο επικοινωνεί με ένα άλλο, ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί μόνο το ένα εκατομμυριωστό της ενέργειας που χρησιμοποιεί ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής για να πραγματοποιήσει την ίδια λειτουργία. Στο επίπεδο της ταχύτητας, όμως, διάδοσης πληροφορίας, ο υπολογιστής υπερέχει. Ένας νευρώνας στον εγκεφαλικό φλοιό μπορεί να ανταποκριθεί σε ένα ερέθισμα από ένας ή άλλον νευρώνα, πυροδοτώντας ένα ηλεκτρικό παλμό σε χιλιοστά του δευτερολέπτου. Ο χρόνος αυτός, όμως, μοιάζει με ταχύτητα σαλιγκαριού, σε σύγκριση με τον χρόνο, που είναι ένα δισεκατομμυριωστό του δευτερολέπτου, που απαιτείται από τις κρυσταλλολυχνίες, λέτε τρανζίστορ, που λέμε στους υπολογιστές, που λειτουργούν ως διακόπτες υπολογιστών. Σήμερα μπορούν να κατασκευαστούν και έχουν κατασκευαστεί συσκευές με ένα εκατομμύριο τέτοια συστήματα και σχεδιάζεται ακόμα η κατασκευή πολύ μεγαλύτερων τέτοιων συστημάτων, τα οποία θα λειτουργούν πολύ πιο γρήγορα από τους σημερινούς υπολογιστές, καταναλώνοντας ένα μικρό μέρος της ενέργειας που απαιτούν οι τελευταίοι υπολογιστές, δηλαδή. Πολύ όμως μεγαλύτερο από τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Όμως η μελέτη της λειτουργίας του εγκεφάλου και η συσχέτησή της με μία μηχανή δημιουργεί προβληματισμό και αντιπαραθέσεις, εφόσον η αυξανόμενη χρήση δεδομένων που λαμβάνονται μέσω μηχανιστικών μεθόδων χρησιμοποιείται και προσέξτε το αυτό. Διαβάστε τη βιβλιογραφία που σας έδωσα, να δείτε ολόκληρο κεφάλαιο πώς το αναλύει αυτά τα πράγματα. Επηρεάζει θέματα κοινωνικοπολιτικού επίπεδου όπως την οικονομία, τη νομική, την πολιτική, τη φιλοσοφία, ακόμα και τη θεολογία. Δηλαδή, η καινούργια αυτή η εποχή θα επηρεάσει όλες αυτές τις πτυχές της κοινωνικής μας ζωής. Σήμερα πλανάται ένα αγωνιώδος ερώτημα. Πόσο πιθανό είναι να γίνουμε σκλάβοι των μηχανών. Το ερώτημα αυτό όμως ουσιαστικά αναφέρεται στη σχέση της βιομηχανίας με τα εργατικά δικαιώματα και όχι με εκείνα τα φιλοσοφικό, δεν ξέρω τι, που λένε τα λαϊκά περιοδικά. Ενδιαφέρει την ανεργία και τους μισθούς. Βασικά όμως οι φοβίες που αναπτύσσονται στα λαϊκά περιοδικά, στα φημερίδες και όλα αυτά τα πράγματα που διαβάζουμε τηλεοράσεις αφορούν τις αναφορές ότι οι μηχανές μέσω της τεχνητής νοημοσύνης τους θα διεκδικήσουν μελλοντικά τη βιολογική και νοητική ηγεμονία απέναντι στην ανθρώπινη νοημοσύνη. Αυτό δεν το έχει πει κανένα σοβαρός. Τα προβλήματα αφορούν τις σχέσεις τις κοινωνικές, τις πολιτικές, τις γεωπολιτικές και τις θεολογικές. Για το λόγο αυτό προκειμένου να γίνει κατανοητή η βασική διαφοροποίηση των λειτουργιών της τεχνητής νοημοσύνης και της λειτουργίας των μηχανών από τη νοημοσύνη του ανθρώπινου βιοϊπολογιστή θα πρέπει να κατανοήσουμε αρχικά τη φυσική συγκρότηση του ανθρώπινου εγκεφάλου. Για να καταλάβουμε ότι κανένας δεν μπορεί να μιμηθεί των ανθρώπινων εγκέφαλων, απλώς παραδειγματάκια παίρνουμε λειτουργίας. Για να δούμε αυτές τις δύο, περίπου, με ρώτησαν και κάποιοι φίλοι από εδώ, απλώς αναφέρω πολύ λίγο, σε δύο-τρεις διαφάνες μονάχα, κάποια πραγματάκια που είχαμε πει στις δύο προηγούμενους, στις προηγούμενες συναντήσεις μας. Η πρώτη λειτουργία, όπως είχαμε πει στις προηγούμενες συναντήσεις μας, του ανθρώπινου βιοηπολίστρου, είναι ότι συμμετέχει στη δημιουργία αυτού το οποίο ονομάζουμε αισθητή υλική πραγματικότητα. Τι είχαμε συμπεράνει από όλα τα παραδείγματα, που αυτά τα παραδείγματα βασικά και χονδρικά είναι αυτά τα οποία γνωρίζει η επιστημονική κοινότητα στις λεπτομέρειες αναλύει. Αυτό στο οποίο καταλήξαμε στις δύο προηγούμενες συναντήσεις μας, ήταν ότι η ανθρώπινη ψησιολογία λειτουργεί ως ένας πολύπλοκος βιοηπολογιστής. Ούτε τον ακουμπάμε, αλλά λειτουργεί σαν βιοηπολογιστής που δεν γνωρίζουμε ακόμα όλες αυτές τις λειτουργίες του. Μετατρέποντας ένα πρωταρχικό συμπαντικό γεγονός, τον κενό χώρο, σε μια πραγματικότητα εικόνων ήλις και ενέργειας. Αυτό πρέπει να μη συζητήσει τις περιμένες φορές. Όμως το πρώτο ερώτημα που τίθετε και μου έχει τεθεί και στο mail μου, που παίρνω αυτή τη βδομάδα πριν ξαναβρεθούμε εδώ, είναι όλοι οι εγκέφαλοι κατασκευάζουν την πραγματικότητα με τον ίδιο τρόπο. Γιατί αυτό το οποίο επικρατεί είναι ναι, με τον ίδιο τρόπο. Σαν να είμαστε ένας τύπος υπολογιστών που βγήκε από μια εταιρεία από το ίδιο μηχάνημα. Για να το δούμε. Να δώσω κάποια παραδείγματα. Βγαίνουμε έξω στο δάσος και βλέπουμε ένα δάσος. Και λέμε τι χρώμα είναι αυτό το πράσινο. Όλοι λέμε μαζί ότι είναι πράσινο. Αν σας φέρω ένα χρωματολόγιο της βιβεχρώμου όμως, με τρεις χιλιάδες χρώματα πράσινο, και ρωτήσω όλους εμάς από το δείξε μου το πράσινο που βλέπεις, δεν είναι το ίδιο πράσινο. Όλοι βλέπουν διαφορετικές αποχρώσεις. Να πω ένα δεύτερο παράδειγμα, το οποίο είναι παλαιολογητικό. Το έλεγα στο Σύμπαν που αγάπησα πριν 15 χρόνια. Το πρώτο πρώτο. Κυκλοφορούσαν τα βιβλιοπολία έναντι, μη να μην εισθυμίζετε, πολύ μικροί, που λέει 3D εικόνες. Δείχνω λοιπόν μια 3D εικόνα. Αυτή που βλέπετε δεν βλέπει τίποτα. Είναι πολύ μακριά, δεν θα μπορείτε να δείτε έτσι κι αλλιώς. Είναι μια τέτοια εικόνα με πολύπλοκα μέσα σχεδιά. Το ένα τρίτο των ανθρώπων, με το που θα δουν αυτή την εικόνα, βλέπουν μέσα της μία λιμουζίνα. Αυτή που βλέπετε εδώ. Το ένα τρίτο των ανθρώπων το βλέπε αμέσως. Το άλλο ένα τρίτο των ανθρώπων, τη λιμουζίνα, θα τη δει, αφού εκπαιδευτεί λιγάκι. Να του πω να δεις σε πόση απόσταση, με ποια γωνία θα το βλέπει, όσο αστραβίζει λίγο τα μάτια του, θα κάνει πέντε-δέκα προσπάθειες και θα το δει. Με μικρή προσπάθεια. Όμως, υπάρχει το άλλο ένα τρίτο των ανθρώπων, θα τη δει ποτέ τη λιμουζίνα. Δεν είναι πιο κουτή από τους άλλους, ή πιο έξυπνη άλλη από τους άλλους. Απλώς, δεν έχουν την ίδια ιδιότητα το ειστητήριο τους οραζές τους. Δεν θα τη δουν τη λιμουζίνα. Ας δούμε και άλλες ιδιότητες, τις οποίες έχει ο εγκέφαλος, που τον διακρίνει από τους άλλους ανθρώπους. Υπάρχει μια ιδιότητα του εγκεφάλου σε μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων, διερευμένη. Τις νεότερες, σας παρακαλώ, πάρα πολύ συναισθησία λέγεται, χτυπήστε το ίντερνετ, να βρείτε όλες οι επιστημονικές εργασίες, είναι γεμάτο, δεν είναι από πανεπιστήμια, δημοσιευμένες σε διάσημα περιοδικά. Υπάρχουν άνθρωποι που μπλέκουν μεταξύ τους τις αισθήσεις, κάνοντας το μπάσχοντα να αισθάνεται γεύσης ή να βλέπει χρώματα όταν ακούει ήχους. Η κατάσταση αυτή λέγεται συναισθησία. Το φαινόμενο δε αυτό μπορεί να εμφανιστεί περιστασιακά και με τη λήψη κάποιων ουσιών. Τώρα μιλάω μπορώ να σας πω και την ουσία αυτή, που είναι παλαιολουθηκή, ήταν της εποχής μου. Τις περνά τα παιδιά των λουλουδιών. Είναι το LSD. Όταν παίρναν LSD παρουσιάζαν αυτό το φαινόμενο, θα το δούμε παρακάτω, το φαινόμενο της συναισθησίας. Άκουγαν ήχους και βλέπανε χρώματα. Γι' αυτό κληνότησαν σε σκοτεινά υπόγεια και ακούγανε εκείνοι τη hard rock, η οποία δημιουργούσε εναλλαγές χρωματικές σχημάτων, είναι αυτά τα ψυχεδελικά σχήματα, που θα ξέρετε και θα έχετε ακούσει, αλλά δεν ξέρετε ακριβώς τι είναι. Δηλαδή, για να σας εξηγήσω τι συμβαίνει. Κοιτάξτε. Εδώ πέρα βλέπετε το μάτι που καταλήγει σε ένα σημείο του εγκεφάλου, το κόκκινο. Και βλέπετε το αυθύ, το πράσινα καλώδια, που ενώνεται μάλλον σε ένα σημείο του εγκεφάλου, όπως σας είχα πει την πρώτη συνάντησή μας. Τι συμβαίνει τώρα? Μασματιάσαμε. Τι συμβαίνει στο φαινόμενο της συναισθησίας. Ενώ αρχικά ήταν κανονικά, κάποια από αυτά τα καλώδια, τις νευρώνες, θέλουν αντί να πάνε από αυτή, βλέπετε, αντί να πάνε στο πράσινο, πάνε στο κόκκινο. Και αντί να πάνε από το μάτι στο κόκκινο, πάνε στο πράσινο. Γίνεται μια εναλλαγή των νευρώνων μέσα στον εγκέφαλο και αντιλαμβανόμαστε ιδιωτικά πράγματα. Πρώτον εδώ πέρα καταλαβαίνετε πάρα πολύ καλά, ότι όλα τα γεγονότα δημιουργούνται στον εγκέφαλο και δεν υπάρχουν έξω. Λοιπόν, οι νευρώνες λίγο να αλλάξουν και αλλάζει το σύμπαν αυτού που βλέπουμε γύρω μας. Ένα άλλο φαινόμενο του ανθρώπου που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Για κάθε άνθρωπο, αν το ενεργιακό ερέθισμα που προσλαμβάνει από ένα ειστητήριο όργανο από αυτό το μάτι, για παράδειγμα, η ενέργεια που παίρνει, δεν ξεπερνά ένα συγκεκριμένο ποσό ενέργειας, δεν μπορεί να δημιουργήσει ένα ενεργιακό σήμα. Δηλαδή, αν το μάτι μας το χτυπήσει ενέργεια λιγότερη από ένα ελάχιστο, εμείς έχουμε την εντύπωση ότι όταν χτυπάει ενέργεια βλέπω. Όχι, πρέπει η ενέργεια αυτή να είναι παραπάνω από ένα όριο για να σχηματιστεί μια εικόνα που θα δείτε. Αυτό το όριο ονομάζεται ενεργιακό κατόφλι. Το δεύτερο που εμείς πιστεύουμε που δεν είναι αλήθεια, λέμε, ε, άμα πέσει περισσότερη ενέργεια, θα το δούμε πιο έντονο, λες και είναι φωτογραφική μηχανή το μάτι, ή θα δούμε πιο πολλά πράγματα. Λάθος. Αν τα ενεργιακά ερεθίσματα ξεπερνάνε αυτό το όριο του ενεργιακού κατοφλιού, προκαλούν ακριβώς αυτό κάθε αυτό το σήμα. Ούτε πιο έντονο θα είναι, ούτε πιο πολλά πράγματα βλέπουμε, όσο και να πάρω ενέργεια παραπάνω, το ίδιο πράγμα θα βλέπω. Για να καταλάβουμε όμως τι είναι το ενεργιακό κατόφλι και να καταλάβουμε ότι όλοι οι άνθρωποι δεν μας τίδι. Όταν λέω ο ανθρώπινος βιοπολογιστής έχει ένα ενεργιακό κατόφλι, το μέσο ενεργιακό κατόφλι είναι αυτό που λέει στα μαθηματικά η μέση τιμή. Η μέση τιμή τι είναι. Παίρνω τα ενεργιακά κατόφλια πάρα πολλών ανθρώπων και να βγάλω τη μέση τιμή. Δηλαδή τα θρύζω και διαιρώνω δια του αριθμού τους. Για να το κάνω πιο απλό, παίρνω το εισόδημα τριών βιομηχάνων, δέκα εφοπλιστών και το δικό μου. Τα θρύζουμε, τα διαιρούμε δια του 20 και βγάζω το εισόδημα του Δανέζη. Με καταλάβατε τι είναι το ενεργιακό κατόφλι. Λέω το παράλογο που μπορεί να βγει. Δεχόμενοι όμως ότι το ενεργιακό κατόφλι είναι διαφορετικό για το κάθε άνθρωπο. Το βλέπετε, αυτά είναι τα σημαδάκια. Άλλωσε χρειώ πιο πάνω, άλλωσε χρειώ πιο κάτω. Ενεργιακό κατόφλι δεν έχει κανένας ίδιο ακριβώς με κανέναν άλλον. Τι συμβαίνει όμως. Δεχόμενοι ότι το ενεργιακό κατόφλι διαφορετικό για κάθε άνθρωπο, έστω και ελάχιστα σημαίνει ότι διαμορφώνεται διαφορετικά ο βιοϊπολογιστής κάθε ανθρώπου. Και τα μαθηματικά λένε η στατιστική και οι πιθανότητες. Ότι μια φορά τα 100 χρόνια θέλετε, πέστε ό,τι θέλετε. Θα υπάρξει κάποιος άνθρωπος, δύο άνθρωποι, τρεις, πέντε, δέκα, που το ενεργιακό τους κατόφλι, προσέξτε, θα είναι πολύ χαμηλό. Δηλαδή με ελάχιστη ενέργεια αν παίρνουν, θα βλέπουν. Ενώ όλοι οι υπόλοιποι δεν θα το βλέπουν αυτό που βλέπουν εκείνοι. Περιεργό. Μα το ξέρω ότι υπάρχουν ζώα κεπτεινά που το κάνουν. Αντιλαμβάνονται πεντακάθαρα γεγονότα που η ανθρώπινη φυσιολογία δεν αντιλαμβάνεται. Οι ήχους ακούνε που δεν αντιλαμβανόμαστε. Δεν είναι κάτι περίεργο μεταφυσικό. Το ξέρουμε αυτό που συμβαίνει στη φύση. Άρα λοιπόν, καταλαβαίνετε, το έχω ξαναπεί αυτό, είχα παράδειγμα φοιτητή μου πάρα πολύ καλού, που έκανε μάστερ, ο οποίος άκουγε ομιλίες χωρίς να υπάρχουν άνθρωποι. Δηλαδή σε ένα σκοτεινό τετράγωνο άκουγε μια συζήτηση μιας γυναίκας ενός άντρα και κοίτα και δεν βρήκε κανένας γύρω. Το παιδί το πήγαν σε ψυχιατρική κλινική. Πέρασε δύσκολες μέρες. Μέχρι πηγαίνοντας σε ένα αμερική του βρήκαν ακριβώς αυτό το κατόφλι και του βρήκαν ότι είναι πάρα πολύ χαμηλό. Τι γινότανε? Όταν ο άλλος ήταν πίσω από τη γωνία και μίλαγε με μια κοπέλα, αυτός τα άκουγε. Και σταμάτησε αγωγές, βγήκε από τόκο και συνέχισε να το μάσταρ το και μου είπε δάσκαλε, και τώρα εγώ συνεχίζω να ακούω. Τι να κάνω, θα με ξανακλείσουν μέσα. Έτσι λέει, έχει το απάθεια κι εγώ, άκουγε τους χωρίς να το λες. Πάρα πολύ απλό. Και η γυναίκα μου ξέρει για ποιον λέω, γιατί ήταν γνωστός μας λόγω του γεγονότος αυτού. Για να δούμε μία άλλη ιδιότητα, η οποία δεν θα σας αρέσει καθόλου. Ούτε εμένα μ' αρέσει. Κατά τη διάρκεια της ζωής του άνθρωπος, ο ανθρώπινος εγκέφαλος, φτιάχνει μία βιβλιοθήκη, ανάλογα το κοινωνικό χώρο που βρίσκεται, τι μαθαίνει, τι ακούει και τα λοιπά. Μια βιβλιοθήκη physical και social correct γεγονότον, που τα περνάει μέσα του ότι είναι σωστά από κοινωνική, φυσική και επιστημονική άποψη. Αυτό είναι σωστό. Μια σκληρή βιβλιοθήκη. Αν το ενεργειακό ερεύθισμα, όταν μπαίνει στο μάτι μας και κάποια αίσθησή μας, χοντρικά, βέβαια, στην πρώτη συζήτηση που κάνουμε, πάει στο μάτου και βλέπουμε. Αν δεν γίνεται αυτό ακριβώς, πρώτα η πληροφορία αυτή, μιλάω για πληροφορία, που σχηματίζεται ενέργεια και τα λοιπά, γι' αυτό συνέβη στην πληροφορία ακριβώς με την καμπυλότητα του χώρου. Αυτή, λοιπόν, η πληροφορία, πρωτού πάει στο μάτι σας, στο αυτί σας και τα λοιπά, περνάει μέσα από αυτή τη βιβλιοθήκη. Και αν η βιβλιοθήκη αυτή δεν την χαρακτηρίσει correct, σωστή, σε κοινωνικό, φυσικό, επιστημονικό επίπεδο, την διαγράφει σαν λανθασμένη. Άρα, στα ερευθίσματα του κεφάλου, έχουν περάσει από αυτή τη βιβλιοθήκη, που σχηματίζει ο άνθρωπος μέχρι μια ορισμένη ηλικία. Τα υπόλοιπα λογοκρίνονται. Γι' αυτό αυτή τη βιβλιοθήκη την έχω ονομάσει λογοκριτική βιβλιοθήκη. Το περιεχόμενο αυτής της λογοκριτικής βιβλιοθήκης περιλαμβάνει πληροφορίες, πολλές από τις οποίες συγκροτούν, προσέξτε με, τα δόγματα σε οποιοδήποτε επίπεδο. Αυτές οι πληροφορίες είναι διαφορετικές για κάθε άνθρωπο και εξαρτώνται εκτός πολλών άλλων φυσικών γεγονότων και από το είδος των εμπειριών τις οποίες δημιουργεί το κοινωνικό, θεολογικό και επιστημονικό περιβάλλον μέσα στο οποίο έζησε και διαμορφώθηκε ο ανθρώπινος βιοϊπολογιστής. Με λίγα λόγια και σε αυτό το επίπεδο, κάθε άνθρωπος δημιουργεί μια δική του πραγματικότητα εφόσον μέσα στη ζωή του μέχρι κάποια στιγμή που γεμίζει σχεδόν η βιβλιοθήκη, βρίσκεται σε διαφορετικό κοινωνικό περιβάλλον και έχει διαφορετικές πληροφορίες γεμίσει τη λογοκριτική βιβλιοθήκη. Γι' αυτό βλέπετε ότι ό,τι καινούργιο λέμε βρίσκεται αντίπαλο με δόγματα, δηλαδή με αυτή τη λογοκριτική βιβλιοθήκη. Και είπαμε ότι δεν είναι δύσκολο να μάθεις, αλλά να ξεμάθεις. Το ξεμαθαίνω, πάει να πει ότι αλλάζω τα δεδομένα σε κουτάκια που έχω μέσα στην λογοκριτική βιβλιοθήκη. Και κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Ο εγκέφαλος του κάθε ανθρώπινου βιοϊπολογιστή αντιλαμβάνεται διαφορετικά το χρόνο και το χώρο. Επειδή δεν έχω πολύ ώρα για χάσιμο για αυτούς που θα δουν το βίντεο, γι' αυτό τα ακούω, προχωράω και τους λέω ποιος θέλει να διαβάσει αυτό το άρθρο σε διεθνές περιοδικώσεις, το Nature, από τα μεγαλύτερα. Έχω δώσει από κάτω να το δουν. Το ξαναγράφω εδώ. Και λέω με λίγα λόγια τα κύρια σημεία αυτής της εργασίας, που είναι σχετική με όσα συζητήσαμε τις δύο προηγούμενες συναντήσεις μας. Ερευνητές ανεκάλυψαν ένα δίκτυο εγκεφαλικών κυτάρων, τα οποία εκφράζει το δίκτυο αυτό την αίσθηση του χρόνου μέσα από εμπειρίες και μνήμες. Η περιοχή όπου βρίσκεται ο χρόνος βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην εγκεφαλική περιοχή που κωδικοποιεί το χώρο. Το νευρικό αυτό δίκτυο των εγκεφαλικών κυτάρων για το χώρο το έχαμε βρει, αλλά τώρα βρήκαν και του χρόνου. Η μελέτη μας αποκαλύπτει πως ο εγκέφαλος κατανοεί το χρόνο καθώς βιώνεται ένα γεγονός. Το δίκτυο δεν κωδικοποιεί το χρόνο αναλυτικά. Αυτό που καταγράφουμε είναι μάλλον ένας υποκειμενικός χρόνος που αφορά τον κάθε βιοϊπολογιστή που παράγεται από την εξελίξη ροή της εμπειρίας. Σύμφωνα με τον καθηγητή Μόζερ, η μελέτη δείχνει ότι αλλάζοντας τις δραστηριότητες που κάνουμε δηλαδή το περιεχόμενο της εμπειρίας μας μπορούμε να αλλάξουμε την πορεία του χρονικού σήματος στον πλευρικό ενδορινικό φλοιό. Γιατί το έβαλα το ενδορινικό? Για να καταλάβετε ότι είναι μελέτη νευροφυσιολογίας, δεν είναι ενός μεταφυσικού. Έτσι με τον τρόπο αυτό αντιλαμβανόμαστε το χρόνο ξεχωριστά κάθε άνθρωπος. Πάλι ξαναβάζω από κάτω τη διέθυση του άρθρου. Εφόσον όμως, όπως είδαμε, οι εμπειρίες οδηγούν στη δημιουργία της αντίληψης των ενειών του χρόνου και του χώρου και οι εμπειρίες είναι εντελώς διαφορετικές για κάθε ανθρώπινο βιουπολογιστή, σημαίνει ότι και σε αυτό το σημείο, οι ανθρώπινοι βιουπολογιστές διαφέρουν μεταξύ τους και επεξεργάζονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο τις αρχικές και σημαντικές πληροφορίες, εφόσον έχουν διαφορετικές εμπειρίες, ακόμα και αν βιώσουν τα ίδια γεγονότα. Τι σημαίνουν όλα τα προηγούμενα? Με αυτά τα συμπεράσματα προχωράμε στην τεχνητή νοημοσύνη που συζητάνε χιλιάδες διανοούμενοι, φτιάχνουμε υπολογιστές κβαντικούς και όλα αυτά πράγματα, τεχνολογία και νούρια. Τα δίκτυα εγκεφαλικών κυτάρων τα οποία εντοπίστηκαν και εκφράζουν την αίσθηση του χρόνου και του χώρου μας ενημερώνουν ότι πρώτον, ο μετρούμενος χρόνος είναι ένα εγκεφαλικό κατασκεύασμα και όχι μια πρωτογενής συμπαντική πραγματικότητα. Δεύτερον, αυτός ο ψευδοευκλήδιος χώρος Μυνκόφσκη που είπαμε στην πρώτη συνάντηση, που είπαμε ότι δεν βλέπουμε το πραγματικό σύμπαν αλλά προβάλλεται πάνω σε έναν καθρέφτη που τον είπαμε χώρο Μυνκόφσκη που το φτιάχνει ο εγκέφαλός μας και μας κοροδεύει ο κόσμος και όλα αυτά τα πράγματα, και αυτός ο ψευδοευκλήδιος χώρος Μυνκόφσκη είναι και αυτός ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου εγκεφάλου διαφορετικός για κάθε ανθρώπινο βιοϊπολογιστή και όχι μια πρωτογενής συμπαντική πραγματικότητα. Είναι ευρωφυσιολογία. Για να φτάσουμε εδώ πέρα όμως, έπρεπε να συζητήσουμε αυτά τα πρωτικά της πρώτης συνάντησής μας για να κατανοούμε τι λέμε σήμερα. Εδώ πέρα έχουμε να κάνουμε όμως και μια διάκριση. Τα πρωτικά πληροφορίες από το σύμπαν, που εγώ πρότεινα να ταυτίζω με την έννοια της μαθηματικής καμπυλότητας, που είναι καθαρός αίθμος, πρέπει να διακρίνουμε τις συμπαντικές πληροφορίες τις οποίες λαμβάνει και έχει τη δυνατότητα να επεξεργαστεί ο ανθρώπινος βιοϊπολογιστής μέσα του εγκεφάλου του να τις χωρίσουμε αυτά τα ρεθίσματα αυτής της πληροφορίας σε δυό μεγάλες ομάδες. Αυτή η ομάδα αναφέρεται στις πληροφορίες τις οποίες δέχεται ο βιοϊπολογιστής και οι οποίες μετασχηματιζόμενες από τον εγκέφαλο δημιουργούν τα μηχανιστικά αποτελέσματα της αισθητής και μηχανιστικά μετρούμενης υλικής πραγματικότητας. Είναι αυτό που είπαμε την πρώτη Δευτέρα που βρισκόμαστε μαζί. Είναι αυτό που λέμε πώς μετασχηματίζει σε υλικη ενέργεια. Ναι, αλλά μαθησιακά πρώτα έπρεπε να καταλάβουμε αυτό και μετά αυτά που θα σας πω σήμερα. Δεύτερον, δεν είναι μόνο αυτές οι πληροφορίες. Τις πληροφορίες τις οποίες δέχεται ο βιοϊπολογιστής από αυτόν τον ίδιο. Αυτό το μηχάνημα παράγει πληροφορίες από μόνο του. Μέσα από τις λειτουργίες του. Και οι οποίες δημιουργούν μια σειρά αόρατον βιολογικών γεγονότων τα οποία εξελίσσονται στο πλαίσιο μιας σειράς χρονικά διαφορετικών βιολογικών κύκλων που επηρεάζουν όλες τις βιολογικές λειτουργίες από τη γέννησή του μέχρι το θάνατό του. Δηλαδή είναι οι πληροφορίες που λέμε των βιολογικών ρυθμών. Τι είναι αυτή η βιολογική ρύθμη. Όλοι οι βιοϊπολογιστές, οι εγκέφαλοι, η ανθρώπινη φυσιολογία οφείλουν την ύπαρξή τους και το βαθμό ζωτικότητάς τους από ένα περίπλοκο σύστημα συγχρονισμένων βιολογικών ρυθμών των διάφορων συστημάτων τους οι οποίοι καθορίζουν τη λειτουργία τους. Η βιολογική αυτή κύκλη υποκινούμενη από πληροφορίες οι οποίες παράγονται τόσο από εξωγενείς όσο και από ενδοκιενείς παράγοντες. Δηλαδή κινητοποιούνται μες στο ίδιο το σύστημα από μόνο του γεγονότα πληροφοριών που το ερέθισμά τους είναι ή και απ' έξω αλλά ή και από γεγονότα που παράγονται μέσα. Φυσικά γεγονότα που παράγονται μέσα τους. Για να δούμε αρχικά τους βιολογικούς ρυθμούς που υποκινούνται από εξωγενείς παράγοντες. Πολλοί από αυτούς τους ρυθμούς επηρεάζονται από περιοδικά ουράνια φαινόμενα και γεγονότα μικρής κλίμακος του εξωτερικού κόσμου. Δεν μιλάμε τα αστρολογικά και τα παιδιεργά. Μιλάμε για πραγματικά αποδεικνυόμενα πειραματικά. Είναι η εναλλαγή μέρας και νύχτας. Το τζέτλανγκ δεν το ξέρουμε. Οι σελληνιακές φάσεις. Στα ψυχιατρία κάποιους ασθενείς τους κλειδώνουν στα δωμάτια. Όταν είχαμε προβλήματα. Δεν μας υποδειχνούν τη ζωή μας. Αλλά επηρεάζουν κάποιους ευαίσθητους δέχτες. Ο εντεκαετής ηλιακός κύκλος. Δεν ξέρουμε για τις ηλιακές κυλίδες. Όταν αυξάνονται οι ηλιακές κυλίδες παράγουν μεγαλύτερα ενέργεια που χτυπάνε σωματίδια, τεωτή γη και δημιουργούν φαινόμενα διαφορετικά από τις περιόδους που δεν έχουμε κυλίδες. Εντεκαετής κύκλος. Ας διαβάσουμε μία αστρονομία. Ή χτυπήστε. Εντεκαετής ηλιακός κύκλος. Οι εποχές του έτους δεν επηρεάζουν τη βιολογία του ανθρώπου. Βγέστε έξω με μαγιό. Με καταλάβατε. Τώρα, αν κάποιος σας και το στασυνδυάσει με, δεν ξέρω τι, με ταταρό και τα λοιπά, δεν με ενδιαφέρει εμένα. Καθένας έλεγε να δει τι θέλει και να πιστεύει ότι θέλει. Για δεύτερο, βιολογικοί ρυθμοί υποκινούμενοι από ενδογενείς παράγοντες. Εκτός των προηγουμένων βιορυθμών, οι οποίοι καθορίζονται από εξωγενή αίτια, ήλιος, ελήνη, εποχές του έτους, δημιουργείται και μια σειρά βιορυθμών, οι οποίοι παράγονται από πληροφορίες της εσωτερικής δομής του ίδιου του συστήματος του βιοϊπολογιστή. Οι πληροφορίες αυτές επηρεάζουν άμεσα και έμεσα τις μησχανιστικές πληροφορίες των αισθητηρίων οργάνων του βιοϊπολογιστή. Και θα το δούμε αυτό. Για δούμε. Ο κοσμικός βιορυθμός δεν έχει καμιά σχέση με τις κοσμικές ακτινοβολίες, δεν ξέρω τι λένε στην Αθρολογία. Είναι εντελώς διαφορετικό, καμιά σχέση. Ο κοσμικός βιορυθμός λειτουργεί ακατάπαστα σε μια συνεχή και αμετάβλητη 24-οριβάση, ανεξάρτητα από κάθε επιβεβαιωμένο μηχανιστικό εξωτερικό αίτιο. Δεν ξέρουμε, αλλά δεν είναι εξωτερικό το αίτιο, το έχουμε λέξει. Αλλά οι βιολόγοι έχουν βρει αυτό το ρυθμό που εξελίσσεται μες το έτος. Αυτός ο βιορυθμός στηρίζεται, για να το καταλάβετε, το γράψω, ότι δεν είναι καμιά σχέση με ό,τι λένε διάφοροι, στηρίζεται στις διαδικασίες μεταβολισμού και στις εκκρίσεις της ποτάσσας του συστατικού, το οποίο χρησιμοποιεί το νευρικό σύστημα, προκειμένου να μεταφέρει πληροφορίες σε όλο το σώμα. Δεν είναι ένας υπερκόσμος, δεν ξέρω τι, περίεργος, έτσι. Ο κοσμικός βιορυθμός, ξέρουμε, δεν είναι ο ίδιος για όλους τους ανθρώπους, για όλους τους βιοϋπολογιστές. Για να δούμε, όμως, και δύο περίεργους σύγχρονους βιορυθμούς, σύγχρονους, καμιά 20-30 χρόνια τώρα, παιδί μου και γέρασα, ο δόκτωρ Χέρμαν Σβόμποντα Βρέστατον, καθηγητής ψυχολογίας του Παμιστημίου της Βιέννης και ο δόρθτορ Βίλχεμ Φλής, πρόεδρος της Γερμανικής Ακαδημίας των Επιστημών, συσχέτησαν τους βιορυθμούς με την ψυχαναλύση. Αποτέλεσμα ήταν η ανακάλυψη δύο ακόμα εσωτερικών βιορυθμών, του σωματικού και του συναισθηματικού. Σημειώνουμε ότι όλοι οι βιορυθμοί δεν έχουν το αυτό σημείο εκκίνησης και τα σημεία εκκίνησης διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Δεν είναι μια ημερομηνία γέννηση που να είναι το μηδέν των βιορυθμών όλων του είδους και να εξελίσσονται στη ζωή μας. Έχουν διαφορετική αφετηρία και αυτή η αφετηρία είναι διαφορετική από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ας δούμε κάποιες πληροφορίες για το σημαντικό ρυθμό. Ο ρυθμός αυτό συμπληρώνεται σε 23 μέρες και έχει σχέση με ένα μεγάλο φάσμα σωματικών παραγόντων όπως την αντίσταση στις ασθένειες, τη δύναμη, την ταχύτητα, τη φυσιολογία, το αίσθημα της σωματικής ευεξίας. Ο συνεσθηματικός ρυθμός εξελίσσεται μέχρι 28 ημέρες και βρίσκεται σε πλήρη εξάρτηση με τη δημιουργική διάθεση, την ευαισθησία, τη διανοητική υγεία και την αντίληψη του κόσμου και του εαυτού μας. Όμως, πιο τελευταία, είναι 19 χρόνια, βρέθηκε ένας ακόμας βιοριθμός, ο διανοητικός βιοριθμός, μετά την ανακάλυψη των δύο προηγουμένων. Από ποιον, από τον δόκτωρα Αλφρέτ Τσέσλερ, καθηγητή μηχανικής στο Ινσμπουργκ, ανακάλυψε ο Τσέσλερ ένα ακόμα βιοριθμό τον διανοητικό. Ο ρυθμός αυτός συμπληρώνεται κάθε 33 ημέρες και έχει σχέση με τη μνήμη, την ετοιμότητα, την ικανότητα να μαθαίνουμε, καθώς και την αναλυτική και συνθετική ικανότητα του μυαλού μας. Συμπερασματικά, οι ανθρώπινοι βιουπολογιστές δεν είναι οι ίδιοι. Και ως εκ τούτου επεξεργάζονται με διαφορετικό τρόπο ο καθένας τις κοινές συμπαντικές πληροφορίες που αρχικά δέχονται, παράγοντας τελικά διαφορετικές αποδιδόμενος στο σύμπαν πληροφορίες. Όμως, αυτές οι διαδικασίες που κινούνται μέσα στον ανθρώπινο βιουπολογιστή δεν γίνονται έτσι άμεσα όλες μαζί γενικά, γίνονται σε κάποια στάδια. Βέβαια, τα στάδια αυτά, ο χρόνος μεταξύ τους είναι πολύ μικρός, αλλά διακρίνονται από τους αντίστοιχους επιστήμονες. Έχει τη δυνατότητα, λοιπόν, ο ανθρώπινος βιουπολογιστής να επεξεργάζεται τις αρχικές συμπαντικές πληροφορίες, αυτές που είπαμε οι καμπυλότητες, σε τρία στάδια. Αν και αυτό, όπως σας είπα, πραγματοποιούνται σχεδόν ταυτόχρονα αυτά τα γεγονότα. Για δούμε την πρώτη. Ο κάθε ανθρώπινος βιουπολογιστής, ανάλογα την ατομική δομή του, μετασχηματίζει τις αρχικές συμπαντικές μηχανιστικές πληροφορίες σε ύλη και ενέργεια και στη συνέχεια σε μια εικονική πραγματικότητα, σχεδόν κοινή για όλους τους ανθρώπινους βιουπολογιστές. Κοίταξτε, ας πάρουμε 15 300 100 υπολογιστές, παλιότερους, νεότερους, ακριβότερους, φθινότερους, από διαφορετικές εταιρίες, κάθε ένας, η άλλος είναι πιο ταχύς, άλλος καταλάβει λιγότερη ενέργεια, άλλος έχει ένα πρόγραμμα που δεν έχει ο άλλος. Η τεχνική, όμως, δημιουργία ενός PC, ενός υπολογιστή, η λογική επιστημονική είναι η ίδια. Δηλαδή, εγώ μπορεί να βλέπω πιο θολό, πιο έτσι, ένα κτίριο, αλλά όλοι βλέπουμε το κτίριο. Όλοι μπορεί να βλέπουμε διαφορετικές αποχρώσεις του πράσινου, αλλά όλοι βλέπουμε πράσινο. Άρα, λοιπόν, η τεχνική που φτιάχτηκαν όλοι οι βιουπολογιστές, είναι η ίδια. Άρα, χονδρικά, έχουμε την χονδρική εντύπωση, ότι όλοι βλέπουμε τα ίδια πράγματα. Δεν μας ενδιαφέρουν οι μικροτομέρειες, αφού όλοι βλέπουμε πράσινο. Βλέπουμε όλοι ένα κτίριο. Σε ένα δάστερο στάδιο λειτουργίας στο βιουπολογιστή, μετατρέποντας, προσέξτε το γιατί αυτό είναι το σημαντικό, τις πληροφορίες των συμπαντικών βιολογικών ρυθμών, σε συναισθήματα και αξίες, επηρεάζει κέρια τις αρχικά σχηματιζόμενες μηχανιστικές εικόνες. Καμαρόλα, μια ασταλιά, δύο επί τρία. Άμα είσαι ερωτευμένος, είναι παλάτι. Άμα είσαι κακομύρες, άντε μπες με κομμάρι, τσαριό, δύο επί τρία και θα σου πω εγώ τι είναι. Το είπα γιατί είναι το πιο απλό και δεν θέλω να περάσω σε άλλους είδους παραδείγματα, που μπορεί τέλος πάντων να μην αρέσουν λόγω της φύσης του παραδείγματος. Το τρίτο στάδιο της λειτουργίας στο βιουπολογιστή και το πιο περίπλοκο. Για προσέξτε. Τα συναισθήματα που δημιουργούνται από τους βιολογικούς ρυθμούς, μέσα στον ανθρώπινο βιουπολογιστή, τροποποιούν αλλά και τροποποιούνται από το εικονικό μηχανιστικό μάτρικς. Καλό το συνέσθημα, το αλλάζει σε ένα βαθμό, έτσι. Επηρεάζει όμως και το μάτρικς, και το μάτρικς όμως επηρεάζει τα συναισθήματα. Δεύτερον, οι τροποποιημένες πληροφορίες από την προηγούμενη αλληλεπίδραση, προωθούμενες προς το σκληρό δίσκο του βιουπολογιστή, αυτό που λέμε μνήμη, αυξάνουν τα δεδομένα στη μνήμη του βιουπολογιστή, μετασχηματίζουν αλλά και μετασχηματίζονται από την λογοκριτική βιβλιοθήκη. Με τον τρόπο αυτό, η αλλαγμένη μνήμη και η αλλαγμένη λογοκριτική βιβλιοθήκη, τροποποιούν με έναν διαφορετικό τρόπο τις μελλοντικές συμπαντικές πληροφορίες, τις οποίες θα εισάγει ο ανθρώπινος βιουπολογιστής. Δηλαδή, με τον τρόπο αυτό, μεταβάλλεται συνεχώς η εμπειρία του βιουπολογιστή. Δηλαδή, μέσω όλων των διαδικώσεών αυτόν, σιγά-σιγά αλλάζει η λογοκριτική βιβλιοθήκη. Και μελλοντικές πληροφορίες που πάνω απ' την καινούργια λογοκριτική βιβλιοθήκη, αλλάζουν. Άλλες θα κρατάει που δεν κράταγε πριν, άλλες θα απορρίπτει που δεν απαίρευτε πριν. Είναι αυτό που λέω, να μάθουμε, να ξεμαθαίνουμε και να μαθαίνουμε. Δεν είναι φιλοσοφία που κάνω. Έχει μια λειτουργία για την τεχνητή νοημοσύνη και αυτή την τετράστιμη μηχανική επανάσταση. Γι' αυτό την αναφέρω. Τις αποδείξεις των ειδικών, οι ειδικές που να τις βρούνε. Εμένα με ενδιαφέρει ο απλός συμπολίτης μου να καταλάβει κάποια γεγονότα μέσα από απλοϊκές κουβέντες. Για να δούμε λοιπόν τις βασικές διαφορές μεταξύ ανθρώπινου βιβλιοϊπολογιστή και τεχνητής νοημοσύνης μιας μηχανής. Πρώτον, κατά τη γέννηση του ανθρώπινου βιβλιοϊπολογιστής, ο άνθρωπος βιβλιοϊπολογιστής, έχει καταγραμμένο στη μνήμη του ένα φυσικό γενετικό πληροφοριακό γεγονός, το οποίο αφορά ένα αρχικό τρόπο λειτουργίας και ξέρεξής του. Δηλαδή έχει ένα αρχικό γεγονός στη λογοκριτική βιβλιοθήκη του. Υπάρχει γενετικά. Δεν είναι μυθικός να εξηγήσω τα DNA κτλ κτλ. Υπάρχει ήδη. Στην περίπτωση της μηχανικής τεχνητής νοημοσύνης, το αρχικό αυτό πληροφοριακό γεγονός φορτώνεται από κάποιους ανθρώπους αγνώστων επιδιώξεων. Άρα η λογοκριτική βιβλιοθήκη σε μια μηχανή είναι κάποιος προγραμματιστής και κάποιος που πλήρωσε τον προγραμματιστή για να περάσει συγκεκριμένες πληροφορίες μέσα. Δεύτερον, ο κάθε ανθρώπινος βιοϊπολογιστής έχει τη δυνατότητα να συλλαμβάνει άμεσα συμπαντικές πληροφορίες, δηλαδή καμπυλότητες του σύμπαντος που είπα εγώ και να τις επεξεργάζεται όπως δείξαμε στις προηγούμενες συναντήσεις μας πολύ επίπεδα, με διαφορετικούς τρόπους ο καθένας ανάλογα τη βιολογική, κοινωνική, θεολογική και πολιτισμική συγκρότηση. Ο άνθρωπος, λοιπόν, έχει τη δυνατότητα να μετασχηματίζει απευθείας τις πληροφορίες τις συμπαντικές. Με τον τρόπο αυτό δεν αυξάνει μόνο τον όγκο των αποθηκευμένων πληροφοριών αλλά και το λογισμικό επεξεργασίας κατά διαφορετικό τρόπο. Μαθαίνει λοιπόν ανάλογα το υπόβαθρό του να τις επεξεργάζεται μ' άλλο τρόπο. Δηλαδή μια συγκεκριμένη πληροφορία αλλιώς θα την επεξεργαζότανε κάποιος οπαδός του Τρίτου Ράικ και την ίδια πληροφορία αλλιώς θα την επεξεργαζότανε ένας δημοκρατικός πολίτης. Συγγνώμη που λέω τόσο συγκεκριμένα παραδείγματα αλλά πρέπει να γίνω κατανοητός. Αντίθετα, η τεχνητή νοημοσύνη των τεχνητών συστημάτων συλλαμβάνει και επεξεργάζεται μόνο πληροφορίες του ήδη δημιουργημένου μηχανιστικού μάτρησης των αισθήσεων που σχηματίστηκαν από τους υπάρχοντες βιοϊπολογιστές και αυτούς μεταλλάσσει. Δηλαδή, ένα μηχάνημα, οι πληροφορίες που παίρνει δεν είναι οι πληροφορίες του σύμπαντος αλλά είναι οι πληροφορίες που παίρνει από το μάτριξ. Που το μάτριξ αυτό, ποιος το φτιάχνει. Μετασχηματίζεται ανάλογα το σύνολο των ανθρώπων. Ζείς σε μια ναζιστική κοινωνία, το μάτριξ έχει μέσα αυτό. Ζείς σε μια δημοκρατική κοινωνία, έχει το άλλο. Αυτές μπορεί να επεξεργαστεί. Συνδέοντας τις με το αρχικό πληροφορικό γεγονός μες στη μνήμη που το έχει βάλει κάποιος. Δεν είναι γεγονός που το δίνει η φύση αλλά κάποιος που του βάλε στη μνήμη πληροφορίες αρχικές για να κινηθεί. Πρίτον, ο ανθρώπινος βιοϊπολογιστής έχει τη δυνατότητα να συλλέγει και να αξιοποιεί εσωτερικές πληροφορίες τις οποίες αυτός ο ίδιος παράγει και οι οποίες δημιουργούν τους βιολογικούς ρυθμούς. Οι οποίοι οι βιολογικοί ρυθμοί με τη σειρά τους εκτός των άλλων αναπτύσσουν τη λειτουργία, όπως είπαμε, της νόησης και του συναισθήματος με διαφορετικό τρόπο για κάθε άνθρωπο. Αυτό σημαίνει ότι κάθε ανθρώπινος βιοϊπολογιστής μέσω της νόησης παράγει διαφορετικού επιπέδου και αντίληψη γνώσης ενώ μέσω του συναισθήματος δημιουργεί την έννοια των αξιών. Η νόηση και το συνέσθημα, όπως αναφέραμε, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τις αντιδράσεις του βασικού μηχανιστικού matrix των αισθήσεων που σας είπα την πρώτη συνάντησή μας. Τη δυνατότητα αυτή δεν μπορεί να την έχει μια μηχανική τεχνητή νοημοσύνη και ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να αναπτύξει συναισθήματα ούτε τις παραγόμενες από αυτά αξίες. Η μηχανική τεχνητή νοημοσύνη αναπαράγει με τον πιο ακριβή και ευκρινή τρόπο τεχνικές πληροφορίες και εφαρμογές έχοντας την δυνατότητα να τις επαλαμβάνει γρηγορότερα και ορθότερα σε κάθε επανάληψη. Η μηχανιστική τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να ανακαλύψει νέους φυσικούς νόμους και συμπαντικές πραγματικότητες. Δεν έχει τη δυνατότητα συντριβής των μηχανιστικών δογμάτων τα οποία οι κατασκευαστές έχουν προικοδοτήσει τις μηχανές. Δεν μπορεί να φιλοσοφήσει παρά μόνο να επεξεργαστεί τη φιλοσοφία των ανθρώπων. Δεν έχει τη δυνατότητα να αγαπήσει και να ερωτευτεί. Δεν κατανοεί το βαθύτερο ένειμα της ενίας ελευθερίας, της αλληγίας, της δικαιοσύνης, της θυσίας. Η τεχνητή νοημοσύνη, κι αυτό κρατήστε το, δεν μπορεί να δημιουργήσει, να επεξεργαστεί και να προάγει γεγονότα και πληροφορίες τα οποία δεν εκφράζονται με αριθμητικές τιμές. Μπορεί να επεξεργαστεί γεγονότα που εκφράζονται με αριθμητικές τιμές. Τα άλλα όλα δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Μπορεί να καταστεί μόνο ένα χρήσιμο εργαλείο στην υπηρεσία του ανθρώπου και ποτέ δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον άνθρωπο, όπως κάποιοι διαδίδουν και το ξέρουν και οι πληροφορικάροι. Εδώ μου τήθεται πάντοτε ένα ερώτημα. Είναι καλή ή κακή η τεχνητή νοημοσύνη. Όπως θα καταλάβετε από αυτά που σας είπα, η τεχνητή νοημοσύνη ορίζεται ως καλή ή κακή ανάλογα το πολιτιστικό επίπεδο της κοινωνίας που τη δημιουργεί, τη χρησιμοποιεί και την ελάχει. Ένα συμπέρασμα όλων των άλλων, δικό μου. Την πιθενή ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης την χρηματοδοτούν άνθρωποι του κέρδους ενός καταραίοντος πολιτισμικού ρεύματος προσπαθώντας να την κατασκευάσουν, να την προγραμματίσουν, να την ελέγχουν και να την κατευθύνουν σύμφωνα με τα δικά τους δόγματα και τα καλώς ή κακώς προσωπικά τους συμφέροντα. Για το λόγο αυτό, για να καταλαβαίνετε πώς συνδέονται όλα αυτά τα πράγματα που κατά καιρούς έχουμε συζητήσει, για το λόγο αυτό η εσωτερική αλλαγή του κάθε ανθρώπου και η κατάκτηση της ιδιότητας του Homo sapiens, που τρώγομαι, δεν είναι ενδιαφέρουτη η φιλοσοφία, ούτε όλα αυτά τα πράγματα κοινωνικά συστήματα και τα λοιπά. Κρίνεται τραγικά αναγκαία. Η ανθρώπινη αυτή αναμόρφωση που λέω πρέπει να αλλάξουμε, να αλλάξουμε μέσα μας. Θα μπορέσει να μας οδηγήσει άμεσα στην κατάκτηση του πολιτισμού του Homo universalis, που είναι ο πολιτισμός της τεχνητής νοημοσύνης της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης. Απλώς ό,τι λέω που θεωρείται από τους ειδικούς περίεργο και δογματικά περίεργο, δεν είναι τίποτα άλλο από την προσπάθειά μου, ο απλός συμπολίτης μου, να εισαχθεί στις βασικές αρχές της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, που είτε μας αρέσει είτε όχι, θα έρθει. Είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, βέβαια, έτσι. Μέχρι τότε, μέχρι να κατακτήσουμε όλα αυτά τα πράγματα για να το καταλάβουμε όλο και περισσότερο. Ας μην καταδικάζουμε τις αθώες μηχανές. Ας αναζητήσουμε τους χρηματοδότες αυτών των προγραμμάτων και ας αλέξουμε τους κατασκευαστές, τους προγραμματιστές, των όποιων μηχανών που ίσως φοβόμαστε. Αυτά τα παραμύθια φοβά με τις μηχανές είναι λόγω κοινωνικής δηλείας μας. Διότι επειδή φοβόμαστε τους προγραμματιστές και αυτούς που πληρώνουν τους προγραμματιστές για να κάνουν αυτά τα μηχανήματα, που αυτοί φταίνουν που βάζουν αυτά τα μηχανήματα να σκοτώνουν πάνω στο χάρι, να μπορούν να βάλουν πρόγραμμα να μη σκοτώνουν, να κάνουν καλά πράγματα. Μα αφού μας να τα βάλουμε, γιατί είναι άνθρωποι και μπορούν να τα βρουν μπροστά μας, στο επάγγελμά μας, στην εξέλιξή μας, κλπ. Τα βάζουμε με τις μηχανές, οι οποίες δεν μπορούν να σταθούν μπροστά μας και να μαστερήσουν τα εύλογα ή παράλογα όνειρά μας σε μια κοινωνία δυτική που ζούμε και την ξέρετε όλοι σας. Τελικά, η αγωνία της κοινωνίας δεν πρέπει να είναι η τεχνητή νοημοσύνη. Άλλο είναι το πρόβλημα. Και τώρα είναι αυτό που σας είπα και άλλες φορές, ότι τώρα θυμάμαι και κατανοώ τι είπε ο Έρηχ Φρόμπ στο βιβλίο του «Η γης κοινωνία», που τότε στα 2025 μου δεν το καταλάβαινα. Μας είπε ο Έρηχ Φρόμπ, τονίζοντας με περίσια ακρίβεια αυτά που σας είπα. Το κοινωνικοπολιτικό μας σύστημα χρειάζεται ανθρώπους που υπηθαρχούν χωρίς σκέψη στις εντολές του. Ανθρώπους που ακολουθούν δίχως αντίρηση και κρίση. Ανθρώπους που να καταναλώνουν όλο και πιο πολλά αγαθά. Χρειάζεται ανθρώπους με γούστα τυποποιημένα, ανθρώπους που να επηρεάζονται εύκολα, ανθρώπους που οι ανάγκες τους να μπορούν να υπολογιστούν από πριν. Η κοινωνία μας χρειάζεται ανθρώπους που πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι και ανεξάρτητοι, άσχετα αν εκτελούν πειθίνια όλα όσα οι άλλοι απαιτούν από αυτούς. Ανθρώπους που προσαρμόζονται δίχως αντίρηση στο κοινωνικό μηχανισμό και κατευθύνονται χωρίς τη χρήση βίας. Ανθρώπους που άγονται και φέρονται χωρίς προσανατολισμό και στόχους. Και για όλα αυτά τα κάνουν για το καλό της κοινωνίας. Η αγγιονία, λοιπόν, της κοινωνίας των πολιτών, κι άστε τι λένε, κατά την άποψή μου, όλοι εκείνοι με τα φοβικά σύνδρομα και τις ωραίες ταινίες της τεχνητής νοημοσύνης εδώ και προχθές μια. Αμα τη βλέπατε θα φοβόσαστε μέχρι το τέλος ζωής σας. Πρέπει να είναι. Δεν έχουμε πρόβλημα με τα μηχανήματα. Θα πρέπει η αγωνία μας να είναι το πώς θα αρνηθούμε σε κάποιους να μετατρέψουν εμάς και τα παιδιά μας σε τυποποιημένες μηχανές τεχνητής νοημοσύνης. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την υπομονή και την προσοχή σας. Εάν μου κάνετε ειδικές ερωτήσεις στην Ευρωφυσιολογία και άλλα τα πράγματα, δεν ξέρω αν θα μπορούσα να απαντήσω γιατί δεν είμαι ειδικός. Και εγώ αυτά με μεγάλο κόπο μου τα ανέλυσαν συνάδελφοι, τα βιβλία διάβασα που μου πρότειναν. Δεν είμαι ειδικός και το λέω έτσι. Σε εξειδικευμένες ερωτήσεις. Έχετε ερωτήσεις. Χαίρετε. Ήθελα να σας ρωτήσω γιατί στάθηκα σε ένα σημείο που αναφέρατε για τη λογοκριτική βιβλιοθήκη. Φιλάζομαι σε μια συνομιλία που όλοι μας έχουμε με ένα παιδί μας. Και θέλουμε να συνενοηθούμε πάνω σε κάτι και εμείς ξέρουμε κάτι που εκείνο δεν ξέρει. Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσατε λίγο να μας βοηθήσετε πώς ξεχνάμε, πώς μαθαίνουμε κάτι καινούριο, πώς μπορεί η λογοκριτική βιβλιοθήκη να αποδυναμωθεί ίσως ή να εμπλουτιστεί σε κάποιες άλλες περιπτώσεις. Υπάρχει κάποια ειδική τεχνική, δεν ξέρω αν μπαίνω σε άλλο κομμάτι, αλλά θα ήθελα λίγο τη βοήθεια. Πρώτα θα επενδυνήσω κάτι που όλοι το ξέρουμε. Γιατί το διαβάζουμε χιλιάδες φορές. Μας λένε ότι η προσωπικότητα του παιδιού κείνεται μέχρι τα 13-14. Μαθαίνει πράγματα, πολλά πράγματα, δηλαδή αυτή η μνήμη του βιβλιοπολογιστή, σχεδόν γεμίζει από τις εμπειρίες και τα ερεθίσματα μέχρι τα 14. Άρα λοιπόν θα πρέπει να προσέξουμε το πώς μεγαλώνει το παιδί μας. Συνήθως σημερινή κοινωνία, λάπω εμπειρία και από αυτά που, αν διαβάζετε με Νερικ Φρωμ, τα αναλύει όλα αυτά που σας λέω, δεν είναι δικά μου. Θα πω κάποια πράγματα. Οι γονείς δεν προσπαθούν τα δόγματά τους να τα περάσουν στα παιδιά τους. Δηλαδή όταν οι γονείς είναι Ολυμπιακοί, το 95% σε κάποιο περίοδο θα γίνουν Ολυμπιακοί. Αν είναι Παναθηνιακοί, θα γίνουν Παναθηνιακοί. Αν οι γονείς είναι άθεοι, περιμένεις ποτέ το παιδί... Εγώ δεν είπα να πιώνει το καλό ένας άθεος ή έτσι ένας θεός. Λέω, είναι δυνατόν το παιδί να γίνει άθεο. Μπορεί να αμβλύνει την αντίληψη του Θεού, αλλά πάντως άθεο δεν θα γίνει. Εάν οικογενειακά ψηφίζει κάποιο κόμμα, είναι πολύ δύσκολο κάποιοι να ξεφύγουν. Είναι οικογενειακή παράδοση, λέει. Έτσι δεν είναι. Αυτό όμως στο σχολείο. Ο δάσκαλος λέει το παιδί που ακούει. Δεν υπάρχει γιατί. Γιατί έτσι είναι. Στο σπίτι πρέπει να γίνονται κάποια πράγματα... Είμαι δύσκολος, δεν θέλω να λέω. Με καταλαβαίνετε να πω. Που η μαμά έχει πει στο παιδί ή της μαμάς το έχει πει η γιαγιά. Εντάξει. Στο πώς δίνεται, στο πώς συμπεριφέρεται, αν μπορεί να λέει την αλήθεια, πώς πρέπει να κρύβει κοινωνικά την αλήθεια. Έτσι δεν είναι. Άρα διαμορφώνει στη λογοκριτική βιβλιοθήκη. Στο παιδί. Το παιδί πρέπει να καταλαβαίνει το πραγματικό νόημα της ελευθερίας. Η ελευθερία πιθανόντα δεν είναι πως τη δάσκουμε. Για την απόψη μου, που είναι και όλη του φρόμικου και τα λοιπά όλα αυτά. Η ελευθερία έγινε στο να έχουμε το κουράγιο, να βάζουμε σωστούς στόχους, αλλά να έχουμε το κουράγιο να πραγματοποιούμε τις στόχους αυτούς. Και να μην επιλεκόμαστε σε συμφεροδολογικούς συσχετισμούς. Και να ξεχνάμε την αλήθεια, να ξεχνάμε το δίκαιο, να ξεχνάμε πολλά πράγματα. Ας μην το αναπτύξω τώρα, γιατί θα μπω σε άλλους είδους κουβέντες. Βεβαίως, ξαναλέω, εμένα, αν και έχω ιδέες για όλα αυτά τα πράγματα, ο ρόλος που είμαι εδώ, είναι να σας πω, σε αυτή την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση πως πρέπει να διαμορφωθεί, ας πούμε, το επιστημονικό και το τεχνολογικό, ο τεχνολογικός, μάλλον και επιστημονικός προσανατολισμός των ανθρώπων. Δηλαδή, πολύ ωραία οι μηχανές του Νεύτωνα, αλλά τα παιδιά μας, τα 40-45 τους, έχουν κβατικούς πολιτιστές. Έχουν ήδη τα πανεπιστήμια. Τα κβατικές διεμπλοκές και κβατικές πληροφορίες ήδη είναι αυτές που τροφοδοτούν την τεχνητή νοημοσύνη. Δεν μπορεί να λέω άλλως ότι τα κβατικά φαινόμενα, τα διεμπλοκές, ξέρω εγώ όλα αυτά τα τρελά που λέω εγώ, κατά κάποιους, αυτά είναι μεταφυσικές, διότι τα παιδιά μας μένουν πίσω. Απλώς, τους κατανόω όλους αυτούς τους παλιούς, με μεγάλη επεστησία, είναι αυτό που λέω, θα είσαι αμόρφωτος και αδαής στην καινούργια αυτή διαδικασία της τέταρτης Επισημονικής Επανάστασης, αν δεν μάθεις, να ξεμάθεις και να ξαναμάθεις. Αυτά είναι μια μακριά διαδικασία. Αυτό δεν είναι διαδικασία που θα δώσω τρεις διαλέξεις. Πρέπει να συμβάλει το σχολείο, να μην δίνει μόνο εκπαίδευση, να δίνει και παιδεία. Ο δάσκαλος πρέπει να ξαναγίνει δάσκαλος. Και, Γέλη, αυτό που σας είπα και στην αρχή, να καταλάβουμε ότι τα αυτονόητα είναι αυτονόητα. Και δεν αλλάζουν σύμφωνα με τα συμφέροντα και οτιδήποτε έχουμε στο μυαλό μας. Κακώς. Τα αυτονόητα. Θα πρέπει όλοι να γίνουμε θελοντές γνώσεις. Σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, όχι μόνο στην επιστήμη. Να είσαι καλά, κορίτσι μου. Καλησπέρα. Θέλω να επιβεβαιώσω δύο σκέψεις που έχω κάνει μετά από αυτή την ομιλία. Η πρώτη είναι, μιλήσατε για τις πληροφορίες που επεξεργάζει το εγκέφαλος σε εσωτερικές και εξωτερικές. Σχετικά με τους εξωτερικές, μπορεί να είναι από ένα φυσικό φαινόμενο μέχρι μια ομιλία, ας πούμε, για παράδειγμα, σήμερα και δεύτερον. Όσο εμείς εξελίσσουμε τους βιοριθμούς μας σε αυτές τις κατηγορίες που αναφέρατε, εμείς μπορούμε να αλλάξουμε το ενεργειακό κατόφλι, για παράδειγμα. Κοιτάξτε, εγώ αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι σήμερα, τώρα που μιλάμε και τα λέμε σήμερα, πενήντα, εκατό χρόνια, ξέρω εγώ, στο κοντινό σήμερα, ο άνθρωπος ως βιοϊπολογιστής λειτουργεί έτσι. Ασχέτως με ότι λένε διάφοροι για ότι λέω, εγώ θέλω να μεταφέρω μόνο ότι η επιστήμη πειραματικά έχει επιβεβαιώσει. Το τι θα γίνει στο μέλλον, έχω άποψη, αλλά είναι μια προσωπική ενός αδαός, ενός αστροφυσικού. Θα τη λάβατε σοβαρά υπόψη σας, ούτε εγώ θα τη λάβανα υπόψη μου. Με καταλαβαίνετε σας λέω. Όταν λέω όμως ότι αλλάζει τη λογοκριτική βιβλιοθήκη, τα συναισθήματα και αξίες αλλάζουν την αντίληψη που έχουμε για την ενέργεια, το υλικό κόσμο. Αφού αλλάζουν όλα εκείνα τα γεγονότα του βιοϊπολογιστή σαν υπολογιστή. Δηλαδή, αν σου πούν ότι σε ένα υπολογιστικό σύστημα, δεν ξέρω από βιολογίες, αλλά λέω ένα υπολογιστικό σύστημα, που πιστεύουν σήμερα ότι υπάρχει μια ταυτότητα γενικότερη. Εάν του αλλάξω το σκληροδίσκο με τις πληροφορίες και του αλλάξω το λογισμικό, ο υπολογιστής δεν θα αλλάξει. Με καταλαβαίνετε λέω. Αυτό όμως το ξέρω χίλιατα εκατό σε έναν υπολογιστή. Το αν αυτό ισχύει στον ανθρώπινο βιβλιοϊπολογιστή, σου εκφράζω την άποψη ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των πιο νέων λέει ναι. Ένα πολύ μεγάλο μέρος ειδικών λέει όχι. Αλλά η εξέλιξη του ανθρώπου νοίδος μου λέει ότι άλλο ήταν προσωτερικός άνθρωπος, άλλο ήταν και τα λοιπά, εξελίσετε αυτός ο βιβλιοϊπολογιστής. Όχι απ' τον νόγκο μόνο των πληροφοριών, αλλά και την αλλαγή των λογισμικού του. Επεξεργάζεται λέει τις πληροφορίες με άλλο τρόπο. Εγώ μόνο εμπειρικά μπορώ να σας πω, ότι αυτά τα οποία λέω, οι πιο καλοί λήπτες, ορθοί λήπτες αυτών που λέω είναι τα παιδιά μέχρι τα 16 ετών. Καταλαβαίνουν πλήρως, κάνουν τις πιο σωστές ερωτήσεις, ερωτήσουμε κολλά στον τοίχο. Δηλαδή έχω πρόβλημα τι θα πω. Προσέξτε, όσο περισσότερο μεγαλώνουμε και όσο πιο πολύ εξειδικευόμαστε, τόσο λιγότερο καταλαβαίνουμε κάποια πράγματα. Γιατί ήδη οι πληροφορίες έχουν εγκατασταθεί στο σκληρό δίσκο, έχουμε δημιουργήσει λογοκριτική βιβλιοθήκη και τα δόγματα και αυτά είναι δύσκολο να τα βγάλεις. Έχετε δει μέσα στο υπολογιστή στο σκληρό δίσκο, έχετε την εντύπωση να αλλάξετε όλα τα προγραμματάκια που είναι μέσα. Είναι μερικά τα οποία δεν αλλάζουν. Πρέπει να είσαι ειδικός για να μπορείς να τα αποσύρεις. Είναι, λέει, το σκληρό πυρήνας της μνήμης και της λειτουργίας στο υπολογιστή. Τα δόγματα είναι αυτός ο σκληρός πυρήνας που δεν είναι εύκολο. Αυτό χρειάζεται μια μακρόχρονη διαδικασία και αυτό κάνουν εδώ τα τελευταία 15 χρόνια. Άρα απάντηση, δεν ξέρω. Να ρωτήσω κάτι σχετικά με τη λεγοκριτική βιβλιοθήκη. Πόσο γρήγορα μπορούν να αλλάξουν αυτά τα δεδομένα και από τι μπορεί να εξαρτητείται η γρήγορη ή η αργή αλλαγή. Δεν μου λες για να μάθεις να λύνεις διαφορικές εξισώσεις, λέω τώρα εγώ. Αυτό πρέπει να κάνεις. Πρέπει να πας στον υπεργογείο, πρέπει να πας στο δημοτικό, πρέπει να πας στο γυμνάσιο, πρέπει να πας στο λύκειο. Δεν είναι μια μαγική διαδικασία, είναι διαδικασία εκπαίδευσης και παιδείας. Άρα λοιπόν, δεν είναι κάποιος διαβάζει ένα εξελιγμένο περιοδικό που του λέει περίεργα κυβαντικά φαινόμενα, απλώς εντυπωσιάζεται με αυτά που διαβάζει. Μπορέσει όμως να καταλάβει την ουσία τους φυσικούς νόμους. Αυτό έχει μαθηματικά τα οποία πολλές φορές στο Παμηστήμιο δεν μαθαίνουμε. Έτσι, κλασικά, ωραία. Γι' αυτό είναι μια επίπονη διαδικασία αλλαγής. Εκεί χρειάζεται τα νέα παιδιά, γιατί σε αυτούς κύρια απευθύνομαι, που ακόμα οι βιβλιοθήκες τους είναι πολύ ανοιχτές και έχουν μπροστά τους και χρόνια παιδείας. Δηλαδή να διαβάσουν, να μάθουν λίγο παραπάνω μαθηματικά, να πάνε στην επόμενη τάξη. Δηλαδή, για να σας δώσω να καταλάβετε, αν πω σε κάποιον στη ηλικία μου που ξέρει αυτό είναι αφυσική, μέχρι τα 69 του, και να του πω τώρα θα καθίσεις να μάθεις κυβαντική φυσική και μαθηματικά αυτά όλα που σας λέω, αλλά με μαθηματικά με εξισώση να λύνεις. Μα εμένα μου έκανε 40 χρόνια να τα μάθω. Εγώ σας λέω ότι αυτός είναι πολύ πιο έξυπνος από εμένα και χρειάζεται 30 του 70 χρόνια που έχει μπροστά του. Δεν μπορώ λοιπόν να πιάσω έναν άνθρωπο που δουλεύει, έχει την οικογένειά του, το σπίτι του και τα λοιπά και να του πω πρώτα θα μάθεις ότι έμαθα εγώ 40 χρόνια και μετά θα μάθεις την αλήθεια. Γι' αυτό με έναν τρόπο απλοϊκό, σας λέω ότι αυτά έχουν αποδειχθεί, γι' αυτό σας δίνω και βιβλιογραφία, σας δίνω ονόματα που μπορείτε να ψάξετε και τα λοιπά. Όσοι ενδιαφέρονται και δεν με πιστεύουν, να επιβεβαιώσουν αυτά που λέω. Αλλά για το μέσοπολίτη που έχει μια ζωή. Ζούμε όλοι μέσα στο Μάτρικς. Για τον Θεό και μας αρέσει κιόλας. Δεν θα του πω να πάει στο Άγιον Όρος να μονάσει για να διαβάζει κφατική φυσική. Του λέω πρόσεξε έχει αποδειχθεί πειραματικά αυτό. Ο χρόνος έχει αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει γιατί είναι έτσι και έτσι και έτσι. Όποιος πείθεται, πείθεται. Αλλά τους δίνω και τα στοιχεία από πού άντλησα τις πληροφορίες επιστημονικές καθαρά, αν κάποιος έχει κάποιες περισσότερες γνώσεις, γιατί ξέρω ότι υπάρχουν και μάτρες να έχουν εδώ και διδακτορικά και είναι άνθρωποι που έχουν διαβάσει πολύ και μπορούν να πάνε να το δουν λιγάκι χοντρικά και να δουν ότι λέω αλήθεια. Άρα λοιπόν αγόρι μου υπομονή και επιμονή θέλει η γνώση για να την καταλάβεις. Ο εντυπωσιασμός με φαινόμενα έτσι που λέει ο Δανέζης καλό είναι αλλά μπορεί τους νεότερους να τους αποπροσανατολήσει. Υπομονή, επιμονή σε στόχους. Ο δρόμος είναι δύσκολος και όποιος τον αντέξει. Όποιος δεν τον αντέξει δεν πειράζει. Αλλά όποιος θέλει να καταλάβει ουσιαστικά σε επιστημονικό επίπεδο ο δρόμος δεν είναι απλός. Θέλει υπομονή και επιμονή για να ξεπεράσεις δύσκολες περιόδους γνώσης. Μην περιμένεις λοιπόν από το Δανέζη να σου λύσει τα προβλήματα. Εσείς η πηγή της λύσης των προβλημάτων σου. Ο Δανέζης απλώς θα σε εντυπωσιάσει. Δεν κάνω πάλι αυτό. Κύριε, δύο σκέψεις, ερωτήματα. Το πρώτο, το λογισμικό είπατε εξελίσσεται. Σημαίνει ότι αλλάζει προς το καλύτερο ή απλώς αλλάζει. Σκέφτομαι δηλαδή ότι στην αρχαία Αθήνα είχαν οι άνθρωποι ένα λογισμικό, δεν ξέρω, ιδιαίτερο που φτάσαν σε αυτά τα επίπεδα της σκέψης. Ένα είναι αυτό. Δεύτερον, σκέφτομαι ακούγοντας όλα αυτά για άλλη μια φορά, όσον αφορά όλες τις ταινίες αυτές που είπατε της επιστημονικής φαντασίας, δηλαδή το Μάτριξ, όλα αυτά, πόσο μπροστά είναι οι Αμερικάνοι που φτιάχνουν αυτά τα πράγματα. Δηλαδή βασίζονται σίγουρα αυτοί που τα γράφουν σε κάποια γνώση. Υποθέτω δεν είναι. Διερωτόμαι εάν αυτά που γράφουν και που αναπαράγουν και διαδίδουν σε όλους, ας πούμε, είναι καθαρά από καλλιτεχνική ελευθεριότητα, ας πούμε, ή εξυπηρετούν ενδεχομένως και κάτι άλλο. Να ανοίξουν το μυαλό μας, να το κατευθύνουν κάπου, διότι εξετάζουν ζητήματα σαν αυτά που κουβεντιάσαμε. Και εκεί πραγματικά έχω ένα ερωτηματικό. Τι εκτίμηση πιθανόν να κάνετε ή να γνωρίζετε και κάτι. Ευχαριστώ. Λοιπόν, αυτό που λέω πάντοτε, γιατί διαλέγω τις λέξεις μου, δεν τις λέω τυχαία, είπα θα αλλάξει. Και έχω πει ο πανελειμμένος, αν θα αλλάξει το καλύτερο ή το χειρότερο πέρα από το δικό μας χέρι. Γι' αυτό μιλάω πάντα ότι για να μην έχουμε κακά ξεμπερδέματα, θα πρέπει να αλλάξουμε μέσα μας. Σε όλα τα επίπεδα. Και όχι μόνο επιστημονικά. Άρα, είναι αυτό που είπα για τεχνολογία, τεχνητή νοημοσύνη. Είναι ανάλογα ποιος πολιτισμός θα χρησιμοποιήσει την τεχνητή νοημοσύνη που δεν είναι αντικατάσταση των κεφάλων κτλ. Δεύτερο, είναι γεγονός ότι πάντοτε, βλέπετε τα γράμματα στο τέλος αυτών των ταινιών, υπάρχουν και ένα δυο αθροφυσικοί, τεχνική συμβουλή. Τι συμβαίνει όμως? Εκείνη είναι το τερπνόν μετά το ωφελήμουν. Χρησιμοποιούνται φυσικοί νόμοι, επιστημονικοί, κατά έναν τρόπο εντυπωσιακό όμως, που ξεπερνάν την πραγματικότητα της απόδειξης του νόμου. Όμως, αυτό είναι το κακό, μάλλον του κέρδους. Για να σε κρατήσει έτσι περίεργο, πας και βρίσκεις τον παππού σου, και όλα αυτά τα πράγματα που δεν γίνουν. Γιατί δεν υπάρχει χρόνος τέτοιου τύπου. Μπορώ να πάω στο παρελθόν με την έννοια να πάω πίσω σε μια χωρική διάσταση. Όχι όμως να πάω να δω τον παππού μου. Εδώ όμως είναι και κάτι πάρα πολύ καλό. Για ένα παράδειγμα, εμείς για να δομίσουμε σε μεγαλύτερη ηλικία κάποιες αξίες ιδανικά, λογικές. Μας διαβάζανε μικρά για και χιονάτι και τα σεφτανάνους, για τα τρία γουρουνάκια που είναι καλό και το άλλο κακό και τέτοια πράγματα. Διαβάζαμε τους μύθους του ΕΣΟΠΟ για να δομίσουμε κάποιες λογικές που εξυπηρετούσαν ένα σύστημα καλός. Αν και δεν καταλαβαίνω, σε όλα αυτά τα παραμύθια υπήρχε κακιά μητριά. Δεν υπήρχε μητριά που να ήταν καλή. Και δεν κατάλαβα πολύ, όταν ο μπαμπάς και η μαμά δεν είχαν λέει να φάνε, διώξα τα παιδάκια της στο δάσος για να τρώνε αυτοί. Δεν είναι τυχαίο, προσέξτε το. Δεν είναι αστεία η κατάσταση. Συνδέεται με την κοινωνική κατάσταση εκείνης της περιόδου. Δεν είναι το παιδί προστατευμένο και πεθαίνουν στη δουλειά οι γονείς. Τότε τα παιδιά, μόλις ήταν πέντε χρονών, βγαίναν έξω, δεν ξέρω τι κάνανε. Ας μη το πάμε εκεί πέρα. Σήμερα τα παιδιά, όμως, μεγαλώνουμε τον ρομποκόπ. Άρα, λοιπόν, αρχίζουν και αντιλαμβάνονται, κατά να πω σήμερα κακό τρόπο, την τεχνολογία σαν αντικατάσταση του ανθρώπου. Να τη φοβώνται. Αν και τώρα τελευταία, επειδή εγώ βλέπω τέτοια πράγματα της Κυριακής, υπάρχουν και καλά ρομποτάκια. Τώρα έχουν αρχίσει να εμφανίζονται τα καλά ρομποτάκια. Όλα τα παλιά ήταν κακά. Και τα καλά ρομποτάκια ακόμα δεν είχαν αξίες, ούτε σθήματα. Δεν θυμάμαι, το προσπαθώ να το θυμηθώ, είχα δει ένα έργο που προσπαθούσε να το δείξει αυτό και ήταν ένα ρομπότ που έγινε στο τέλος άνθρωπος και ζήτησε μάλιστα να πεθάνει με τη γυναίκα του γιατί δεν πέθανε επειδή ήταν ρομπότ και ζήτησε... Δεν το είχα ποτέ, θα το χτυπήσω τώρα γιατί το θέλω. Που εκεί σε αυτό το έργο έδειχνε τη διαφορετικότητα μεταξύ ρομπότ και ανθρώπου, έδειχνε κάποιον τεχνικό που μπορούσε να κάνει αυτή τη μετατροπή και το ρομπότ. Ήθελα να γίνει άνθρωπος, ήθελα να ρωτευθεί, ήθελα να έχει χρόνο ζωής και να μην ζούσε αυτός και να βλέπει τη γυναίκα του, τα παιδιά του, τα εγγόνια του να πεθάνε, ήθελα να πεθάνε κι αυτός. Ένα εκπληκτικό έργο. Θέλω να πω ότι όλα αυτά τα έργα, με αυτές οι τεχνητές, δοημοσύνες και τα λοιπά, κουβαλάνε μέσα τους βία, μεγάλη βία. Δηλαδή, εισάγουν σε μια τέταρτη βιομηχανική πανάσταση, που τα ρομπότ χρησιμοποιούνται από κάποιους για βίαιες ενέργειες. Ακόμα και το καλό επιβάλλεται βίαια. Πάει να εξολοθρέψει όλους τους κακούς. Το ρομπότ δεν έχει αξίες. Του έχουν πει, θα κάνεις αυτό. Αλλά είναι καλή οι εξωγήνοι που το βάζουν, γιατί είναι άλλοι κακοί εξωγήνοι, που έχουν βάλει άλλο πρόγραμμα στο άλλο, και γιατί να πολεμήσουν οι φατρίες των εξωγήνων, βάζουν το ρομπότ. Δηλαδή, θα πρέπει να προσέξουμε κι αυτοί στενίες για τα παιδιά. Όμως τα παιδιά πλέον είναι προσαρμοσμένα σε ένα κόσμο μηχανών, χωρίς αξίες, χωρίς συναισθήματα, χωρίς τίποτα. Αυτό είναι θέμα παιδείας. Άρα αυτό διευκολύνει να όλοι θέσουν τα παιδιά μας, προς μια κακή αντιμετώπιση και χρήση της τεχνολογίας. Στην κοινότητα το ρομπότ δεν υπάρχει δημοκρατία. Υπάρχει πληροφορία που τους έχει βάλει το αφεντικό. Δεν μπορεί να αλλάξει. Άρα λοιπόν, είναι αυτό που λέω, είμαι αντίον της τεχνολογίας. Όχι, αυτό όνομα του Θεού, όχι. Το παιδί όμως θα πρέπει να καταλάβει ότι ο άλλος άνθρωπος, άλλο το ρομπότ. Το έχουν καταλάβει κάποιοι από την απόψή μου τώρα, έτσι. Το έχουν καταλάβει κάποιοι. Για αυτό βλέποντας ότι δεν μπορούν ένα ρομπότ να το κάνουν άνθρωπο, προσπαθούν στους ανθρώπους να τους κάνουν ρομπότ. Προσωπική μου απόψη και μπορεί να είναι και λάθος. Είπαμε, αλλάζοντας μέσα μας, να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, σωστά, και τα εγγόνια μας. Γιατί στα εγγόνια μας, τους λέμε, μην κάνεις το πανεπιστήμιο όταν θες να πας αυτό που θέλεις και αγαπάς, αλλά πήγαινε εκεί που θα έχει κονόμα χοντρή. Σας παρακαλώ, αυτά τα εύκολα, φταίνει άλλη, να τα φτάνουμε, να τα φτάνουμε, να τα φτάνουμε, να τα φτάνουμε, να τα φτάνουμε, να τα φτάνουμε. Αλλά φταίνει άλλη να τα αφήσουμε. Εάν δούμε τι κάνουμε στα παιδιά μας και πώς μεγαλώνουν τα παιδιά μας, δεν μας φταίνει άλλη, μόνο εμείς φταίνουμε. Αλλά επειδή είμαστε υποκριτές, πάντα πρέπει να βρούμε κάποιον τρίτο που φταίει. Εμείς δεν έχουμε ευθύνες, αποσύνουμε τις ευθύνες, είναι ο αποδιοπομπέως τράγος που λέγανε. Είναι μεγάλη ιστορία και κάποια στιγμή πρέπει να τη δούμε. Για αυτό εκλέγουμε αρχηγούς εμείς. Τους αρχηγούς δεν τους εκλέγουμε για να μας διοικήσουν, να μας κυβερνήσουν. Τους αρχηγούς τους θέλουμε, όταν βρεθούμε στα δύσκολα, να τους ρίξουμε ό,τι κακό έχουμε κάνει, να το ρίξουμε στους αρχηγούς. Αποδιοπομπέει τράγοι. Αν κάνουν καλά, η αρχηγή δεν πάει στους αρχηγούς το καλά, εμείς κάναμε τα καλά. Όταν γίνει όμως κάτι κακό φταίνει αρχηγή. Αυτό δεν σημαίνει ότι φταίνει, αλλά λέω τώρα εγώ. Καλησπέρα κύριε Δανέζη. Θα ήθελα τη γνώμη σας στο παρακάτω ερώτημα. Ο πρώτος νόμος του Zimourgi για την ανάπτυξη δυναμικών συστημών λέει αν ανοίξουμε ένα κουτί με σκουλίκια ο μόνος τρόπος για να τα ξαναβάλουμε μέσα είναι ένα μεγαλύτερο κουτί. Μήπως η τεχνητή νοημοσύνη και η κυβατική υπολογιστές είναι το μεγαλύτερο κουτί που βάζει μέσα τα σκουλίκια που είδαν κάτι έξω από το πρώτο κουτί. Τα σκουλίκια τα φτιάχνουμε μόνοι μας, έτσι, μέσα από τον υπολογιστή μας. Το σκουλίκια θέλω να το βάλω εισαγωγικά. Ναι, το κατάλαβα και εγώ το βάζω με αυτή τη λογική που βάζετε εσείς. Άρα λοιπόν ας αλλάξουμε τα σκουλίκια που εμείς δημιουργούμε μέσα του βιβλογιστή μας. Σκουλίκια σκεφτόμαστε, σκουλίκια θα μας βγούνε. Φτιάξτε κάτι άλλο, να βγείτε κάτι άλλο. Δεν είναι το κουτί. Απλώς κατανοούμε καλύτερα μία πραγματικότητα. Δηλαδή, λέω, δεν θα θέλατε να έχετε την ώρα της γάτας. Είναι πιο μεγάλο κουτί η γάτα που βλέπει πράγματα που δεν βλέπετε εσείς. Η κουκουβάγια λέει, δεν ξέρω ποιο άλλο ζώο και τα λοιπά ακούει, ο σκύλος. Δεν θα θέλατε κι εσείς να ακούτε, σαν τον σκύλο. Ο σκύλος είναι ένα κουτί παραπάνω, όχι. Με καταλάβατε τι συμβαίνει. Γι' αυτό είπα για τους υπολογιστές, άλλη φορά αυτό. Σήμερα η μέρη μνά μας είναι να καταλάβουμε το πρώτο μάθημα, ότι η αισθητή υλική πραγματικότητα είναι μάτρικς. Είναι η πρώτη της τεχνητής νοημοσύνης. Σε μια δεύτερη φάση που νομίζω ότι βρισκόμαστε, χοντρικά κάποιοι, αρκετά πάρα πολύ, είναι ότι είμαστε χειριστές του βιοϊπολογιστή. Εμείς χειριζόμαστε το βιοϊπολογιστή. Για να καταλάβουμε σε κάποια φάση, που δεν ήρθε η ώρα, ότι είμαστε κατασκευαστές του βιοϊπολογιστή. Πολύ μακρινό αυτό. Τώρα να μάθουμε πρώτα να σπάσουμε το δόγμα του τι είναι η υλική πραγματικότητα. Δεν έχω θεολογικές και τέτοιες νοταυσκείες ενοράσεις. Και να προχωρήσουμε και λιγάκι στο ότι εμείς ελέγχουμε. Είμαστε οι χειριστές του παιχνιδιού μέσα στα πλαίσια του προγράμματος του παιχνιδιού. Ξαναλέω ότι ο στόχος είναι να κατανοήσουμε ότι εμείς είμαστε οι κατασκευαστές. Αυτό είναι μια μεγάλη κουβέντα με αντίθετες απόψεις και μελλοντική. Μπορεί να μην υπάρχω εγώ αυτό εννοώ. Αλλά το συζητάν σήμερα χιλιάδες άνθρωποι έτσι. Επιστήμονες λέω, πειραματικοί δεν εννοώ. Τους άλλους άνθρωποι να λέει ο καθένας τι να κάνουμε τώρα. Αυτό είναι ένα κακό ξέρεις της επιστήμης. Λες κάτι και όλος το χρησιμοποιεί για να οικονομήσει. Σαν τις ταινίες. Βάζει μυθικά πράγματα, κάνει, λέει τις δικές τα απόψεις, πετάει και ένα κυβαντικό. Εντάξει, τι να κάνω τώρα. Ελεύθερη κοινωνία μας, ο καθένας δεν θέλει να λέει. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Σε μια πρόσφατη αναζήτηση που είχα, το τελευταίο διάστημα, διαπίστωσα αυτά που λέτε ότι ένα μεγάλο ποσοστό της βιβλιοθήκης της λογοκριτικής και των πεποιθήσεων φτιάχνεται από πολύ νωρίς. Έμαθα όμως ότι υπάρχει και ένα πέντε με δέκατα εκατό χοντρικά, το οποίο μπορούμε να το διαμορφώσουμε στη συνέχεια της ζωής μας. Και αυτό γίνεται, έμαθα με αγώνα, προσπαθώντας να το αναζητήσω, πήγα σε μία ψυχολόγο, για να μου δείξει ένα τρόπο που να μπορέσουμε να μπούμε σ' αυτές τις επιπιθήσεις. Διαπίστωσα όμως, ως ένα από τα φοβερά βολικά όντα του σήμερα, ότι αυτό θέλει πολύ αγώνα. Έστω και αυτό το πέντε με δέκατα εκατό θέλει πάρα πολύ αγώνα, και χρόνο τον οποίο πολλές φορές δεν έχουμε, για να συνεχίσουμε να κυνηγάμε αυτό που εμείς αποκαλούμε απαραίτητο ρες σήμερα, και χάνω λίγο την μπάλα κύριε Δανέζη, όταν δεν μπορώ να βάλω ένα ουσιαστικό στόχο στο ποιο είναι αυτό το απαραίτητο ρες του σήμερα, το οποίο με παρασύρει και δεν μπορώ να ασχοληθώ με αυτό το πέντε με δέκατα εκατό που μπορώ να αλλάξω. Τότε είναι που σκέφτομαι πόσο δυνατός είμαι απέναντι το πόσο αδύναμος είμαι σε αυτούς που φτιάχνουνε στους προγραμματιστές αυτούς τους κακούς που είπατε πριν, που φτιάχνουνε αυτόν τον προγραμματισμό στα κυφάλια τα δικά μας, στα μυαλά τα δικά μας, στον εγκεφαλό μας και στα παιδιά μας. Και μερικές φορές απογοητεύομαι, γιατί δεν ξέρω ποιος είναι πιο δυνατός από τους δύο, εμείς. Ελπίζω, γιατί έχω δύο μικρά παιδιά και προσπαθώ να τα μάθω να σκέφτονται ελεύθερα και να τους διώξω λίγο τα δόγματα με τα οποία εγώ μεγάλωσα. Ελπίζω κι εγώ. Αυτό. Έχεις δίκιο πληροφ. Και σας ευχαριστώ πάρα πολύ γιατί πρώτα απ' όλα είστε άνθρωπος και μετά επιστήμονας. Όχι, είναι ταυτονόητα δεν είναι. Εμέναν οι δάσκαλοι μου με μάθανε έτσι, που κι αυτοί τα θεωρούσαν αυτονόητα. Λοιπόν, κοίταξε τι σας συμβαίνει, έχεις απόλυτο δίκιο. Δεν είναι μόνο το 5-10%. Μπορούμε να συμπληρώσουμε το 5-10%. Αλλά εδώ πέρα μιλάμε για να σβήσουμε απ' το σκληρό δίσκο και να βάλουμε καινούργια. Πάνω σε παλιά δόγματα και πιστεύω αυτό είναι το δύσκολο. Να βάλουμε αυτό το 5-10% δεν είναι πολύ δύσκολο αν δεν αντιστρατεύεται βασικά μας δόγματα. Πραγματικά ο γόνας είναι πολύ μεγάλος. Για αυτό το πρώτο πράγμα που λέω εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Γιατί στη δυτική κοινωνία και στην Ελλάδα οι πολίτες νομίζουν ότι την αλήθεια μπορεί να την γράψουν σε κόμιξ με φουσκαλίθρες. Λέει Φιλοσοφία του Πλάτωνα σε 22 σελίδες με κοκόνια και φυσαλίδες. Και νομίζουν ότι ξέρετε Φιλοσοφία του Πλάτωνα. Ή διαβάζουμε στα κλασικά εικονογραφημένα τους αθλίους αυτό μεγάλο κοινωνικό Ευαγγέλιο σε 14 σελίδες πάλι με βουλήτσες. Διότι πλέον ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει ότι είναι αθλί. Για παράδειγμα είναι κοινωνικό Ευαγγέλιο. Πρέπει να διαβάσω τα γεγονότα που συμβαίνουν να εξάγω κοινωνικά συμπεράσματα συναισθηματικά. Το πρόβλημα του σύγχρονου άνθρωπου είναι ανητητικά παντρεύτηκε το Μάριο. Κι αν ο Ιαβέρης βούτυξε τον Γιάννη Αγιάννη. Δεν τον βούτυξε. Η Τιτήκα παντρεύτηκε τον Μάριο, αλλά το ξέρω, σύλληλες αθλίους. Είναι μεγάλος ο αγώνας. Γι' αυτό είπα ότι δεν είναι, άντε να παρακολουθήσουμε σε μια σχολή 20 μαθήματα με 100 ευρώ το μήνα για να λύσω τα προβλήματά μου. Ο αγώνας είναι σκληρός, μακρόχρονος. Πιθανότατα ούτε τα παιδιά μας να δουν ολοκλήρωση. Γιατί όλες οι μεγάλες πολιτισμικές αλλαγές δεν γίνονται αλλάζοντας κυβερνήσεις, αλλάζοντας τους ανθρώπους μέσα τους. Αυτή η αλλαγή, και αυτό πρέπει να σε συντηρεί, γιατί έχει γίνει, δεν θα σου πω πώς φαίνεται, γιατί μπαίνω σε ξένα χωράφια. Να είσαι αισιοδοξός, αυτό προσπαθώ να κάνω, όταν σου λέω εδώ την επιβεβαίωση ότι ο άνθρωπος φτιάχνει αυτό, πάει να πει ότι αν αντιληφθούμε της δυνατότητας αυτού του βιουπολογιστή τότε δεν θα έχουμε το πρόβλημα αυτοί ή ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος θα είναι ο δυνατός, αν καταλάβουμε τι είναι και αν εκμεταλλευθούμε με το σωστό τρόπο αυτό που είμαστε. Υπάρχει ιστορία. Ορίστε. Γράφετε ιστορία. Εγώ. Εγώ δεν γράφω ιστορία κορίτσι μου. Απλώς σας μεταφέρω την ιστορία που έχουν γράψει διάσημοι διανοητές και επιστήμονες που κρατιέται μακριά σας. Καλά. Δεν το λέω αυτό. Ξέρω τι λέω. Δεν είμαι ταπεινός. Σε εξηγώ ότι σας μεταφέρω απλώς μια απέραντη σοφία σε επιστήμη που ήδη την είπαν μεγάλη και απλώς δεν σας έχει μεταφερθεί. Τίποτα άλλο δεν κάνω εγώ. Είμαι το ηχείο. Δεν είμαι ο μιλητής. Δάσκαλε. Δεν φτάνει όμως ένα ηχείο από ότι ξέρω εγώ. Δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει. Ένα ίσως κανένα μου λέγε ο Βαλέτας. Προσέξτε. Εδώ υποτιμάται τους εαυτούς σας. Όλοι εσείς που είστε εδώ είστε ηχεία. Στο καφενείο. Δεν είναι μόνο αυτοί εδώ. Είναι χιλιάδες στην Ελλάδα μόνο. Άρα εσείς επηρεάζετε τους ανθρώπους που πάτε και τους μιλάτε για αυτά τα πράγματα. Ό,τι καταλάβατε έτσι αλλάζει με γεωμετρική πρόοδο. Ο ένας είναι στο σκάκι. Να σας θυμίσω την ιστορία του σκακιού. Όταν πήγε ο Σωφός και έδωσε το ζατρίκιον στον Χαν της Κίνας. Λοιπόν και του λέει πως το άρεσε πια έχει τρελαθεί ο Χαν. Και του λέει πες μου ότι θέλεις και εγώ θα σας δώσω. Άνοιξε το θησαυροφυλάκιό μου και πάρε ό,τι θέλεις και του λέει. Πάρε το σκάκι. Στο πρώτο νταμάκι βάλε ένα σπιριστάρι. Στο δεύτερο βάλε δύο το διπλάσιο. Στο τρίτο βάλε το διπλάσιο και του διπλάνουν τέσσερα. Το τέσσερα κάνε το οχτώ. Και στο τέλος όσα μαητρευτούνε δώστα μου. Ξαρνίζει το Χαν και λέει θα σε στείλω να σε αποκεφαλίσουν. Διότι εγώ σου δίνω όλο το χρυσάφι της Κίνας. Ό,τι θέλεις ας μην αντιπάχει. Και εσύ μου λέει να σε δώσω τρεις κουφτες ρύζι. Και λέει εγώ θέλω τόσο του λέει. Βασιλιά μου. Πάρ' του και δώσ' τόσο στάρι. Πήγαινε στην αποθήκη του σταριού. Μετά από λίγο γυρίζει ο φύλακας εκεί του σταριού. Ξέρω εγώ του ρυζιού που ήτανε. Και του λέει δεν μπορώ να τον πληρώσω. Γιατί όλη η σωδιά της Κίνας. Δεν φτάνει για να του δώσω τόσο ρύζι που ζητάει. Έτσι είναι ο καθένας από εμάς. Ο καθένας από εμάς λέει δεν έκανα τίποτα. Τρεις φίλους μίλησα. Και συζητάγαμε αυτά τα πράγματα. Τρεις φίλοι. Οι τρεις φίλοι θα βρουν άλλους τρεις. Και στο τέλος ένα μικρό χρονικό διάστημα. Και θα δεις ότι θα έχει αλλάξει ολόκληρη κοινωνία. Γι' αυτό αρχίζουμε από μικρές χώρες. Όπως είναι η Ελλάδα. Γιατί εμείς έχουμε και το διάλο μέσα μας. Έτσι δεν το ξεχνάτε. Έτσι. Γιατί λίγος πολύ... Δεν ακούμε. Ξεχνάμε και άλλα πράγματα. Που δεν μας επιτρέπει να τα πούμε. Θα συμφωνούσα να αρχίσω. Εάν εμείς που μεταφέρουμε στους αδικάρσινες λεγόμενα. Θα συμφωνούσα εάν είχα την δυνατότητα να μιλάω σε νέους ανθρώπους. Όταν έχω δει... Αρτηρίως πληρωτικού... Πιο νέους από εσάς. Δεν το πιστεύω. Καλησπέρα κύριε Ανέζη. Καλησπέρα. Είπατε ότι ο μάτρικος άνθρωπος έχει συνέστημα, συνείδηση. Και αυτό μετά τον θάνατο ας πούμε. Πάλι ως... Μπήκαμε λίγο στα δύσκολα τώρα. Εναντιθέσιμε την τεχνική νομοσύνη που δεν έχει συνέστημα. Και δεν έχει και συνείδηση προφανώς. Μπορούμε να πούμε κάτι για το... Είδατε αμέσως, κοιτάξτε να είστε εδώ να το... Συγγνώμη, είδατε τι είπατε. Ρωτάτε, αλλά ήδη δώσατε την απάντηση μες στο πτωδόγμα. Ασφαλώς λέει, δεν έχει συνείδηση. Αυτό είναι σίγουρο. Η τεχνική νομοσύνη? Όχι, δεν καταλάβαμε. Μετά το θάνατο είπατε. Μετά το θάνατο είπα. Τι γίνεται? Αν παραμένει η συνείδηση... Δηλαδή, ο μάτρικος άνθρωπος έχει συνέστημα. Ο κανονικός τετραδιάστατο... Έτσι, τετραδιάστατη κατάσταση. Έχει και αυτή το ίδιο? Δηλαδή, εικόνα της έχει. Μπορούμε να πούμε ότι θα έχει και το πρωτότυπο? Αυτό θέλω να πω. Είναι προσωπική λίγο η ερώτηση. Βασικά, θα έλεγα άλλη στιγμή ότι δεν απαντάω. Αλλά θα απαντήσει. Λοιπόν, πρώτον. Αυτό το θέμα δεν είναι θέμα λυμένο. Σίγουρα, ναι. Δεν μιλάω μεταξύ των μεταφυσικών. Μιλάω επιστημονικά τώρα. Καθαρά πειραματικά. Υπάρχουν επιστημόνες... οι οποίοι διατυπώνουν εντελώς διαφορετικές απόψεις. Μέσα σε αυτές τις απόψεις... για αυτό βλέπετε ότι κάποιοι άνθρωποι ξεστρατίζουν και βρίζουν... βάζουν μέσα κβατικές φυσικές. Είδατε ένα άρθρο εδώ πέρα που έδειξα... η συνείδηση ως κβατικό φαινόμενο. Έχουν απόψεις. Και εγώ την έχω πει και την έχω κάνει διάλεξη στην άποψή μου. Τι συμβαίνει. Αυτό που μπορώ να σας πω εγώ μόνο... είναι κάτι πολύ χονδροειδές. Άρα λοιπόν δεν έχω απάντηση. Υπάρχουν γενιές επιστημόνων... ομάδας επιστημόνων... διάσημων μιλάω τώρα. Ο Χόκκιν πήγε και είπε δεν υπάρχει θεός, δεν υπάρχει τίποτα. Αλλά μην ξεχνάτε... γιατί δεν θέλω να απαντάω σε αυτές τις ερωτήσεις... ότι αυτή η ερώτηση υπάρχει δομικά... και δογματικά μέσα σε κοινωνικές θεωρίες. Σε κάποιους ισμούς που λέω. Και μάλιστα κοινωνικούς και πολιτικούς ισμούς. Όλοι οι ισμοί... που δημιουργούν κοινωνικά συστήματα και πολιτικά συστήματα... στο σκληρό πηδί της φιλοσοφίας τους... έχουν αυτό που ρωτάτε. Άρα λοιπόν καταλαβαίνετε... ο επιστημόνας δεν μπορεί να κάνει... μία έρευνα... χωρίς να έχει απέναντί του... 350-60 χανζάρια να το σφάξουνε... είτε το ένα πει είτε το άλλο. Άρα λοιπόν επειδή ο σκοπός με εμένα είναι το εξής... ότι όταν έχεις να σητάσεις σε αυτά τα θέματα... ο άλλος νομίζει ότι κάνεις πολιτική. Εγώ το έχω πάθει. Μιλώντας για το διαλεκτικό λεισμό. Που δεν έχω καμία σχέση με τίποτα. Θέλω να πω λοιπόν ότι γι' αυτό το λόγο δεν απαντάω... αλλά εγώ θα σας απαντήσω ποια είναι η απόψη μου... που δεν έχει σχέση ούτε με τη ζωή με τα θάνατον. Και τώρα και μετά... Matrix είσαστε εδώ σε Matrix θα πάτε. Με άλλες ιδιότητες. Και εδώ Matrix και εκεί Matrix. Μετά εκεί είναι το Matrix. Εδώ δεν καταλαβαίνουμε αυτό θα σας πω το τέλος. Λέω όμως... ότι αν εγώ αποκτούσα ιδιότητες φυσιολογικές... Superman... θα αντιλαμβανώ μόνο μία άλλη κοινωνικά... άλλα πράγματα γύρω. Αν έβλεπα σακ την αισχή και με καταλαβαίνετε λέω. Άρα αυτό που λέω είναι... ότι με τη φυσιολογία που έχει τώρα ο άνθρωπος... γιατί δεν με ενδιαφέρει να πω πώς έγινε ο άνθρωπος... ούτε με ενδιαφέρει μελωδικά να πω θα γίνει... θεωρίες και τα λοιπά. Λέω έτσι όπως είναι και το ξέρω τον άνθρωπο... τι είναι ο άνθρωπος με αυτό που σας είπα... τι κάνει αυξάνοντας το λογισμικό... θα μπορεί να αντιληφθεί μέσα της νόησής του... με καλύτερο τρόπο περισσότερα πράγματα. Για αυτό θα με έχετε ακούσει να λέω... και έχω πάλι ακούσει τα σχολιανά μου... ότι αυτή η μεταστηχίωση... από το Homo Sapiens στο Homo Universalis... πιθανότατα... μπορεί να λάβει αυτός... θα συμβεί... όταν υπάρχει μια μεταμόρφωση... της νόησης αίσθηση. Να αποκτήσουμε τη νόηση που λες νόηση... τον κόσμο των εικόνων... που λέγε ο Πλάτωνας... ο Λεύκης και ο Δημοκρατός... θα τις αντιλαμβάνουμε ως αίσθηση. Δηλαδή με λίγα λόγια... για σκεφτείτε αν μπορούσα εδώ μέσα... να βλέπω γεγονότα υλικά... όσον δίποτε διαστάσια. Δεν θα βλέπατε εδρογόνο, τοξιγόνο... τους κόκους, το άνθρωπο από τα καυσαέρια. Δεν θα βλέπατε εδώ το άζωτο. Για σκεφτείτε να μπορούσα να αντιληφθώ... μέσω των αισθήσεών μου τα στοιχειώδη σωμάτια. Αυτό σημαίνει... ενάλλα λογισμικό... αύξηση των αισθήσεών μου. Λέω όμως ότι αυτός ο χόμο... universalis, για να κατανοήσει πολύ καλά... όλα αυτά που λέω για κυβαντικές φυσικές... πρέπει να τα κάνει τη νόηση αίσθηση. Γιατί την περασμένη φορά εγώ σας ομολόγησα... ότι όλα αυτά που σας λέω τα βιώνω. Μπορώ να τα νιώσω βιωματικά. Όχι. Οδηγούμε εκεί... γιατί έχω χιλιάδες παραδείγματα, πειράματα... που μου λένε, ως επιστήμονα, ρε παιδιά... ότι πήραμε και να κάνει οποιαδήποτε συναβή, καταλήγει εκεί. Άρα, δανέζι, μπορεί να μην το βιώνεις... αλλά τι να κάνεις... είσαι μικρός. Και δεν μπορεί να το βιώσεις. Διότι όλα τα πειράματα οδηγούν εκεί. Όσο επιστήμονος να απαλείψω το πείραμα... και να αρχίσω να βάζω τα θεολογικά ή τα κοινωνικά... και τα λοιπά, δεν γίνεται. Άρα υπερισχύει ο επιστήμονας και το πείραμα... και βλέπω, είτε νευροφυσιολογία, είτε φυσική... είτε μαθηματικά, ό,τι κάνω. Είπα το μοντέλο του Ρήμαν, το μοντέλο του Άλφα. Τι να κάνω. Οδηγούν εκεί. Αυτό είναι επιστημονιστικό σου. Πιθανόντα αυτά που λέω εγώ τα παιδιά, 13-14 ετών... είναι να τα επαυξήσουν. Αυτό που ξέρω, όμως, είναι το εξής. Όσο και να αλλάξουν τα πειραματικά δεδομένα... τα ίδια τα πειραματικά δεδομένα που δεν θα αλλάξουν... θα επαυξηθούν, θα βελτιωθούν. Με καταλαβαίνετε. Δεν θα καταλυγηθούν τα πειράματα, όμως. Και έφερα ένα παράδειγμα. Ότι ο Einstein, όταν μίλησε για το χορό Ρήμαν... είπε ότι αν έχω ένα πολύ μικρό κομματάκι... είναι ευθύνος ο χώρος. Όταν το μεγαλώσω, δηλαδή να πάω στις γαλαξίες... τότε βλέπω ότι αλλάζει η γεωμετρία. Αλλά εδώ δεν υπάρχει γεωμετρία. Για αυτό όταν πάρω τη γεωμετρία Ρήμαν... και μικραίνω, μικραίνω, μικραίνω το χώρο... γίνεται ευκλήδιος. Ο Einstein δεν καταλύει τον εύθονα. Αν ταχύτητες μεγαλώσουν, λέω τώρα... αν είναι διαστολή του χώρου... αν ταχύτητες μεγαλώσουν σε ένα πείραμα... όσο είναι πολύ μικρές... ισχύουν ευθόνες. Αν αρχίσω και τις μεγαλώνω τις ταχύτητες... τότε αποκλείνει από την ευθόνευση. Δεν τον καταλύει τον εύθονα. Εάν πάρουμε τη Γενική Φορά Σχετικότητας και βάλουμε μικρές ταχύτητες... θα βάλουμε μικρές ταχύτητες. Αυτά που λέω... εάν σας πω μόνο θεωρίες... μπορεί να αλλάξουν όλοι. Όταν σας λέω μόνο πειραματικά αποδεικνυόμενα γεγονότα... δεν θα με βρίσκουν οι θρηκάδες στον τάφο μου. Θα λένε... απλώς εμείς μάθαμε περισσότερα πράγματα... και επεκτείναμε αυτά που μας έλεγε ο δάσος τότε. Γι' αυτό λέω με αυτά που ξέρουμε σήμερα... που ξέρουμε... μάτρυξε εδώ... μάτρυξε και εκεί. Τώρα, από εκεί και πέρα... γιατί εγώ μπορώ να σας το διευκρινήσω... ότι αυτό είναι και πατρίς εκκλησίας. Αλλά πάλι θα βρω τον Μπελάνη. Σας ευχαριστώ ακόμα μια φορά. Δήμαρχη, ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανες. Θα είμαι πάντα κοντά σας... και ελπίζω να είμαστε όλοι καλά και το χρόνο. Να είστε καλά και ευχαριστώ πάρα πολύ... για τη συμμετοχή σας και την καλοσύνη... και να είστε εδώ. |
