: Παρασκευή 27 Μαΐου 2022 στον όμορφο και πάντα φιλόξενο χώρο του Συνεντριακού και Πολιτιστικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Πατρών. Σήμερα ξεκινάει η Διημερίδα με τίτλο Έθνος Φύλο Πολιτικές Ταυτότητες Παραστατικές Τέχνες και τον Γινηματογράφο. Μια Διημερίδα η οποία διοργανώνεται από το Τουμπίμα Θεατρικών Νοσπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχω τη χαρά και την τιμή να έχω κοντά μου την κυρία Ιωάννα Παπαγεωργίου, η οποία είναι επίκουρη καθηγητήρια του Τουμπίμα Θεατρικών Νοσπουδών, καθώς επίσης και τον κύριο Γιώργο Σαμπαντακάκη, ένα πληρωτή καθηγητή του ίδιου Τουμπίματος, οι οποίοι έχουν αναλάβει εξ ολοκλήρου την επιμέλεια της συγκεκριμένης Διημερίδας. Πολύ πολύ καλησπέρα σας. Να ξεκινήσουμε μαζί? Καλησπέρα σας, όχι εξ ολοκλήρου. Είμαστε μια μεγάλη ομάδα οργανωτική και επιστημονική της Διημερίδας με μέλη του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση, καταρχάς. Η χαρά είναι όλη δική μας και είναι πάρα πολύ όμορφο, τόσο εσείς κυρία Σαμπαντακάκη, όσο και εσείς κυρία Παπαγεωργίου, για να μας μιλήσατε για τη συγκεκριμένη Διημερίδα, καθώς επίσης και τους βασικούς στόχους που εξυπηρετεί. Το ζήτημα των ταυτωτήτων και των πολιτικών ταυτότητας σε ολόκληρο τον κόσμο και ειδικότερα για τις ανθρωπιστικές σπουδές είναι μίζον. Όπως καταλαβαίνουμε όλα αυτά τα ζητήματα των πολιτικών της ταυτότητας, των στερεοτύπων των ταυτωτικών, απασχολούν βέβαια και την κοινωνία σε μεγάλο βαθμό και η τέχνη είναι πάντα χρήσιμη σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, επειδή ακριβώς επεξεργάζεται αυτά τα θέματα με έναν τρόπο που δεν είναι ο τρόπος που τα μίντια, ας πούμε, προβάλλουν τα ζητήματα αυτά, ούτε βέβαια είναι ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνία έχει ήδη αφομιώσει όλα αυτά τα ζητήματα. Και γι' αυτό πιστεύω ότι θα υπάρχει και μεγάλο ενδιαφέρον να παρακολουθήσουν και απ' έξω την διημερίδα αυτή και οι φοιτητές του Πανεπιστημίου βέβαια, και όσοι και όσες ενδιαφέρονται. Ένας άλλος στόχος, δεύτερο εύρον βέβαια στόχος, είναι η προβολή του νέου μεταπτυχιακού προγράμματος του κτήματος θεατρικών σπουδών, ξεκινάει από το Σεπτέμβριο και το αντικείμενό της είναι οι δικές προσεγγίσεις στις παραστατικές τέχνες και τον κινηματογράφο. Ιστορία, θεωρία, πολιτικές της ταυτότητας. Είναι δηλαδή το ίδιο θέμα με αυτό της διημερίδας. Άρα μπορούμε να πούμε ότι είναι και η αφορμή η συγκεκριμένη διοργάνωση. Η ίδρυση του μεταπτυχιακού προγράμματος έδωσε την αφορμή για τη σάθια αφορμή, μάλλον για την πραγματοποίηση αυτής της διημερίδας. Πάρα πολύ ωραία και η συγκυρία και που έχουμε τη χαρά να σας φιλοξενούμε στην κάμερα του AppWebTV, του επίσημου διαδικτυακού καναλιού του Πανεπιστημίου Πατρώ. Και συνεχίζοντας τη συζήτηση θα ήθελα να σας ρωτήσω αφορικά με τον ρόλο των παραστατικών τεχνών στην σύγχρονη κοινωνία. Όπως έχουμε δει, ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια έχουν ανθίσει πάρα πολύ έντονα, τόσο στην Ελλάδα, όσο βιβλίο και στο εξωτερικό. Αυτό που μπορεί κανείς να πει με μια πρώτη σκέψη είναι ότι δεν νοείται τέχνη, ούτως ή άλλως και κυρότερα μεγάλη τέχνη, χωρίς παρεμβατικότητα, χωρίς να επιδιώχει μια τροπή των αντιλήψεων. Δεν υπάρχει μεγάλη τέχνη που να καταφάσει και τον κόσμο της. Τουλάχιστον εγώ αυτό πιστεύω και πιστεύω ότι παραστατικές τέχνες και ο κινηματογράφος έχουν συμβάλει πάρα πολύ προς την κατέθυνση και την επιδίωξη έστω μιας αλλαγής στα στερεότυπα, στα πράγματα τα οποία έχουμε αποδεχτεί θεσμικά ως αποδεκτά. Είναι σημαντική η σύμβολη της τέχνης. Οι νέοι νιώθουν πολύ έντονα την ανάγκη να εκφραστούν παρά το γεγονός ότι το επάγγελμα του ιστοποιού ή του καλλιτέχνη δεν αποδίδει οικονομικά παρά μόνο αν μπεις μέσα στα οικονομικά κυκλώματα, παρόλα αυτά η ανάγκη τους είναι πολύ έντονη και βλέπουμε ότι δεκάδες νέοι αρχίζουν μια καλλιτεχνική καριέρα, κάποιοι απογοητεύονται, κάποιοι συνεχίζουν είτε επαγγελματικά είτε σε αριστεχνικό επίπεδο επιστρέφοντας στους τόπους καταγωγής τους και είναι πολύ ελπιδοφόρο αυτό. Κλείνοντας την σημερινή συζήτησή μας, θα ήθελα να σας ρωτήσω αναφορικά και με την πολύ φάνταστη αφίσα της δημερίδας σας, αφού πραγματικά παρουσιάζεται το άγαλμα με ένα κουστούμι το οποίο κρέμεται στην κρεμάστρα, άρα λοιπόν στους γρήγορους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας, τελικά έχουμε τον χρόνο και τον χώρο για εσωτερική αναζήτηση ή μόνιμως αλλάζουμε ρόλους άρα και κουστούμια. Πρώτον, η φωτογραφία δεν είναι στιμένη, έχει τραβηχτεί σε ένα σημείο στο μοναστηράκι. Δεύτερον, θέλαμε να τονίσουμε και το στοιχείο της μεταμφίεσης των ρόλων, αλλά παράλληλα και το σώμα. Γιατί το σώμα της κούκλας αυτής δεν έχει ακριβώς φύλλο. Ζούμε σε μια εποχή που επαναπροσδιορίζει τα φύλλα και τις ταυτότητες και αυτός ήταν ο κύριος συμβολισμός της αφήσας. Τώρα ως προς το ρώτημα που θέτετε, πιστεύω ότι οι άνθρωποι, η πλειοψηφία των ανθρώπων αφήνει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να σκεφτούνε για αυτούς. Δεν δίνουν στον εαυτό τους πολύ χρόνο να σκεφτεί, να διαλογιστεί πάνω στις πληροφορίες που δέχονται. Ελπίζουμε ότι κάτι θα γίνει και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα αποκτήσουν μια βοηθητική μέν, αλλά όχι τόσο κυρίαρχη θέση στον τρόπο που καθορίζεται η ανθρώπινη αντίληψη σήμερα. Όπως και να έχει, όποιαδήποτε εικόνα βλέπουμε και οποιαδήποτε πληροφορία δεχόμαστε, χρειάζεται πάντα αναστοχασμός, επανεξέταση, αναθεώρηση όλων αυτών των πραγμάτων που θεωρούμε ως δεδομένα. Και πιστεύω ότι η διμερίδα αυτή θα βοηθήσει πολύ προς αυτήν την κατεύθυνση. Είναι πάρα πολύ σημαντικό και ενθαρρυντικό όλο όσο πραγματικά έχετε μοιραστεί μαζί μας. Καλή συνέχεια! Καλή επιτυχία! Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ! Σας ευχαριστούμε να ευχηθούμε! Εσείς, λοιπόν, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μείνετε συντονισμένοι με το AppWebTV, το δικτυακό κανάλι του Πανεπιστημίου Πατρό, κυρία Παπαγεωργίου, κύριε Σαμπατακάκη. Σας ευχαριστούμε πάρα, πάρα πολύ! Εμείς σας ευχαριστούμε! Καλή συνέχεια! |