| Διάλεξη 11: Παρακαλώ, αγαπητές φίλες και φίλοι. Στην ενδέκατη διάλεξη του συγκριτικού εκκλησιαστικού δικαίου θα πάμε στην Ουκρανία για να δούμε τον Ουκρανικό νόμο για την ελευθερία της συνείδησης και τους θρησκευτικούς οργανισμούς. Του 1991, όπως έκτοτε τροποποιήθηκε και συγκεκριμένα θα πάμε στο δεύτερο τμήμα με τον τίτλο «Η θρησκευτική οργανισμή στην Ουκρανία». Άρθρο 7, θρησκευτική οργανισμή. Η Παράδοση 1 μας δίνει τους σκοπούς των θρησκευτικών οργανισμών. Οι θρησκευτικοί οργανισμοί στην Ουκρανία θα ιδρύονται προς το σκοπό της ικανοποίησης των θρησκευτικών αναγκών των πιστών, για την ομολογία και διάδοση της πίστης, μας δίνει τον τρόπο λειτουργίας τους και θα λειτουργούν σε συμφωνία με την ιεραρχική και θρησκευτική τους δομή. Θα εκλέγουν, θα διορίζουν και θα αντικαθιστούν το προσωπικό τους σε συμφωνία με τα καταστατικά τους. Η Παράδοση 2 του Άρθρο 7 μας δίνει τους διάφορους τύπους θρησκευτικών οργανισμών. Οι θρησκευτικοί οργανισμοί είναι θρησκευτικές κοινότητες, θρησκευτικές διοικήσεις, θρησκευτικά κέντρα, μονές, θρησκευτικές αδελφότητες, ιεραποστολικές εταιρίες, θεολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, καθώς και ενώσεις που αποτελούνται από τους ελλόγων θρησκευτικούς οργανισμούς. Οι θρησκευτικές ενώσεις θα εκπροσωπούνται από τα κέντρα τους. Αυτό είναι μία διάταξη που αφορά την εκπροσώπιση των θρησκευτικών ενώσεων. Στη συνέχεια τα επόμενα άρθρα αναφέρονται στους διαφόρους τύπους θρησκευτικών οργανισμών τους οποίους προναφέραμε. Το άρθρο 8 αναφέρεται στη θρησκευτική κοινότητα. Τι είναι η θρησκευτική κοινότητα? Είναι ο τοπικός θρησκευτικός οργανισμός των πιστών της ίδιας θρησκείας, θρησκεύματος, κατεύθυνσης, τάσης συκλάδου, πιστών, που συνενώθηκαν εκούσια προς το σκοπό της αποκινού ικανοποίησης των θρησκευτικών αναγκών. Η θρησκευτική κοινότητα λοιπόν είναι ένας τοπικός θρησκευτικός οργανισμός των πιστών μιας θρησκείας. Η παράγραφος 2 του ίδιου άρθρο 8 ορίζει «το κράτος θα αναγρορίζει το δικαίωμα της θρησκευτικής κοινότητας να υπάγεται, ως προς τα ζητήματα θρησκευτικού δικαίου και τα αργανωτικά ζητήματα, σε οποιαδήποτε θρησκευτικά κέντρα που λειτουργούν στην Ουκρανία ή στο εξωτερικό, καθώς και να μεταβάλλει την ελόγο υπαγωγή ελεύθερα». Η διάταξη αυτή αποτελεί μια μερικότερη εφαρμογή της αρχής της αυτονομίας των εκκλησιών θρησκευτικών κοινοτήτων. Και συγκεκριμένα αφορά το δικαίωμα μιας θρησκευτικής κοινότητας να υπάγεται σε οποιαδήποτε θρησκευτικά κέντρα λειτουργούν στην Ουκρανία ή εκτός Ουκρανίας, σε ζητήματα θρησκευτικού δικαίου και σε αργανωτικά ζητήματα. Το άρθρο 9 αφορά τις θρησκευτικές διοικήσεις και τα θρησκευτικά κέντρα. Η παράγραφος 1 του άρθρο 9 ορίζει ότι οι θρησκευτικές διοικήσεις και τα θρησκευτικά κέντρα θα λειτουργούν με βάση το καταστατικό τους. Η παράγραφος 2 οι θρησκευτικοί οργανισμοί των οποίων τα διοικητικά κέντρα βρίσκονται εκτός Ουκρανίας, μπορούν να υπακούν στη διατάξη αυτών των κέντρων κατά τη λειτουργία τους, εφόσον δεν παραβιάζονται οι νόμοι της Ουκρανίας. Η σχέση μεταξύ κυβέρνησης και θρησκευτικών διοικήσεων και κέντρων ορίζει η παράγραφος 3, περιλαμβανομένο εκείνων που βρίσκονται στο εξωτερικό, οι οποίες δεν διαπώνται από το νόμο θα ρυθμίζονται με τις συμφωνίες μεταξύ εφ' ενός με τον λόγο διοικήσεων και κέντρων αφεντέρωδε των κυβερνητικών αρχών. Η διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 9 προβλέπει τη σύναψη συμφωνιών μεταξύ των κρατικών αρχών της Ουκρανίας και των θρησκευτικών διοικήσεων και κέντρων που βρίσκονται εκτός Ουκρανίας για τη ρύθμιση των μεταξύ του σχέσεων. Το άρθρο 10 αναφέρεται στις μονές, τις θρησκευτικές αδελφότητες και τις συρραποστολές. Και ορίζει στην παραγράφου 1 «Σε συμφωνία με τα καταχωρημένα καταστατικά τους, οι θρησκευτικές διοικήσεις και κέντρα θα έχουν το δικαίωμα να ιδρύουν μονές, θρησκευτικές αδελφότητες ή αποστολικές εταιρίες, οι οποίες θα ενεργούν στη βάση των καταστατικών τους και πρέπει να καταχωρούνται σύμφωνα με τη διαδικασία που βλέπετε από το άρθρο 14 του παρόντος Ουκρανικού νόμου». Δηλαδή, οι μονές, οι θρησκευτικές αδελφότητες και οι αποστολές, και οι αποστολικές εταιρίες μπορούν να ιδρύονται από τις θρησκευτικές διοικήσεις και τα θρησκευτικά κέντρα. Όμως, οι μονές και οι θρησκευτικές αδελφότητες, αυτοί οι δυο τύποι θρησκευτικών οργανισμών, μπορούν να ιδρύονται και ως θρησκευτικές κοινότητες με τη διαδικασία ίδρυσης θρησκευτικών κοινοτήτων. Τα θεολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα διέπονται από το άρθρο 11 σε συμφωνία με τα καταγορημένα καταστατικά τους. Οι θρησκευτικές διοικήσεις και κέντρα θα έχουν το δικαίωμα να ιδρύουν θεολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα για την εκπαίδευση του κλήρου και των λειτουργών άλλων θρησκευτικών ιδικοτήτων που απαιτούνται από αυτές. Τα θεολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα θα λειτουργούν στη βάση του καταστατικού τους που πρέπει να καταχωρείται σύμφωνα με τη διαδικασία προβλέπτω από το άρθρο 14 του παρόντους Ουκρανικού Νόμου. Δηλαδή τα θεολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα ιδρύονται από τις θρησκευτικές διοικήσεις και τα θρησκευτικά κέντρα. Το άρθρο 12 αναφέρεται στο καταστατικό των θρησκευτικών οργανισμών εν γένη. Το καταστατικό του θρησκευτικού οργανισμού θεοθετήται από τη γενική συνελεύση των πιστών ή σε θρησκευτικά συνέδρια ή συνδιασκέψεις. Το καταστατικό του θρησκευτικού οργανισμού θα πρέπει να περιέχει τα εξής δεδομένα. Τον τύπο του θρησκευτικού οργανισμού, τη θρησκευτική ένταξη και την έδρα του, τη θέση του θρησκευτικού οργανισμού στην οργανωτική δομή της θρησκευτικής ένωσης, το περιουσιακό καθεστώς του θρησκευτικού οργανισμού, τα δικαιώματα του θρησκευτικού οργανισμού να ιδρύει επιχειρήσεις μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλούς θρησκευτικούς οργανισμούς και κατευθευτικά ιδρύματα, τη διαδικασία για την εισαγωγή αλλαγών και τροποποιήσεων στο καταστατικό του θρησκευτικού οργανισμού, τη διαδικασία για την εκκαθάριση περιουσίας και άλλα ζητήματα σε περίπτωση παύσης της λειτουργίας του θρησκευτικού οργανισμού. Το καταστατικό μπορεί επίσης να περιέχει άλλη ενημέρωση που σχετίζεται με ειδικά χαρακτηριστικά τις λειτουργίες του δεδομένου θρησκευτικού οργανισμού. Το άρθρο 14 ρυθμίζει το ζήτημα της καταχώρησης του καταστρατικού των θρησκευτικών οργανισμών, δηλαδή της απόκτησης νομικής προσωπικότητας. Για την απόκτηση από τη θρησκευτική κοινότητα της νομικής προσωπικότητας, τουλάχιστον 10 πολίτες που την ίδρυσαν και οι οποίοι έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος, θα υποβάλλουν την έτηση και το καταστατικό για καταχώρηση στις κυβερνητικές διοικήσεις της περιφέρειας, στον πόλιο του Κιεύου και της Ευαστούπολης και στη Δημοκρατία της Κρυμαίας, στην κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Κρυμαίας. Τώρα βέβαια αυτά τα δεδομένα, η πόλη του Κιεύου και η Δημοκρατία της Κρυμαίας δεν ισχύουν, διότι ύστερα από δημοψήφισμα το οποίο έγινε στην Κρυμαία, η Κρυμαία εσωματώθηκε στην Ροσκή Ομοσπονδία. 10 λοιπόν πολίτες, είναι ολάχιστος 10 φυσικά πρόσωπα, είναι ο ελάχιστος αριθμός ιδρυτών μιας θρησκευτικής κοινότητας και η θρησκευτική κοινότητα υποβάλλει έτηση μαζί με το καταστατικό στις κυβερνητικές διοικήσεις των περιφεριών και της πόλης του Κιεύου. Τα θρησκευτικά κέντρα, οι θρησκευτικές διοικήσεις, οι μονές, οι θρησκευτικές αδελφότητες, οι ραποστολές και τα θρηλογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα θα υποβάλλουν το καταστατικό στην κυβερνητική υπηρεσία για τις θρησκευτικές υποθέσεις της Ουκρανίας. Για να αποκτήσουν υπονομική προσωπικότητα τα θρησκευτικά κέντρα και οι θρησκευτικές διοικήσεις. Καθώς και οι οργανισμοί, οι θρησκευτικοί οργανισμοί που ιδρύονται από τα θρησκευτικά κέντρα και τις θρησκευτικές διοικήσεις, δηλαδή οι μονές, οι θρησκευτικές αδελφότητες, οι ραποστολές και τα θρηλογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, την έτηση για την αναγνώση δομικής προσωπικότητας την υποβάλλουν στην κυβερνητική υπηρεσία για τις θρησκευτικές υποθέσεις της Ουκρανίας. Το άρθρο 15 αναφέρεται στην απόρριψη της έτησης για αναγνώριση νομικής προσωπικότητας από έναν θρησκευτικό οργανισμό και ορίζει ότι η έτηση για αναγνώριση νομικής προσωπικότητας μπορεί να απορριφθεί αν το καταστατικό ή η λειτουργία του οργανισμού, του θρησκευτικού οργανισμού, έρχονται σε αντίθεση με την ισίουσα νομοθεσία. Το άρθρο 16 αφορά την πάφση της λειτουργίας του θρησκευτικού οργανισμού. Η λειτουργία του θρησκευτικού οργανισμού, ορίζει παράγραφος 1, μπορεί να πάφσει σε σχέση με την αναδιοργάνωση. Δηλαδή, αν γίνει διέρεση, συγχώνευση, προσχώρηση, αυτή είναι η αναδιοργάνωση. Ή να πάφσει η λειτουργία του θρησκευτικού οργανισμού με την εκκαθάρισή του, η στραποδιάληση. Η αναδιοργάνωση, η εκκαθάριση του θρησκευτικού οργανισμού, θα διεξάγεται σύμφωνα με τις εσωτερικές του διαδικασίες. Η καταχώρηση των καταστατικών θρησκευτικών οργανισμών που ιδρύθηκαν μετά την αναδιοργάνωση, θα πραγματοποιείται σύμφωνα με τη διαδικασία προβλέπεται από το άρθρο 14 του παρόντος. Δηλαδή, θα πρέπει μετά την αναδιοργάνωση ο θρησκευτικός οργανισμός να αποκτά νομική προσωπικότητα, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται για την απόκτηση νομικής προσωπικότητας. Σε περίπτωση, η παραβίασης ορίζει η παράγραφο 3 των διατάξεων του παρόντος Ουκρανικού Νόμου και άλλων νομοθετικών πράξεων της Ουκρανίας από το θρησκευτικό οργανισμό που έχει νομική προσωπικότητα, η λειτουργία του μπορεί να πάφσει με δικαστική απόφαση. Δηλαδή, να πάφσει η λειτουργία του σημαίνει να λυθεί ο θρησκευτικός οργανισμός. Σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να επέλθει λύση του θρησκευτικού οργανισμού. Σε περίπτωση, εκτέλεσης πράξεων από το θρησκευτικό οργανισμό, οι οποίες απαγορεύονται από τα άρθρα 3, 5 και 17 του παρόντος. Τι λέει το άρθρο 3. Το άρθρο 3 αφορά το δικαίωμα στη θρησκευτική ελευθερία με τους περιορισμούς του. Το άρθρο 5 αφορά τους κανόνες χωρισμού κράτους εκκλησίας στην Ουκρανία. Το άρθρο 17 αφορά τη χρήση της περιουσίας που ανήκει κατά κυριότητα στο δημόσιο ή της κυβερνητικής οργανώσεως ή τους πολίτες. Άλλος λόγος λύσης με δικαστική απόφαση του θρησκευτικού οργανισμού είναι ο συνδυασμός των ιεροτελεστικών και κηρυκτικών δραστηριοτήτων του θρησκευτικού οργανισμού με την προσβολή της ζωής, της υγείας, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του προσώπου. Ένας τρίτος λόγος λύσης του θρησκευτικού οργανισμού με δικαστική απόφαση είναι η συστηματική παραβίαση από τον θρησκευτικό οργανισμό της νόμιμα προβλεπόμενης διαδικασίας για τη διεξαγωγή δημόσια θρησκευτικών εκδηλώσεων ιερών ακολουθιών, ιεροτελεστιών, τελετών, λιτανιών κλπ. Ένας τέταρτος λόγος λύσης του θρησκευτικού οργανισμού με δικαστική απόφαση είναι ο εξανακασμός των πολιτών στη μη εκτέλεση των συνταγματικών τους καθηκόντων ή την εκτέλεση πράξεων οι οποίοι συνοδεύονται από μαζικές παραβιάσεις της δημόσιας τάξης ή από την προσβολή των δικαιωμάτων και της περιουσίας του δημοσίου, των μη κυβερνητικών οργανώσεων ή των θρησκευτικών οργανισμών. Οι περιπτώσεις δύο, τρία και τέσσερα είναι προβληματικές από την άποψη των διεθνών κανόνων για την ελευθερία εκδήλωσης θρησκείας σε συνδυασμό ελευθερίας των συνετεριών για σχετικούς σκοποίους διότι είναι αόριστες. Η μένη περίπτωση δύο αφορά συνδυασμό ιεροτελεστικών και κηρυκτικών δραστηριοτήτων του σχετικού οργανισμού με την προσβολή της ζωής, υγείας, ελευθερίας, αξιοπρέπειας του προσώπου. Είναι μια αόριστη διατύπωση. Η περίπτωση τρία επίσης είναι αόριση. Στηματική παραβίαση από το σχετικό οργανισμό της νόμιης διαδικασίας για τη διεξαγωγή δημόσια θρησκευτικών εκδηλώσεων. Επίσης, η περίπτωση τέσσερα είναι και αυτή η αόριστη. Ξαναγκασμός των πολιτών στη μη εκτέλεση των συνταγματικών καθηκών των ή την εκτέλεση πράξεων οι οποίοι συνοδεύονται από μαζικές παραβιάς δημόσιας τάξης ή από την προσβολή των δικαιωμάτων και της πυρουσίας του δημοσίου των μη κυβερνητικών οργανώσεων ή των σχετικών οργανισμών. Και τώρα θα περάσουμε στη Μολδαβία. Και στο όνομα της για τα θρησκεύματα του έτους 1992 όπως τροπομπήθη εκ τότε. Πρέπει να επισημαθεί ότι η Μολδαβία, στο άρθρο 1, απαγορεύει τον λεγόμενο υπέρμετρο προσιλητησμό. Και τον ορίζει στη δεύτερη παράγραφο υπέρμετρος προσιλητησμός. Το θεωρείτε, οποιαδήποτε απόπειρα πίεσης των θρησκευτικών πεποιθήσεων κάποιου με βία ή με κατάχρηση εξουσίας. Αυτός ο ορισμός του προσιλητησμού είναι ορθός, διότι αν θέλουμε να βρούμε αν υπάρχει κάποια παράνομη μορφή προσιλητησμού, μόνο αυτές τις δύο μορφές θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε βία, με τη βία διάδοση της θρησκείας κάποιου προς άλλους που δεν έχουν την ίδια θρησκεία, με τη βία ή με κατάχρηση εξουσίας. Κατάχρηση εξουσίας είναι παραδείγμα τούς χάριν οι περιπτώσεις που αναφέρεται στην απόφαση λαρίσης και άλλη του Ευρωπαϊκού Δικαστήριου Ανθρωπινων Δικαιωμάτων κατά Ελλάδος, όπου το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπινων Δικαιωμάτων έκρινε ότι οι προσφεύγοντες αξιωματικοί της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας είχαν διανεργήσει προσυλλητισμό όταν δίδασκαν τη θρησκεία τους την Ευαγγελική προδυστατική προς τους υφισταμένους τους μηνύτες μέσα στο στρατόπεδο. Αλλά δεν διέπραξαν προσυλλητισμό όταν εκτός στρατοπέδου ασκούσαν τη δασκαλία της θρησκείας τους εραντί πολιτών ορθοδόξων στιανών. Εδώ στο στρατοπέδο υπήρχε κατάχρηση εξουσίας διότι ήταν αξιωματικοί και μιλούσαν προς υφισταμένους τους μηνύτες. Επίσης, η περίπτωση της βίας προβλέπεται και από τους διεθνείς κανόνες. Παράδειγμα, προβλέπεται από την παράγραφο 2 το άρθρο 18 του Διεθνού Συμφώνων για Τομικά και Πολιτικά Δικαιώματα του ΑΕ που απαγορεύει τον καταναγκασμό σε θέματα θρησκείας ή κοσμοθεωρίας. Η περίπτωση προσελτισμού προβλέπεται και τιμωρείται στην περίπτωση του Ισραήλ όπως και της Ελλάδος. Αλλά στην περίπτωση της Ελλάδας δεν έχει ακόμη οριστεί νομοθετικά. Παραμένει εκείνη η παλιά διατύπωση από την περίεδο της δικτατορίας με ταξά, το έτους 1939. Ενώ αυτή η διατύπωση του Μολδαβικού νόμου είναι ορθή για το τι σημαίνει παράνομος προσελτισμός, δηλαδή παράνομη άσκηση της ελευθερίας διδασκαλίας θρησκείας εναντί εκείνων οι οποίοι δεν ανήκουν στην ίδια θρησκεία με εκείνον που ειδάσει τη θρησκεία του. Διότι άλλο πράγμα είναι η ελευθερία διδασκαλιές θρησκείας, η οποία είναι νόμη και άλλο πράγμα είναι η παράνομη διδασκαλία ελευθερίας θρησκείας, δηλαδή ο λεγόμενος προσελτισμός, το οποίο εννοείται μόνο σε αυτές τις δύο περιπτώσεις, της διάδοσης δηλαδή της θρησκείας ή όπως εδώ αναφέρει ο Μολδαβικός νόμος από πειραπίεσης θρησκευτικών επεπιθύσεων κάποιου με βία ή με κατάχρηση εξουσίας. Το κεφάλαιο 2 του Μολδαβικού νόμου αφορά τη σχέση μεταξύ του κράτους και των θρησκευμάτων. Το άρθρο 14 αφορά την αναγνώριση των θρησκευμάτων και ορίζει τα θρησκεύματα για να οργανωθούν και να λειτουργήσουν, θα υποβάλλουν έτηση για οργάνωση και λειτουργία στην κρατική υπηρεσία για τις υποθέσεις των θρησκευμάτων, στην οποία θα επισυνάπτονται το καταστρατικό της οργάνωσης και δραστηριότητας, το οποίο θα περιέχει ενημέρωση για τα συστήματα οργάνωσης και δίκησης και θα συνοδεύεται από τις θεμελιώδες αρχές της πεμπίδησης. Η έτηση που προβλέπτει στην παράγραφο 1 αυτού του άρθρου πρέπει να υποβάλλεται στην κρατική υπηρεσία για τις υποθέσεις των θρησκευμάτων, η οποία θα καταχωρεί το θρησκεύμα στο βιβλίο καταχώρησης των σκευμάτων μέσα σε 30 εργάσιμες ημέρες από την υποβολή της έτησης. Σε περίπτωση παραβίαση των διατάξεων του άρθρου 9 παράγραφος 3 αυτού του νόμου, η έτηση των οργανισμών μπορεί να κυρίστε άκυρη. 9 παράγραφος 3, η οποία παράγραφος 3 του άρθρου 9 ορίζει απαγορεύεται στα θρησκεύματα να θεσπίζουν διατάξεις στα συστατικά εγγραφά τους ή να αναπτύσσουν δράσεις οι οποίες προσκούν στην εξαρτησία, την κυριαρχία, την ακαιρεότητα και την ασφάλεια της δημοκρατίας της Μορδαβίας, την κοινωνική τάξη οι οποίες συνδέονται με πολιτική δραστηριότητα καθώς και να θεσπίζουν άλλες διατάξεις ή να λαμβάνουν άλλες δράσεις οι οποίες παραβιάζουν το σύνδεκμα της δημοκρατίας της Μορδαβίας, τον παρόν τον νόμο και την ενισχύει νομοθεσία. Σε περίπτωση λοιπόν λέει η παράγραφος 4 το άρθρο 14 του Μορδαβικού νόμου, σε περίπτωση παραβίασης των διατάξεων του άρθρου 9 παράγραφος 3, την οποία είδαμε προκουμένως, η έτηση του οργανισμού μπορεί να κυρίζεται άκυρη από την κρατική υπηρεσία για τις υποθέσεις του θεσκεύματος, δηλαδή να απορρίπτεται, περιλαμβανομένο του περιορισμού της δραστηριότητας του θεσκεύματος για την περίοδο ενός έτος περιορισμού που επιβάλλεται με δικαστική απόβαση. Στην Μολδαβία, με βάση το άρθρο 14 του Μολδαβικού νόμου, συνδέονται δύο διαφρατικά πράγματα. Η αναγνώριση ενός θεσκεύματος με την απόχρηση νομικής προσωπικότητας. Άλλο πράγμα είναι η αναγνώριση ενός θεσκεύματος και άλλο πράγμα είναι η απόχρηση νομικής προσωπικότητας. Η απόχρηση νομικής προσωπικότητας βασικό επίπεδο είναι απολύτως αναγκαία για την άσκηση μιας γκάμας δικαιωμάτων που συνδέονται με την ύπαρξη νομικής προσωπικότητας και μάλιστα προσαρμοσμένη σε ένα θρησκευτικό οργανισμό. Η αναγνώριση είναι κάτι άλλο. Είναι ένα στάδιο μεταγενέστερο της απόχρησης νομικής προσωπικότητας. Είναι ένα ανώτερο καθεστώς που παραχωρείται από το κράτος σε ένα θρησκευμά. Ενώ η απόχρηση νομικής προσωπικότητας συνιστά διεθνές και συνταγματικό δικαίωμα. Αφού είναι αναγκαίο για την άσκηση μιας ενός συνολου δικαιωμάτων που συνδέονται με την ύπαρξη νομικής προσωπικότητας και μάλιστα προσαρμοσμένη σε ένα θρησκευτικό οργανισμό. Και αυτό το διεθνές και δημοκρατικό δικαίωμα στην απόχρηση νομικής προσωπικότητας αποραίει από την θρησκευτική ελευθερία όπως δέχεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Θεκνών Δικαιωμάτων στην υπόθεση Μητροπολική Εκκλησία της Βεσαραβίας κατά Μολδαβίας. Ακριβώς αυτή η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστήριου αφορά την Μολδαβία αλλά αφορά και όλες τις υπόλοιπες χώρες μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Σε συγκεκριμένη περίπτωση η Μολδαβία καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπινων Δικαιωμάτων διότι αναγνώρισε ως ολθόδοξο θρίσκευμα και παραχώρησε νομική προσωπικότητα μόνο στην Εκκλησία Μολδαβίας του Πατριαρχείου Μόσχας και όχι στη Μητροπολιτική Εκκλησία της Βεσαραβίας, η οποία είναι αυτόνομα η Εκκλησία του Πατριαρχείου Ρουμανίας. Αν και το Πατριαρχείο Ρουμανίας από άπους εσωτερικού ορθόδοξου κανονικού δικαίου δεν ενεργεί κανονικά στο έδαφος της Μολδαβίας διότι το έδαφος της Μολδαβίας αναγνωρίζεται από όλες τις ορθόδοξες αυτοκέφαλες της Εκκλησίας ότι αποτελεί έδαφος του Πατριαρχείου Μόσχας. Αυτό βέβαια δεν το έλαβε υπόψη του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπινων Δικαιωμάτων. Είδε τις δύο εκκλησίες που και οι δύο είναι ορθόδοξες, ανήκουν στο ίδιο θρίσκευμα και τις μεταχειρίστηκαν όπως ήταν δύο εκκλησίες που δεν ανήκαν στο ίδιο θρίσκευμα. Αλλά σε αυτό το σημείο πρέπει να σταματήσω με την ενδέκατη διάλεξη του συγκριτικού εκκλησιαστικού δικαίου λόγου παράδειγματος του χρόνου. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την προσοχή σας. |
