: [♪ Μουσική Γεια σας! Είμαι η Σπυριδούλα. Και εγώ είμαι η Λέκτρα και είμαστε εδώ για να παίξουμε και να διασκεδάσουμε. Στην πραγματικότητα, όμως, είμαστε πειρατίνες. Ναι, βέβαια, πειρατίνες. Για να φτιάξω το καπέλο μου. Ωραία. Ταξιδεύουμε μέρες στη θάλασσα της φαντασίας. Με θάλασσα ήρεμη, ευτυχώς. Μην ξεχνάτε να κάνετε κουπί. Μην ξεχνάτε και να ψαρέβετε, όμως. Ρίξε καλά, Μη. Τώρα, τώρα. Έλα, έλα. Έλα. Ωραία. Δεν πιάνω τίποτα, όμως. Τίποτα δεν τσιμπάει. Κάτσε. Ωχ! Νάτο. Έλα, βοήθα λίγο, βοήθα λίγο. Πιάσε λίγο. Έλα. Ένα, δύο, ένα παπούτσι. Ένα παπούτσι. Παπούτσι. Εσύ τι έπιασες? Εσύ, εσύ εκεί. Εκεί μια μπάλα. Ναι. Εκεί μια εφημερίδα. Μάλιστα. Κάτσε, κάτι καλό. Εκεί είναι το κοριτσάκι εκεί. Ναι. Έπιασε ένα πειρατικό σεντούκι θησαυρού. Πειρατικό σεντούκι θησαυρού. Πολύ περίεργα. Λοιπόν, εγώ βαρέθηκα. Πειρατική ψαριά. Όχι, όχι, περίμενε μισό λεπτό. Τί κάλε. Είναι ένας. Σε ένα σαλόνι εκεί. Ναι. Έπιασε τσιπούρα. Πελαγίσια. Πελαγίσια. Μάλιστα, μάλιστα. Καλά. Αρκετά με το ψάρεμα. Ας κολυμπήσουμε λέω εγώ. Είσαι έτοιμη, λοιπόν, με το ένα, με το δύο, θα κλείσεις Μύτη. Περίμενε. Βάλτε μπρατσάκια. Μπρατσάκια. Βάλτε σοσίβια. Σοσίβια. Μακαρόνια, σανίδες, βάτραχο πέδυλα και με το ένα, με το δύο. Εγώ θα κλείσω Μύτη. Θα κλείσεις κι εσύ καλώς. Μέτο. Ένα, δύο, τρία. Κολύμπε, κολύμπε. Κολύμπε, κολύμπε. Κολύμπει χέρια και πόδια, πολύ ωραία, δροσέρα. Κριστάλλινα νερά, κριστάλλινα νερά. Τέλεια. Κολυμπάμε. Κολληραστικό όμως. Ναι. Θα κολυμπάμε πολύ ωραία ακόμα. Όχι. Ακτή. Α, και ναι. Πάμε, πάμε, πάμε. Πάμε. Μάλιστα. Α, για κοίτα. Βλέπεις εκείνη τη στιγμή. Βλέπεις εκείνη τη στιγμή. Βλέπεις εκείνη τη στιγμή. Α, για κοίτα, βλέπεις εκεί μια κυρία με πράσινα ρούχα και κοντά μαλλιά. Με χαιρετάει. Έχει και σκουλαρίκια. Τι λες καλέ, τι λες. Είναι μια κυρία με κόκκινα μαλλιά, με μαύρο παντελόνι, με ωραία μπλούζα ροζ και άσπρη, σκουλαρίκια καρδούλες. Κι εμένα με χαιρετάει και με χαιρετάει όπως χαιρετάω εγώ. Γεια. Ηλέκτρα. Τι ηλέκτρα. Είμαστε στο νησί των καθρεπτών. Τώρα το κατάλαβα. Ναι. Και κοιτάξτε τι γίνεται στο νησί με τους καθρέφτες. Προσέξτε. Είσαι καθρέφτης ή είμαι άνθρωπος. Περίμενε. Κάτσε να παίξουν και τα παιδιά. Παιδιά θέλετε να παίξετε κι εσείς μαζί μας. Θα είστε οι καθρέφτες, είμαστε οι άνθρωποι. Όποιος θέλει αντιγράφει εμένα. Όποιος θέλει αντιγράφει την ηλέκτρα. Ok. Με το 1, με το 2, με το 3. Ετοιμαστήκατε εμπροστά. Μπράβο. Έτοιμος ο καθρέφτης μου. Πάμε. Πάμε. Τελειώνω. Έτοιμος για τη δουλειά μου. Εσύ τι έκανες? Εγώ έκανα αγκριμάτσες, συναισθήματα. Εσύ? Εγώ έκανα έναν κύριο που ξύπνησε. Και έπρεπε να ετοιμαστεί για τη δουλειά του. Ξυρίστηκε. Βέβαια ξέχασα να βάλω ξυριστικό αφρό. Αλλά δεν πειράζει. Χτενίστηκε και τώρα είναι έτοιμος να πάει στη δουλειά του. Και τα παιδιά τα πήγανε πάρα πολύ καλά. Εγώ δεν καταλάβαινα ποιος ήταν ο άνθρωπος και ποιος ήταν ο καθρέφτης. Νομίζω πως ναι. Όλοι έκαναν πολύ καλή δουλειά από το σπίτι. Μπράβο σας, σας αξίζουν συγχαρητήρια. Πέξατε εξαιρετικά το παιχνίδι του καθρέφτη. Μπράβο. Πιο μέσα? Ναι, να προχωρήσουμε λιγάκι. Ακολούθω, παρακαλώ. Χαλαρή σε βλέπω να περπατάς. Είμαι καλά. Και... Τι είναι αυτή που βλέπω εκεί πέρα? Ψηλή. Ψηλή, ναι, ναι. Αμίλητοι. Να τους χαιρετήσουμε. Να τους χαιρετήσουμε. Γεια. Γεια. Δεν κάνουν τίποτα. Δεν αντιδρά κανένας. Τι αγενείς, παιδάκι μου, θέλα να ξέρω. Μήπως δεν μας βλέπουν. Μα, τόσο νόημα κάνουμε. Πάμε πιο κοντά. Άντε να πάμε πιο κοντά. Έλα, προχωρέσεις μπροστά. Περίεργο. Βρεις, η Λέκτρα αυτή είναι ακίνητη, αμίλητη, αγέλαστη. Ναι. Ω! Ξέρεις ποιοι μοιάζουν με ανθρώπους και είναι αμίλητη, ακίνητη, αγέλαστη. Γιατί δεν γελάνε. Τι? Τα αγάλματα. Τα αγάλματα. Α! Αγάλματα. Μοιάζουν με ανθρώπους ή με κάτι άλλο. Μπορεί να είναι ένα ζώο. Μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό. Ακίνητη. Και, ξέρεις ε, τα αγάλματα φτιάχνονται από διαφορετικά υλικά. Από τι? Από πέτρα. Από τσιμέντο. Από ατσάλι. Από γυαλί. Φυσικά και φτιάχνονται από γυαλί. Τον άκουσα το φίλο μας που το είπε από το σαλόνι του. Δεν θυμάσαι. Ένα αγάλμα δεν σου έρχεται στο μυαλό στο κέντρο της Αθήνας. Ο δρομαίας. Γυάλινο όλο και τεράστιο φυσικά. Κάτσε μισό λεπτό. Ένα παιδάκι, σε ένα σαλόνι με έναν άσπρο καναπέ, που τρώει παγωτοβανίλια, μου λέει ότι φτιάχνονται αγάλματα από πάγο. Με κοροϊδεύει. Καθόλου. Καθόλου. Και από πάγο φτιάχνονται και από άμμο φτιάχνονται. Δεν καταλαβαίνω. Δεν ξέρω κάπως φτιάχνονται τα αγάλματα. Λοιπόν, θα σε φτιάξω εγώ, ορίστε. Περίμενε. Να βάλουμε λίγη μουσική. Να βάλουμε να έχουμε λίγη ατμόσφαιρα. Λοιπόν, εγώ τώρα θα φτιάξω την σπυριδούλα σαν να είναι άγαλμα. Και διαλέγω το υλικό της σπυριδούλα να είναι πέτρα. Είναι δηλαδή λίγο σκληρή, έτσι. Δεν θα πέφτει όταν τη φτιάχνω. Ξεκινάω. Και έφτιαξα, έφτιαξα, έφτιαξα. Το βρήκατε τι έφτιαξα βρε, εσείς στο σπίτι. Το βρήκες. Εσύ το βρήκες. Έναν αθλητή φυσικά, σαν δρομαία. Τώρα τα τζουμ τζουμ τζουμ σα ξεμαγεύω. Μπορείς να ξεπαγώσεις. Να τρέξω. Τώρα θα σε φτιάξω εγώ, εντάξει. Λοιπόν, εσένα θα σε φτιάξω πέτρα, εσύ. Θα σε φτιάξω από πυλό. Ωραία. Τα χέρια. Εγώ θα σου φτιάξω και πρόσωπο. Έκφραση. Και λίγο το κεφάλι εδώ. Και λίγο εδώ. Όχι, όχι, όχι, λάθος. Εδώ. Και λίγο εδώ. Και εδώ. Τι έφτιαξα για πιτέ. Καλά με την πρωτοί. Μπαλαρίνα πραγματικά. Τα ρα τα τζουμ. Σε ξεμαγεύω και χορεύεις κιόλας. Καταπληκτική. Περίμενε όμως. Παει η μουσική. Γιατί είδαμε τους καθρέφτες, είδαμε τα γάλματα, αλλά εδώ, κάτω, βλέπω ίχνη από πατούσες, πατημασιαίες και... Κάνεις ένα λάθος. Δεν βλέπεις μόνο ίχνη από πατούσες. Βλέπεις και ίχνη από παλάμες. Ξεκάθαρα. Δεν τις βλέπεις. Ξεκάθαρα. Πάμε να δούμε. Να πάμε. Εγώ πρώτη. Εσύ πρώτη είπαμε. Τα ακολουθώ. Τα ακολουθείς. Καλά κάνεις. Ωραία. Πολύ ωραία. Φτάσαμε. Φτάσαμε. Τι φτάσαμε, ναι. Φτάσαμε εδώ. Λοιπόν, παλάμες. Το ξέρεις ότι μπορείς να παίξεις με τις παλάμες. Δεν το ξέρω. Κοιτάξτε να δείτε. Για δώστε μου. Αυτήν θα σου δώσω. Λοιπόν, ματάκια. Ωραία. Περίμενε μη βιάζεσαι. Καλά. Θα σε κάνω όμορφη. Μήτουλα. Θα σου βάλω και χρώμα. Περίμενε. Κρατιέμαι να μην το δω. Να το δω τελειωμένο. Μην κουνιέσαι. Ναι, ναι, ναι. Περίμενε. Ωραία. Θα σε κάνω πάρα πολύ ωραία. Περίμενε λίγο ακόμα για την τελευταία πινελιά. Εννοείται παιδί μου. Περιμένω. Λοιπόν. Καλά, εσείς που το βλέπετε από το σπίτι τώρα. Πείτε έτσι πόσο φανταστική είναι. Μαλλιά έχω τουλάχιστον, γιατί δεν το έχω δει ακόμα. Αχ, καλή μαλλιά. Να θυμόμαστε να βάλουμε και τα μαλλιά. Θα σου βάλω μαύρα έτσι για την αλλαγή. Βάλε, βάλε. Αλλά να έχω μαλλάκια, παρακαλώ. Καλά, και αυτοί που δεν έχουν δεν πειράζει δηλαδή. Όλα αυτά τώρα εσύ τα έκανες στην παλάμη μου. Ήδου η πιο απλή κούκλα του κόσμου, φτιαγμένη στην παλάμη σου, μια παλαμόκουκλα. Μια κυρία. Βλέπω μάτια, μύτη, μάγουλα, στόμα, μαλλιά. Και έναν ωραίο φιόγγο. Είναι μόνη. Θες να μου φτιάξεις μια να παίξουν. Εννοείται, εννοείται. Μπανέλα. Αφήνω αυτό. Λοιπόν, εγώ θα σε κάνω λίγο πιο χρωματιστή, δεν σε πειράζει. Καθόλου. Λοιπόν, θα κάνουμε ματάκια. Και άλλο ένα ματάκι. Θα σου βάλω και σένα βλεφαρίδες. Θα σου κάνω λίγο περίεργα φρύδια. Θα βάλω χρωματάκι άλλο. Ωραία. Θα σου βάλουμε και μια μητούλα. Μπαν, μπαν, μπαν. Θα σου βάλουμε και ένα στόματάκι και σένα. Στόματάκι και σένα. Εμένα μου βγήκε όμως πιο μεγάλο από το δικό σου. Νομίζω ότι το δικό σου είναι λίγο πιο ωραίο. Μην το κοιτάς. Δεν έχει τελειώσει ακόμα. Και θα σου βάλω και μοβ μαλλιά. Θα το κάνουμε λίγο πιο ιδιαίτερο. Έτοιμη και η δικιά σου. Αααα. Να τις ονομάσουμε και να παίξουμε. Ονόματα κανονικά δίνουμε. Ό,τι θέλεις. Θα την πω Έλσα. Εγώ θα την πω Ασημένια. Ασημένια, Ασημένια. Γεια σου Έλσα. Τι κάνεις? Καλά είμαι. Καλά είμαι. Εσύ? Είδα κάτι περίεργους να έρχονται εδώ. Λες να μείνουν στο νησί μας για πάντα. Εδώ? Στο νησί που είδαμε τους καθρέφτες, εννοείς? Ναι, αλλά είναι και άνθρωποι. Τους είδα να περπατούν. Δεν είναι μόνο οι καθρέφτες. Πίστεψέ με. Καλέ, μακάρι να μείνουν και αυτοί. Μακάρι να έχουμε επιτέλους παρέα. Να μην είμαστε μόνο με καθρέφτες και αγάλματα. Να έχουμε και κανέναν να παίξουμε μαζί. Να έχουμε παρέα. Αχ, δεν ξέρω. Να το λες εσύ. Είσαι και πιο μεγάλη, πιο σοφή. Μήπως να πάω να παίξω με εκείνη την μελαχρινή, την κοντομαλούσα, να γνωριστώ μαζί της. Να πας, λέω. Και εγώ θα πάω να παίξω με αυτήν την κοκκινομάλα, την λίγο κοντούλα, όπως ξέρεις και την βλέπουμε. Λοιπόν, πάμε να τους γνωρίσουμε και τα λέμε σε λίγο, ναι. Εντάξει. Γεια σου, Έλσα. Γεια. Και αν θέλετε κι εσείς, παιδιά, μπορείτε κι εσείς από το σπίτι σας να παίξετε με παλαμόκουκλες. Μπορείτε να ζωγραφίσετε. Μπορείτε ακόμα να τους βάλετε μουστάκια. Μην σας πω ότι μπορούν να τους βάλουν και ρούχα, άμα θέλουν. Βεβαίως. Από κάτω μπορούμε να στερεώσουμε ένα ύφασμα, έναν κοφρέ χαρτί. Μπορούμε να βάλουμε και εδώ παπηγιόν. Ακόμα και να στερεώσουμε πράγματα εδώ μέσα για να κάνουμε τα μάτια. Και να παίξουμε κανονικά κουκλοθέατρο με τις παλάμες μας. Χρησιμοποιώντας δηλαδή ένα μέρος του σώματος μας. Τέλεια. Γεια. Γεια. Ξέρεις όμως κάτι, έν. Τι? Δεν είδαμε μόνο παλάμες κάτω. Είδαμε και πατούσες. Πατούσες. Δεν ξέρεις τι γίνεται με τις πατούσες. Περπατάμε. Περπατάμε με τις πατούσες. Στερεωνόμαστε με τις πατούσες. Χορεύουμε. Χορεύουμε. Ε, τι άλλο. Ναι, παίζουμε και θέατρο με τις πατούσες. Άντε καλή θέατρο με πατούσες. Με κοροϊδεύεις. Εσύ δεν ξέρεις, μου φαίνεται, τι σου γίνεται. Φυσικά, υπάρχει το κουκλοθέατρο με πατούσες. Ή το θέατρο με πατούσες. Απορώ πως δεν το ξέρεις. Θες να σου δείξω. Καλά, δεν σε πιστεύει κανείς ούτε εγώ, ούτε τα παιδιά εκεί. Αλλά... Οκ, εντάξει. Δείξ' το μας. Λοιπόν, εγώ θα σου δείξω. Και θα δεις. Κάτσε, περίμενε. Κατάλαβες? Κατάλαβα. Πρόσωπο μακρουλό. Βεβαίως. Θα της το φτιάξω τώρα, περίμενε. Βάλε μου, βάλε μου. Ματάκια. Φρυδάκια. Χαργαλιέμαι. Βλεφαρίδες. Όλα το ίδιο χρώμα θα είναι. Έλα μου Ντέ, να την κάνουμε λίγο πολύχρωμη. Περίμενε να βάλω... Κόκκινο στόμα. Ωραίο. Έλα, μην κατσαλιέσαι. Μαλλιά, μαλλιά. Μαλλιά. Μαλλιά, μαλλιά. Κόκκινα βέβαια. Ε, βέβαια κόκκινα. Λοιπόν, περίμενε. Εδώ, εδώ και αυτό εδώ. Α, ωραία, μου αρέσει αυτό να πετάνε λίγο. Να πετάνε. Ναι. Κάτσε να σου βάλω κι άλλα μαλλιά. Ε, όχι, έτσι. Μέσα, μέσα. Μέσα. Να να κάνεις τα ψέτα. Πολλά γι' αυτό, ε. Παιδί μου. Α, είσαι πολύ ωραία. Πολύ ωραία δεν είναι. Μην τη ξέχασα. Μην τη, γιατί πρέπει να πνέω με. Μην τη. Ωραία. Και θα της βάλω κι αφέλιες. Κόκκινες, κόκκινες. Ναι, κόκκινες. Και εδώ... Εδώ η κούκλα που μου έλεγες ότι δεν ξέρεις. Ότι υπάρχουν κούκλες από πατούσες. Λοιπόν, πώς να το πούμε τώρα αυτό, να είσαι μία πατουσόκουκλα. Δεν της αρέσει. Ωραία, ωραία, ωραία. Περίμενε, περίμενε. Να είσαι μία φτερνόκουκλα. Δεν έχω μόνο φτερνα. Είμαι ολόκληρη η πατούσα μαζί. Το ολόκληρο του ποδαράκι. Πώς να σε πούμε δηλαδή. Να με πεις ποδαρόκουκλα. Ποδαρόκουκλα. Ε, βέβαια. Το άκουσα κι αυτό. Βέβαια όχι. Τι κάνει μία ποδαρόκουκλα λοιπόν. Χαιρετάει. Γεια. Γεια σου ποδαρόκουκλα. Γεια σου κοριτσάκι. Πώς σε λένε. Εγώ είμαι η... Η... Η Ασμένια. Α, τι αστεία κούκλα που είσαι σε μία παλάμη φτιαγμένη. Αν είναι δυνατό. Να σε γαργαλίσω λίγο. Καλά, καλά. Σταμάτα, σταμάτα να μην πειράζεις. Να σου κάνω λίγο τα μαλλιά. Αχ ναι, γιατί είναι πολύ μπερδεμένα. Αυτή που με έφτιαξε δεν ήξερε πού πάντα τέσσερα μου φαίνεται. Άρα σου φέρουμε κομμότρια. Μήπως θέλεις και λίγο να κοιμηθείς. Αλήθεια είναι κουράστηκα και μάλλον μου χρειάζεται λίγο σύπνος. Λοιπόν, γεια σου Ασμένια. Καλό σου βράδυ. Μισό λεπτό. Πριν κοιμηθείς μπορείς να παίξεις λίγη μπάλα μαζί μου. Μπάλα. Μπάλα εδώ σου λέω θέλω να κοιμηθώ καλέ. Εδώ σου λέω είμαι κουρασμένη καλέ. Μόνο για λίγο. Άντε για λίγο και μετά κατευθείαν νύπνω. Έλα σου στέλνω. Ναι. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Να είσαι καλά. Καληνύχτε τώρα. Γεια σου και τα ξαναλέμε άλλη στιγμή. Μπαι μπαι. Μπαι μπαι. Γεια σου. Ωραίο νησί αυτό. Είδαμε καθρέφτες, είδαμε αγάλματα, είδαμε παλαμόκουκλες... Και έμαθες και κάτι καινούριο. Τις... Ποδαρόκουκλες. Ποδαρόκουκλες. Πολύ σωστά τις είπες. Αυτό λοιπόν το νησί νομίζω ήταν το νησί, πώς το είπαμε, του... Τον νησί των καθρευτών. Αλλά νομίζω ότι γενικά μάθαμε το σώμα μας. Βέβαια. Και πώς μπορούμε να εκφραζόμαστε μέσα από αυτό. Και να το χρησιμοποιούμε όλο. Και ακόμα και η πατούσα μπορεί να γίνει τρόπος και κούκλα για να παίξουμε. Έτσι δεν είναι. Τέλεια παιδιά. Ελπίζω να περάσατε καλά και εσείς μαζί μας. Και εγώ ελπίζω να περάσατε καλά. Και εγώ. Και εγώ. Και από τη Σπυριδούλα. Και από την Λέκτρα. Ένα μεγάλο Φιλίπ! |