| : Αυτό είναι και το θέμα της επόμενης ενότητάς μας. Η κυρία Κοβλακά θα παρουσιάσει τους ομιλητές... και θα συντονήσει την παρουσίασή τους. Η βία κατά των γυναικών είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα... και ταυτόχρονα πάρα πολύ λεπτό. Αυτό είναι και το θέμα της επόμενης ενότητάς μας. Η κυρία Κοβλακά θα παρουσιάσει τους ομιλητές... και ταυτόχρονα πάρα πολύ λεπτό. Και τα κοινωνικά στερεότυπα ισχυρότατα. Θέλω να ευχαριστήσω τη δίκηση της ΔΕΙ... που ήταν ανοιχτή σε εισαγωγικά... και προς υπέγραψε την χάρτα... την ευρωπαϊκή χάρτα ενός δικτύου επιχειρήσεων... για τη βία κατά των γυναικών... και με τον τρόπο αυτό συμβάλει στην καταπολέμησή της... και αποτελεί το καλό παράδειγμα για την Ελλάδα... μεταξύ των λίγων επιχειρήσεων που αναδεικνύουν το θέμα. Έχουμε μαζί μας σήμερα τρεις εκλεκτούς ομιλητές... που θα μας μιλήσουν για το θέμα. Ο κύριος Κανάκης... που είναι ο πρόεδρος των γιατρών του κόσμου... είναι εδώ, κύριος Κανάκης, ευχαριστώ πολύ. Η κυρία Ευαγγελία Σχυναράκη... που είναι η πρόεδρος του πολιτικού συνδέσμου γυναικών... και η κυρία Μαρία Αλεξίου... που είναι η πρόεδρος του ελληνικού δικτύου επιχειρήσεων... για την Εντερική Κοινωνική Ευθύνη. Παρακαλώ τον κύριο Κανάκη να μας πει τη δική του οπτική... και πώς ο ίδιος βιώνει το θέμα από τη δική του θέση. Καλημέρα και από μένα. Αφού εκφράσω τις ευχαριστίες μου, καταρχήν στη ιδεή... για τη χάρη στην αγένωδορία σας... μπορούμε και μια σειρά από προγράμματα που κάνουμε... που ωφελούν ανθρώπους και κυρίως γυναίκες γίνονται πραγματικότητα. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες πολύ σύντομα... από αυτές τις ιστορίες που βλέπουμε. Για όσους παρακολουθείτε τους διετρούς του κόσμου στο διαδίκτυο... μπορείτε να δείτε μια καμπάνια που τρέχει αυτές τις μέρες... στο οποίο λέγεται Αφανής Ιρουίδες... και που αναφέρεται ακριβώς σε γυναίκες που κατάφεραν να επιβιώσουν... και γυναίκες που στέλνουν το δικό τους μήνυμα. Αν το επισκεφτείτε είναι πολύ ενδιαφέρον. Εγώ θα ήθελα να μην είναι τόσο δραματικό αυτό που πω και... μοιραστώ μαζί σας δύο μικρές ιστορίες από αυτές... που έσαμε τους διετρούς του κόσμου πριν κάποια χρόνια... στο μικρό νοσοκομιάκι μας κάπου στην Ουγκάντα. Οι γυναίκες της περιοχής, οι γυναίκες του χωριού γύρω... αποφάσισαν να πάρουν την τύχη στα χέρια τους. Με τη δική μας βοήθεια στείσανε μια μικρή επιχείρηση. Η ιδέα ήταν πολύ απλή και υπέροχη. Τα καλλιεργούσαν όλες, μάλιστα, οι μανιτάρια και θα μπορούσαν να τα πουλάνε... στην αγορά για να έχουν ένα μικρό εισόδημα όλο δικό τους... για τις ίδιες και για τα παιδιά τους. Όταν μερικούς μήνες αργότερα επέστρεψα το καλοκαίρι... είδαμε ότι η επιχείρηση πήγαινε τόσο πολύ καλά... που σύντομα άρθαν να τα συσκευάζουν για να τα προωθούν και στα μαγαζιά. Δέστε όμως, το θαύμα δεν ήταν οικονομική επιτυχία. Το θαύμα ήταν ότι βλέπαμε γυναίκες που καλά δεν ήξεραν γραφή και ανάγνωση... που πολλές από αυτές δεν είχαν φύγει ποτέ από την αυλή του σπιτιού τους... να οργανώνουν την παραγωγή, να παίρνουν αποφάσεις... να μετέχουν σε συνελεύσεις, να σχεδιάζουν, να ονειρεύονται... να αλλάζουν και από άβουλες οι φωτακτικές γυναίκες που δέχονταν βία... να μεταμορφώνονται μέρα με τη μέρα σε γυναίκες με λόγο και δικαιώματα. Κάποιες από αυτές πήραν και τους άντρες τους και τους έβαλαν στην παραγωγή και τους επέβλεπαν. Λίγα χρόνια μετά με τους γιατρούς του κόσμου βρέθηκα στο Κουμπάνι στη Συρία. Είναι το Στάλιγκραν της εποχής μας, εκεί που έφραξε ο δρόμος... για τη βαρβαρόντα των μισοανθρώπων του Άησης. Εκεί συνάντησα κάποιες άλλες γυναίκες. Οι πιο μεγάλες από αυτές φροντίζαν τα παιδιά στους καταβλησμούς. Οι πιο μικρές ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Αντάρτισες που με περίσχει ο θάρρος, που μόνο μια γυναίκα μπορεί να έχει... και με ένα καλάζνικο στον δρόμο, έφραξαν όχι μόνο τον δρόμο στον μεσαίωνα... και τη βαρβαρόντα του Άησης, αλλά τουλάχιστον στα δικά μου μάτια... μου είπαν πολύ περισσότερο από αυτά που είχα διαβάσει πολλά χρόνια... για τη χειραφέτηση των γυναικών. Θυμήθηκα τις γυναίκες από τον τόπο μου, προέρχομαι από τη Μάνη... και είδα ξανά τις ιστορίες που μου διηγόντουσαν... όταν οι Λάκυνες με τα δρεπάνια σταμάτησαν τα σκέρια των Τούρκων. Ανάμεσα σε αυτές τις γυναίκες συναντάμε πάρα πολλές εδώ, στα δικά μας πουλιατρία. Είναι και σταπεινωμένες, γυναίκες με δάκρυα, γυναίκες που προσπαθούν να επιβιώσουν... γυναίκες που έχουν δεχτεί τη βία, τον εξευθελισμό... γυναίκες που μοιάζουν αόρατες, γιατί κανένας δεν τους δίνει σημασία. Είχα πάντα ένα ερωτηματικό τι κάνει τις γυναίκες τόσο ισχυρές. Σε μία από τις αποστολές των γιατρών του κόσμου... όπως είπα, με τη βοήθεια της ΔΕΙ σε κάποιο χωριό στην Ελληνική Επαρχία... συνάντησα μια ηλικιωμένη γυναίκα που είχε χάσει όλους τους άντρες στο σπίτι. Είχε απομείνει η κόρη και τα κορίτσια. Όταν πιάσαμε την κουβέντα, τα είχε φέρει η αναντεκστάσια. Κι εκεί, όπως κουβεντιάζαμε, μου λέει... Τουλάχιστον είναι τυχερή, γιατί έχω κορίτσια. Όταν την κοίταξα με περιέργεια, μου είπε... Ξέρεις, εσείς δεν το καταλαβαίνετε, άντρες. Εμείς γεννάμε τη ζωή, εμείς φέρουμε τη ζωή. Εμείς ξέρουμε να παλεύουμε περισσότερο γι' αυτές. Θυμήθηκε ένα στίχο του Λιβαδίτη. Λέει κάπου, έτσι ζήσαμε, αγνοημένες και μοναχές... μέσα στο εσωτερικό μας πάθος... αγνοημένες και έρημες μέσα στην ιερότητα της μητροεκτάς μας. Σε όλες αυτές, λοιπόν, τις γυναίκες εκεί μακριά... στις γυναίκες που είναι κοντά... στις μανάδες μας, στις συντρόφους μας, στις κόρες μας... στις γυναίκες που παλεύουν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Σε όλες εσάς, εδώ αυτές τις σπέροχες κυρίες... σε αυτή την εκδήλωση που μ' ακούτε... χρόνια καλά και ακριβά. Και από τη μεριά των αντρών, που εμείς είμαστε το αλλομίστο του ουρανού... κι όχι εσείς, μόνο μία δέσμευση. Σεβασμός. Ευχαριστώ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Θα παρακαλέσω την κυρία Ευαγγελία Σχυναράκη... πρόεδρο του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών... να απευθύνει ένα σύντομο χαιρετισμό. Ο Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών... είναι ένας φορέας διακομματικός... με σκοπό να προωθήσει τα θέματα ισότητας φύλου... από κάθε πολιτική προσέγγιση. Η κυρία Σχυναράκη είναι η Πρόεδρος του Συνδέσμου. Κυρία Πρόεδρε, αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι... θέλω να ευχαριστήσω τη Διοίκηση για την πρόσκληση... να συμμετέχουμε ως Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών... σε αυτή την πολύ ωραία και σημαντική εκδήλωση... με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας... και βεβαίως στην Επιτροπή που επέλεξε να συμμετέχουμε και εμείς... ένας σύνδεσμος ο οποίος έχει ζωή και λειτουργία περίπου 20 χρόνια. Ποιος είναι όμως ο Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών... επιτρέψτε μου μια σύντομη παρουσίαση, είναι ένας πολιτικός όμυλος γυναικών... που σκοπό έχει την προώθηση προκειμένου να γίνει πράξη... όπως είπε και η κυρία Κοβλακά, η ισότιμη συμμετοχή των γυναικών... στα κέντρα λήψης αποφάσεων γενικότερα. Ξεκίνησε το 1994 ως μια δυναμική επιτροπή, μαχητική... προκειμένου να πετύχει την αύξηση του αριθμού των γυναικών... στο Ευρωκοινοβούλιο. Υπήρχε κάποια απτά αποτελέσματα στη συγκεκριμένη φάση... και το 1998 έγινε πλέον ένας πολιτικός σύνδεσμος... όπου συμμετείχαν οι γυναίκες από όλα τα πολιτικά κόμματα... στη Βουλή και στην Ευρωβουλή. Γυναίκες από το συνδικαλιστικό κίνημα, γυναίκες ενεργοί πολίτες... που επέλεξαν να είναι μάχημες στην πρώτη γραμμή... σε κάθε σημείο που υπηρετούσαν ή που βρίσκονταν... όσο απλές γυναίκες είτε με μια θέση ευθύνης. Τις γυναίκες στον πολιτικό σύνδεσμο ενώνει η δράση... για την άρση της υποεκπροσώπησης. Αυτό που ακριβώς μας κάνει και σήμερα να βρισκόμαστε εδώ. Βασικό θέμα και που αν, όπως πολύ σωστά είπε η κυρία Τολάκη... στην ομιλία της, αν αυξηθεί ο αριθμός των γυναικών... τα αποτελέσματα θα είναι πολύ θετικότερα... όχι μόνο στις υπηρεσίες και στις εταιρείες... αλλά θα έλεγα εγώ στο βηματισμό της Ελλάδας για την επόμενη μέρα... προκειμένου να ξεπεράσουμε τα δύσκολα προβλήματα... που αντιμετωπίζουμε εξαιτίας της κρίσης. Ενώνει τις γυναίκες η ανάγκη να αλλάξουν... οι αναχρονιστικές και στερεοτυπικές δομές... και συμπεριφορές οι οποίες δημιουργούν το μεγάλο πρόβλημα. Ο κοινός αγώνας για την επέρβαση των επιπτώσεων... της πολυπλευρικής κρίσης... δημιουργώντας την κοινωνική συνεχή και την αλληλεγγύη. Και το όραμα ενός κόσμου και μιας Ευρώπης δημοκρατικής... με κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα, χωρίς ρατσισμούς... χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς... με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, με αλληλεγγύη και ηρήνη... γιατί είναι σίγουρο ότι όταν δεν υπάρχει σεβασμός... όταν δεν υπάρχει αλληλεγγύη, όταν δεν υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη... που δεν είναι και η Ευρώπη, δεν είναι και η Ελλάδα, ούτε οι Ευρώποι... είναι δημοκρατικές. Ούτε βεβαίως οι πολίτες αντιμετωπίζονται με σωστό τρόπο... ή νιώθουν ότι βρίσκονται σε μια ευνομούμενη πολιτεία, κοινωνία... ή πολύ περισσότερο την ευρύτερη οικογένειά μας, την ευρωπαϊκή. Μέλη του πολιτικού συνδέσμου είναι γυναίκες, βουλευτίνες... ευρωβουλευτίνες πρώην και νύν, δήμαρχοι, περιφεριάρχες... γυναίκες από το φεμινιστικό κίνημα, συνδικαλίστρια και ανένταχτες ενεργές και δραστήριες. Το θέμα της ενδοικογενειακής βίας και με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό προχθές μόλις στην Κρήτη δυστυχώς και στη Σιτία δείχνει το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στην κοινωνία μας ακόμα και σήμερα μια και βρισκόμαστε στο 2019 και πολλές φορές με καμάρι λέμε ότι βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα και το τι βιώνουν οι πολίτες το τι βιώνουν οι γυναίκες ιδιαίτερα δείχνει καθαρά ότι σε πολλές περιπτώσεις βρισκόμαστε πολλά χρόνια πίσω. Έτσι λοιπόν αυτό που φαίνεται καθαρά είναι ότι το θέμα της πρόληψης όσο και αν έχουν γίνει μέχρι σήμερα έτσι όπως αυτά περιγράφηκαν από την ομιλία της υπουργού της κυρίας Μαριλίζας ξενογεωνακοπούλου και όσα γίνονται καθημερινά δεν έχουν δώσει την άλλη διάσταση δεν έχουν φέρει την άλλη μορφή σωστής λειτουργίας δεν έχουν δώσει τα αντίστοιχα αποτελέσματα που θα θέλαμε. Γιατί πολλές φορές οι συμπεριφορές που κλείνονται μέσα σε ένα διαμέρισμα μέσα σε μια κατοικία άλλα δείχνουν άλλα δηλώνουν. Το περιστατικό του πνιγμού της γυναίκας της 32χρονης στη Συτεία μπροστά στα μάτια των παιδιών της από τον πρώην συζυγό της δείχνει περίτρανα όλα όσα λέω και λέμε όλοι σε σχέση με τη βία την ενδογικογενειακή που σε καμιά περίπτωση δεν είναι θέμα του καθενός ή της κάθε μιας ξεχωριστά που το ζει και το βιώνει είναι ολόκληρης της κοινωνίας και αν θέλετε δείχνει τον πολιτισμό μας. Οι παράγοντες που επηρεάζουν και φέρνουν τη βία είναι η κρίση του θεσμού της οικογένειας. Πολλές φορές και σημαντικό ρόλο σπουδαίο ρόλο πρωταρχικό ρόλο και ως εκπαιδευτικός επιτρέψτε μου έχω ιδία αντίληψη τα προγράμματα στα ΜΜΕ είναι που δίνουν πολλές φορές αφορμές και αιτίες αυτό να ανεβαίνει ακόμα περισσότερο. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής που δημιουργεί φέρνει τα σοβαρά προβλήματα τα οικονομικά συμφέροντα και η τάση για εύκολο πλουτισμό Ο σύγχρονος οι σύγχρονες συμπεριφορές ορισμένων ανθρώπων που θεωρούν ότι έτσι μπορούν να επιβληθούν η κρίση των αξιών γενικότερα είναι αυτό που φέρνει τη βία και ο κύκλος της βίας έρχεται με την ένταση πυροδοτείται το γεγονός κακοποιείται και στη συνέχεια έρχεται η μεταμέλεια αλλά το θέμα έχει γίνει το πρόβλημα υπάρχει και εδώ θα πρέπει να δούμε πως ακριβώς πολιτικές πρόληψεις απαντούν σε αυτό το βασικό θέμα. Η βία όπου και αν εκδηλωθεί φέρνει βία και στην κοινωνία στη συνέχεια πολλαπλασιάζεται γι'αυτό δεν αποτελεί μια προσωπική οικογενειακή υπόθεση αλλά ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα όλους και η αντιμετώπιση της είναι το μεγάλο ζητούμενο. Λείψεις μέτρων από το κράτος προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ανεργία, το πρόβλημά της είναι πολύ μεγάλο. Φέρνει προβλήματα στην οικογένεια, φέρνει προβλήματα στην κοινωνία. Η ουσιαστική ανθρώπινη επικοινωνία που σήμερα έτσι όπως έχουμε δρομολογηθεί όλοι με ένα κινητό στο χέρι και να μιλούμε πολλές φορές στη διπλανή μας ή στο διπλανό μας ακόμα με μηνύματα ενώ είμαστε μαζί δείχνει ότι έχουμε χάσει πολλά πράγματα σε αυτό και βεβαίως η ορθή διαπαιδαγώγηση των νέων μέσα στην οικογένεια και το σχολείο είναι το μεγάλο ζητούμενο. Και εδώ σε αυτό πάνω θέλω να κλείσω με μια πρόταση. Μια πρόταση γιατί το θέμα της παιδείας είναι πολύ σπουδαίο και επειδή το τελευταίο διάστημα ειδίνεται μια μάχη από πολλούς και πολλές για το ποιο μάθημα θα επικρατήσει των υπολύπων και για τη διαμόρφωση των αυριανών πολιτών ένα είναι το θέμα που πρέπει να κουβεδιάζουμε. Γιατί η μάχη δεν πρέπει να ειδίνεται ανάλογα με την ειδικότητα που έχει ο καθένας μας προκειμένου να πολλαπλασιαστούν σε αυτό το τομέα η θέση εργασίας. Θα πρέπει να δίνεται με βάση το τι πολίτες θέλουμε να διαμορφώσουμε την επόμενη μέρα και το πόσο ενημερωμένοι τελικά είναι οι νέοι μας πάνω σε ζητήματα που τους αφορούν και ιδιαίτερα στα ανθρώπινα δικαιώματα πρώτον για να μπορούν να υποστηρίξουν τον εαυτό τους στην καθημερινότητά τους και στις συναναστροφές με τους φίλους τους, τις φίλες τους ή στην οικογένειά τους μέσα. Το μεγαλύτερο όμως είναι το πώς θα αντιμετωπίσουν ζητήματα και θέματα δύσκολων περιπτώσεων οικογενειακής ή άλλης βίας που συμβαίνει στο διπλανό μας ή στη διπλανή μας. Δεν είμαστε αμέτοχοι. Αν μείνουμε με το στόμα κλειστό, είμαστε συμμέτοχοι. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο εκτιμώ και πιστεύω ότι το Υπουργείο Παιδείας έχει τον πρώτο λόγο και βεβαίως πρέπει να δει το θέμα με απόλυτο σεβασμό στον άνθρωπο και είναι απολύτως αναγκαίο οι μαθητές και οι μαθήτριες να διδάσκονται στα γυμνάσια και στα λίκια το οικογενειακό δίκαιο. Είναι πολύ σπουδαίο αλλά και τα δικαιώματα γενικότερα. Αγαπητέ Πρόεδρε της ΔΕΕΙ, προερχόμενος και από την Κρήτη και μάλιστα από το Ρέθυμνο, τόπο καταγωγής, τόπο γέννησης της Καριλιρόης Σιγανού Παρέν. Θεωρώ ότι με βάση όσα βλέπω και τρομολογείτε από τη στιγμή που κάνετε θεσμό πλέον αυτή εδώ την εκδήλωση για τις γυναίκες, τη ΔΕΕΙ, την ευθύνη της οποίας έχετε ως ηγεσία, νομίζω ότι μπορείτε ως ένα σοβαρός πολιτικός παράγοντας να προτείνετε στο Υπουργείο Παιδείας τέτοιες αλλαγές, ούτως ώστε οι νέοι μας να φεύγουν οπλισμένοι και με το τι ακριβώς δικαιούται, όχι μόνο το τι υποχρεώσεις έχουν. Σας ευχαριστώ και πάλι να είστε καλά. Καλή δύναμη στις γυναίκες εργαζόμενες στη ΔΕΕΙ, γιατί γνωρίζω τον αγώνα τους σε δύσκολες φάσεις πολλές φορές, με δύσκολες συνθήκες, τους εύχομαι καλή δύναμη, δυναμικές πορείες. Καληστούμε πολύ. Καληστούμε. Καληστούμε πολύ κυρία Στιναράκη. Παρακαλώ την κυρία Αλεξίου, πρόεδρο του Ελληνικού Δικτύου Επιχειρήσεων για την Ατερική Κοινωνική Ευθύνη και στέλεχος της εταιρείας Titan. Καλησπέρα και από εμένα. Στάνομαι ειλικρινά συγκινημένη σε αυτή τη μέρα να είμαι εδώ μαζί σας, προεχόμενη από μια βαριά βιομηχανία και εγώ. Και γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τι σημαίνει να αντιμετωπίζουμε μες στο χώρο της δουλειάς μας τα στερεότυπα, είμαι εδώ μαζί σας σήμερα ως πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου για την Ατερική Κοινωνική Ευθύνη και να σας πω ξεκινώντας ότι είμαι νομικός και η εξειδικεύσή μου είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα. Άρα, αν ακούσετε να μιλάω και εγώ για τα δικαιώματα είναι και από επαγγελματική διαστροφή αλλά και γιατί το θέμα που μιλάμε σήμερα αφορά τον πυρήνα των ανθρωπινων δικαιωμάτων. Η ισότητα, λοιπόν, κατά τη γνώμη μας μπορεί να είναι δικαίωμα και να έχει αναγνωριστεί και από τις διεθνείς συνθήκες και από το θεσμικό μας πλαίσιο, δεν είναι όμως γεγονός. Σήμερα μιλάμε συνεχώς για βιωσιμότητα και θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η βιωσιμότητα ξεκινάει από το σεβασμό των αναγκών των άλλων. Και αυτό είναι ο μόνος τρόπος για να έρθουμε σε μια ισορροπία, να κατακτήσουμε την ισότητα και, φυσικά, να κατακτήσουμε και κάτι ακόμα που χρειαζόμαστε σαν κοινωνίες και ανθρώπινα σύνολοι. Τη δικαιοσύνη. Το 2015, όπως προϋπόθηκε, ο ΥΕ αποφάσισε να ενώσει την παγκόσμια κοινότητα με 17 κοινούς στόχους για τη βιώσιμη ανάπτυξη μέχρι το 2030. Ένας από τους 17 στόχους είναι η ισότητα των φίλων. Είναι ο στόχος 5. Και ο στόχος 5 θεωρείται βασική προϋπόθεση για την επίτευση και των υπόλοιπων 16 στόχων. Η εξάλειψη κάθε μορφής βίας ενάντια σε όλες τις γυναίκες και τα κορίτσια, τόσο στο δημόσιο όσο και στο ιδιωτικό βίο, συμπεριλαμβανομένης της ανθρώπινης δουλείας, δηλαδή του πλέον ονομαζόμενου αγγλικά human trafficking και όλων των άλλων μορφών εκμετάλλευσης είναι βασικό σύμφημα και απέτηση αυτού του στόχου 5 για τη βιώσιμη ανάπτυξη έως το 2030. Αυτό τονίζει το γεγονός ότι η ισότητα των φίλων είναι μια ανάγκη όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και σε όλο τον κόσμο. Αυτός ο στόχος θα πρέπει να είναι η προτεραιότητά μας, γιατί η αλήθεια είναι ότι η κακοποίηση και η βία, η έμφυλη βία έτσι όπως πλέον την ονομάζουμε, είναι μια από τις πιο συνηθισμένες και πιο διαβρωτικές, θα έλεγα, μορφές παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Και αφού σας πω μερικά νούμερα θα σας εξηγήσω γιατί θεωρώ ότι είναι διαβρωτική. Έμφυλη βία. Η δουλεία, το human trafficking σήμερα, που αποτελεί την οικονομική εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, έχει ως θύματα κατά 51% γυναίκες. Αν προσθέσουμε τα θύματα παιδιά, τότε το ποσοστό αυτό αυξάνεται και γίνεται 71%. 650 εκατομμύρια κορίτσια ακόμα και σήμερα παντρεύονται πριν γίνουν 18 χρονών. Δεν έχουν κάνει το δικαίωμα να επιλέξουν τον σύντροφό τους. 200 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια ζουν ανάμεσά μας ενώ έχουν υποστεί ακροτεριασμό. Το 50% των δολοφονηθέντων γυναικών δολοφονήθηκαν από ερωτικούς συντρόφους ή μέλη της οικογενειάς τους. Κάθε χρόνο περίπου 22.000 γυναίκες, με 25 έως αυτά τα χρονιά, πεθαίνουν, σκοτώνονται, δολοφονούνται στο πλαίσιο αυτής της κατάστασης. Κοστός 122 δις εκατομμύρια ευρώ είναι το μέσο αιτήσιο κόστος της εντοικογενειακής βίας μόνος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ξέρετε τι αντιπροσωπεύει αυτό το ποσό? Το 80% του αιτήσιου υπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν θέλω να συνεχίσω με τα νούμερα. Θέλω να σας πω ότι πίσω από κάθε νούμερο υπάρχουν άνθρωποι σαν εμάς. Και σήμερα ακόμα, παρόλο που λέμε ότι έχουμε ένα θεσμικό πλαίσιο που διασφαλίζει την ισότητα των φίλων, υπάρχουν τρία βασικά ζητήματα γιατί ακόμα και ο νόμος δεν μπορεί να νικήσει το πρόβλημα. Τρία πράγματα είναι αυτά η τροπή, ο φόβος και δυστυχώς η συνήθεια. Τα θύματα της καουποίησης για αυτούς τους τρεις λόγους πολλές φορές δεν θα διεκδικήσουν μέσα από το καθιερωμένο θεσμικό πλαίσιο το να πάψουν να είναι θύματα, να προστατευτούν από αυτή την πραγματικότητα, από αυτή τη συνήθεια που όσο τη βλέπουμε να συμβαίνει γύρω μας και δεν αντιδρούμε, τόσο μας κάνει συμμέτωτος. Οι γυναίκες που υφίσανται ενδογιογενειακή βία και γενικότερη κακοποίηση μαθαίνουν να την ανέχονται αλλά μαθαίνουν δυστυχώς και να τη δικαιολογούν μετά από λίγο καιρό. Ο ένας λόγος που βρίσκουν την πρώτη δικαιολογία είναι τα παιδιά, ο δεύτερος λόγος φυσικά είναι η κοινωνική κατακαραβιή. Έτσι, μία στις πέντε γυναίκες, παρόλο που δεν πάνε να διεκτικήσουν την ασφάλεια τους μέσα στο θεσμικό πλαίσιο, έχει καταγραφεί ότι μπορεί να μιλήσουν για αυτό το πρόβλημα μέσα στον εργασιακό τους χώρο. Εκεί, που χτίζουμε τις φιλίες, μιας και σε εταιρίες αντιδρεή, επιτρέψαμε να πω, μπορεί να αρχίσουμε και να τελειώσουμε την καριέρα μας, εκεί, λοιπόν, φαίνεται ότι καταγράφεται μέσα στις ερεύνες ότι δημιουργείται ένα πιο ασφαλές περιβάλλον και εκφραζόμαστε για το πρόβλημα που μπορεί να βιώνουμε. Λαμβάνοντας αυτά τα στοιχεία υπόψη μας, το πρόγραμμα SIS, το οποίο ξεκίνησε, ουσιαστικά, σαν απότοκος ενός άλλου προγράμματος, χρηματοδοτούμενο γι' αυτό την Ευρωπαϊκή Ένωση που έχει ξεκινήσει το 2009, προσπαθεί να αναδείξει ακριβώς αυτή τη διάσταση του ρόλου των επιχειρήσεων. Τη διάσταση που λέει ότι μία επιχείρηση είναι ένα κοινωνικό κύταρο. Οι άνθρωποι μέσα στην επιχείρηση ενώνονται μεταξύ τους, δημιουργούν δεσμούς, δημιουργούν σχέσεις. Έτσι, λοιπόν, ο ρόλος που μπορεί να πάρει η επιχείρηση στην αντιμετώπιση κάποιων κοινωνικών ζητημάτων είναι σημαντικός. Όχι μόνο γιατί το 50% του πλειδίου απασχολούμενου δυναμικού είναι οι γυναίκες, αλλά γιατί και το ίδιο το περιβάλλον της επιχείρησης μπορεί και πρέπει να αντιλαμβάνεται τις κοινωνικές συνθήκες έτσι που να συμβάλει στη θετική ή στην ουσιαστικότερη αντιμετώπιση προβλημάτων. Τα ποσοστά που βλέπετε είναι αυτά τα οποία έχουν καταγραφεί σε όλο τον κόσμο και σίγουρα θα έχετε την ευκαιρία μέσα από τη συμμετοχή της ΔΕΕΙ στο πρόγραμμα SIS, που σημαίνει σταματώ, αν και είναι αρκτικόλεξα και κάποιων άλλων ενειών, να ενημερωθείτε ακόμα περισσότερο για το θέμα της κακοποίησης και το πώς η επιχείρηση, εμπλεκόμενη σε ένα δίκτυο όπως το SIS, θα προσπαθεί να εξωτερικεύσει το πρόβλημα αφενός, να το φέρει στο φροσκίνιο και να δημιουργήσει ένα δίκτυ εσωτερικά ίσως προστασίας των θυμάτων. Έχουμε το δικαίωμα και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλους τους μηχανισμούς που ήταν δυνατόν να διατεθούν σε αυτήν την κατεύθυνση, επιτρέψτε μου να πω. Είναι υποχρέωσή μας. Δεν θέλω να σας κουράσω και δεν είμαι και καλή, όπως βλέπετε, στο να χρησιμοποιήσω το σύστημα για όλα αυτά τα στοιχεία, τα οποία επιβεβαιώνουν την ανάγκη να αναλάβουμε δράση, ενεργή δράση. Θέλω μόνο να πω, στην εικόνα που δείχνει ότι το πρόβλημα είναι εξίσου σημαντικό, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη, να μην αισθανόμαστε δηλαδή ότι υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που εμείς έχουμε το θέμα στο προσκήνιο και βέβαια δεδομένων των στοιχείων που αποδεικνύουν από τις έρευνες το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις και ο τρόπος που χτίζουμε τις εσωτερικές μας δομές μπορούν να αποτελέσουν μία πρόσθετη λύση ή μονοπάτη για κάποιες λύσεις, να αναλάβουμε πιο ενεργά δράση. Αυτό μας ζητάει το ΣΥΣ. Οι επιχειρήσεις όπως οι ιδεοί έχουν ιγετικό ρόλο στην κοινωνία. Όχι μόνο γιατί οι άλλες επιχειρήσεις παρακολουθούν τι κάνουν οι ιδεοί και θέλουν να μιμηθούν το έργο των μεγάλων επιχειρήσεων, αλλά γιατί εκτός από τους πάνω από 20.000 άμεσα εργαζόμενους που έχει ιδεοί συνεργάζεται και μια σωρία άλλων επιχειρήσεων που απασχολούν άλλους τόσους και ακόμα περισσότερους εργαζόμενους. Βάζοντας στο προσκήνιο την υιοθέτηση του ζητήματος σαν σημαντικό για όλους μας, τι κάνουμε? Δημιουργούμε μία ισχυρή αναμετάδοση αυτού του μηνύματος. Και φυσικά ο τρόπος που καταλαβαίνουμε το πώς η δικιά μας μικρή συνεισφορά στο μικρό κόσμο το δικό μας, στους δικούς μας εργαζόμενους, στους δικούς μας συνεργάτες, στη δική μας χώρα και από εκεί στο ευρύτερο πλαίσιο είναι και η συμβολή που έχει ο καθένας απός μας σε αυτό το στίχημα του 2030 που λέει ο ΥΕ για τους 17 στόχους. Γιατί αν δεν συνειδητοποιήσουμε όλους μας ότι όλοι συμβάλλουμε είτε προς το καλύτερο τελικά μέλλον είτε προς το χειρότερο τότε σαφέστατα δεν θα μπορούσαμε ποτέ να συνειδητοποιήσουμε ότι ο καθένας έχει το δικό του αποτύπωμα σε αυτό που συμβαίνει σήμερα και σε αυτό που θα θέλαμε να συμβεί αύριο. Στο θέμα αυτό λοιπόν αυτό που είναι το ζήτημα σαν βασική ενέργεια μιας επιχείρησης είναι αφενός να δείχνει τη δεούς επιμέλεια, να αναγνωρίζει δηλαδή ότι αυτό είναι μια πραγματικότητα και μπορεί να συμβαίνει και στους δικούς μας εργαζόμενους αυτό το πρόβλημα. Να συνειδητοποιήσουμε τι σημαίνει ότι εφαρμόζω ή σέβω με τα ανθρώπινα δικαιώματα στην κάξη. Αυτό σημαίνει. Σημαίνει δίνω εις τους μισθούς, δίνεις τις ευκαιρίες αλλά συνειδητοποιώ και που βρίσκεται η πηγή των κοινωνικών ζητημάτων. Αναπτύσω τις κατάλληλες πολιτικές προκειμένου να δημιουργήσω τον προθετικό κρυό τέτοιου είδους εφαρμογής καλών πρακτικών. Μιλάω ανοιχτά για το πρόβλημα. Τόσο δεν μιλάμε για το πρόβλημα, τόσο ουσιαστικά συνενούμε στην επέκταση του προβλήματος. Δημιουργώ δράσεις οι οποίες βοηθάνε. Παραδείγμαν τους χάρη, μία δράση που προτείνει το πρόγραμμα αυτό είναι η συνεργασία με τους ειδικούς, το να δώσουμε την ευκαιρία στους ανθρώπους που μπορεί να επηρεάζονται από τα φαινόμενα αυτά να μιλήσουν με τους ειδικούς, να βρουν πρόσβαση σε αυτούς, να δημιουργήσουμε αυτό που είπα προηγουμένως έναν δίχτυο ασφαλείας. Να ξέρω δηλαδή ότι αν τελικά ανακαστώ ή συνειδητοποιήσω ότι πρέπει να βγω από το πρόβλημα, να μπορώ να μιλήσω κάπου και να βρω ένα καταφύγιο ή ένα ειδικό που θα μου δείξει ποια βήματα θα ακολουθήσω για να προστατευτώ. Και με αυτόν τον τρόπο να προστατεύσω και τα παιδιά, το παιδί μου, τα παιδιά μας. Διότι και η σχολική βία είναι ένα φαινόμενο που αυξάνεται. Μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά μας μιμούνται. Βγαίνουν στην κοινωνία και κάνουν ακριβώς αυτό που βλέπουν μέσα στο σπίτι. Σε αυτή τη λογική η γυναίκα όταν αρνηθεί πια αυτή τη συνήθικη κατάσταση που βιώνει δεν θα προστατεύσει μόνο τον εαυτό της. Θα προστατεύσει τα παιδιά της. Και θα προστατεύσουμε έτσι και τις επόμενες γενιές. Την ψυχική και την πνευματική υγεία των επόμενων που έρχονται μετά από μας. Και φυσικά υπόθεκε πολύ σοβαρά και προηγουμένως πόσο σημαντικό είναι να εκπαιδευόμαστε το πόσο εφαρμόζουμε και αυτό το περιβόδιο το σεβασμό στους ανθρώπινες δικαιώματα. Να ενημερωνόμαστε για το τι συμβαίνει γύρω μας και να έχουμε την κατάλληλη κοινωνική, δεν θα την πω απλά ευεστοποίηση, θα την πω συνειδητοποίηση. Πρέπει να γίνουμε, όπως είπε προηγουμένως και η προηγούμενη ομιλητρία, συνειδητοί πολίτες, συνειδητοί επιχειρήσεις. Το δίκτυο τους είναι ένα πολύ μεγάλο δίκτυο. Συμμετέχουν πολλές φόρες και είναι μέσα στο πλαίσιο και της συνεργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τον ΟΥΕ για την καταπολέμηση αυτού του προβλήματος. Πολλά χρήματα θα δοθούν από ό,τι έχει ανακοινωθεί για τη συνέχιση τέτοιων πρωτοβουλειών. Για μένα το σημαντικότερο όλον είναι όταν ανοίγουμε αυτό το διάλογο και ήταν εξαιρετική επιλογή του θέματός σας, όταν ανοίγουμε αυτό το διάλογο να είμαστε έτοιμοι για να συνεχίσουμε σε αυτό το μονοπάτι που ανοίγει ο διάλογος. Εκεί θα ήθελα να κάνω και εγώ μια πρόταση, αν μου επιτρέπετε, μιας και η ιδέη είναι όντως πρωτοπόρος και μπορεί να συνεχίσει στην πρωτοπορία αυτή. Στην στιγμή που μπαίνει το θέμα στον προβληματισμό της, θα ήθελα πάρα πολύ στα επόμενα χρόνια να ακούσω, σαν ένα μέλος αυτής της ελληνικής κοινωνίας, πόσο στη συνέχεια αυτή η μηχανισμή που μπορούμε να δημιουργήσουμε για την προστασία των υποψήφιων θυμάτων και για την ασφάλεια του μέλλοντος μας, μέσα από την ασφάλεια των γυναικών, μέσα από την ασφάλεια των θυμάτων και μέσα από την προβληπτική προστασία των παιδιών, πόσο ενεργά μέσα από συγκεκριμένες δράσεις έγινε πραγματικότητα από την εταιρεία αυτή, όπως και από τις υπόλοιπες εταιρείες που συμμετέχουν στο ΣΥΣ. Με τη λογική αυτή, επειδή είναι υποχρεωτικό πια για όλες τις επιχειρήσεις τις μεγάλες να δημοσιοποιούν τυσίως τα πολιτελέσματά τους και σε ό,τι αφορά τον τρόπο που εφαρμόζουν την εταιρική τους κοινωνική ευθύνη στην πράξη, θα μ' άρεσε πάρα πολύ να δώσουν μέλλον στον απολογισμό της ΔΕΕ να δίνονται περισσότερες πληροφορίες και στοιχεία στο ευρύτερο κοινό και όχι μόνος εσάς που είστε εργαζόμενοι της ΔΕΕ και έχετε ίδιον σηφέρον από αυτή την πολιτική που ασκεί η ΔΕΕ, αλλά και το ευρύτερο κοινό και οι μέτοχοι και οι κυβερνητικοί παράγοντες και οι τοπικές κοινωνίες να δουν με πρακτικό τρόπο και με σωστή περιγραφή πώς η ΔΕΕ αναλαμβάνει τέτοιο ηγετικό ρόλο στην αντιμετώπιση δύσκολων φαινομένων τα οποία όμως μας αφορούν όλους και που όλοι έχουμε μόνο να κερδίσουμε από αυτά. Δεν θέλω να συνεχίσω, σας ευχαριστώ πάρα πολύ και θα είμαι στη διάθεσή σας για την επόμενη συνέχεια. Ευχαριστούμε πολύ τις ομιλήτρες και τον ομιλητή για την συμμετοχή τους σήμερα και την παρουσίαση των εμπειριών και των γνώσεων τους στο θέμα. Συνοψίζω ότι η ενδοικογενειακή βία επηρεάζει τις πτυχές της ζωής όλων των θυμάτων και αυτό μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις και στην επαγγελματική ζωή των ανθρώπων. Από τη συμμετοχή της ΔΕΕ στο πρόγραμμα Συς, θα δημιουργηθούν συγκεκριμένα φυλάδια, θα υπάρχει διάχυση της πληροφόρησης με σκοπό την ευασθητοποίηση και κατά το δυνατόν την πιο συνειδητή συμβολή μας στο θέμα. Και βεβαίως Μαρία θα δεις στην έκθεση για την εταιρική κοινωνική ευθύνη την λογοδοσία ως προς το συγκεκριμένο θέμα. Ευχαριστούμε πολύ. Κλείνει η ενότητα αυτή εδώ και προχωράμε στο επόμενο θέμα. |
