| Διάλεξη 9: Είχαμε σύνθεση λίγο με τα προηγούμενα. Είχαμε αναφερθεί στην ανάκλαση των κοιματισμών από τις ακτές και τις κατασκευές, που έχουν όμως και κλειμένα πρανοί. Δεν είναι ακτές με κατακόρυφα πρανοί, που έτσι κι αλλιώς θα δούμε παρακάτω τι είναι 100% κατασκευασμένοι. Αυτή είναι η κατασκευασμένη. Αυτή είναι η κατασκευασμένη. Ακτές με κατακόρυφα πρανοί που έτσι κι αλλιώς θα δούμε παρακάτω τι είναι 100% ανάκλαση. Αλλά θα κοιτάξουμε σε ακτές ή κατασκευές που έχουν ένα ποσοστό ανάκλασης, δηλαδή ένα μέρος του κύματος ανακλάτη προς τα ανοιχτά. Ποιοι είναι οι δύο οι μηχανισμοί που είναι κατά κάποιο τρόπο αντίθετοι όταν ο ένας είναι μεγάλος, ο άλλος είναι μικρότερος. Δύο που συμμετέχουν σε αυτή τη διαργασία. Το ένα είναι η ανάκλαση προφανώς, το άλλο η θράυση και η απώλεια ενέργειας γενικά λόγω θράυσης κυρίως, αλλά ίσως και λόγω τριβής πυθμένα λίγο μέσα στους κυματοθράφτες. Είναι λίγο πιο πολύπλοκη η διαργασία της θράυσης. Αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι αν έχουμε μεγάλη απώλεια ενέργειας λόγω θράυσης ή λόγω τριβής πυθμένας ή ροή μέσα στο πορόδι στο κυματοθράφτη, δεν μένει μεγάλη ποσότητα ενέργειας του κύματος για να ανακλαστεί. Άρα, όσο πιο λιγότερη ενέργεια του κύματος χάνεται, τόσο πιο μεγάλη ενέργεια ανακλάται και το αντίστροφο. Όσο πιο μεγάλη ενέργεια του κύματος ανακλάται, απορροφάται από τη θράψη, έχουμε απώλεια λόγω τριβής πυθμένα, όσο πιο μεγάλη είναι αυτή, τόσο πιο μικρό ποσοστό ανακλάται. Έχουμε αυτή την αντίθετη, ας το πούμε, διαργασία σε αυτές τις δυο μηχανισμούς στην παράκτια ζώνη. Όταν λέμε τώρα λίγο ανάκλαση να το καταλάβουμε, όταν λέμε 5% ανάκλαση, πώς θα το ορίζαμε αυτό, 10% ανάκλαση, πώς ορίζεται αυτό, 100% ανάκλαση, πώς μπορούμε να πούμε ότι ορίζεται. Τι είναι αυτός, είναι ένας συντελεστής ανάκλασης που είναι, στην περίπτωση 100% είναι 1, στην περίπτωση του 10% είναι 0,1. Αυτό τι σημαίνει, είναι ανάκλαση του ύψους κύματος. Άρα τι λόγος θα είναι που μπορούμε να φανταστούμε. Τι είναι ο λόγος του ύψους κύματος που μετάει την ανάκλαση. Ακριβώς, του ανακλόμενου ύψους κύματος προς το προσπίπτον. Όταν λέμε δηλαδή, ο συντελεστής ανάκλαση είναι 0,5 και έχουμε 2 μέτρα προσπίπτον κύμα, πόσο θα είναι το ανακλόμενο. 1 μέτρο με 0,5, επειδή 1 μέτρο. Αυτό είναι 50% ανάκλασης, συντελεστής ανάκλασης που είναι 0,5. Οπότε είχαμε δείξει και στην προηγούμενη φορά, τα διάφορα ποσοστά ανάκλασης και είχαμε πει ότι εξαρτάται από το συντελεστή ψ. Θυμόμαστε ότι το συντελεστή ψ, στις παραμέτρες που εμπλέκονται, ποια συνάρτηση είναι, είναι της κλήσης του ύψους κύματος και της περιόδου. Ας αφήσουμε λίγο το ύψους κύματος. Να πούμε τώρα δύο πολύ σημαντικοί παράγοντες. Το ένα είναι η κλήση και το άλλο είναι το μήκος κύματος. Λοιπόν, όσο πιο μεγαλύτερη κλήση έχουμε, πιο απότομη, θα περιμένουμε μεγαλύτερη ή μικρότερη ανάκλαση και γιατί. Να λαβάνω πιο απότομη κλήση, ναι. Μεγαλύτερη ανάκλαση, γιατί. Με μεγάλη κλήση, απότομη κλήση. Όταν λέμε μεγάλη κλήση, εννοούμε απότομη κλήση. Ακριβώς. Αν έχουμε μεγάλη κλήση, απότομη κλήση, θα φραυστεί ο κυματισμός βέβαια, αλλά δεν θα προλάβει να χάσει την ενέργειά του. Όταν έχουμε κλείσει 1 προς 2 και σπαστεί στο 1 μέτρο, θα έχει 2 μέτρα για να τη χάσει. Και φραυστεί στο 1. Αν όμως έχουμε κλείσει 1 προς 100 και φραυστεί στο 1 μέτρο, αυτό θα είναι 100 μέτρα μακρά από την ακτή. Θα σπάσει στο 1 μέτρο πάθος και θα έχει 100 μέτρα να διαδοθεί θραβόμενος, θα χάσει την ενέργειά του και στην ακτή μας θα έρθει με πολύ μικρή ενέργεια, με πολύ μικρότερο ύψος, άρα δεν θα έχει ενέργεια να ανακλαστεί. Άρα όσο πιο μεγάλη κλείση έχουμε, τόσο πιο μεγάλη ανάκλαση έχουμε. Και το άλλο είναι ύψος σχήματος προς την περίοδο. Ας δούμε λίγο την περίοδο. Ο λόγος είναι ουσιαστικά η καμπυλότητα ύψος σχήματος προς... για την περίοδο στο τετράγωνο όσο προς μήκος σχήματος, όσο πιο... θα δούμε καλύτερα είναι μικρή αυτή η καμπυλότητα ή όσο πιο μεγάλη είναι η περίοδος ή όσο πιο μικρό είναι το ύψος σχήματος, τόσο από την άλλη μεριά τι επίπεδο θα έχει στην ανάκλαση. Μεγάλο μήκος τι έχουμε? Μεγάλο μήκος έχουμε πολύ μεγάλη ανάκλαση. Μπορεί να φτάσει και 100% Αυτό πάλι συνδέεται με τη θράψη. Είδατε, στα προηγούμενα μαθήματα είχαμε πει η θράψη... ξαρτάται από το ύψος σχήματος προς το μήκος. Άρα όσο πιο μεγάλος είναι αυτός ο λόγος η καμπυλότητα, όσο πιο μεγάλη πιθανότητα έχουμε, πιο κοντά στην περίπτωση της θράψης του κύματος, βρισκόμαστε. Οπότε, θράβεται ο κυματισμός αν έχει μεγάλο ύψος. Δεν θα θραυστεί εύκολα, αν έχει μικρό μήκος το ίδιο. Αντίθετα, το πολύ μεγάλο μήκος να θυμόμαστε εσύ με την Παλήρια. Η Παλήρια είναι το μεγαλύτερο κύμα. Θράβεται η Παλήρια πολύ σπάνιες περιπτώσεις, όταν μπαίνει μέσα σε ποτάμια από άλλους λόγους. Φουσκώνει όλη η θάλασσα, θα είδατε εκεί την Παλήρια να θραυστεί, ό,τι τη βλέπετε κάνω. Ή το Τσουνάμι μπορεί, αν είναι μεγάλο, πολύ μεγάλο μήκος, με μικρό ύψος, να αναρχηθεί απλά στις ακτές χωρίς θράψη, να φουσκώσει η θάλασσα και μετά να επιστρέψει πίσω. Οπότε, όσο πιο μεγάλες είναι οι τιμές στο συντελεστήξι, τόσο όπως βλέπουμε και στον πίνακα, όταν πλησιάζεται το 4, τόσο το ποσοστό ανάκλασης πλησιάζει στη μονάδα, δηλαδή έχουμε 100% ανάκλασης. Για να δούμε. Όταν έχουμε που μας ενδιαφέρει η 100% ανάκλαση, γιατί μας ενδιαφέρει η 100% ανάκλαση? Κάποιος τ' άλλα γεροί μας ενδιαφέρει η ανάκλαση από κυματοφράστη, μας ενδιαφέρει η ανάκλαση από μια ακτή, που έστω και αν είναι 2-3% Γιατί πιο πολύ μας ενδιαφέρει η ανάκλαση 100% Από πού έχουμε ανάκλαση 100%? Που είναι το νούμερο ένα πρόβλημα των ελληνικών λιμένων. Από κατακόρυφα μέτωπα, από έναν τείχο. Από ένα θαλάσσιο όμως τείχο, από έναν κρυπηδότηχο δηλαδή. Στα λιμάνικά έργα, μέσα στα λιμάνια, δεν κατασκευάζουμε κατακόρυφους τύπους για να πλευρίσουν τα πλοία. Τους κρυπηδότηχους, αυτό που έχουμε στην παραλία που βλέπετε, για να δέσουν τα πλοία, για να μπορέσουν να εκφορτώσουν εμπορεύματα, αυτοκίνητα, επιβάτες. Άρα έχουμε κατακόρυφα μέτωπα. Αυτό είναι το ελληνικό έργο. Τα εσωτερικά έργα ενός ελληνικού έργου, μέσα στη θάλασσα, είναι κατακόρυφα μέτωπα ως πλητοπλίστων, για να μπορέσουν να δέσουν τα πλοία. Είναι οι κρυπηδότηχοι. Οπότε, δένουν και τα πλοία, για να μπορέσουν να σταθεροποιούνται με τις δεύτερες, με τις άγγερές τους. Αυτό όμως, ο τείχος, ταυτόχρονα έχει σχεδόν 100% ανάκλαση. Προσπίπτει ένα μέτρο κύμα και γυρνάει ένα μέτρο. Εδώ λοιπόν, για να δούμε πόσο ποσό ανάκλαση, τι θα περιμέναμε. Κάπου θα το έχετε κάνει σίγουρα και στο λύκειο, αν χτυπήσει ένα κύμα και γυρίσει πίσω, μετά τι θα γίνει. Χτυπάει ένα μέτρο κύμα στον τείχο. Και μετά αυτό επιστρέφει. Δεν θα βρει και το προσπίπτον. Δεν θα υλεπιδράσουν. Μαθηματικά, έχουμε μια πρόσθεση της ανύψωσης της στάθμης θάλασσας, αλλά έχουν διαφορά θάσεις. Έχουμε λοιπόν αυτή την εξίσουση, που είναι το άθροισμα του προσπίπτοντος και το ανακλώμενο κύμα, που όπως βλέπετε έχουμε διαφορές στα πρόσημα, στο kx. Πραγματικά, αν το 1 μεταδίδει κατά τη θετική κατεύθυνση του χ, κατά θετικά χ, το άλλο κατά τα αρνητικά χ, γι' αυτό υπάρχει και το πλυν kx στο δεύτερο. Αφόσον έχουμε 100% ανάκλαση ύψους σκήματος διά δύο, όπως το βλέπουμε εδώ. Αυτό μάθαμε ως τώρα. Συν αυτό, αν κάνουμε λίγο τις πραξούλες, θα καταλήξουμε σε αυτήν εδώ τη σχέση. Έρωτησε τώρα, δεν είχαμε 100% ανάκλαση, είχαμε 50% ανάκλαση. Ποια θα ήταν η διαφορά σε αυτήν εδώ τη σχέση? Εδώ θα βάλαζαμε 0,5. Και ανάλογα θα έβγαιναν και αυτές εδώ, οι τύποι ότι έχουμε το ποσοστό ανάκλασης. Εδώ όμως τώρα έχουμε ένα διαφορετικό κύμα, η εξίσουση ή και η πάνω και η κάτω που έγινε μετά αλλογευρικές σχέσεις, έχουμε ένα διαφορετικό κύμα, το οποίο λέγεται στάσιμο. Γιατί λέγεται στάσιμο το κύμα? Κάθεστε μέσα σε μια παραλία, εκεί που πάτε στους καφετέρες κάτω, στη παλιά παραλία και βλέπετε όταν έχει θάλασσα τα ροχεία τα κύματα. Έχετε την αίσθηση ότι τα κύματα έρχονται προς τα σας, όπως έχετε μέσα σε μία ακτή, ή βλέπετε ένα κύμα και με την αίσθηση μόνο να ανεβοκατεβαίνει η θάλασσα, αίσθηση λέω. Δεν μεταδίδεται το κύμα προς την ακτή, είναι στάσιμο. Η θάλασσα, ουσιαστικά η στιγμή ανήψωση της θάλασσας, είναι ένα ανεβοκατεύασμα χωρίς μία ταχύτητα διάδοσης προς τα κάπου, συνήθως από τα ανοιχτά προς την ακτή που καθόμαστε. Οπότε αυτή εδώ είναι η εξίσωση. Για να τη δούμε λίγο καλύτερα πώς δουλεύει αυτή εδώ η εξίσωση. Θα τη δούμε μάλλον σαν σκήμα καλύτερα λίγο στην επόμενη διαφάνεια. Να το καταλάβουμε λίγο από εδώ. Περάσαμε μία διαφάνεια. Ας υποθέσουμε ότι από τη δεξιά είναι ο τείχος και ο κυματισμός που προσπίπτει είναι το πράσινο. Οπότε το βλέπετε, διαδίδεται προς τα δεξιά το πράσινο. Το μπλε είναι ο κυματισμός που ανακλάται προς τα αριστερά. Επαναλαμβάνω, ο τείχος είναι στα δεξιά μας. Προσπίπτει λοιπόν το πράσινο και ακριβώς ήση με κύμα, αν έχουμε συντελεστεί ανάκλαση σε 1% της 100, μεταδίδεται προς τα αριστερά το μπλε. Το κόκκινο είναι ουσιαστικά το αλγευρικό άφρισμα. Αυτός είναι αυτό όπως είχαμε δείξει. Για να δούμε τώρα λίγο τα χαρακτηριστικά του κόκκινου. Για πείτε μου τι είναι το κόκκινο που είναι αυτό το κύμα που βλέπουμε. Τα δύο δεν τα βλέπουμε εμείς, βλέπουμε μόνο το κόκκινο. Για πείτε μου τα χαρακτηριστικά του κόκκινου. Θα το φτάσουμε λίγο στο δεξιό το άκρο, τη Κάνιας, που είναι ο τείχος, που εκεί θα παραβάλλουμε το πλοίο μας. Πρώτα απ' όλα τι βλέπετε στα δεξιά? Αυτό ανεβαίνει από μέσα στο δεύτερο h και κατεβαίνει... Ακριβώς. Καταρχάς, διαπιστώνουμε ότι εφόσον είναι διπλάσιο αυτό, όπως φαίνεται και από την εξίσωση. Το είδαμε και στην εξίσωση, θα επανέλθουμε στην εξίσωση. Ο κυματισμός ανεβαίνει και κατεβαίνει πάνω από τη στάθμη θάλασσας κατά h, κατά ύψος κύματος. Ενώ, στο μεταδιδόμενο κύμα, το progressive wave, το κύμα χωρίς ανάκλαση, πόσο ανεβαίνει πάνω και κάτω από τη στάθμη θάλασσας? h δεύτερα. Άρα, δηλαδή, αν έχουμε ένα μέτρο κύμα, στο μεταδιδόμενο κύμα, το κύμα στην ανοιχτή θάλασσα, μισό μέτρο θα είναι πάνω από τη στάθμη θάλασσας, μισό κάτω. Σε έναν στάσιμο κύμα, όμως, για ένα μέτρο, αν χτυπήσεις αυτό σε έναν τείχο, ένα μέτρο πάνω θα έχουμε, ένα μέτρο κάτω. Δηλαδή, διπλασιάζουμε το ύψος του κύματος. Σε όλα τα σημεία. Εδώ, κοντά στον τείχο. Σε αυτό το σημείο, εδώ που είμαστε, πόσο ύψος κύματος έχουμε? Πόσο? Μηδέν. Άρα, έχουμε μία πολύπλοκη κατάσταση, που εκεί μπροστά στον τείχο, ανεβοκατεβαίνει η θάλασσα διπλάση από ό,τι ήταν το κύμα χωρίς ανάκλαση, το μεταδιδόμενο κύμα, το progressive wave, και σε έναν μήκος, θα δούμε τώρα εδώ τις αποστάσεις, σύμφωνα πάλι με την οξείωση, έχουμε μηδέν. Ποια θα είναι η ταχύτητα του κύματος στον τείχο απάνω, η οριζόντια ταχύτητα του κύματος. Δεν τη λέμε εδώ την ταχύτητα, η οριζόντια ταχύτητα του κύματος, ακριβώς δεξιά στον τείχο, πόσο θα είναι, νούμερο θέλω να μου πείτε. Η οριζόντια ταχύτητα στον τείχο, εδώ έρχεται ο κυματισμός, χτυπάει εδώ, η οριζόντια ταχύτητα σε αυτό το σημείο πόσο θα είναι. Μηδέν, παιδιά, θα είναι. Θα περνάει η ταχύτητα μέσα από τον τείχο και θα βγαίνει από την άλλη μεριά το κύμα. Μηδέν θα είναι η ταχύτητα, είναι οριακή συνθήκη, εδώ είναι μηδέν. Εδώ, λοιπόν, το κύμα έχει μηδέν οριζόντια ταχύτητα και απλά ανεβοκατεβαίνει. Και έχει, προφανώς, μεγάλη κατακόρυφη ταχύτητα, γιατί η κατακόρυφη ταχύτητα είναι σε διαφορά φάσεις από την οριζόντια ταχύτητα, όπως θυμάστε. Ακριβώς το αντίθετο βρίσκεται στον κόβο, εκεί που είπαμε, που μηδενίζεται το ύψος, έχουμε εκεί μέγιστη ταχύτητα και μηδέν κατακόρυφη ταχύτητα. Έχουμε, λοιπόν, εδώ δεξιά, ακριβώς, τον τείχο μεγάλη, κατακόρυφη ταχύτητα, διπλάσιο ύψος, μηδέν οριζόντια. Και δίπλα στον κόβο έχουμε κατακόρυφη ταχύτητα και ύψος κύματος μηδέν και οριζόντια ταχύτητα, μέγιστη τιμή. Εδώ, λοιπόν, αυτή είναι συμπήρια ανάκλαση των κυματισμών. Εδώ, λοιπόν, μπορούμε να δούμε το προφίλ χωρίς, έτσι, μία κίνηση, όπως είχαμε δει. Ό,τι ακριβώς είπαμε, το ότι εδώ και από εδώ έχουμε την ανάκλαση, αυτό εδώ είναι ο δεσμός που λέγαμε και από εκεί και πέρα είναι η μέγιστη ανύψωση κοιλιά, ας το πούμε, του κύματος. Εδώ, οι τροχιές του υλικού σημείων, είπαμε, είναι μόνο οριζόντιες γιατί δεν έχουμε κατακόρυφη ταχύτητα. Εδώ είναι μόνο κατακόρυφες, δεν έχουμε οριζόντια ταχύτητα γιατί είναι ο τείχος μας. Και, προφανώς, το Kx θα πρέπει να πάρει τις τιμές πιδεύτερα ή τρία πιδεύτερα εκεί που θα είναι ο δεσμός του κύματος, που θα βρίσκεται σε μια απόσταση από την ακτή. Οπότε, το μήκος, δηλαδή, ουσιαστικά, αν βάλουμε το K 2π δια L, πόσο θα είναι, σε τι μήκος θα έχουμε, το K είναι 2π δια L επί χ, ίσον πιδεύτερα. Σε ποιον μήκος από τον τείχο κύματος θα έχουμε το δεσμό. Παναλαμβάνω την ερώτηση. Είπαμε ότι στο Kx ίσον πιδεύτερα, θα έχουμε, μηδενίζοντας το συνειμήτων Kx που πρέπει να είναι 0, θα έχουμε τη θέση των δεσμών. Σε ποια θέση θα είναι ο πρώτος δεσμός, ας πούμε. Το K πόσο είναι. Το K με τι σούτερ, ρε παιδιά. 2π δια L. Αντικαθήστε, εκεί που λέει Kx, 2π δια L πιδεύτερα. Άλλα, στα L4, χ ίσον L4, θα έχουμε τον πρώτο δεσμό. L2 θα έχουμε κοιλιά, ξανά δεσμό, κάθε L4 θα αλλάζει. Κάθε L4 θα έχουμε κοιλιά, δεσμό, κοιλιά, δεσμό. Αυτό θα είναι το στάσμα που μας ενδιαφέρει. Αν είχαμε βέβαια ένα κύμα που προσέπιπτε στις ακτές, ένας σταθερό κύμα με μια σταθερή περίοδο ύψος, θα ξέραμε πού είναι η δεσμή και οι κοιλίες των κυμάτων. Πέρα στη φύση είναι τόσο πολύπλοκα που δεν έχουμε τέτοιες. Δεν μπορούμε να υπολογίσουμε εύκολα μέσα στη φύση σε ένα λιμάνι που εδώ θα έχει κοιλιά και εδώ θα έχει δεσμό. Γιατί δεν έχει μία περίοδο το κύμα, αυτό θα το πούμε σε επόμενα μαθήματα. Και αντίστοιχα, που μας ενδιαφέρει πάρα πολύ, μέσα στο στάσιμο κύμα, αυτή είναι η κατανομή της πίεσης, για να μπορέσουμε να υπολογίσουμε τα κατακόρυφα μέτωπα και τη φόρτεση που εξασκεί ο κυματισμός πάνω σε μία κατασκευή. Έχοντας, λοιπόν, αυτήν την κατανομή, το πρώτο κομμάτι είναι η υδροστατική κατανομή πίεσης, το δεύτερο είναι η υδροδυναμική πίεση. Όταν θα φτάσουμε, με την κυρία Λούπο Γεωργάκη, στον υπολογισμό των κατακόρυφων μετόπων, θα δανειστούμε τον τύπο της πίεσης από αυτήν εδώ τη σχέση. Εδώ λίγο λίγο θα τα αναφέρουμε αυτά, γιατί θα θέλουμε να δούμε ένα φαινόμενο το οποίο δεν είναι τόσο συχνό στα ελληνικά λιμάνια. Βρισκόμαστε, λοιπόν, στην περίπτωση που μέσα σε μια λιμενολεκάνη εισέρχεται ένα σκηματισμός ο οποίος έχει περίπου μήκος. Όσο είναι το μήκος της λιμενολεκάνης, ή αν θέλετε να το πούμε λίγο αλλιώς, έχει περίοδο ή συχνότητα κοντά στην περίοδο ή στην ίδιο περίοδο ή στην ίδιο συχνότητα της λιμενολεκάνης. Πώς το λέμε αυτό όταν η διέκαιρση μας πλησιάζει την ίδιο περίοδο? Λέγεται συντονισμός. Αυτός ο συντονισμός όπως σε όλη τη φύση, έτσι έχουμε και μέσα στα λιμάνια συντονισμό. Μπορεί κάποιος έτσι λίγο να καταλάβει να δούμε, ωραία, ποια θα είναι μια ίδιο περίοδο ταλάντασης, και το λέμε σαν ίδιο περίοδο ταλάντασης, το λέμε, τους δίνουμε τους τύπους σε μια λιμενολεκάνη, πρέπει να ξέρουμε ποια είναι η ίδιο περίοδο ταλάντασης. Ωστόσο, αν καταλάβουμε εμείς ότι σχεδιάσαμε μια λεκάνη με μια ίδιο περίοδο ταλάντασης και σε εκείνη την περιοχή, από μετρίζεις ή από εκτιμήσεις, δούμε ότι προσπίπτουνε κυματισμοί με περίοδο κοντά στην ίδιο περίοδο της λεκάνης, πρέπει να νησυχούμε και σε φαινόμενα συντονισμού. Δεν είναι απίθανα αυτά τα φαινόμενα, γίνονται. Έχουμε δει και στο λιμάνι του Βόλου και στο λιμάνι της Σιτέας, τα είδα εγώ αυτά. Όχι κανένα φοβερό συντονισμό, αλλά μια μεγάλη διαταραχή, το καταλαβαίνεις, γιατί έχεις σχεδόν ησυχία έξω και μέσα τα σκάφη κουνιούνται πάνω-κάτω αρκετά έντονα, με ύψους, γιατί θεωρητικά ο συντονισμός πού οδηγεί. Σε τι πλάτη ταλάντα σας έχουμε. Απίρου. Τι είναι αυτό όμως που το κάνει, που στην πράξη δεν γίνεται ποτέ άπειρο. Τριβές. Τριβές, οι απώλεια ενέργειας. Αν είχαμε όλα ιδανικά χωρίς τριβή, χωρίς απώλεια ενέργειας από τη τρίβη, από τίδήποτε άλλο, τότε πραγματικά θα και φτάναμε ακριβώς μαθηματικά στην ίδια την ιδιοσυγχνότητα, η ιδιοσυγχνότητα διέγερσης ταυτιζόταν με την ιδιοσυγχνότητα, τότε προφανώς θα είχαμε συντονισμό. Αλλά και το ένα δεν μπορεί να γίνει και μια ροή χωρίς τριβή δεν μπορεί να γίνει. Οπότε η ιδιοπερίοδο ταλάντασης δίνεται από αυτούς εδώ τους τύπους, όπου L είναι το μήκος, D είναι το βάθος και το I πέρα τη δημήμη 0, 1, 2 και έτσι μπορούμε να βρούμε τις διάφορες μορφές ταλάντασης και την ιδιοπερίοδο. Αν επαναλαμβάνω έχουμε μια διέγερση, η οποία θα είναι κοντά σ' αυτές τις ιδιοπεριόδους ταλάντασης, που εδώ έχει διαφορετικές μορφές η ταλάνταση, τότε θα πρέπει να ανησυχούμε. Το ερώτημα είναι πού θα ξέρουμε εμείς ποιος είναι ο μακρύς κυματισμός που θα προσπίπτει στο λιμάνι. Και γιατί θα πρέπει να είναι μακρύς ο κυματισμός, γιατί οι διαστάσεις του λιμένα δεν είναι διαστάσεις 50 και 60 μέτρα, όσο είναι η περίοδη των κυμάτων που προσπίπτουν, είναι 200 μέτρα, 300 μέτρα. Τα μήκη των κυμάτων ενούς που προσπίπτουν είναι πολύ μεγαλύτερες οι διαστάσεις, οπότε πιο πολύ ανησυχούμε για το αν υπάρχουν μακροί κυματισμοί στην περιοχή και όχι βραχείς κυματισμοί, πρέπει να είναι μακροί περιοχοί που δημιουργούνται είτε από βραχείς κυματισμούς είτε από μια διαταραχή κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας από διαφορές πιέσων. Εκεί στην Αιτέα το είχα δει, πως ερχόταν από τα βουνά ο άνεμος, έκανε κάποιους τροβύλους και τοπικά φούσκονε η θάλασσα 10-20 εκατοστά, τοπικά. Και δημιουργούταν ένα κύμα, όταν λέω τοπικά σε μια έκταση όσο είναι η αίθουσα, και δημιουργούταν ένα κύμα με μήκος περίπου όσο ήταν η αίθουσα λίγο μεγαλύτερο. Αυτό έμπαινε μέσα στο λιμάνι και φαινόταν ότι από σύμπτωση ήταν πολύ κοντά η ιδιοσυχνότητα ταλάντων στο λιμάνι με την διαέγερηση αυτή που γινόταν, ένας μακρύς κυματισμός. Λέω από διαφοράς πιέσεων γινόταν, όχι από τον άνεμο που μεταδιδόταν σε όλο τον κορινθιακό. Και έμπαινε μέσα και φαινόταν μια μεγάλη ανησυχία και διαταραχή μέσα στο λιμάνι και έξω τίποτα. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό του συντενισμού. Και αν ακόμα, προφανώς, δεν φτάσουμε στο σημείο να απειριστεί που είπαμε, αν γίνει τρεις, τέσσερις φορές αύξηση του ύψους του και έχουμε 10 εκατοστά έξω που δεν τα βλέπουμε και μέσα θα είναι 30, 40, 50 εκατοστά. Ανεβοκατεβαίνουν τα καράβια μισό μέτρο δηλαδή μέσα και έξω θα είναι 10 εκατοστά, δεν βλέπουμε τίποτα. Αυτό είναι το πρόβλημα του συντενισμού, σπάνιο, αλλά καλό θα είναι σε κάποιες περιπτώσεις να το έχουμε. Έχουμε κάνει μια μελέτη στο παλιάς λιμάνι του Αγίου Κοσμά, το λιμάνι της Μαρίνας στην Αθήνα. Τώρα Μαρίνα πρέπει να είναι, ήταν τότε για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Όπου βλέπουμε εδώ προσέπτεται ένας κυματισμός, πάλι με ένα μέτρο κυματισμό να προσπίπτει, βλέπουμε εδώ τα ύψη κύματός, βλέπουμε τα κόκκινα. Λέει ότι ο κυματισμός αυτός, ο οποίος είχε περίοδο 110 δευτερόλεπτα, μεγάλη περίοδο, οι κυματισμοί βραχείς, οι ανεμογενείς, τι περίοδους περίπου έχουν. Βλέπετε στη θάλασσα, δεν μπορείτε να καταλάβετε τι είναι. Έχουν ώρα, έχουν 10 δευτερόλεπτα, έχουν 100 δευτερόλεπτα. Τι βλέπετε, έχουμε 5 δευτερόλεπτα περίπου. Πόσο είναι, αφού τους βλέπετε τους κυματισμού στη θάλασσα. Τι κάνει από την κορυφή να κατέβει και να ξανανέβει. Εκεί γύρω, 2, 3, 5, 10, 15, το πολύ 15. Εδώ υποθέσαμε ότι ερχόταν ένας κυματισμός 110, υπόθεσης βέβαια δεν έγινε, υποθέσαμε. Κάναμε τη μελέτη των φασμάτων και είδαμε ότι ένας κυματισμός της τάξης των 110 συντονίζει. Δηλαδή φτάνει σε σημείο, κοιτάτε ακριβώς το μέσο και ένα τακόκι να σημαίνει ότι το ύψος τεταραπλασιάζεται μέσα από αυτό το ανεχοκατέβασμα της θάλασσας λόγω του συντονισμού. Για να δούμε τώρα το συντελεστή της ανάκλυσης από τις αρχές, από τις ακτές όπως είπαμε μέσα και σε εκείνο το διάγραμμα. Εδώ έχουμε και τα διάφορα πρανοία από οι θορυπές. Μας ενδιαφέρει γιατί είναι οι κυματισμοί που προσπίπτουν σε κυματοθράφτες. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε και στις ακτές. Ουσιαστικά οι περισσότερες ακτές βρίσκονται σε αυτήν εδώ την περιοχή. Οι κλίσεις των ακτών μας είναι άντε ένα 10, ένα 15, μέχρι ένα προς 100, οπότε το 6 παίρνει μικρές τιμές και οι ανακλάσεις είναι αρκετά μικρές. Είναι 2, 2, 3, 4%. Αντίθετα, όταν το 6 είναι μεγάλο, δηλαδή όταν έχουμε από εδώ και πέρα απότομη κλίση, μεγάλη κλίση, ή έχουμε μεγάλα ύψη, μεγάλα μήκη κύματος και μικρά ύψη κύματος, τότε έχουμε συντελεστές που θα είναι 4, 5, 6 το 6 του Ιρυμπάρε. Οπότε, βρισκόμαστε κυρίως από τα πρανοί που μας ενδιαφέρουν, της τάξος του 40-50%, από λιθορυπές δηλαδή, από τις κατασκευές μας. Οπότε, ανάλογο το παίρνουμε υπόψη, δεν μας απασχολεί πάρα πολύ. Πού νομίζετε ότι θα μας απασχολούν από ένα πρανές, ανοιχτό πρανές, ας πούμε, στα ανοιχτά μέσα σε ένα λιμάνι, ανοιχτά, ας πούμε, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης που βλέπετε το κυματοφράβστι όταν κάθεται, το οποίο ανακλάττει ο σκηματισμός προς τα ανοιχτά. Τα γυρίζει πίσω, έρχεται από το νοτιά ένα σκηματισμός, θα τον γυρίσει πίσω. Γιατί μας ενδιαφέρει αυτός? Είναι έξω από το λιμάνι το κυματοφράβστι, από την έξω, από την εξωτερική, από τη μεριά του πελάγους, χτυπάει ένα σκηματισμός και θα γυρίσει πίσω ο μισός. Γιατί μας ενδιαφέρει, αφού πήγε στη θάλασσα, στα ανοιχτά. Από μέσα δένουν τα πλοία. Με τα πλοία έχει να κάνει, αλλά τα πλοία είναι μέσα στο λιμάνι. Κάνουμε το κυματοφράβστι, προστατεύει τα πλοία που δένουν μέσα στο λιμάνι, αλλά λέω τώρα, στην περίπτωση που συνήθως ο κυματοφράβστις έτσι είναι, ανακλούν τους σκηματισμούς προς τα ανοιχτά. Τα πλοία που προσεγγίζουν. Όταν θα έρθει, λοιπόν, ένα πλοίο που θα προσεγγίσει, έχει πολύ δύσκολη δουλειά αν έχουμε θάλασσα τα ρεχεία ο καπετάνιος. Θέλει να προσεγγίσει. Τι υφίσταται αυτός σαν δυνάμεις. Έχουμε, τα ρεύματα της θάλασσας τον πάνε αλλού. Ο άνεμος τον πάει αλλού, δεν συμβαδίζουν αυτά. Το κύμα το πάει αλλού, το ανακλώμενο κύμα το πάει αλλού και αυτός θέλει να πάει αλλού. Θέλει να πάει στην είσοδο του λιμάνιου και αρχίζει. Το ρεύμα τον πηγαίνει δεξιά, ο άνεμος τον πηγαίνει αριστερά, όλα είναι πολύπλοκα. Περίπου από τα αριστερά θα έρθει και ο κυματισμός, ο ανακλώμενος όμως θα έρθει από άλλη κατεύθυνση, γιατί αν χτυπήσεις έτσι ο κυματισμός θα ανακλαστεί από την αλλάξη και κατεύθυνση με την ανάκλαση. Και έτσι βρίσκετε σε μια πολύπλοκη ρευματική κατάσταση, για να προσπαθήσει να εισέλθει μέσα στο λιμάνι. Στο γίνονται και πολλά ατυχήματα. Όταν πει μέσα στο λιμάνι, το μόνο που έχει ουσιαστικά να αντιμετωπίσει είναι ένα μικρό κύμα, στάξος του μισού μέτρου έστω και στάσιμο, αν είναι καλά σχεδιασμένο το λιμάνι και έναν άνεμο. Ρεύματα δεν έχεις ισχυρά και κύματα δηλαδή, όταν έχεις ανακλώμενα, αλλά όχι ισχυρά κύματα. Ουσιαστικά έχεις έναν άνεμο, το οποίο κάπου θα σε σπρώξει, γιατί ο άνεμος εφαρμόζει στην επιφάνεια του πλοίου, σπρώχνει, ωθεί το πλοίο προς την κατεύθυνση που πηγαίνει και ο άνεμος. Οπότε μας ενδιαφέρει και η ανάκλαση από τους κυματοθράπτες. Πολλές φορές μπορούμε να κάνουμε ένα κυματοθράψι μέσα στο λιμάνι. Γιατί θα κάνουμε ένα κυματοθράπτι μέσα στο λιμάνι. Και αυτή η απάντηση είναι το νούμερο ένα πρόβλημα των ελληνικών λιμμένων. Η λύση στο νούμερο ένα πρόβλημα των ελληνικών λιμμένων. Ποιος είναι ο λόγος που θα κάναμε έναν κυματοθράπτι μέσα στο λιμάνι, ένας εσωτερικός έργου. Σχετίζεται με το μάθημα προφανώς. Ακριβώς, ας πούμε. Μειώνουμε την ανάκλαση. Το νούμερο ένα πρόβλημα των ελληνικών λιμμένων είναι... Ίσως κάποτε πολλά σχεδιάστηκαν χωρίς μαθηματικά μοντέλα. Σχεδιάστηκαν ή με μοντέλα απλοποιημένα που δεν περιλάβανε μέσα ανάκλαση. Ισσέρχεται ένα μέτρο, ας πούμε, ύψος σχήματος μέσα. Βρίσκεται μέσα σε ένα χώρο με κατακόρυφα πραγματοί παντού. Εκτός από την είσοδο. Και αρχίζει και χτυπάει εκεί προσπίπτη σε έναν τείχο. Ανακλάται. Προσπίπτησε μετά σε άλλον τείχο. Ξαν' ανακλάται. Και γίνεται ένα πολύ πλοκοσύστημα ανακλάσεων και προσπιπτόντων. Και ένα πολύ σύνθετο στάσιμο κύμα μέσα στο λιμάνι. Μπορεί να οδηγήσει. Ένα μέτρο ήρθε απ' έξω. Παίζεται από την περίθραση μπήκε μισό μέτρο μέσα. Μπορεί να οδηγήσει ξανά σε ένα μέτρο ύψους σχήματος. Από όλο αυτό το πολύ πλοκοσύστημα που υπάρχει. Συναντάει όλο κατακόρυφα μέτωπα. Οπότε θα πρέπει να κατασκευάσουμε μέχρι σ' ένα πραγματές. Και την 100% ανάκλαση να την κάνουμε 50%, 40%, 120%, 10% ανάλογα. Το πόσο χώρο έχουμε για να το κατασκευάσουμε. Όσο πιο ήπι είπαμε κλήση βάλουμε. Αλλά αν βάλουμε τώρα κλήση στο κυματοθράφτημα σε ένα προς δέκα. Θα μας φάει το μισό το λιμάνι σαν χώρο. Επεκταθεί στο μισό το λιμάνι. Οπότε φροντίζουμε οι κλήσεις μέσα στο εσωτερικό. Με το ζόρι ένα προς ενάμισα, ένα προς δύο. Αν κάνουμε τέτοιες. Για να δούμε τώρα την ανάκλαση και το φαινόμενο της αναρρίχησης πάνω στις ακτές. Για να δούμε λίγο ποιο είναι το κριτήριο. Κάμε ένα διάλειμμα τώρα. Πριν είπαμε αυτούς δυο μηχανισμούς. Εδώ θα δούμε τώρα από αυτόν τον τύπο. Αυτός δεν είναι για πρανή από λιθορυπή. Πότε θα θραυστεί ο κυματισμός και πότε δεν θα θραυστεί. Είναι πολύ σημαντική αυτή η ερώτηση. Υπάρχει περίπτωση ο κυματισμός, σπάνια όμως, άσχετα να το φαίνεται το βιβλίο ότι είναι σημαντική, ο κυματισμός να μην θραυστεί από το πρανές όταν μιλάμε για πρανή. Εκτός αν κατασκευάζουμε πολύ απότομα πρανή. Και εδώ μιλάμε για αλληία πρανή. Φανταστείτε εσείς ένα πρανές με πέτρες, με ογκολήθους στο ράκισης και να μην προσπίπτει ένας κυματισμός και να μην υπάρχει αφρώση κάποιο τρόπο απώλεια ενέργειας στη θράψη. Ο τύπος αυτός αναφέρεται στην απώλεια ενέργειας από τη θράψη, που δεν είναι και τόσο σωστό. Μπορεί να γίνει απώλεια ενέργειας από την τρυπή πάνω στους ογκολήθους. Άρα για τα πρανή από λιθορυπή, που είναι τα περισσότερα πλανή, και εδώ πάντα έχουμε, σε περιπτώσεις που μας ενδιαφέρουν, τώρα αν μας έρθει δέκα κατοστά κύμα, δεν θα θραυστεί. Τώρα τι να το κάνουμε, θα σχεδιάσουμε για δέκα κατοστά κύμα. Ό,τι κυματισμός προσπίπτει, χάνει την ενέργειά του πάνω στο πρανές. Οπότε θα περιμένουμε και μικρά ποσοστά ανάκλασεις. Αν τα πρανή είναι λεία, που πολλές φορές κατασκευάζουμε λεία πρανή, μπορεί να μην έχουμε μόνο ανάκλαση, να μην έχουμε θράψη. Το ωραίο δύνατο είναι από αυτήν να δω τη σχέση. Μπορούμε να υπολογίσουμε, δηλαδή, την α κρίσιμο, την γωνία της κλήσης ή την κλήση που είναι η εφαπτομένη, που αν έχουμε μεγαλύτερη κλήση από αυτήν την κρίσιμη, προσέξτε, το γράφουμε κόκκινο, τότε θα έχουμε ανάκλαση και δεν θα έχουμε θράψη. Μικρότερη, τότε θα έχουμε θράψη. Όπως είπαμε, δηλαδή, πριν, όσο πιο ήπια κλήση έχουμε, τόσο πιο εύκολο ο κυματισμός θα θραυστεί, τόσο πιο βρισκόμαστε στην κατάσταση του μηχανισμού της θράψης. Όσο πιο απότομη κλήση, μεγάλη κλήση έχουμε, τόσο πιο μεγαλύτερη ανάκλαση έχουμε και λιγότερη θράψη. Άρα, εδώ, αν έχουμε πάνω από αυτήν την οριακή τιμή, κλήση, απότομη δηλαδή, μεγάλη, που την οριακή τιμή τη δίνεται από εδώ, το ξ είναι περίπου στο 2,25, τότε έχουμε μόνο ανάκλασεις. Εδώ, τώρα, βλέπουμε έναν τύπο, το οποίο, λίγο να δούμε παρακάτω ένα διάγραμμα πριν τον αναφέρουμε, που μας ενδιαφέρει πάρα πολύ, στο σχεδιασμό των έργων μας, αλλά όχι μόνο των παράκτων τεχνικών έργων, αλλά και των έργων κοντά στην Ενδοχώρα, μέσα στην Ενδοχώρα, έναν δρόμο. Θέλουμε να σχεδιάσουμε έναν δρόμο. Δεν θα πρέπει να σχεδιάσουμε τον δρόμο, μακριά από τη δράση των κιμάτων. Άρα, το πρώτο πράγμα που θα υπολογίσουμε, έναν δρόμο, όπως έναν παραλιακό δρόμο, θα πούμε, παιδιά, ωραία είναι να περνάς δίπλα από τη θάλασσα, αλλά εδώ πλησιάζουν τα κύματα του χειμώνα. Δεν είναι μόνο αφού ψάχνουμε να βρούμε και το μέγιστο σημείο που φτάνουν τα κύματα, το μέγιστο σημείο αναρρίχησης, που είναι αυτό εδώ το σημείο πάνω. Αυτό εδώ το σημείο, σε μια ακτή, είναι το μέγιστο σημείο που θα αναρριχηθεί ο κιματισμός. Αυτό είναι και όχι μόνο από άποψη μηχανικού, τεχνικού ενδιαφέρον, αλλά είναι και από νομική άποψη. Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο, αυτή η γραμμή που φτάνει το μέγιστο χειμέριο κύμα λέγεται γραμμία γυαλού και χαράζεται με μια κίτρινη γραμμή στους χάρτες και από εκεί και πέρα υπάρχουν διάφορες κανόνες. 100 μέτρα δεν μπορείς να κτίσεις, ας πούμε. Δεν μπορείς να μπεις με τίποτα μέσα στη γραμμία γυαλού ή με τίποτα κατασκευή. Ορίζεται έτσι. Δηλαδή ο νομοθέτης έβαλε ένα ακτομηχανικό κριτήριο. Πού θα φτάσει το χειμέριο κύμα. Βέβαια υπάρχει μια δυναμία σε αυτό. Ποιο χειμέριο κύμα. Το μέγιστο το ενός έτος, τον πέντε ετών, τον δέκα ή και το χειμέριο κύμα όταν πλησιάζουν, πλησιάζουν 6.000 κύματα μια κατασκευή. Το ένα και μοναδικό που θα έρθει, που μπορεί να είναι το μεγαλύτερο δυνατό θα το δούμε παρακάτω και μπορεί λίγο να βρέξει τη μέγιστη περιοχή να το φτάσει ας πούμε 100 μέτρα μέσα. Αν έχουμε είπια κλείση. Ή το συνηθισμένο που λέμε το μέσο κύμα. Αυτά δεν τα ξεκαθαρίζει ας πούμε. Όπως πολλά πράγματα είναι θολά στη νομοθεσία για ευνόητους λόγους. Παρ' όντως η ακτομηχανικά μας ενδιαφέρει πού θα αναρρυχηθεί ο κυματισμός, πού θα φτάσει και από εκεί και πέρα μπορούμε να σκεδιάσουμε πιο σωστά τις κατασκευές μας. Άρα λοιπόν το σημείο αυτό που φτάνει που βρέχεται να το πούμε καλύτερα το πιο ψηλό σημείο που βρέχεται λέγεται σημείο αναρρύχησης που μας ενδιαφέρει να το υπολογίσουμε. Και μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε από αυτόν εδώ το τύπο. Προσέξτε τώρα αυτός εδώ ο τύπος. Το ύψος εδώ θα είναι περίπου στη βάση του πρανούς μας, αν μιλάμε για πρανή. Παναλαμβάνω, το ύψος Ά, το Ά από το incident προς πίπτον, είναι στη βάση του πρανούς μας. Ανάλογα με το πρανές, αν είναι από σκυρόδεμα, από φυσικές πλάκες, από λιθορυπή, συχρησιμοποιείται διαφορετική τιμή για το συντελεστή Κ. Και λοιπόν έχουμε συντελεστή Κ που είναι λογικό να είναι το υλικό, δηλαδή ποια διαφορά ας το πούμε αν έχουμε πετών και αν έχουμε λιθορυπή. Γιατί περιμένουμε στον πετών να έχουμε παραπάνω αναρρύχηση από τη συντελεστή λιθορυπή. Και διαπαιρνάει, ακριβώς διαπαιρνάει, κρυβεί πάνω στη ανώμαλη επιφάνεια της λιθορυπής, χάνει ενέργεια το κύμα και δεν αναρρχάται πολύ. Γι' αυτό κάνουμε και απολυθορυπές ουσιαστικά. Να σπάσει, να βοηθήσει με το κυματοφράστη, να σπάσει το κύμα, να βοηθήσει με τη διαδικασία της απώλειας της ενέργειας θέλουμε. Οπότε άλλο αν έχουμε και ανώμαλες πέτρες που είναι η λιθορυπή, άλλο το στρογγυλές ή άλλο διάφορες πλάκες. Οπότε το ένα που μπορούμε να δούμε πώς εξαρτάται η αναρρίχηση, το μέγιστο σημείο της αναρρίχησης, προς το ύψος του κύματος, επαναλαμβάνουμε, το Ά είναι το μέγιστο σημείο που θα φτάσει ο κυματισμός. Εξαρτάται από την κλήση που είπαμε, από το ύψος κύματος και την περίοδο. Και σχεών προφανώς ό,τι είπαμε πριν. Όσο πιο απότομη κλήση έχουμε, τόσο πιο ψηλά θα φτάσουν τα κύματα. Όσο πιο μεγάλο μήκος κύματος έχουμε, τόσο πιο ψηλά θα φτάσουν τα κύματα. Αυτό δίνει μια εξήγηση αυτός εδώ ο τύπος, γιατί, και επανερχόμαστε τώρα, το τσουνάμι είναι ένα επικίνδυνο κύμα. Μπορεί από αυτόν εδώ το τύπο να καταλάβει ο άλλος κάποιος από σας, να μου πει γιατί το τσουνάμι είναι ένα πολύ επικίνδυνο κύμα. Για να πω την ερώτηση να την απλοποιήσω. Έχουμε δύο κύματα διαφορετικά. Και τα δύο έχουν 5 μέτρα ύψος. Τώρα που μιλάμε, κάπου στο Αιγαίο θα έχει 5 μέτρα ύψος. Έχει θαλασσοταραχές. Το ένα είναι ανεμογενές, με μήκος 150 μέτρα. Και μεγάλο έβαλα. Το άλλο είναι το τσουνάμι με μήκος 100 χιλιόμετρα, 50 χιλιάδες μέτρα. 100 χιλιάδες μέτρα. Ένα μεγάλο τσουνάμι. Και τα δύο έχουν οι ίδιοι ύψους. Αν εδώ βρισκόμαστε, το ένα θα αναρρεχηθεί πολύ πιο ψηλά από τα άλλα, ποιο θα είναι αυτό το άλλο? Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη περίοδο. Φαίνεται ακριβώς εδώ που το είπα, αντιστρόφος ανάλογο. Αν δηλαδή είπαμε έχει μεγάλο μήκος, γιατί δεν έχει νόημα τόσο η περίοδο, αλλά αν είχε περίοδο το τσουνάμι, δηλαδή έναν χρόνο ανεποκατεβάσματος, αυτό θα ήταν κάτι λεπτά. Και όχι 10 δευτερόλεπτα που θα είναι ένα κύμα. 1.000 δευτερόλεπτα μπορεί να έχει. 150, 200, 300 ανάλογο το κύμα. Που σημαίνει ανεβαίνει πολύ πιο ψηλά στις ακτές. Γι' αυτό το τσουνάμι είναι επικίνδυνο. Δεν έχει μόνο μεγάλο ύψος, δεν έχει 100 μέτρα ύψος το τσουνάμι. 4-5 μέτρα ύψος έχει, 7-8. Τα πολύ μεγάλα τσουνάμι στην Ινδονησία είχε τόσο, αλλά τεράστιο, μόνο από το ένα τσουνάμι, 200-500 χρόνια αυτό. Τα τσουνάμι όμως που καταστρέφουν, έχουν ύψη κύματος 2-3-5 μέτρα το πολύ. Όσα είναι τα κύματα τώρα στη θάλασσα, θα πάμε τρεις με έναν νεμογενές κύμα. Απλά έχουν μεγαλύτερο μήκος και δεν χάνουν την ενέργειά τους σε θράφιση, όπως θα τη χάσει. Θα σπάσει στο ίδιο περίπου βάθος. Δηλαδή αυτό το 5 μέτρα κύμα, μην νομίζετε, θα σπάσει εκεί γύρω πάλι. Αν δεν θα σπάσει στα 6 μέτρα που σπάζει ο ένας ο κυματισμός, θα σπάσει στα 5, στα 4.5, θα σπάσει και αυτός εκεί κοντά θα σπάσει, θα θραυστεί. Αλλά γιατί όμως τα πολύ μεγάλα, έτσι, λίγο να το δούμε εκτός από τη θράφιση. Τι επιπλέον αυτό που έχει μεγάλη περίοδο, έχει που δεν μπορεί να χαθεί στη θράφιση. Βλέπετε, για το κύμα, τι χαρακτηριστικό έχει. Ακριβώς, το κύμα, το μακρύς κυματισμός, έχει πολύ μεγαλύτερη ενέργεια από το βραχεί. Γιατί έχει, σκεφτείτε τώρα, φούσκωση η θάλασσα στις 100 χιλιόμετρα από ένα τσουνάμι. Και στην περίπτωση των νεμογενούς, φουσκώνει η θάλασσα σε 50 μέτρα. Το 1 το κύμα έχει η ίδια ενέργεια. Πολλαπλάσια ενέργεια έχει. Άρα, θα σπάσει στο ίδιο σημείο και δεν θα προλάβει να χαθεί η ενέργεια. Και θα προσπίπτει μεγαλύτερη ενέργεια πάνω στην ακτή και θα αναρρυχηθεί προφανώς. Θα μετατραπεί σε δυναμική ενέργεια αναρρύχησης. Άρα, η εξήγηση είναι ότι θα έχουμε μεγαλύτερη ποσότητα ενέργειας, όσο μεγαλύτερο μήκος έχουμε. Αυτή η ενέργεια δεν προλαβαίνει να χαθεί από τη θράψη και η θράψη θα είναι πάνω κάτω στο ίδιο το σημείο. Άρα, αναρρυχάται, ανακλάται στις ακτές. Αυτή είναι η εξήγηση πίσω από αυτά που λέγαμε σε όλο το μάθημα σήμερα, γιατί εξαρτάται από την περίοδο. Καθαρά θέμα μεγάλης ποσότητας ενέργειας. Και εδώ, το αριστερά θα χρησιμοποιήσουμε πιο πολύ, που είναι από πειράματα η αναρρύχηση στην ακτή, στην, συγγνώμη, πάνω στον κυματοθράφστη, πάνω στο πραγματικό κυματοθράφστη. Εδώ μπορούμε να δούμε το εξής, να μάλλον διαφκρινίσουμε κάτι. Εδώ είναι το Ξ και εδώ είναι ο λόγος αναρρύχηση με ύψος κύματος. Προσθέξτε, και εδώ αν θέλετε γράψτε το αυτό. Και για το Ξ, το ύψος κύματος και το μήκος που εξαρτάται από την περίοδο, λαμβάνεται, γράψτε το αυτό στη βάση της κατασκευής, στον πόδο της κατασκευής, όχι στα βαθιά νερά. Προσθέξτε, το Ξ που είναι κλείσει δια ρίζα, το γράψουμε καλύτερα, το Ξ του Ριμπάρεν που είναι η κλείση. Αυτά και τα δύο είναι στη βάση της κατασκευής. Και τι κλείση θα βάλουμε σε έναν κυματοθράφστη? Όχι την κλείση της ακτής προφανώς. Εδώ μιλάμε για αναρρύχηση του κυματισμού σε έναν κυματοθράφστη. Άρα θα βάλουμε την κλείση του κυματοθράφστη. Ένα προς δύο, ένα προς δυόμισι, ένα προς ενάμισι, ένα προς τρία, πιο σπάνια. Εκεί γύρω θα είναι η κλείση. Εντάξει, 0,5, 0,33. Εκεί γύρω θα είναι η κλείση του πρανούς. Άρα εδώ, σε αυτό το διάγραμμα, το δεξιό, που θα το δουλέψουμε, μπορούμε να εκτιμήσουμε την αναρρύχηση του κυματισμού πάνω στους κυματοθράφστες, το ξ και το ύψος κύματος στους δυότους άξονες και το ξ, όπως δίνεται από αυτόν τον τύπο, τότε θα λαμβάνουμε και πρώτον, την κλείση του πρανούς του κυματοθράφστη, όχι του πυθμένα. Άλλη ιστορία αναρρύχησης σε ακτές. Εδώ έχουμε αναρρύχηση σε πρανές αποληθορροπείο, όπως λέμε. Εντάξει. Παρακάτω. Και δίνεται από αυτόν. Μπορεί κάποιος να μου κάνει τώρα μια κριτική για τα μεγέθη της αναρρύχησης. Απλά θα θέλα να σας θυμίσω ότι οι μεσ του ξ είναι λίγο μεγάλες σε αυτές τις περιπτώσεις. Δύο, τρία, τέσσερα. Γιατί έχουμε απότομες κλείσης. Τέσσερα λίγο μεγάλο τώρα, το είπα, έτσι, σε αυτές τις περιπτώσεις, αλλά στάξος του δύο και του τρία έχουμε. Τι αναμένουμε από εδώ? Ας πούμε, έχουμε τη μήξη δυόμιση. Και είναι... Μας βγάζει περίπου R δια H, στάξος του 1, 1,2, 1,3. Τι μέσα είναι λίγο μεγάλες στην αναρρύχηση. Αν το σχεδιάσουμε για πέντε μέτρα κύμα, θα αναρρυχηθεί ο κυματισμός πέντε μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας, αν είναι R δια H, στάξος του μονάδα. Άρα θα πρέπει να κάνουμε έναν κυματοφράπτη με στέψη πέντε μέτρα. Πέντε μέτρα στέψη γίνεται, προφανώς, πανάκριβο, πολύ δύσκολο. Σαν οικονομικά δύσκολο, εννοώ, δεν είναι. Κοιτήτε τώρα, να είμαστε τώρα στα 10 μέτρα βάθος για ένα μεγάλο λιμάνι. Και να είναι αυτό ένα βουνό πραγματικά ο κυματοφράπτης, θα είναι το οποίο για να έχει πέντε μέτρα στέψη πάνω και άλλα 10 από κάτω, θα είναι 15 μέτρα ένα βουνό, το οποίο αν βάλουμε την κλήση, ένα προς δύο κλήση. Αυτό θα είναι 15 μέτρα, που θα είναι 30 μέτρα από τη μια μεριά και 30 από την άλλη 60. Και 5 μέτρα η στέψη, 65. Θα είναι, δηλαδή, ένα βουνό, 65 μέτρα βάση και να ανηβαίνει με κλήση ένα προς δύο και να φτάνει 15 μέτρα ψηλό. Καταλαβαίνετε τι κόστος έχει αυτό εδώ το έργο. Αν το σχεδιάσουμε σωστά για αυτό, πολλές φορές αφήνουμε, επιτρέπουμε την υπερπίδηση. Ξέρουμε εδώ πόσο αναρριχάται, αλλά αφήνουμε ένα ποσοστό υπερπίδησης στο κυματισμό ή κάνουμε κάποια ένα ύφαλο αναβαθμό, για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια θράψη του κύματος. Τώρα, πούμε και αυτό μόνο και... Άρα έχουμε χρόνο, βέβαια. Θα προχωρήσουμε λίγο παρακάτω. Θα προλάβουμε να πούμε λίγο για την πρόγνωση των κυματισμών. Αναφερόμασταν στο προηγούμενο μάθημα, πού πάει η ενέργεια του κύματος λόγω της θράψης. Έχει μια πολύ σημαντική ενέργεια. Έχαμε πει ότι κάνουμε κάποιες διπλωματικές και μπορούμε να καλύψουμε το 0,2% της ενέργειας της Κρήτης με 100 μέτρα σε πετούμενες ηλεκτρικής ενέργειας στην Κρήτη με 100 μέτρα κυματοθράψη, που σημαίνει ότι έχουμε μεγάλη ενέργεια των κυματισμών, ανεκμετάλευτη βέβαια, προσπαθούμε να βρούμε τρόπο να την εκμεταλλευτούμε, η οποία χάνεται όλη. Δηλαδή, έχουμε μια μεγάλη ενέργεια στα βαθιά νερά, πλησιάζει στην ακτή και χάνεται από τη θράψη. Ενώ είχαμε πει την προηγούμενη φορά, δημιουργείται αυτό το παράκτο κυματογενέστρευμα. Ένας άλλος μηχανισμός είναι η μετατροπή αυτής της ενέργειας, της κινητικής και δυναμικής ενέργειας του κύματος, σε δυναμική ενέργεια, προσέξτε, της μέσης στάθμις θάλασσας. Να δώσουμε έναν ορισμό όμως, άλλο η στιγμία ανήψωση, ανεβοκατεύασμα της στάθμις θάλασσας, το κύμα ανεβοκατεβαίνει, άλλο αυτό, άλλο η μέση στάθμις θάλασσας και πόσο ασφασικά φουσκώνει η θάλασσα η ανέψωσή της. Πώς μπορώ από το ένα να πάω στο άλλο? Με άλλα λόγια, η ανήψωση αυτή είναι από τη στάθμη ηρεμίας. Αν υποθέσουμε ότι δεν έχουμε παλήρια και έχουμε ήρεμη τη θάλασσα, θα παρατηρήσουμε όταν έχουμε κυματισμούς θραβόμενους, ένα φούσκωσμα, μια ανήψωση της στάθμις θάλασσας από τη στάθμη ηρεμίας, το οποίο μπορεί να είναι σημαντικό. Μισό μέτρο μπορεί να φτάσει, 30 και 40 εκατοστά, δεν είναι λίγο. Πλημμύρα, να φουσκώσει η θάλασσα μισό μέτρο, δεν είναι καθόλου λίγο. Τοπικά, κοντά στην ακτή και που μας ενδιαφέρει. Πώς μπορούμε, δηλαδή, όταν κάνω μια καταγραφή και μετράω τη στιγμή ανήψωσης του κύματος. Πόσα από αυτήν εδώ μπορώ να πάρω τη μέση στάθμη θάλασσας. Καταρχάς, ένα με το ενωειδές κύμα, πόσο θα είναι η ανήψωση της μέσης στάθμης θάλασσας. Μετί θα ταυτίζεται στο ή με το ενωειδές κύμα. Με τη στάθμη ρημίας, όσο έχουμε πάνω από τη στάθμη θάλασσας, όσο θα έχουμε κάτω σαν ένα ωραίο μετονοϊδιασκήμα. Εδώ δεν έχουμε μετονοϊδί κύμα, όπως βλέπετε. Κάθε άλλο παράει με το νόημα αυτό. Και πλέον λόγω φράψεις έχουμε μια ανήψωση. Αν είχαμε μετρήσει, είχαμε έναν κυματογράφο και μετρούσαμε και πέραμε δυο χιλιάδες τιμές του ύψους κύματος να ανεποκατεβαίνει. Πώς τα υπολογίζαμε τη μέση στάθμη θάλασσας? Μέση στάθμη θάλασσας, ας πούμε, από έναν τάτομα, από μία από τη στάθμη ρημίας. Ξέρουμε ποια είναι τη στάθμη ρημίας, οπότε αυτή η τιμή, το διευκρινίζω αυτό, είναι ανεποκατέβασμα πάνω από τη στάθμη ρημίας. Δηλαδή έχουμε τη στάθμη ρημίας και ένας κυματισμός ανεποκατεβαίνει πάνω από τη στάθμη ρημίας. Πώς από αυτή τη καταγραφή θα είχε τη μέση στάθμη θάλασσας, για να τη συγκρίνουμε τη στάθμη ρημίας που είπαμε. Έχω δυο χιλιάδες τιμές, είπαμε, κάθε ένα δευτερόλεπτο, κάθε μισό δευτερόλεπτο. Παίρνω μια καταγραφή, έχω ένα όργανο, ένα κηματογράφο και παίρνω μια καταγραφή. Κάθε ΔΤ τώρα μισό ένα είναι λίγο μεγάλο, σας το πω έτσι για απλοποίηση. Μπορεί και αρκετά μικρότερο να είναι. Και έχω δυο χιλιάδες καταγραφές. Πώς βγάζω τη μέση, τη μη ενώση μεγέθος, ρε παιδιά. Πες όρο, το προσθέτω και διαιρώνω με δυο χιλιάδες. Απλά επιστημονικά είναι ουσιαστικά το ολοκλήρωμα της συνάρτησης ως προς τον χρόνο, δια τον χρόνο που κάναμε τη καταγραφή. Το ευαδόν δηλαδή που περιλαμβάνεται μέσα από την ανήψωση και την απόκληση από τη μέση τιμή. Απλά πράγματα που ουσιαστικά και θέλω να σας πω ότι όταν λέμε μέση στάθμη θάλασσας, μέσα σε ένα κηματικό περιστατικό με κύματα, είναι ουσιαστικά το ανεβοκατέβασμα του κύματος από μία μέση τιμή, η οποία δεν είναι η στάθμη ρεμίας, είναι μία άλλη. Αυτό λοιπόν εδώ λίγο να το δούμε καλύτερα. Εδώ λοιπόν φαίνεται, ας το πούμε πιο παραστατικά δεξιά, ότι είναι το κύμα, εντάξει ιδανικό είμαι των ουδές, που ανεβοκατεβαίνει από μία στάθμη, η οποία πια δεν είναι η στάθμη ρεμίας. Η στάθμη ρεμίας είναι αυτή η διακοκομένη που είναι η μέση στάθμη θάλασσας και η συνεχής γραμμή η μπλε είναι η μέση στάθμη θάλασσας. Εξαιτίας της στράφης των κυματισμών και βλέπουμε ότι υπάρχει μια υπερίψωση κατά ΔΕΛΤΑΙΤΑ από τη στάθμη ρεμίας. Αυτό μας ενδιαφέρει γιατί είναι η πλημμύρα. Προσέξτε, είναι διαφορετικό από την αναρρίχηση. Είδαμε εδώ ότι άλλο αναρρίχηση το μέγιστο σημείο που φτάνει που είναι η μαύρη γραμμή και άλλο ανέψωση στη μέση στάθμη θάλασσας που είναι η μπλε η γραμμή είναι η μέση τιμή. Είναι διαφορετικά. Η αναρρίχηση θα είναι πιο ψηλά από τη μέση τιμή. Αλλά στην αναρρίχηση έχουμε μια φορά κυματισμό, μια δεν έχουμε. Ανεβοκατεβαίνει ο κυματισμός. Ναι, εδώ φούσκωσε όλη η θάλασσα και μπορεί να πλημμυρίσει μεγάλες εκτάσεις που τώρα με την κλιματική αλλαγία και τα προβλήματα που έχουμε μας ενδιαφέρει πάρα πολύ. Και όπως βλέπουμε εδώ υπάρχει μια ανήψωση στάθμη θάλασσας αλλά δεν... Πού θα βρεθεί αυτή από την αρχή της συνέχειας πια. Φούσκωσε σε ένα σημείο η θάλασσα, πρέπει να ταπεινωθεί κάπου αλλού. Κοντά στη θράψη ταπεινώνεται η θάλασσα και κοντά στην ακτή αυξάνεται η μέση τάθμη, φουσκώνει η θάλασσα και έτσι έχουμε αυτή την ισορροπία. Αυτό λοιπόν ακριβώς το σημείο της θράψης. Ακριβώς από κάτω έχουμε μια ταπεινώση της θάλασσας που δίνεται από αυτόν εδώ το τύπο. Και πιο πολύ όμως μας ενδιαφέρει εδώ. Το πόσο φουσκώνει η θάλασσα που είναι η ταπεινώση που βγάλαμε πριν. Επειδή αυτό είναι το τύπο αυτό γράψτε τον. Γιατί έχει ένα λαθάκι το βιβλίο εδώ κάτω στον παραεναμωσίστο το χάμα είναι απάνω νομίζω. Γράψτε τον αυτός είναι ο τύπος. Καλά που θα πάρετε βέβαια και της παρουσιάς αλλά αν έχετε και καμιά φορά γράφοντας κάτι σας είναι σε πιο καλύτερη εικόνα. Έχετε μια καλύτερη εικόνα το καταλαβαίνουμε καλύτερα. Αυτό λέγεται setup το λέμε υπερίψωση της μέσης τάθμις θάλασσας. Αυτή η υπερίψωση είναι της τάξος του 10-15% του θραβόμενου ύψους σκήματος. Δηλαδή το θραβόμενο ύψος σκήματος μπορεί να είναι 6 μέτρα και αυτή να φτάνει 60 κατοστάκια ένα μέτρο. Δεν είναι μικρή αυτή η ποσότητα να φουσκώνει θάλασσα τοπικά ένα μέτρο. Το γ είναι αυτό το κοντά στο 0,8 που είπαμε. Δώσαμε τους τιμές την προηγούμενη φορά αν δεν θέλετε τίποτα να περιεφθείτε στις εξετάσεις το παίρνετε 0,8 και 0,85 έχουμε μια καλή εικόνα. Εκεί γύρω θα βρίσκετε στις περισσότερες περιπτώσεις των εξετάσεων. Αλλά δώσαμε πριν και τύπους αυτού του γ που είναι υψος σκήματος προς βάθος το σημείο θράψεις. Αυτό το γ είναι υψος προς βάθος το σημείο θράψεις. Κοντά στο 0,8, 0,85 και το πολύ 0,9 στις περιπτώσεις των ελληνικών θαλασσών. Τώρα σας σημίζω ότι το ίΤΑΜΠ είναι αρνητικό και είναι αυτό εδώ στο σημείο θράψεις. Είναι αρνητικό και είναι πλήν 1,8 οπότε αυτό το ίΤΑ είναι το ίΤΑΜΠ σε αυτόν τον τύπο. Το βάζουμε και έχουμε τη συνολική ανήψωση της στάθημη θάλασσας σε μια ακτή. Το ΔΕΛΤΑΧΗ που μας ενδιαφέρει το πόσο θα μπει μέσα, πώς το υπολογίζουμε, κάνει και καμιά χαζή ερώτηση. Λέει εδώ ένα ΔΕΛΤΑΧΗ. Πόσο δεν μας ενδιαφέρει πόσο θα μπει μέσα η θάλασσα. Αφού έχουμε υπολογίσει το ίΤΑ από την κλίση της ακτής προφανώς εύκολα μπορούμε να το υπολογίσουμε. Μας ενδιαφέρει βέβαια όχι το πόσο θα φουσκώσει η θάλασσα αλλά και πόσο θα μπει μέσα. Εδώ λοιπόν τώρα είχαμε δείξει την αναρίχηση αλλά ας την κάνουμε τώρα καλύτερα. Βέβαια και το ποιο είναι το Ά μέσα σε μία ακτή. Η πρώτη περίπτωση προφανώς όπως βλέπετε είναι για θραβόμενους κυματισμούς μάλλον μονοχρωματικούς οπότε καλό θα είναι λίγο επιφυλακτικοί να είμαστε. Περίπτωση ιδίω να μην είναι θραβόμενοι κυματισμοί είναι μόνο όταν έχουμε ένα μακρύ τσουνάμι με μικρό ύψος κύματος. Άρα στις περιπτώσεις που μας αποσχολεί αν δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε ένα τσουνάμι και να σχεδιάσουμε τα έργα μας για την ελάχιστη πιθανότητα να συμβεί ένα τσουνάμι βουλεύουμε ουσιαστικά με την ένα που είναι ύψος κύματος επιτοξύ τόσο απλός τύπος. Αυτή είναι η μέγεστη αναρίχηση. Το Ά απλά το είχαμε πει με λόγια εδώ το βλέπετε και με σχήμα με λόγια το είχαμε πει στις αναρίχησης στις κατασκευές. Εδώ το βλέπουμε με στο σχήμα πόσο αναριχάται πόσο πλησιάζει ο κυματισμός στις κατασκευές μας πόσο αναριχάται μέσα σε μια ακτή. Είναι λοιπόν τόσο απλός αυτός ο τύπος. Για να δούμε έτσι λίγο καλύτερα ένα μικρό απλό παραδειγματάκι. Το Ξ το παίρνουμε 0 όταν μιλάμε για τις ακτές έτσι για να καταλάβουμε γενικό τι γίνεται. Αν έχουμε μία κλεισένα προσήκωση μια τυπική κλίση των ελληνικών θαλαστών. Ήψος σχήματος 2 μέτρα και 8 σεκόντ περίοδο και αυτές είναι οι τυπικές τιμές ύψους σχήματος και περίοδο των ελληνικών θαλαστών. Υπολογούμε με το μήκος σχήματος περίπου 100 μέτρα. Το Ξ που βγαίνει 0,35 μία τιμή που σας είχαμε πει στις ακτές σχετικά μικρή. Εφαρμόζουμε τον τύπο και βλέπουμε ότι ο κυματισμός θα αναρρυχηθεί. Αυτός ο κυματισμός 70 εκατοστά πάνω από τη στάθμη θάλασσης. Αυτό εδώ θα είναι η τιμή του Ά. Είπαμε τους κυματοθράφτες. Εδώ είναι ακτί. Αυτό θα το διευκρίνεζα γιατί είπαμε το Ξ. Το Ξ, αν θυμάστε, το δώσαμε στην αρτήση του H0 του L0. Δηλαδή των διαστάσεων που το λέμε εδώ στα βαθιά νερά. Αυτή τη διευκρίνηση λίγο να γράψουμε. Εδώ είναι αναρρύχηση που είπαμε στις ακτές. Το προηγούμενο ήταν αναρρύχηση ο τύπος πάνω σε κυματοθράφτες. Λοιπόν, όταν έχουμε αναρρύχηση σε κυματοθράφτες, παίρνουμε τα χαρακτηρικά στη βάση του πρανούς. Λίγο πίσω προσπίπτουν το κυματοθράφτε μας. Όταν έχουμε αναρρύχηση στις ακτές για να εφαρμόσουμε τον προηγούμενο τύπο αυτόν εδώ 6.0 επί H0, προφανώς, ας πούμε, το λέμε και όλας και 6.0, και όλας το λέμε είναι στα ανοιχτά, γιατί είναι μια λίγο πολύπλοκη διαργασία. Απλά, μπαίνει η ερώτηση, τι κλήσεις θα βάλουμε. Φαντάζετε οι ελληνικές ακτές έχουν τέτοιες κλήσεις. Ωραίες, ένα προσήκωση. Κάθε άλλο παρά τέτοιες είναι. Είναι αρκετά πολύπλοκο να βρούμε ποιες είναι οι κλήσεις, πρέπει να τις μετρήσουμε. Οπότε, μία μέση κλήση μέσα στη ζώνη θράυσης. Ίσως είναι το καλύτερο. Παίρνουμε μία μέση τιμή της κλήσης μέσα στη ζώνη θράυσης, η οποία προφανώς μεταβάλλεται αρκετά. Υπάρχουν μία, δύο, τρεις κλήσης. Άπειρα σημαίνει ολόκληρη εξίσωση το προφίλ μέσα, αλλά παίρνουμε μία μέση τιμή. Δυστυχώς, παίζει μεγάλο ρόλο. Ούτε ρίζα μπαίνει, ούτε τίποτα. Σε αυτόν τον τύπο είναι η κλήση σαν κλήση. Εντάξει, έτσι, για να έχουμε μία αίσθηση του πόσο πια να ριχάται μέσα σε μία ακτή, σε όλα αυτά που είπαμε. Στις κατασκευές το βλέπουμε πώς είναι. Οπότε, τελειώσαμε μάλλον αυτές τις διαλέξεις και θα προχωρήσουμε τώρα και σε επόμενη για την πρόγνωση των κιματισμών. Λοιπόν, τόση ώρα μιλάμε για κύματα. Πάντα μιλάω για ύψος κύματος και περίοδο, τα δύο χαρακτηριστικά του κύματος. Αυτά τα δύο είναι, το ύψος κύματος και περίοδο του. Τα οποία είναι προφανώς ζητούμενο, δεν τα έχουμε. Θα πάμε να κάνουμε ένα λιμανικό έργο σε μια περιοχή και θα μας πει ο δήμαρχος, «Ναι, σας δίνω ύψους κύματος και περίοδο. Κάντε μου ένα λιμάνι». Τι έχουμε για δεδομένα σε αυτή την περίπτωση? Να το μετρήσουμε τον άνεμο. Ναι, σωστό είναι η απάντηση, είναι προφανώς τον άνεμο. Άλλο τι έχουμε? Έχουμε τέτοια στοιχεία, δίκιο έχετε προφανώς. Ουσιαστικά, πιο πολύ έκανα τη νερός για να καταλάβουμε από τι εξαρτάται. Εξαρτάται προφανώς, οι κυματισμοί μιλάμε για νεαμογενείς κυματισμούς. Δεν σχεδιάσουμε ένα λιμανικό έργο ακόμα για τσουνάμι, που μπορεί να προέλθει από σεισμό ή από κατολίσθηση κάποιων πρανών μέσα, προφανώς. Αλλά, ουσιαστικά, σε όλους όλων τον πλανήτη, εκτός από την Ιαπωνία ίσως και κάποια λιμάνια στην Αμερική, που παίρνουμε υπόψη το σεισμογενές κύμα του τσουνάμι, τα λιμάνια σχεδιάζονται, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς. Δεν σχεδιάζεις ένα λιμάνι. Δεν θα προστατέψεις το λιμάνι σου από το τσουνάμι. Θα προστατέψεις όλη τη νακτήσω από το τσουνάμι, γιατί το τσουνάμι θα μπει μέσα και μέσα στην πόλη. Θα πεις, α, ωραία, θα σώσω εγώ τα πέντε πλοία που έχω μέσα στο λιμάνι. Και θα πνιγούνε από το τσουνάμι... 205.000 είχαν πνιγεί στη Μηδουνησία. Πολύ μεγάλη καταστροφή τότε ήταν. Δεν ήταν ένα απλά σεισμικό κύμα. Ήταν πολύ μεγάλη η καταστροφή που επέφερε. Άρα, προφανώς, δεν σχεδιάζουμε ένα λιμάνι για το τσουνάμι. Σχεδιάζουμε για νεμογενείς κινητισμούς. Το λέει και οι λέξεις προέρχονται από τον άνομο. Ουσιαστικά, έτσι, να το πούμε από την αρχή και θα το έχουμε στο μυαλό μας. Ο άνομος έχει ενέργεια. Η ενέργεια αυτή, μέρος της ενέργειάς, μέσω της διατημητικής τάσης της ενεπιφάνεια, εξασκεί, όπως μπορούμε να το καταλάβουμε, μια διατημητική τάση στην επιφάνεια της τάλασσας και περνάει ένα μέρος της ενεργειάς του, περνάει στην επιφάνεια της τάλασσας και γίνεται κύμα. Εδώ υπάρχει, ας το πούμε, στη φύση ένα μικρό θαύμα. Πώς γίνεται οτιδήποτε και να κάνουμε να δημιουργείται κύμα. Ρίχνετε μια πέτρα μέσα σε μια λίμνη. Δημιουργούνται κύματα. Και εσείς τη ρίξατε μια πέτρα. Πάτε μέσα σε μια λεκάνη και φυσήξτε πλάγια. Καθέστε και βλέπετε φυσάει ένας άνεμος. Μέσα σε μια μικρή λιμνούλα ή εδώ τώρα που έβρεξε, οι λίμνες που σχηματίζονται, ας πούμε, δεν βλέπετε να δημιουργούνται ρυτίδες, να δημιουργείται κύμα. Άλλοι μηχανισμοί. Ουσιαστικά, ή που φυσάμε δίπλα σε μια λεκάνη, πάνω από πλάγια και φυσήξουμε λίγο, θα δούμε κυματάκια να δημιουργούνται. Φυσή λοιπόν δημιουργεί τα κύματα. Έστω και αν αυτό που τα παράγει δεν είναι κύμα. Είναι μία πτώση μιας πέτρας ή είναι μια οριζόντια διατημητική τάση, που περνάει ενέργεια από τον άνεμο μέσα στη θάλασσα. Ένα μέρος ενέργειος πάει και γίνεται ρεύμα. Αυτό στην ανεμογενή κυκλοφορία. Και ένα μέρος όμως, το μεγαλύτερο, περνάει και μετατρέπεται σε κυματισμό. Ο μηχανισμός είναι λίγο πολύπλοκος. Έχει να κάνει δύσκολα, δηλαδή, μπορούμε να πούμε ίσως ότι το κατανοήσαμε πλήρως. Ξεκινάει να γίνει μια μικρή διαταραχή. Θεωρείες από τη δεκαετία του 50 και του 60 υπάρχουν. Ξεκινάει με μια μικρή διαταραχή, η οποία δημιουργεί αυτά τα ρίπλωση, αυτές τις ρυτίδες, ας το πούμε, αυτές τις ανομαλίες, εκεί στην επιφάνεια. Εδώ λοιπόν όμως, όσο προχωράμε, και έχουμε έστω από τις πρώτες ανομαλίες που είμαστε εδώ, τι γίνεται πάνω σ' αυτές τις πρώτες ανομαλίες που έχουμε. Θυμόμαστε καθόλου την αρχή του Μπερνούλη. Με λόγια τι λέει, μη μου πείτε πίδια, ροζέ, σίνου ή στο τετράπο. Η αρχή του Μπερνούλη με λόγια, ας πούμε, κάποια μεγέθη μέχρι σταθερά. Το άθρεσμά τους, δηλαδή. Το συνολικό μέγεθος, αλλά εδώ μας ενδιαφέρει δύο χαρακτηριστικά, δύο παράμετρη μέχρι σταθερή. Τι είναι και τι είναι το άλλο. Που το άθρεσμά τους είναι μηδέν, δηλαδή. Τι είναι δύο αντίθετα στο Μπερνούλη, όταν είναι η πίεση το ένα, και μετά ο άλλος όρος, είπα την πίεση διά ροζέ, το άλλο τι είναι. Ταχύτητα στο τετράγωνο κιόλας. Άρα αυτό το άθρεσμά τους θα πρέπει να είναι σταθερό. Αρχή του Μπερνούλη. Όπου, δηλαδή, με άλλα λόγια, έχουμε μεγάλη πίεση, έχουμε μικρή ταχύτητα. Όπου έχουμε μικρή πίεση, έχουμε μεγάλη ταχύτητα. Το έχουμε. Όταν κάνετε τώρα, σίδερα κάνατε, ας πούμε, πώς... Έτσι λίγο να σας κάνω μια αναγωγή, ας πούμε, με τα προηγούμενα. Φυσάει εδώ ο άνεμος. Φυσάει ο άνεμος και αναγκάζεται. Ούτε οι γραμμές ροής του ανέμου να περάσουν... Εδώ είναι η κατασκευή, ας πούμε, το σπίτι μας, να περάσουν από εδώ. Έτσι, να συμβάλλουν σε ένα σημείο. Εδώ τι θα έχουμε? Μεγάλη ταχύτητα. Δεν θα έχουμε το ανέμου. Πίεση? Μικρή. Εδώ, μέσα, τι πίεση θα έχουμε? Εδώ μέσα τι έχουμε, τι πίεση έχουμε? Τι έχουμε πίεση εδώ, ρε παιδιά, πίεση... Ατμοσφαιρική δεν έχουμε. Εδώ έχουμε ατμοσφαιρική, εδώ έχουμε μικρότερη υποπίεση. Άρα, δεν θα μας σηκώσεις προς τα πάνω τη στέγη μας. Γι' αυτό πάμε και τη δένουμε τη στέγη. Προφανώς, ας πούμε, εκμεταλλεύεις όμως και άλλα. Εκμεταλλεύετε και τη στροβήλωση, εκμεταλλεύετε πολλά. Το ίδιο, ας πούμε, γίνεται και στο κύμα που λέμε εδώ πέρα. Εδώ που φυσάει ο άνεμος θα έχουμε μεγάλες ταχύτητες, άρα μικρή πίεση, άρα μπορεί να φουσκώσει η θάλασσα. Και εδώ μέσα στις σκυλιές θα έχουμε στροβήλους, μικρή ταχύτητα, άρα μεγάλη πίεση θα πατάει παραπάνω την στάθμη της θάλασσας. Έτσι, λοιπόν, ο άνεμος και το μικρό, το πρώτο κύμα που δημιουργείται, εξαιτίας όλων αυτών κάποιου είδους συντονισμού με αυτές τις τύρβοι που έχουμε με τους στροβήλους, ενισχύει την κίνηση αυτή με τον οειδί, τις σκυλιές τις πιέζει κι άλλο και τις κατεβάζει πιο κάτω και τις κορυφές τις αφήνει να ανέβουν πιο ψηλά και έτσι γεννιέται ο κυματισμός. Ξεκινάει δηλαδή από μια διαταραχή απλή ρητήδα και έχουμε την εξαιτίας του συντονισμού με τις διαταραχές της πίεσης και αυξάνεται εκθετικά ουσιαστικά το ύψος του κύματος που ξεκινάει από μικρές ρητήδες που είναι ουσιαστικά η διατημητική τάση που εφαρμόζεται από τον άνεμο πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας. Έτσι γεννιέται ο κυματισμός. Μεταδίδατε, αυτό είναι. Θέλουμε δηλαδή ουσιαστικά, ίσως είναι θεωρητική αυτή η ανάλυση πιο από το Φίλεπς και το Μάιλις, αλλά έτσι θα πρέπει να είναι και στη φύση. Το άλλο όμως που θέλω να μας μείνει ουσιαστικά είναι ότι η ενέργεια του ανέμου, ένα μέρος της προφανώς μετατρέπεται σε ενέργεια κυμάτων μέσα στη θάλασσα. Άρα η εξάρτηση από τον άνεμο είναι σαφέστατη. Εδώ βέβαια έχουμε μια δυσκολία στο να βρούμε ποια ταχύτητα. Παντάζετε ότι η ταχύτητα του ανέμου ως προς την κατακόρυφη θα είναι σταθερή. Υπάρχει τόσο σταθερό μέσα. Αν θέλουμε να δούμε την ταχύτητα του ανέμου, μέσα εδώ είναι μια εκθετική τιμή. Εδώ η παραβολική μια συνάρτηση και μετά γίνεται περίπου σταθερή. Άρα έχουμε μια εξίσουση σαν γι' αυτό που συνήθως παίρνουμε στους τύπους μας από εδώ και κάτω, που μάλλον θα τους θοταυτίζουμε, μια ταχύτητα ενέμου που περίπου θα είναι στα 10 μέτρα από τη στάθμη της θάλασσας. Αυτοί δουλεύουμε γιατί η κατανομή της ταχύτητας είναι πολύπλοκη. Δεν θέλω αυτόν εδώ τίποτα να το... Ξέρετε, ούτε γράψτε τον, να ξέρουμε περίπου γιατί υπάρχει μια αφησβήτηση το πόσο θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τέτοιους τύπους κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας. Για την πρόγνωση κυματισμών, όχι αυτό πραγματικά προφανώς θα ισχύει για την κατανομή, αλλά για την πρόγνωση κυματισμών, αυτή η ταχύτητα συνήθως την παίρνουμε σε 10 μέτρα από τη στάθμη θάλασσας. Για να δούμε τώρα εδώ, λίγο να το προσυγγίσουμε κάπως θεωρητικά. Είμαστε εδώ στη Λέσβο και είμαστε κάπου εδώ στην Ρεσσό. Θέλω λίγο πρώτα απ' όλα να ξεκαθαρίσουμε, όταν λέμε ορισμένα βασικά πράγματα. Θέλουμε να σχεδιάσουμε ένα λιμάνιο εκεί στην Ρεσσό, που οι δικοί δείχνουν τα βέλη. Τι κύματα θα μας χτυπήσουν την περιοχή? Κάπου εκεί είναι και το θέμα σας. Τι κύματα θα μας χτυπήσουν την περιοχή ρε παιδιά. Όταν λέω με τι κύματα νοούμε από ποια κατεύθυνση. Και η κατεύθυνση των κυμάτων, λίγο να το διευκρινίσουμε, είναι η κατεύθυνση των ανέμων. Όταν λέμε δηλαδή βόρειος άνεμος, έρχεται από το βορά προφανώς, να θυμόμαστε βόρειος άνεμος κρύο και το κύμα βόρειο κύμα. Ο βόρειος άνεμος έρχεται από το βορά, ο νότιος άνεμος έρχεται από το νότο, έρχεται από εκεί. Εδώ δηλαδή αυτοί οι δυο οι άνεμοι ποιοι είναι ας πούμε. Πώς τους λέμε αυτούς τους δυο άνεμους που χτυπάνε την κατασκευή μας. Βορειοδυτικός και νοτιοδυτικός. Έρχονται από τη δύση ο ένας βορειοδυτικά και ένας νοτιοδυτικά. Άρα ξεκαθαρίσαμε από πού είναι. Εδώ λοιπόν ποιοι άνεμοι θα χτυπήσουν την περιοχή μας στην Εραισό της Λέσβο που είναι κάπου εκεί. Αυτοί οι δυο άλλους. Άλλο σαν πώς οι άνεμοι υπάρχουν. Υπάρχουν δυο άνεμοι υπάρχουν, οι βορειοδυτικοί και οι νοτιοδυτικοί. Ο Βοριάς θα τη χτυπήσει. Ο Νοτιάς θα τη χτυπήσει. Ο Δυτικός θα τη χτυπήσει. Ο Ανατολικός θα τη χτυπήσει. Ο Νοτιοανατολικός, ο Βορειοανατολικός. Ποιοι δεν θα τη χτυπήσουν άντε να δούμε τώρα. Οι Ανατολικοί θα τη χτυπήσουν, όχι. Θα χτυπήσουν την άλλη μεριά της Λέσβο. Είναι ότι οι Ανατολικοί που θα έρθουν από τη Σμύρνη. Εδώ είναι ο κόλπος της Σμύρνης, ο Σμυρνιός που λέμε. Εδώ είναι ο κόλπος της Σμύρνης. Εδώ είναι η Σμύρνη. Θα το χτυπήσει. Θα το χτυπήσει, όχι και πολύ. Ο Νοτιάς από τη Χία που θα έρθει. Αυτή είναι η Χία, ως τώρα που κάνουμε και γεωγραφία. Ο Φανός ο Νοτιάς. Ο Ανατολικός, όχι. Ο Βόρειο Ανατολικός, σίγουρα όχι. Ο Βόρειο Ανατολικός θα έρθει από απέναντι, πιο νότιο από τον Ελίσποντο. Και ούτε και ο Βορειάς, αν είμαστε από το νότιο το κομμάτι, γιατί, εντάξει, θα είμαστε στο νότιο το κομμάτι, το κάτω το βέλος, ούτε και ο Βορειάς θα τη χτυπήσει. Συνήθως χτυπάνε τρεις, τέσσερα άνεμη μια κτήμα, ανάλογα με το προσανατολισμό μας. Δυστυχώς έχουμε όμως τιμές από την Εθνική Μετρολογική Υπηρεσία, μόνο για νέους. Βοράς, Βόρειο Ανατολικός, ανά 45 μήρες, Βορειο Δυτικός, ενώ στο εξωτερικό, όταν παίρνουν την πληροφορία, την παίρνουν ανά 22,5 μήρες. Δηλαδή έχουν Βοράς, ΒΒΔ, Βόρειο Βορειο Δυτικός, Βορειο Δυτικός, δηλαδή πάνω κάθε 22,5 μήρες. Είναι τόσο σωστό, γιατί κάθε 45 μήρες δεν μπορεί να κάνεις εύκολο σκεδιασμό. Και έτσι λοιπόν, να δούμε τώρα, άρα καταλάβουμε ποιοι άνεμοι, άρα ξέρουμε πού θα ψάξουμε, ποιοι άνεμοι χτυπάνε μια περιοχή, ας πούμε. Εδώ, παράδειγμα, είναι ένας νοτιάς. Για να δούμε τώρα αυτά τα δύο, από τι εξαρτάται πια το ύψος του κύματος και η περίοδος, να δούμε. Ας δούμε πρώτα το ύψος κύματος, η περίοδος, μάλλον θα ακολουθεί το ύψος του κύματος, όσο μεγαλύτερο ύψος κύματος έχουμε, τόσο μεγαλύτερη και η περίοδο κατά την πρόγνωση των κυματισμών. Εδώ τώρα, σ' αυτές τις δυο περιπτώσεις, που θα έχουμε μεγαλύτερο ύψος κύματος, αν έχουμε ίδια ένταση ανέα μου. Προφανώς, δεν χρειάζεται να πούμε ότι όσο πιο μεγαλύτερη ένταση του ανέα μου έχουμε, τόσο μεγαλύτερο ύψος κύματος έχουμε. Άρα το πρώτο πράγμα που εξαρτάται, το ύψος κύματος είναι από την ένταση του ανέα μου. Άλλο να έχεις 10 αποφόρου, άλλο να έχεις 2. 2 μπορεί να μην έχεις καθόλου κύμα, ρητήδες και κάτι ελαφρές για ταραχές, και 10 αποφόρου να φτάσεις 5 μέτρα κύμα. Άρα το εύκολο το λύσαμε. Η ένταση του ανέα μου, γι' αυτό δεν το ρωτάω, η ένταση του ανέα μου παίζει προφανώς το φασικότερο ρόλο. Είναι η ταχύτητα πνοής του ανέα μου με τρέτες εμποφόρου. Τα αποφόρου δεν είναι ταχύτητα πνοής του ανέα μου, όμως. Είναι συνδυασμός ταχύτητα πνοής του ανέα μου και κύματος, όταν βγήκε. Δηλαδή, αν διαβάζετε το πρωτότυπο του αποφόρου, θα σου πει ότι τα 5 αποφόρου εισαδυναμούν με έναν άνεμο που φυσάει αρκετά και δημιουργεί στην ανοικτή δάλασσα 1 μέτρο κύμα. Τα 10 αποφόρου εισαδυναμούν με 5 μέτρα κύμα. Είναι συνδυασμός έντασης και, που λέμε, 8 και 9 και 10 αποφόρου, που ακούει τη ζηλόραση, και κύματος. Δεν είναι σαφέστατα η αναγωγή σε μέτρα να σε κόντει. Για αυτό πολύ θα πρέπει να επιμένουμε ότι πρέπει να το αλλάξουμε και εδώ τη μέση που θα δώσουμε δεν θα δώσουμε 8 αποφόρου σε εξετάσεις και όλα αυτά, θα δώσουμε ταχύτητα πρωί στον ανέμο. 20 μέτρα να σε κόντει. 25 μέτρα να σε κόντει. Μπορεί να είναι και σε κόμβους, ας πούμε. Σε χιλιόμετρα την ώρα μπορεί να είναι. Άρα εδώ, εμείς θα μιλάμε με μέτρα να σε κόντει. Αυτά είναι ναυτική η ορολογία. Καλύτερα όμως μόνο μέτρα να σε κόντει και απλά αυτά που θα μας δώσει η ΑΕΜΙ θα τα ανάγουμε σε μέτρα να σε κόντει. Υπάρχουν κάποιοι πίνακες, αλλά εδώ δεν θα ασχοληθούμε γιατί έχει και το εξής αντίεφαση. Η ΑΕΜΙ γιατί δεν σου δίνει τι θα φυσίξει μέσα στη στεριά. Δεν μας νοιάζει. Άχι, το ακούσεις, ας πούμε, φύσηξε στα γρεβενά 5 αποφόρου. Όμως εσύ θες έντοση ανέα μου να ξέρει. Άρα παιδιά φύσηξε πέντε, πόσο φύσηξε σε μέτρα να σε κόντει. Είναι λίγο λαθασμένη αυτή η έννοια του μποφόρ. Συδέεται με τα κύματα και με τη θάλασσα. Αλλά εμείς θέλουμε ένταση, πνοή στο ανέα μου. Αυτό είναι το μέγεθος που μας ενδιαφέρει. Όσο πιο μεγαλύτερη προφανώς είναι η ένταση, τόσο πιο μεγαλύτερο είναι το ύψος κύματος. Εδώ σε ποιες, και συγκριτικά και με εδώ ας πούμε, σε ποιες που θα σηκώσεις μεγαλύτερο κύμα. Αν έρθει ένας νοτιάς αποτυχείο, αν έρθει ένας νοτιοδυτικός από την Εύβοια, ή ένας βορειοδυτικός από την Κατερίνη, που θα σηκώσει μεγαλύτερο ύψος κύματος, από τις τρεις περιπτώσεις που δείξαμε, με την ίδια ένταση. Όσο πιο μεγαλύτερη είναι η απόσταση από την ακτή, εδώ κοιτάξτε πού θα είναι, θα είναι βορειοδυτικός. Άρα συμπέρασμα εκτός από τι εξαρτάται από την ένταση. Εξαρτάται από το πού, πόσο μακριά, σε τι απόσταση βρίσκεται η απέναντι ξηρά. Όταν λέμε απέναντι ξηρά, εννοούμε απέναντι από εκεί που έρχεται ο άνεμος. Εδώ δηλαδή στην περίπτωση θα έχουμε έναν βορειοδυτικό άνεμο, θα τραβήξουμε μια γραμμή από εκεί που είναι το λιμηνικό μας έργο, με 45 μοίρες βορειοδυτικά και θα δούμε ουσιαστικά πόσο μακριά είναι η απέναντι ξηρά. Δεν είναι τόσο εύκολο, παρακάτω θα πούμε πιο ολοκληρωμένα αυτή την προσέγγιση, αλλά μια πρώτη εικόνα έχουμε, ότι εδώ θα έχουμε μια κατεύθυνση ανέμου η βορειοδυτική, θα μας δώσει ένα σημαντικό ύψος σκήματος. Το έχουμε λοιπόν στο μυαλό μας, άρα και όταν θα πάρουμε θα κάνουμε ένα έργο, θα κοιτάξουμε τι στοιχεία θα ζητήσουμε από την Εθνική Μετρολογική Υπηρεσία, θα μας θα δώσει όλα, προφανώς θα σβήσουμε κάποια και θα πάρουμε τους βορειοδυτικούς ανέμους, τους δυτικούς, οτιοδυτικούς, νότιους, άντε και ίσως όπως είπαμε νοτιοανατολικούς. Εκεί λοιπόν θα δούμε, θα είμαστε εκεί και θα βλέπουμε πού είναι η απέναντι ξηρά. Μπορούμε κάπως να δώσουμε μια εξήγηση γιατί. Θέλω να καταλάβουμε σε αυτό το μάθημα το γιατί, για να είναι λίγο μέσα μας η όλη αυτή η φιλοσοφία. Γιατί. Θυμηθείτε από τι εξαρτάται. Τι είπαμε ότι είναι η γέννηση των κυματισμών, τι μετατρέπεται. Η ενέργεια του ανέμου περνάει μέσα στη θάλασσα μέσω διατημητικής τάσης. Ήδιο είναι να έχουμε μια έκταση 30 χιλιόμετρα να εφαρμόζεται η διατημητική τάση, ήδη να έχουμε 300 χιλιόμετρα. Δεν εφαρμόζεται μεγαλύτερη, δεν περνάει μεγαλύτερη ενέργεια του ανέμου στα 300 χιλιόμετρα που εφαρμόζεται ο άνεμος από τις 30. Εδώ που θα έχουμε, ας πούμε, τόσο μεγάλη έκταση, θα έχουμε μεγαλύτερη ενέργεια του ανέμου. Θα περάσει και θα γίνει ενέργεια του κύματος. Γιατί εφαρμόζεται αυτή η ενέργεια σε πολύ μεγαλύτερη έκταση. Άρα θα έχουμε ένα μεγάλο πέρασμα, μια μεγάλη μετατροπή, ας πούμε, της κινητικής ενέργειας του ανέμου σε ενέργεια του κύματος. Θα έχουμε, λοιπόν, όσο πιο μεγαλύτερη είναι απέναντι η ξηρά, τόσο πιο μεγαλύτερη είναι η απόσταση από την απέναντη ξηρά, τόσο πιο μεγάλο θα είναι το ύψος του κύματος. Και μένει και μία άλλη παράμετρος πριν τελειώσουμε. Τι άλλο πιστεύετε θα παίζει ρόλο? Η διάρκεια πνοής του ανέμου. Ήδιο είναι κάτι να φυσίξει μία ώρα, φυσίξει σε μία ώρα, με 20 μέτρα ανά σοκόντ. Ήδιο είναι να φυσίξει 15 ώρες, 20 μέτρα ανά σοκόντ. Η δυο κύμα θα έχουμε. Πάλι το ίδιο, είπαμε, ισχύει. Άλλο για μία ώρα να εφαρμοστεί η δύναμη, η διατμητική τάση του ανέμου στην επιφάνεια, άλλο να εφαρμοστεί 15 ώρες. Άρα, λοιπόν, αυτό είναι το τρίτο μέγεθος. Τόσο πιο μεγάλη είναι η διάρκεια πνοής του ανέμου, τόσο πιο μεγάλη η ποσότητα ενέργειας του ανέμου είναι ολογικό, θα περάσει και θα γίνει κυματική ενέργεια. Άρα, τόσο πιο μεγαλύτερο θα είναι το ύψος σκήματος και συναιπώς και η περίοδος στην πρόγνωση. Έτσι, λοιπόν, ολοκληρώσουμε. Έχουμε τρεις παράμετρες που παίζουν ρόλο στην πρόγνωση των κυματισμών, που φαντάζεστε ότι θα καταλαβαίνετε ότι στους τύπους που θα δουλέψουμε, αυτοί οι τρεις παράμετρες θα εμπλέκονται. Το ένα είναι η ένταση πνοής του ανέμου, το δύο είναι η απόσταση της απέντησης κληράς που το ονομάζουμε μήκος αναπτύγματος, φέτσι το λέμε, είναι το ανάπτυγμα, και το τρίτο είναι η διάρκεια πνοής του ανέμου, το tough deep. Εδώ, πριν πάμε στο άλλο μάθημα που θα το πούμε τώρα, την τρίτη, θέλω λίγο να δούμε, σας είπα τότε, μας δίνει η εθνική μετρολογική υπηρεσία, να δούμε κάτι άλλο, ότι αυτός ο άνεμος είναι βορειοδυτικός και είναι 5% του χρόνου. Αυτό λέγεται συχνότητα εμφάνισης, 5% του έτος. Και λέει βορειοδυτικός. Είναι βορειοδυτικός δηλαδή ήρθε κάποιος και μέτρησε, και είναι 45 μήρες από το βορά προς τη δύση, για 10 ώρες που φυσούσε, ακριβώς 45 μήρες. Είναι μια μέση τιμή μας δίνει η έμοι, μέση τιμή, που θα είναι λίγο βόρειος, λίγο δυτικός, αλλά κυρίως θα είναι βορειοδυτικός. Λοιπόν, έχουμε την εξής παράμετρο που πρέπει να πάρουμε υπόψη. Ο άνεμος αυτός που μας δίνει η Εθνική Μητρολογική Επιτροπή, είναι μια μέση τιμή και σε ένταση, όταν θα σου λέει 8 μπωφόρ, δεν είναι μετρημένη 8 μπωφόρ συνέχεια, ή σε μέτρα ανασυκών συνέχεια, 10 ώρες που φυσούσε, είναι 20 μέτρα ανασυκών, μια θα πάει 21 μέτρα, μια 19, μια 18, μια 25, η μέση τιμή θα είναι 20 μέτρα ανασυκών. Ένα αυτό. Δεύτερο, η κατεύθυνσή του και αυτή θα είναι η μέση τιμή. Θα κατανέμεται δεξιά και αριστερά, πάλι με κάποια ποσοστά. Η κύρια η μέση τιμή μπορεί να είναι βορειοδυτική, αλλά έχει σίγουρα και μια δυτική κατεύθυνση, και σίγουρα μια βόρεια κατεύθυνση. Οπότε, προσέξτε όμως εδώ, δυτικά από εδώ, πού θα είμαστε. Τραβήξτε μια γραμμή δυτικά, είμαστε σπωράδες. Αν το ανοίξουμε με μια γραμμή λίγο πιο πάνω βορειοδυτικά, πάμε στη Καλκιδική. Άλλο ανάπτυγμα. Αυτό θέλω να είναι ένας στο μυαλό μας, το ότι τίποτα δεν είναι σταθερό. Αυτά που είδαμε από τα στοιχεία που παίρνουμε είναι μέσης τιμές. Αυτές οι τιμές στη διάρκεια του επιστοδίου έχουν μια απόκλειση από τη μέση της τιμή και σημαντική, την οποία θα πρέπει να την πάρουμε υπόψη. Δηλαδή, όπου λέμε το ανάπτυγμα από εδώ να το υπολογίσουμε σε 200 χιλιόμετρα, άλλοτε θα είναι 180, άλλοτε 150, άλλοτε 220. Θα παίζει. Και η ένταση πνοή στο ανέμο θα είναι 20 μέτρα αναστηκώντα. Θα είναι 25 άλλοτε, 22 άλλοτε, 18. Και αυτή θα παίζει πάνω από μία μεστιμή. Αυτό θέλω οπωσδήποτε, γιατί όταν το ρωτάμε στις εξετάσεις και πολύ λίγοι μου το απαντάνε. Γιατί δεν έχουμε έναν κύμα από τον άνεμο. Δεν έχουμε έναν κυματισμό. Έχουμε πάρα πολλούς κυματισμούς. Έχουμε τυχαίους κυματισμούς. Να πάτε τώρα εδώ να καταγράψετε μέσα μια καταγραφή. Θα δείτε ένα κυματισμό με 100 περιόδους και 100 ύψη κύματος. Δεν έχουμε έναν. Θα το εξηγήσουμε παρακάτω προφανώς καλύτερα. Απλά σας το βάζω τώρα να το επεξεργαστούμε. Να καταλάβουμε ότι αυτά που λέγαμε ως τώρα είναι μέσες τιμές. Και στην πραγματικότητα οι τιμές αυτές παίζουν σημαντικά. Αποκλείουν σημαντικά από τη μέση αυτής της τιμής. |
