| Επίθεση: Συμβαίνω να προσπαθήσουμε, θα μιλήσουμε για την επίθεση γενικότερα, για κάθε είδους επίθεση, αλλά και για την επίθεση εναντίον μαν του μαν. Και θα αναφερθούμε κυρίως στις βασικές αρχές που διέπουν αφενός μεν κάθε επίθεση αφετέρου εναντίον επίθεσης εναντίον μαν του μαν. Οι βασικές αρχές που πρέπει να περιέχει κάθε επιθετική δεξιότητα, κάθε επιθετικό σύστημα. Πρώτη βασική αρχή είναι η απλότητα της επιθετικής κίνησης χωρίς περίπλοκους σχεδιασμούς. Απλότητα κι όχι απλοϊκότητα. Η απλότητα σημαίνει ότι όταν οι κινήσεις μας οι επιθετικές είναι περίπλοκες και πολυσύνθετες, η διαδικασία της εκμάθησης, της αυτοματοποίησης και της εκτέλεσης με μηχανικό τρόπο από τους παίκτες μας είναι μακρόχρονη. Άρα λοιπόν, απλότητα στις κινήσεις για γρηγορότερη εκτέλεση και αύξηση της επιδεξιότητας. Μια πολυσύνθετη κίνηση, η αποτελεσματικότητά της είναι ανθίβολη. Γι' αυτό είναι πολύ βασική αρχή η οποία πρέπει να διέπει κάθε επιθετικό μας σύστημα. Προσαρμογή των επιθετικών συστημάτων εναντίον κάθε επίθεσης πάνω στο ταλέντο και στις ικανότητες των αθλητών. Το να δομώμε την επίθεσή μας με βάση της ικανότητες των αθλητών μας είναι μία αρχή που διέπει παλικάρη με το καπέλο και ο άλλος που κρύβεται που δεν μιλήσε καμία φορά. Και ο παραδίπλα το κάνετε συνεχώς σε κάθε μάθημα. Μπορείτε αν θέλετε να δώσετε τις παρουσίες σας και να περάσετε έξω. Παρουσία θα πάρετε. Αποδειδηγμένα το έχουμε κάνει αυτό. Δεν νοείται λοιπόν να παίρνουμε την τριγωνική επίθεση των Chicago Bulls που μεγαλούργησαν και πήραν πρωταθλήματα και να τη βάζουμε στην ομάδα μας που δεν έχει το ταλέντο του Jordan, του Pippen και λοιπόν για να παίξουν. Θα είναι αποτεχημένο. Παραλλαγές και τροποποιήσεις στο σύστημα το επιθετικό. Αυτό θα μας δώσει τη δυνατότητα να ευνηδιάσουμε τους αντιπάλους γιατί όταν έχουμε μία, δύο, τρεις και τέσσερις παραλλαγές σε ένα επιθετικό μας σύστημα δεν μπορεί να γνωρίζει η άμυνα τι ακριβώς θα ακολουθήσουμε σε αυτή την περίπτωση, σε αυτή την επίθεση που πάμε να κάνουμε. Να δίνεται η δυνατότητα συνέχεια της κίνησης. Αν δεν έχουμε κάποια καλή επιθετική συναλλαγή, δηλαδή να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή. Μια απλή κίνηση επιθετική που μπορεί να γίνει σε επανάληψη. Ποια είναι η τσεσμετζή που χρησιμοποιείται κατά κόρων? Πάσα κόψιμο. Δεν παίρνει την μπάλα στο πρώτο κόψιμο. Πάει ο άλλος. Πάει ο άλλος. Μία που αναφέραμε πριν. Άλλη επιθετική κίνηση που χρησιμοποιείται και σαν μοναδικό ίσως τρόπο επίθεσης τα τελευταία χρόνια. Και ένα και δύο και τρία πολλές φορές κρίν γίνονται για να ελευθερωθεί ο παίχτης, ο ψηλός, ο περιφερειακός ή κάποιος άλλος. Αυτό εννοούμε με τη συνέχεια που μπορεί να έχει η κίνηση. Επιθετική και αμυντική ισορροπία. Η επιθετική ισορροπία έχει να κάνει με το πόσοι παίχτες θα πηδίξουν στο rebound. Πρέπει να το καθορίζουμε αυτό και όχι κατά περίπτωση να είναι. Να ορίσουμε ότι ένας δύο παίχτες θα πηδάνε στο rebound εκτός και αν έρθει πολύ κοντά του η μπάλα είναι μακρινό δηλαδή το rebound που θα συμμετέχουν στο επιθετικό rebound. Η αμυντική ισορροπία όμως του κάθε επιθετικού συστήματος είναι μια βασική αρχή η οποία έτσι και δεν τη λάβουμε υπόψη είναι αποτυχημένη η επίθεσή μας. Δεν είναι αντίφαση, το έχουμε προαναφέρει κάποια φορά νομίζω στο προηγούμενο εξάμιμο. Αμυντική ισορροπία του επιθετικού συστήματος, του κάθε επιθετικού συστήματος είναι ο παίχτης που πρέπει να βρίσκεται στην κορυφή της ρακέτας, ψηλά δηλαδή στην επίθεση και θα είναι ο πρώτος που θα γυρίσει πίσω σε περίπτωση λάθος. Δεν μπορούμε να έχουμε όλους τους παίχτες μας χαμηλά, γιατί έτσι και γίνει λάθος πάσα η άμυνά μας θα είναι εκτεφημένη. Αυτό είναι η αμυντική ισορροπία της επίθεσης. Επίθεση να είναι σχεδιασμένη που να μην δίνει τη δυνατότητα στην άμυνά να κάνουνε παγίδες στον καλό μας επιθετικό όταν βγαίνει να παίξει ένας εναντίον ενός. Δεν μπορεί εμείς να έχουμε σχεδιάσει δηλαδή στον επιθετικό μας να παίξει ένας εναντίον ενός και σε εκείνη την πλευρά να έχουμε άλλους δύο συμπαίχτες του, γιατί αν έχουμε σε εκείνη την πλευρά άλλους δύο συμπαίχτες του θα έχουν και δύο αμυντικούς από δίπλα. Άρα δημιουργείται πολλικοσμία. Είναι καλά να κάνουμε μία μορφή απομόνωσης, δηλαδή να του δίνουμε χώρο ελεύθερο να μπορεί να κινηθεί είτε προς τη μία πλευρά είτε προς την άλλη εφόσον αυτός είναι πολύ ικανός το να περάσει τον αντιπαλό του στο ένας εναντίον ενός. Να είναι εύκολα ανεγνωρίσιμο από τους επιθετικούς το σύστημά μας αλλά όχι από τους αμυντικούς, δηλαδή να ξέρουμε πως θα, οι επιθετικοί τι ακριβώς θα κάνουμε, αλλά χωρίς να προδίδουμε τις προθέσεις μας στην άμυνα. Να μπορούμε να το σπάζουμε σε κομμάτια έτσι ώστε να μπορούμε να δουλέψουμε μεθοδικά και θα αναφέρουμε παρακάτω στην μεθοδική διδασκαλία την διαδικασία της μάθησης ενός συστήματος. Η μέθοδος του κάθε επιθετικού συστήματος που επιλέγουμε είναι το όλο μέρος και όλο. Όλη η επίθεση, ανάλυση σε μέρη, σπάει σε τμήματα και θα πούμε παρακάτω και στη μεθοδική διδασκαλία. Αυτές ήταν οι βασικοί κανόνες κάθε επιθετικού συστήματος. Υπάρχουν κάποιες βασικές αρχές όσον αφορά την επίθεση εναντίον μαν του μαν, της ατομικής άμυνας δηλαδή. Πρώτον, πρώτη βασική αρχή. Όταν δεν έχουν την μπάλα πρέπει να βλέπουν τον συμπαίχτη τους που έχει την μπάλα. Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνουμε εμείς απειλητικοί και αν δεν βλέπουμε την μπάλα και όχι να τη βλέπουμε κατάματα αλλά με περιφερειακή όραση δεν θα μας δώσει ποτέ ο συμπαίχτης μας μπάλα. Ακόμα και αν είμαστε τελείως ελεύθεροι αν δεν βλέπουμε μπάλα. Όταν δεν έχουμε την μπάλα πρέπει να έχουμε συνεχή κίνηση, ειδικά αφού πασάρουμε. Αν παρατηρήσετε στην διαδικασία της εφαρμογής όταν κάνουμε ακόμα και τις κινήσεις τις απλές τις επιθετικές που κάνουμε τώρα τον 2-2, give and go και backdoor, θα δείτε ούτε βλέπετε συνέχεια την μπάλα όταν κάνετε το κόψιμο και δευτερευόντως αυτός που έχει την μπάλα δεν περιμένει να γίνει το κόψιμο και να ολοκληρωθεί αν θα ελευθερωθεί ο συμπαίχτης. Δηλαδή βιάζεστε να κάνετε την κίνηση και την κάνετε την κίνηση χωρίς να έχετε το πρώτο στόχο που είναι να πάρετε την μπάλα ελεύθερη. Όταν είναι, όταν ο επιθετικός υποδέχεται την μπάλα θα πρέπει να κοιτάξει κατευθείαν προς το καλάθι, να βρεθεί δηλαδή σε θέση τριπλής απειλής για να μπορεί να πασάρει, να τριπλάρει, να σουτάρει. Αυτό υποχρεώνει την άμυνα να απομακρύνεται από κοντά του σε απόσταση τέτοια ώστε να μην μπορούμε να τον περάσουμε και μας δίνει τη δυνατότητα να κινηθούμε είτε θα πασάρουμε είτε θα τριπλάρουμε είτε θα σουτάρουμε με ευκολότερο τρόπο. Όταν πιέζεται ένας παίκτης πολύ επιθετικός από την άμυνα είναι καλά να προφυλάσει την μπάλα και όχι να τριπλάρει γιατί όταν τριπλάρουμε δεν μπορούμε να βλέπουμε όλους τους συμπαίχτες μας σχεδόν. Και μπορεί από μία πλευρά τη φλήγια μας εάν δεν έχουμε καλή επικοινωνία γιατί θα πούμε στις βασικές αρχές ότι η επικοινωνία είναι μία βασική αρχή και της επίθεσης είναι καλό να προστατεύουμε και όχι να τριπλάρουμε. Περιφερειακή όραση. Γνώση των επιλογών με την μπάλα από τη θέση της κορυφής από την πλάγια θέση από τη χαμηλή θέση δηλαδή τι θα κάνουμε αν πάρουμε την μπάλα στα πλάγια στην κορυφή στην τελική γραμμή. Οι επιλογές μας θα πρέπει να είναι συγκεκριμένες και εκπαιδευμένες από τους προπονητές προς τους παίχτες. Να χρησιμοποιούν τη τρίπλα μόνο όταν δεν μπορούν να κάνουν πάσα στις τρεις καταστάσεις άμφα για να αποφύγουν μία παγίδα. Βλέπουν ότι έρχεται να τους παγιδεύσουν ο αμυντικός του μαζί με κάποιον συμπαίχτη του πρέπει να τριπλάρει για να απομακρυνθεί από την παγίδα. Β για να βελτιώσω τη γωνία πασαρίσματος. Πώς το αντιλαμβάνεστε αυτό τη γωνία πασαρίσματος. Εάν θεωρήσω ότι εγώ θέλω να πασάρω στον συνάδελφό σας το συφάκι και μπροστά του είναι ένας αμυντικός όπως είναι τώρα ο παίχτης εκεί και εγώ έχω την μπάλα. Συμπαίχτης μου είναι ο συφάκις. Δεν μπορώ να το πασάρω έτσι. Εάν κάνω μία, δύο, τρεις τρίπλες εδώ βελτίωσα τη γωνία και κάτω από αυτή τη γωνία. Η διαφορετική γωνία τώρα που έχω μπορεί να κάνει την πάσα μου εφικτή. Αυτή είναι η γωνία πασαρίσματος. Άρα όταν μιλάμε για βελτίωση γωνίας πασαρίσματος είναι και η κατάσταση που κάνουμε δύο ή τρεις τρίπλες για να θεωρούμε σε καλύτερη γωνία. Τρίτον, όταν είναι να κάνουν διείσδιση τότε μπορούν να κάνουν τρίπλα. Καλές αποστάσεις μεταξύ τους επιθετικοί. Αυτό δημιουργεί χώρο για διεισδίσεις αφενός στους συμπαίχτες. Αφετέρου απλώνει την άμυνα και γίνεται δυσκολότερη η δουλειά της. Χρήση των screen με σωστές γωνίες. Μην πάμε και κάνουμε screen προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Η σωστή γωνία έχει να κάνουμε την κίνηση του αμυνόμενου προς το καλάθι μέσα. Εάν εμείς έχουμε τέτοια θέση ώστε δεν μπορεί να πάει προς το καλάθι, είναι πιο επιτυχημένο το screen. Στις αλλαγές που γίνονται στα screen. Ο ψηλός παίχτης, ο pivot, θα πρέπει να κινηθεί μέσα να ζητήσει την μπάλα όσο του δυνατόν κοντύτερα στο καλάθι. Όταν παίζουμε στην επίδραση ενάντια ο man to man, μια βασική αρχή είναι ότι στη χαμηλή θέση low post, ο pivot πρέπει να παίρνει θέση στην ευθεία μπάλας και αλατιού. Να ευθυγραμμίζεται και να παίρνει αυτή τη θέση. Αυτό δημιουργεί πολλά προβλήματα και έχει τη δυνατότητα ως συμπαίχτες του να του πασάρει την μπάλα. Οι περιφερειακοί να δημιουργούν τρίγωνα όταν θέλουν να πασάρουν την μπάλα στο ψηλό. Όταν μιλήσαμε προηγουμένως και είπαμε ότι κάνουμε τρίπλα για να βελτιώσουμε τη γωνία πασαρίσματος, μπορούμε να το επιτύχουμε το ίδιο έχοντας δημιουργήσει ένα τρίγωνο με κάποιον συμπαίχτες. Ο ψηλός αθλητής να κινεί προς τη θέση του high post, ζητώντας την μπάλα με τα χέρια πλωμένα εκεί, αυτό λέμε κάνοντας φλάση την μπάλα. Αν και έχουν επίθεση διάρκεια 24 δευτερόλεπτα, η επίθεση πρέπει από την αρχή με επιθετικότητα να ψάχνει το καλάθι και όχι μόνο με την σκέψη ότι έχουμε να εφαρμόσουμε ένα σύστημα, άρα θα πάμε και θα εκτελέσουμε. Μπορεί να μας δοθεί ξαφνικά η ευκαιρία για κάποιον αμυνόμενο που ξεχάστηκε να διεσδίσουμε. Δεν σημαίνει ότι επειδή θα πάμε να παίξουμε το σύστημα άλφα παράδειγμα, δεν είμαστε επιθετικοί από την αρχή. Να διαβάζουν και βλέπετε είναι σε ισαγωγικά η λέξη συνεχώς στην άμυνα, δηλαδή να βλέπουμε αν δημιουργούνται ανισορροπίες σε καταστάσεις ανισοήψης σε μία αλλαγή στα screen. Ή αν έχουν κάποιον αμυντικό ο οποίος δεν είναι καλός, δεν μπορεί να μηνθεί στο συγκεκριμένο παίχτη θα πρέπει να επιλέξουμε να δώσουμε την μπάλα να γίνει η επίθεση από εκεί. Καλό συγχρονισμό, αλλαγές ρυθμού ή να προσπαθούμε να επιβάλλουμε το δικό μας ρυθμό. Προσποιήσεις όταν θέλουμε να κάνουμε πάσα έτσι ώστε να μην τηλεγραφούμε στον αμυντικό που θα δώσουμε την μπάλα. Στην μεθοδική διδασκαλία της επίθεσης εναντίον μαν του μαν. Όπως είπαμε η μέθοδος που χρησιμοποιούμε είναι το όλο μέρος όλο. Εκτός από την πρακτική εφαρμογή στην προπόνηση δηλαδή του κάθε επιθετικού συστήματος, στη διαδικασία αυτή είναι απαραίτητη η συνεχής θεωρητική διδασκαλία. Χρήσιμη και απαραίτητη για την εκμάθηση της ομαδικής επίδεσης. Ακολουθούμε την βασική τεχνική της ατομικής επίδεσης και περνάμε σε συνεργασίες δύο, τριών και τεσσάρων παιχτών. Η κλημάκωση όπως έχουμε πει και για άλλες δεξιότητες είναι με επίδειξη όλης της κίνησης, επιμερισμό της κίνησης σε μέρη, δουλεύουμε με προασκήσεις στα κομμάτια αυτά, συνεργασίες δύο, τριών και τεσσάρων παιχτών, σύνθεση των μερών και εξάσκηση του στο μισό γήπεδο πρώτα χωρίς άμυνα μετά με παθητική άμυνα να ακολουθεί ο παίκτης μόνο και ακολούθως με ενεργητική κανονική άμυνα. Σε αυτό το σημείο διδασκαλία των παραλλαγών με την ίδια διαδικασία που κάναμε. Είπαμε ότι κάθε σύστημα που χρησιμοποιούμε επιθετικό, μία βασική του αρχή είναι να έχει παραλλαγές. Αφού ολοκληρώσουμε τη διδασκαλία μιας επιθετικής κίνησης θα πρέπει να διδάξουμε και τις παραλλαγές αυτής της επιθετικής κίνησης. Μία, δύο, τρεις παραλλαγές, όχι περισσότερες. Αλλά η διαδικασία που θα διδάξουμε τις παραλλαγές θα είναι ίδια με την διαδικασία που ακολουθήσαμε για αυτήν την επιθετική κίνηση. Ακολούθως έχουμε πέντε ενάντια πέντε με αντεπιθέσεις. Κατευθυνόμενο πέντε ενάντια πέντε σημαίνει ότι διακόπτουμε και διορθώνουμε τυχόν λάθη και ακολούθως έχουμε κανονικό διπλό με χρόνο και σκορ για να μπορούν να εντάξουν στο παιχνίδι τους οι ομάδες. Τα επιθετικά συστήματα ή το επιθετικό σύστημα με τις παραλλαγές του που έχουμε διδάξει. Φιλικό αγώνα για να φτάσουμε να εντάξουμε στα σχέδιά μας μια επιθετική κίνηση. Όλα τα συστήματα εναντίον της προσωπικής άμυνας, εναντίον man to man, ταξιδουμούνται σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες. Ποιες είναι αυτές? Πρώτον είναι οι επιθέσεις συνέχειας. Προηγουμένως μιλώντας είπαμε ότι αναφέραμε κάποιες επιθέσεις συνέχειας, ότι πρέπει να έχουν συνέχεια οι επιθέσεις. Δεύτερη κατηγορία είναι οι ελεύθερες επιθέσεις. Τρίτη κατηγορία οι προσχεδιασμένες επιλογές, τα ειδικά plays δηλαδή. Και η τέταρτη είναι οι μικτές επιθέσεις. Αναλυτικότερα αυτές είναι οι επιθέσεις συνέχειας, είναι προκαθορισμένες κινήσεις που εάν ολοκληρωθούν και δεν έχουμε τη δυνατότητα να εκφραστεί η επίθεση, επαναλαμβάνονται. Πάσα και κόψιμο που ανέφερε ο συνάδελφός σας, το pick and roll που αναφέραμε, είναι επιθέσεις συνέχειας και ένα και δύο και τρία. Πιθανά θα γίνονταν περισσότερα αλλά δεν φτάνει ο χρόνος. Ελεύθερες επιθέσεις. Ελεύθερη δεν σημαίνει ότι κάνει ο παίχτης ό,τι θέλει. Απλά δεν είναι αυστηρά προσχυδιασμένες και με βάση της βασικής και αρχές της επιθετικές και τους γενικούς κανόνες που αναφέραμε προηγουμένως, στηρίζονται και βλέποντας την άμυνα και τις συνθήκες που δημιουργούνται μπορούμε να κάνουμε επίθεση. Οι προσχυδιασμένες επιλογές τα παιχνίδια αναφέρονται κυρίως στην εκμετάλλευση που μπορούμε να έχουμε ενός πολύ καλού ψηλού, ενός πολύ καλού σουφέρ, ενός πολύ καλού δυσδητικού παίχτη. Αυτόν τον παίχτη, όταν έχουμε έναν τέτοιον αθλητή στην ομάδα μας, θα πρέπει να του δώσουμε την ευκαιρία να εκδηλώσει αυτό το ιδιαίτερο ταλέντο που έχει. Για να μπορέσει να το εκδηλώσει θα πρέπει να έχουμε σχεδιασμό έτσι ώστε να βρεθεί. Είτε ελεύθερος να σουτάρει, είτε απομονωμένος για να παίξει ένας εναντίον ενός και να δυησδύσει, είτε ο ψηλός μας να πάρει εύκολα την μπάλα, γιατί μπορεί να είναι πάρα πολύ καλός και αποτελεσματικός ένας παίχτης σε μια θέση χαμηλή, αλλά αν δεν πάρει την μπάλα δεν μπορεί να επιτεθεί. Αυτά είναι οι προσχεδιασμένες επιλογές. Οι μικτές επιθέσεις, όπως το αναφέρει και η λέξη, εμπεριέχουν επιθετικές κινήσεις που δεν είναι ελεύθερες, ούτε απόλυτα προσχεδιασμένες, αλλά ένας συνδυασμός αυτών. Θα κλείσουμε με τη διάταξη των επιθετικών συστημάτων. Οι επιθετικές διατάξεις που μπορούμε να αναφέρουμε είναι οι 2-1-2, 1-3-1, 1-2-2, 2-2-1, 2-3 και 1-4, οι πιο συνηθισμένες καταστάσεις. Πάντα να ξέρετε ότι όταν αναφερόμαστε είτε σε επιθετικές διατάξεις είτε σε αμυντικές διατάξεις πάντα μετράμε από πάνω προς την τελική γραμμή. Εν προκειμένου βλέπετε εδώ την επίθεση, η διάταξη που είναι 1-4. Εύκολα αναγνωρίζεται και όλες τις άλλες καταστάσεις που προαναφέραμε, την είτε 1-2-2, αλλά ακόμα και αν αυτός είναι λίγο πιο ψηλά ή όχι, το 3-2 δεν διαφέρει σε τίποτε. Και η διάταξη που θα έχουμε είναι ανάλογα με το υλικό που έχουμε και τους αθλητές που έχουμε στην ομάδα μας. 2-1-2, 1-3-1, 2-3 και πάλι λέγοντας. Δεν είναι δηλαδή όταν ακούμε ότι θα παίξουμε 1-3-1 στην επίθεση κάτι περίπλοκο. Είναι ο τρόπος που τοποθετούνται οι παίχτες. Το γιατί έχει να κάνει, σας είπα, με το υλικό που έχω. Εάν έχω δύο πολύ καλούς περιφερειακούς στην πλευρά, έναν πολύ καλό ψηλό ο οποίος παίζει στην ψηλή θέση πολύ καλά, έχω έναν καλό πλεϊμέκερ και έναν πολύ κινητικό γρήγορο περιφερειακό υπίψυλο, μπορώ να χρησιμοποιήσω την 1-3-1 και να κάνω διάφορους σχεδιασμούς και να αξιοποιήσω το ταλέντο των παίχτών μου. Δεν είναι δηλαδή πολυσύνθετες διαδικασίες. Ακούω αν θέλετε να ρωτήστε κάτι να διευκολυνήσουμε ή να επαναλάβουμε. Πρόσεξα να δεις. Θα πούμε ένα παράδειγμα για να γίνει κατανοητά. Θεωρούμε ότι αυτό είναι το 4 μας. Είπαμε όχι ο πολυψηλός παίχτης που είναι και πολύ κινητικός. Εάν εμείς θέλουμε, παράδειγμα, να πάρει την μπάλα ο 2 και να παίξει ένας εναντίον ενός, αλλά εάν δεν καταφέρει να περάσει τον παίχτη του και να κάνει διείσδιση, να εκμεταλλευτεί τι? Πιθανά μια πάσα στο 4 μας που είναι τι? Πολύ καλό σου θέλει. Εμείς θα επιλέξουμε είτε το 4 μας να βγει εδώ στη γωνία κάνοντας μια κίνηση μέσα έξω βάζοντας αυτόν τον παίχτη να διείσδιει εδώ, ή θα το στείλουμε απέναντι για να γίνει πάσα απέναντι. Ανάλογα μπορούμε να αξιοποιήσουμε, παράδειγμα, 2 παίχτες που έχουμε ένα πολύ καλό διείσδιση και κατευθείαν πάσα. Θέλει κάποιος άλλος να ρωτήσει κάτι, να σχολιάσει κάτι. Τα λέμε λοιπόν την άλλη Δετάρτη, καλημέρα σας. |
