| Διάλεξη 7: Γεια σας σήμερα είναι το τελευταίο μάθημα που κάνουμε για το Emunia Hot Summer School 2014 Παρακολουθήσατε μια προσπάθεια επιμόρφωσης πάνω στα γενικά ιταρικά του τουρισμού επίπεδο αρχαρίων το οποίο μάθημα έγινε κατά ένα μέρος στο κάγγλου της Καλάνδρας και κατά ένα άλλο μέρος για τα διωσικά του πρότυπα στο Πανεπιστήμιο Η συνδρομή για να γίνει αυτό το course προέρχεται και από το Αριστοτέλιο Πανεπιστήμιο και από το πρόγραμμα των Open Courses και βέβαια από τη συνησφορά εξαιρετικών διδακτών και μεταπτυχιακών φοιτητών αλλά και διπλωματούχων του μεταπτυχιακού μας όπως και άλλων καθηγητών οι οποίοι μας βοήθησαν και από τον πληθυσμό της Καλάνδρας που ενσωματώθηκε μέσα στην τέχνη στον Ιταλικό για τα Γενικά Ιταλικά όπως και τώρα θα έχουμε για τα Γενικά Ιταλικά που πέρασαν μέσα από το Open Courses σε βιντεοσκόπηση θα έχουμε συμμετοχή πάλι ατόμων από το Γενικό Πληθυσμό που ενδιαφέρθηκε μας παρακολούθησε διαδικτυακά από το E-Class και αυτή τη στιγμή θα έρθει και για εξετάσεις στο τέλος του μήνα επίσης επειδή το ευρωμεσογειακό δίκτυο πανεπιστημίων το E-University όπως το ξέρουμε όλοι δεν προσφέρει μόνον μαθησιακά αγαθά τα οποία τα προσφέρει σαν αντιπαράτηση στην οικονομική κρίση και στην κρίση που περιορίζει τους κόσμους γεωγραφικά αλλά τα προσφέρει και για να μπορέσουμε να γίνουμε φορείς πολιτισμού και για να μπορέσουμε να μηνυθούμε πρότυπα πολιτισμού. Γίνανε επομένως όπως καταλαβαίνετε κάποιες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις που γίνανε έχουν να κάνουν με την Εβδομάδα Ιταλικού Κοινηματογράφου που έγινε με την διεύθυνση της Προέδρυκτος Νοημοθεσταρικής Λόγας και Φιλαιοργίας κυρίες Ευαγγέλου και αφορούσε τρεις ταινίες του Ιταλικού Νεοριαλισμού για τα οποία μας υποστήριξε με τις υποδομές του το κάμπιν της Καλάνδρας Επίσης έγινε με πολυθεματική έκθεση ζωγραφικής γλυπτικής μουσικής έκθρασης στο Πέτρινο της Φιλέας όπως συμμετείχε ο Δήμος Πανοράματος Φιλέας Κορτιάτη Φύλληρου και το Παρεπιστημιό μας και το Union University. Είχαμε υλικό που είναι για ανάγνωση και κάποια άλλη φορά θα μας το περιγράψει η συνάδελφος κυρία Μαριάννα Καπετανίδου το οποίο έχει να κάνει με καλλιτεχνικά κατασκευές εργαστηρίου από υλικά που προέρχονται από λιόδεντρα, ελιές, φύλλα ελιάς, καρπός οτιδήποτε. Θα μας τα πει όταν θα έρθει η ώρα καλύτερα. Το υλικό υπάρχει μέσα στο iClass άρα μπορείτε να το αξιοποιήσετε γνωστικά. Και τέλος έχουμε, ξαναθυμόμαστε με δύο τρόπους τις προπτικές μορφωσίσμα. Ο ένας τρόπος είναι, έχουμε δύο γράμματα για διακοπές αρχή διακοπών που προγραμματίζει προσκλήσεις ιταλόφωνος από την Ιταλία σε Έλληνες ιταλόφωνος τα οποία δεν ανήκουν στο Α1, Α2 ούτε βέβαια στο Α0 για τουρισμό. Ανήκουν σε προχωρημένα επίπεδα όπως θα μπορούσε να είναι το Γ1. Τα ενσυντάσουμε όμως στο Α1, Α2 γιατί στην πραγματική ζωή όποιος εργάζεται στις τουριστικές εκπηρεσίες δεν θα συναντήσει γράμματα του επιπέδου του. Θα συναντήσει γράμματα από πραγματικές εταιρείες στην Ιταλία που θα προτείνουν διάφορες διαδρομές σε ομαδικές εκδρομές τα οποία θα έχουν μια συνθετότητα που δεν ακολουθεί τα πιστοποιητικά γλωσσομάτια τα οποία όμως προϋποθέτει αυτός που διδάσκει τα γράμματα Πως σιγά σιγά τα κατακτούμε για να μπορούμε να διαχειριστούμε και τα υπόλοιπα υλικά και τέλος σήμερα κλείνουμε δείχνοντας πως μπορεί κανείς να ξαναδει όλα αυτά τα πράγματα να κάνει μια θεώρηση του πολιτισμού μέσα στις διακοπές των στερεότυπων γύρω από τους Ιταλούς και τους Έλληνες της έννοιας της ελληνικής συνύμπαρξης μέσα από τον τουρισμό και άλλες διαστάσεις της ζωής ή το αντίθετο. Όλα αυτά θα δούμε μέσα από ολοκληρωμένες μεταπτυχιακές εργασίες κάποιες υποκρίσεις και κάποιες που ήδη έχουν εκκληθεί. Ξεκινούμε λοιπόν από την κυρία Καπετανίδου η οποία έχει ελοκληρώσει την εργασία της έχει εκκληθεί και είναι τώρα στο ΙΚΕ να τη δει κάποιος είναι μέσα στο ηθηματικό καταθέσιμο. Την έχω καταθέσει εγώ αλλά μόλις αυτή τη διαδικασία που γινόταν το τελευταίο χρόνο με το πανεπιστήμιο με τις διαθεσιμότες και τα λοιπά μάλλον δεν είχε ανέβει ακόμα την είχα καταθέσει. Θα δούμε κάθε μέρα και θα μπορέσουμε να εμπουρτίσουμε περισσότερο τις γνώσεις μας οπότε ακούμε την κυρία Καπετανίδου. Ωραία εγώ φέρνω φυσικά κάποια περιλήψεις και τα περιεχόμενα για αυτούς που μας τίμησαν να έρθουν να μας δουν. Σημαντικό δεν είναι ποιοι ήρθαν εδώ μέσα, ήρθαν άνθρωποι που θα παρουσιάσουν. Σημαντικό είναι αυτοί που θα μας ακούσουν όταν το πανέβει στο διαδίκτυο. Αυτό είναι το σημαντικό, γι' αυτό γίνεται αυτό το μάλλον. Ναι, θα τους ευχαριστώ στο τέλος, ας ευχαριστήσω από τώρα που θα έχουν την υπομονή να μας ακούσουν. Όπως πολύ σωστά είπατε το κομμάτι του πολιτισμού είναι ένα από τα σημαντικότερα πράγματα στην καθημερινότητά μας και η εργασία που είχα κάνει εγώ κατά δέρκεια των μεταπτυχιακών μου σπουδών απ' ό,τι βλέπουμε υπάρχει ήδη μέσα η λέξη του πολιτισμός, πολιτισμική βία φυσικά. Ο επιβλέπον ήταν ο κ. Παλαιολόγος. Επειδή ακριβώς ήταν διεπιστημονικό το θέμα της μεταπτυχιακής εργασίας, είχαμε στην Συμβουλευτική Επιτροπή και τον κ. Μπονίδη από το ΦΠΠ εδώ το Αριστοτελείο, καθώς και τον κ. Μπάκα από το Πανεπιστήμιο Ανίνο, ο μεγγέρος Μπονίδης ειδικός στην Επιταγωγική της Ειρήνης, ο κ. Μπάκα στην Εκπαιδευτική Πολιτική, γιατί θα δούμε ότι υπάρχει έρευνα και στην εκπαίδευση και γι' αυτό ειδικά ο Αθένος είχε το κομμάτι και ο κ. Παλαιολόγος Κωνσταντίνος το κομμάτι της μετάφρασης. Ξεκινώντας θα μιλήσουμε πρώτα για τα ερίσματα της έρευνας, τα οποία τα πήρα όσον αφορά τις μεταφραστικές σπουδές που έκανα εδώ στο Τμήμα Κανδιάρκια των Μεταπτυχιακόρμων Σπουδών και μαζί με την κ. Κασάπη, πάρα πολλά μαθήματα από την Πενταγωγική της Ειρήνης και την έρευνα για την Ειρήνη λόγω της δυνατότητας που είχε ο κανονισμός με τον οποίο εισυχθήκαμε, ήταν πολύ σημαντικό για μας που μπορούσαμε να πάρουμε μαθήματα και από όλα τα τμήματα της Φιλοσοφικής και είχα επιλέξει αρκετά από το Φυππί, καθώς και η περιραίουσα κατάσταση που διέπει πλέον εκτός από τον Παγκόσμιο Χώρο και τον Ελλαδικό με την οικονομική κρίση, η οποία φέρνει πολλά φαινόμενα βίας, αυξάνεται φαινόμενα βίας. Κάτι κάνω λάθος, θα με συγχωρέσετε, μάλλον θα έρθω εδώ. Λοιπόν, για να ξεκινήσω μιλώντας για τη δομή της εργασίας, η οποία είναι λίγο πιο περιεργή, δεν είναι χωρίζεται απλά σε δύο μέρη όπως συνήθως χωρίζεται, χωρίζεται σε τρία μέρη και θα δούμε γιατί. Για το πρώτο μέρος είναι το θεωρητικό πλαίσιο, όπου έπρεπε να μιλήσω για τις έγνειες της ειρήνης και της βίας, να διευκρινιστούν όλα αυτά, να συνεχίσω μετά για ποιος είναι η έρευνα για την ειρήνη, ποιοι είναι οι στόχοι της και ποια ερευνητικά κέντρα ασχολούνται με αυτόν τον επιστημονικό τομέα. Στη συνέχεια έπρεπε να κάνω και αναφορά στην παιδαγωγική της ειρήνης από τη στιγμή που οι έγνειες της δομικής και της πολιτισμικής βίας είναι βασικές έννοιες για το κομμάτι της παιδαγωγικής ειρήνης. Μπορώ να διακόψω. Βεβαίως, βεβαίως, βεβαίως. Επομένως όσοι ασχολούμαστε με θρηστικά επαγγελματά ή γενικά με ταξί και ασχολούμαστε και με την ασφάλεια του ταξιδιώτη, μέσα στην πολιτισμική βία έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε, νομίζω, και πώς θα θέλαμε να την κάνουμε, κατά τη γνώμη σας, θα μας το πείτε όταν τελειώσετε. Βεβαίως. Όταν βλέπουμε και αρχίζουμε να μας κουντάει τον άλλο, την κυρία με το μαντήλι που έρχεται από άλλες χώρες και το άνθρωπο που είναι τυμένος με άλλα που απόφυσκαν και άλλα παντελόνια φορτά που είναι της μόντας μας και πάλι σπουδιώμαστε όλοι μαζί κλπ. Λοιπόν, πώς αντιμετωπίζετε αυτό, δηλαδή για να κάνεις τουρισμό σε μια χώρα, δεν είναι αυτό να κάνεις τουρισμό, να μαθαίνεις ιταλικά για τουριστικές υπηρεσίες και να μην μπορείς να μιλήσεις, ας πούμε, για έναν κοντύτερό του άνθρωπο, για έναν χωρίς αποσμητικό άνθρωπο, γιατί δεν το συνεχίσεις στον πολιτισμό, μπορεί να είναι θεσκευτικός περιορισμός να το χρησιμοποιήσεις, πώς μπορείς να μιλήσεις σε ένα γραφείο, εάν δεν έχεις αυτή την προπαρασκευή και πώς μπορείς να είσαι φιλικός, ακόμα κι αν δεν σου δημιουργεί καμία αυτόματη θετική αντίδραση, ένα στερόνομο που βλέπεις, που για σένα δεν είναι οικείο, τι κάνουμε εκεί επάνω. Ακριβώς, ακριβώς όπως τα είπατε και για να φανταστείτε ότι στο κομμάτι της έρευνας για την ειρήνη και το σπουδό για την ειρήνη, ένα κομμάτι, ας πούμε το Peace Education, η εκπαίδευση για την ειρήνη, υπάρχει Peace Tourism, υπάρχει ειδικός κλάδος της έρευνας για την ειρήνη, που αφορά το πώς μέσα από τον τουρισμό μπορούμε να αναπτύξουμε διαπολιτισμικές σχέσεις, πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε στερεότυπα. Εγώ για παράδειγμα στο μάτι μου, επειδή φέτος μίλησα για μαγειρική μέσα στο μάτιμα και τους μίλησα για τα στερεότυπα, επειδή μέχρι τώρα τη βγάζουμε εύκολα με τα στερεότυπα, δηλαδή λέμε ότι θεωρούμε τον Τάδελα ότι έχει αυτά τα κατεσκάκια, την ονομιά κοιτάει και νομίζουμε ότι επειδή το κάναμε αυτό στο μάτιμα της γλώσσας, τελείωσε. Σκέφτομαι διάφορα πράγματα, ας πούμε τι λέμε, αρνί για μισθό, πώς γίνεται το αρνί για μισθό, στις γιορτές βάζουμε μέσα διάφορα που έχουν και ρίζι, το ψήνουμε με πατάτες, ακόμα και αν δεν βάλουμε μέσα ρίζι με συκοτάκια και σταφίδες, έτσι και βάλουμε ευρύ κόκκα, τι να πω τώρα άλλο, να θυμηθώ τις γιαγιάδες μας. Λοιπόν, το αρνί είναι πάνω για μισθό, θέλω να πω δηλαδή ότι και να μας πει κάποιος, ότι και να μας κάνει κάποιος, δεν μπορούμε να τροποποιήσουμε τις συμπεριφορές μας απέναντι στα στερότυπα που έχουν κοιλούν πια στο υποσυνείδητό μας, όπως το αίμα κοιλάει στο σώμα μας, εκεί, εγώ τι κάνω μέσα στην τάξη, γιατί οι μετάφερες είμαι καταξοχήν διακολουθούν, μας παίρνουν μέσα στην τάξη και θέλουν εκεί επάνω να σκίσουμε μια συζήτηση και τους λέω, φανταστείτε αν παγκώσουν το χάρτη. Και επειδή έχουν και οι Κύπριους μέσα στην τάξη, το έχουν πει αυτό, φανταστείτε αν παγκώσουν το χάρτη. Φανταστείτε ότι μέσα στη γειτονιά έχουμε διάφορες, τις καταλογίσουμε διάφορα. Εάν δεν μπορέσετε να δείτε μέσα στο χάρτη, λέω, όλους τους ποιητές, την θέση του εαυτού σας σε αυτόν το χάρτη, δεν θα μπορέσετε ποτέ στον ίδιο χάρτη να ενσωματώσετε κάποιον άλλον που δεν το αναγνωρίζετε ομοιότητες με εσάς. Ακριβώς. Αυτό είναι ένα βασικό ζήτημα για την πολιτισμική βία. Ακριβώς. Και αυτό το κομμάτι που είπατε, ότι αρχίζουν τα στερεόπιτα και γίνονται μέρος του υποσυνέδητού μας. Ποιος είμαι εγώ, ποιος είναι ο εαυτός μου σε σχέση με τον κόσμο. Ποιος είμαι εγώ. Ακριβώς. Και γιατί είμαι αυτός που είμαι, να συνειδητοποιήσω. Πώς είναι το σπίτι μου για μένα, πώς είναι το σπίτι μου για έναν Γάλλο, πώς είναι το σπίτι μου για έναν Τούρκο, πώς είναι το σπίτι μου για έναν Ιαχονέζο. Ποιος είμαι εγώ σε σχέση με αυτούς, όχι τι είμαι εγώ με την έννοια του τσαβουκάχου γνωστού στη θαϊκή μας θημοσοφία. Ποιος είμαι εγώ, τι είναι αυτό που τα δίνω εγώ σε μένα, για να μπορέσω διαπολιτισμικά να κάνω μια αρχιτεκτονική αναγνώριση και συνύπτωση με αυτό που δεν μοιάζει με μένα. Ακριβώς. Και όπως πολύ σωστά επισημάνατε, η μετάφραση είναι ένας συνδεδικός κρίκος, ανάμεσα στις γλώσσες φυσικά, οπότε αναγκαστικά και ανάμεσα στους λαούς και στους πολιτισμούς τους. Και από αυτά τα είπαμε στο μάθημα της άνοιξης, έτσι δεν είναι, τα είπαμε στο μάθημα της άνοιξης. Και γι' αυτό φυσικά, γιατί πολλοί απορήσανε με το μεταπτυχιακό, πολλοί απορήσανε ότι η μετάφραση που χωράει μέσα σε όλο αυτό, η μετάφραση ήταν το πρώτο αίρισμα για μένα που με οδήγησε σε όλοι. Ακριβώς, και όλη αυτή η προσπάθεια που έγινε μέσα από τη μετάφραση για να περαστούν όλες αυτές οι ιδέες, της παιδαγωγικής, της ειρήνης και αυτή όλη η βασική όρη, δεν θα περνούσαν διαφορετικά χωρίς να έχουμε τη μετάφραση. Αυτό είναι το πιο σημαντικό, και εξηγώ και όλας πολύ συγκεκριμένα μέσα στην μεταπτυχιακή μου, γιατί είναι από την αγγλική γλώσσα η μετάφραση και οπότε για τα αγγλικά τα μιλάς και εδώ όλοι, αλλά το επίπεδο που μιλάνε τα αγγλικά σχεδόν όλοι, δεν είναι σε επίπεδο ακόμα και σε γ'2, είναι πολύ συγκεκριμένος ο λόγος, είναι πολύ συγκεκριμένοι οι όροι που χρησιμοποιούνται, είναι πολύ συγκεκριμένο το πλαίσιο της επιστήμης μέσα στο οποίο τίθονται τα δύο άρθρα τα ακαδημαϊκά και πρέπει να υπάρχει μια γνώση από πίσω, πολύ σημαντική βάση για να μπορέσεις να προχωρήσεις και να το δώσεις έτσι ακριβώς όπως θα ήθελε να το ερμηνεύσει στην ελληνική γλώσσα ο Γιώχαν Γκάλντον που το οποίος θα έχει γράψει στα αγγλικά. Το δεύτερο μέρος λοιπόν ήταν η έρευνα, η οποία έρευνα αφορά την έρευνα πλέον, το συνδέσαμε με την εκπαίδευση σε μαθητές δυνασίου και ελικίου που θεωρούμε ότι πλέον πάνω την ηλικία των 12 ετών έχουν ήδη νοηματοδοτήσει κάποιες λέξεις στο μυαλό τους, γι' αυτό αποκλείσαμε τους μαθητές δημοτικού και κλασικά το κομμάτι της έρευνας που αναλύουμε τη μεθοδολογία, τα αποτελέσματα της διαπιστώσης της συζήτησης που θα δούμε παρακάτω. Και στο τρίτο μέρος που είναι το έξτρα μέρος της διπλωματικής εργασίας είναι οι μεταφράσεις, οι οποίες υπάρχουν σε δίστυλο από τη μια μεριά το άρθρο το επιστημονικό στην αγγλική γλώσσα και δίπλα στην ελληνική γλώσσα. Είναι δύο τα άρθρα που βλέπουμε, είναι τα δύο βασικά άρθρα της έρευνας για την ειρήνη, violence, peace and peace research, και τα δύο του Γιώργαν Γκάλδο και το cultural violence, νάτος ο πολιτισμός, η πολιτισμική βία. Θα ξεκινήσω με την μεταφραστική πράξη γιατί ούτως ή άλλως το μεγαλύτερο μέρος των σπουδών μου εδώ στο ιταλικό είχε αφορού στη γλωσσολογία και τη μετάφραση στον ίσο βαθμό και προσπάθησα να προσεγγίσω την μετάφραση επιστημονικών άρθρων κοινωνικών επιστυμών, στα οποία μπορώ να μολογήσω ότι δεν βρήκα ιδιαίτερη βιβλιογραφία στα ελληνικά για όσα αναφορά τις κοινωνικές επιστήμεις για τη μετάφραση κοινωνικών επιστυμών, αλλά βρήκα πάλι στην αγγλική βιβλιογραφία αλλά πάλι όχι τόσο ευρύ βιβλιογραφία όπως υπάρχει στα τεχνικά κείμενα ή όπως υπάρχει φυσικά στη λογοτεχνική μετάφραση. Φυσικά ο Στάιννερ μιλώντας γενικότερα για τη μετάφραση μπορεί να μας καλύψει και στο θέμα των κοινωνικών επιστυμών. Ήταν η βάσης μου, ήταν η πλήρης κατανοήση του κειμένου, μπορώ να πω ότι το διάβασα πολλές φορές πριν ξεκινήσω τη μετάφραση. Η γλωσσική ευαισθησία του κάθε μεταφραστή, η επαρκές και η δυναμική γνώση της ιστορίας της γλώσσας των πρωτοτύπων, της μεν αγγλικής από τη μία, της δε ελληνικής από την άλλη, οι οποίες μεταφράζοντας σε τόσο βαθύ βαθμό είδα πάρα πολύ μεγάλες διαφορές. Συνειδητοποίησα ακόμα καλύτερα τις τόσο μεγάλες διαφορές ανάμεσα στην αγγλική και την ελληνική γλώσσα. Η χρονική φυσικά και η χωρική ενταξή τους και το πλαίσιο, το ιστορικό όλο που καλύπτει το κάθε κείμενο, το γιατί γράφτηκε, ποιος είναι ο σκοπός του, η εξηγείωση με τον συγγραφέα. Εδώ έχουν επισημάνω ότι ζήτησα και όλα στην άδεια του Γιώχαν Γκάλδουγκ, ο οποίος είναι 84 χρονών αυτή τη στιγμή. Το συνάντησα και τώρα πρόσφατο στο συνέδριο για την ειρήνη στη Δοσθαντινούπολη, ο οποίος είναι ένας ευγενέστατος κύριος, ο οποίος μου δώσε κατευθείαν την άδεια για την μετάφραση. Τον όζι δεν τον είδα, γιατί μιλήσαμε μέσω... Μεράζιντ δεν μπορείς να είναι υποψηφιεδευτόρηση, να πάσεις ένα δείγον εκεί... Ναι, θα δούμε τώρα λίγο πώς θα πάει η κατάσταση και θα το κανονίσουμε. Αλλά μίλησα με τον Όζι και εκείνη την περίοδο έλειπε. Τώρα με τις έρευνες, δεν ήταν στην Τουρκία, αλλά μιλήσαμε με τον κ. Καλέρι, το university που είναι εκεί. Έχουμε ανταλλαγές. Ναι, φυσικά θα μιλήσουμε γι' αυτό, θα δούμε πώς θα πάει τώρα η κατάσταση και μετά από το επόμενο... Ας πούμε ότι είστε Τουρκοί και μπορείτε με τις ανταλλαγές να πάτε εκεί. Είναι ευκαιρία, είναι ευκαιρία. Οι αρχιακοί, τις ενυποψήφιδες δάκτρες, θα σας μάθουν να βουλέψουν το επίπεδο των αυκαριών, τα έχετε πολύ καλή ψυχή εκεί, έχουμε ανταλλαγές, έχουμε σύμβαση. Και είναι πολύ καλή ευκαιρία, γιατί πλέον... Πολύ ειρεμπρόπιο. Ανατολική Φράγκη, ένα πάρα πολύ ωραίο... Ναι, ναι, ναι. Και Κωνσταντινούπολη, ουσιαστικά, στο κέντρο της, ήρεμη είναι, δηλαδή δεν έχει τα τραγικά αυτά, τουλάχιστον τα περίσσινά, ήταν μια χαρά φέτος. Οπότε, και η γνώση φυσικά της συγγραφικής του παραγωγής, ένας πολύ... Έχει γράψει πάρα πολλά άρθρα, ο Γιώχαν Κάλγκου, που θεωρείται ουσιαστικά και ο πατέρας της έρευνας για την ειρήνη, των σπουβών για την ειρήνη. Και καθώς και η αποφυγή με αταφορά σπενιχρού και διαστερολουμένου μηνύματος, το οποίο με είχε αγχώσει πάρα πολύ. Γιατί ακριβώς είναι πολύ συγκεκριμένα τα μηνύματα που ήθελε να περάσει μέσα από τα άρθρα του. Είχε πάρα πολλές έννοιες μέσα ως αρθροκοινωνικών επιστυμών και αυτό ήταν κάτι που το πρόσεξα πάρα πολύ. Ο σεβασμός των ιδεών και εννοιών των κειμένων. Ξανά, γιατί μιλάμε για πολλές ιδέες, πολλές καινούργιες έννοιες. Αυτά λοιπόν αποτέλεσαν από τους βασικούς άξονες. Για παράδειγμα, τώρα το ακούμε θεωρητικά. Έχω πει χίλες φορές στα καρδιά μου, παρακολουθούσαν το μάθημα για την καστρονομία. Δεν μπορείς να δουλέψεις, πήγε σε έναν γραφείο τουρισμού στη Θεσσαλονίκη, να έρχονται άνθρωποι για τη σκεφτικό τουρισμό, να πήρεις σε ένα εστιατρόνιο και για την Δευτάρτη, ενδεκομένως για κάποιους που είναι πιο ύστερα προσιλωμένοι και για Δευτέρα, Δευτέρα, Δευτάρτη, Παρασκευή, να μην προσέχεις τι τρώνε, να μην ρωτάς αν τη Δευτέρα αντιστεύουν ή δεν ιστεύουν. Δεν θα το κάνεις ποτέ στο σπίτι σου, αλλά όταν υπηρετείς τον τουρισμό πρέπει να μπορέσεις να το κάνεις. Είχα διαβάσει για την εργασία στο βιβλίο του πολίτη που σας γνωρίζει κιόλας, ο κ. Πολέτης που είναι στο Ιόνιο, που λέγει αυτό ότι για τις συγκυκλοπεδικές γνώσεις πρέπει να έχει οπωσδήποτε, που μας τόχατε εσείς από το προπτυχιακό, το θυμάμαι εγώ πριν 15 χρόνια και το ξαναείδα γραμμένο, πρέπει να έχει μεταφραστής, ο διερμηναίας, ο οποιοσδήποτε ασχολείται ουσιαστικά, με τη σύζευξη δύο διαφορετικών λαών και πολιτισμών. Ότι δεν είναι απλά, ξέρω, τη γλώσσα, είναι ολόκληρο πλαίσιο. Αυτό και οι ιδεολογικές αποχώσεις, οι πολιτισμικές προδιαθέσεις, οι πολιτικές επιχείσεις, που πρέπει να μεταφέρουμε από το κείμενο της γλώσσης πηγής στην γλώσσα στόχου, απαλασσόμενο από τη δική μας τάση ζωής. Είναι επίσης ένα πολύ σημαντικό κομμάτι όταν περνάμε σε κοινωνικές επιστήμες, γιατί εκεί πέρα επηρεάζουμε, περνάνε μηνύματα. Οπότε πρέπει, είναι πολύ σημαντικό για τον μεταφραστή να είναι απαλαγμένος από τη δική του τάση. Θα δώσεις στα παιδιά μέσα στο folder που έχεις σαν assistant, professor στο μάθημα, θα δώσεις την βιβλιογραφία σου όλοι. Ναι, μπορώ να τη δώσω στην βιβλιογραφία, φυσικά. Ψηφιακά. Ψηφιακά, ναι, ναι, ναι, γιατί η βιβλιογραφία είναι και από τρεις διαφορετικές θεματικές και στην μετάφραση. Έχω πάρα πολύ βιβλιογραφία. Και να πει μια παρεξήγηση, στο σταθερινά σεμινάριο πάντοτε ο καθηγητής είναι assistant. Από κάποιους ανθρώπους υπάρχουν μια ειδίκευση, γιατί πρέπει πάντοτε να υπάρχουν κοινωνικοί εταίροι από το χώρο της αγοράς. Αυτή τη στιγμή θεωρείται ότι είναι στο χώρο της αγοράς, γιατί έχει πάρει την ειδίκευσή της και ήδη δουλέψαμε τα πραγματικά γραφεία από την Αθήνα ακόμα. Γιατί ταξιδεύει, γιατί είναι πολύ δλωσσή, γιατί ασχολείται με αυτό ειδικά το θέμα. Ναι, φυσικά αυτό είναι το πιο εύκολο. Με θέλει πολύ να δούμε μια άλλη διάσταση στην επικοινωνία και η σχέση της με τεφά με δημοσιογραφία και όλα αυτά. Οπότε είναι κατανοητό, γιατί ήταν η Μαριάδα. Λοιπόν, και τώρα πιο συγκεκριμένα, αυτόν τον Βαλλερστάιν που βρήκα είναι από αυτούς που έχει ασχοληθεί, πιο συγκεκριμένα με την μετάφραση κοινωνικών επιστημονικών κειμένων. Και επέμενε πάρα πολύ στο κομμάτι των ενειών, επέμενε πάρα πολύ επίσης στην ορολογία, που σε ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες μπορεί να υπάρχει ένας όρος, ο οποίος από κάποια άλλη σχολή σημαίνει κάτι άλλο. Και όπως με το κομμάτι, να θυμηθώ, που τα συζητούσαμε κυρία Κασάπη, με την διαχρονικότητα της μετάφρασης, την επαναμετάφραση, που αλλιώς εννοούν άλλες σχολές στην επαναμετάφραση, καλώς κάποιες άλλες, για παράγμα, όσον αφορά την μετάφραση τώρα που μου ήρθε. Ακριβώς. Για αυτό επιμένουμε στη βαθιά γνώση του θεύματος που ραματεύεται το κείμενο, να γνωρίζει λοιπόν όχι μόνο το θέμα αλλά και το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται το κείμενο, το συγκεκριμένης επιστήμης. Και φυσικά όσον αφορά συγκεκριμένα των κοινωνικών επιστημών, να γνωρίζουν, εκτός όπως είπαμε από τη γλώσσα, από πού προέρχεται το κείμενο, τη συγκεκριμένη ολογία του, τα δεδομένα που το συνοδεύουν και το ιστορικό του πλαίσιο. Όταν αφορά το ιστορικό πλαίσιο πρέπει να επισημάνω, όπως σας έδωσα και στις φωτοτυπίες, κάποια κομμάτια που έχω δώσει, ότι υπήρχαν πάρα πολλά ιστορικά γεγονότα μέσα σε αυτά τα άρθρα, τα οποία έπρεπε να επισημάνω και όλα στους μεταφραστείς, οπότε υπήρχε, υπάρχουν σε πολλά σημεία το σημείωμα του μεταφραστή, γιατί νομίζω ότι και εγώ ως αναγνώστης την πρώτη φορά δεν λάμβανα το μήνυμα, έλεγα τι είναι αυτό, π.χ. τα κούλακ, θυμάμαι, στη Ρωσία, με όλο αυτό το κομμάτι και θέλω να πω ότι το πιο σημαντικό για μένα και για ένας λόγος που αγαπώ την μετάφραση είναι ότι κάνοντας μετάφραση το σίγουρο που πετυχαίνω είναι ότι διευρύνω πάντα τις γνώσεις, δηλαδή είναι απίστευτο πόσα πράγματα έμαθα μεταφράζοντας αυτά τα δύο κείμελα. Είναι απίστευτο δηλαδή πόσες γνώσεις ιστορικές μόνο να βάλω, ήταν πάρα πάρα πολλές. Εδώ έχω ένα δείγμα το πώς παρουσιάστηκε η μετάφραση, φυσικά αυτό το είχαμε δει, το είχαμε δει ήδη από μια εργασία που έχουμε κάνει με την κυρία Κασάπη με τον κανονισμό του μεταπτυχιακού και έτσι το έμαθα πώς δουλεύεται σε δύστιλο η μετάφραση. Οπότε πάντα φροντίζαμε και στην εργασία που είχαμε κάνει και εδώ πέρα μαθαίνοντας από εκεί ότι πάντα πρέπει να υπάρχει μια αντιστοιχία για να μπορεί το αναγνώστης να, αν γνωρίζει και την γλώσσα πηγή, ίσως σε κάποια σημεία... Και όσο είχε δει στο δυτικό κορμογράφωμα από τα δευτερά προς τα δεξιά, το πρωτόδοχο μπαίνει αριστερά και η μετάφραση μπαίνει αριστερά. Ο δε πίνακας έχει αυτό το προσώμα, σου επιτρέπει με ένα βλέμμα να κοιτάς και τα δύο, γιατί αν υπάρχουν ασυμετρίες διαγνωσικές και διαφορετικισμικές, τις εντοπίζεις αμέσως. Τις εντοπίζεις αμέσως. Μια λίγη στο ένα κείμενο, μία λίγη στο άλλο κείμενο και δεν τα έχεις μαζεμένα σε ένα οπτικό πεδίο. Αυτά τα πράγματα μπορεί να μην τα θυμάται η εργαζόμενη μνήμη σου. Ακριβώς, ακριβώς. Οπότε ό,τι βλέπουμε ας πούμε όλο αντιστοιχεί σε αυτό που... Καθικά κάθε μετάφραση που κάνουμε πρέπει να την βάλουμε σε εκείνη την ακακόμε και να δημοσιευτεί μόνη της. Ναι, σωστά. Μπορεί να είμαστε στο σπίτι μας και δουλεύουμε ή όταν κάνουμε αναθεώρηση ανομού μετάφραση... Ναι δεν γίνεται. Εγώ όλες πλέον τις μεταφράσεις δουλεύω έτσι. Δεν μπορώ να τις δουλέψω διαφορετικά γιατί με βοηθάει πάρα πολύ στο θέμα χρόνου. Κερδίζω χρόνο. Εσύ πρέπει να είσαι υπεύθυνη σε κάποιο κομμάτι. Στις λέξεις για το Liberty και Freedom πρέπει να είσαι υπεύθυνη. Ναι, που κάναμε τότε την άλλη εργασία που είχαμε κάνει εκεί στο Παπαφέ. Με τις διαθεσιμότητες βέθηκαν πολύ άνοιχτος δουλειάς και χάσαμε ένα εξάμενα. Εκεί γιατί είναι αυτό το περιοδικό το ITI. Και θυμάμαι που μου το είχατε πει από το καλοκαίρι ότι είχε αργήσει. Τώρα μιλώντας για τις έννοιες, αυτό θα μας παρακολουθήσουν και ελπίζω αρκετοί από το διαδίκτυο, κάποιες έννοιες οι οποίες υπήρχαν φυσικά μέσα στα κείμενα και πάνω στις οποίες και όλας έπρεπε να αναπτύξω από όλες τις πλευρές το τι είναι η ειρήνη γιατί ξεκινώντας τουλάχιστον μια ιστορική αναδρομή βλέπουμε ότι αλλάζει η σημασία της ειρήνης με τα χρόνια και φτάνοντας μετά το δεύτερο παγκόσμιο πλέον πόλεμο, μιλώντας πλέον για το ψυχρό πόλεμο που ακολουθεί, η όρη αρνητική και θετική ειρήνη που εισάγει το 1964 ο Γκάλντουν διαχωρίζει πλέον τις δύο σημασίες της ειρήνης και αυτό είναι το πιο σημαντικό πλέον. Όπου μιλάμε για αρνητική ειρήνη αυτό που ξέρουμε μέχρι στιγμής ότι απλά δεν υπάρχει πόλεμος και δεν υπάρχουν συγκρούσεις μεταξύ των ελλαών. Όμως το πιο σημαντικό πλέον με την ανάπτυξη των πολιτισμών και των κοινωνιών μιλάμε για τη θετική ειρήνη που είναι αυτή που καταλαβαίνουμε ότι πλέον τουλάχιστον τα ανεπτυγμένα και προηγούμενα κράτη αυτή τα λανίζει, όπου μιλάμε για αποσία δομικής και πολιτισμικής βίας που θεωρούμε πολύ αναλυτικά το οποίο τι σημαίνει ότι όταν υπάρχει θετική ειρήνη υπάρχει δικαιοσύνη, ισονομία, ισότητα, ασφάλεια, αυτό που είπατε, οπουδήποτε για να ταξιδέψεις μέσα στη χώρα σου, εκτός της χώρας σου, ελευθερία. Αλλά μεγαλύτερα θέματα τα οποία θα πάρουν και τεράστια θρηματοδότηση για έρευνα και τα οποία θα απορρίσουν και ποιοι θα έχουν ψωτέδες τουριστικές υπηρεσίες Είναι το θέμα όχι απλώς της ασφάλειας για να ταξιδέψεις κάπου, που είναι το πρώτο, γιατί βγαίνουν και νότες και λοιπά και λοιπά, αλλά της ασφάλειας ακόμα και για να νιώσεις όμορφα κάπου. Ακριβώς. Καθόλου την άρκεια της διαμονής, είτε είναι το ταξίδι επαγγελματικό, είτε διαμονή. Αν γεννηθεί μια άσχημη εικόνα σε κάποιον άνθρωπο και γυρίσει στην πατρίδα του, αυτό τα λέει πολύ ωραίο αισκαρπίδι. Κάθε τύπου διαβάζει ένας άνθρωπος, προπλησιάζεται πιτέσσερα. Με γεωργητική πρόοδο μπορούμε να δημιουργήσουμε αρνητική εικόνα για τον τουρισμό μας, αν γυρίσει μια ομάδα με αρνητική εικόνα πίσω. Ακριβώς. Ακριβώς. Κατευθείαν. Και αυτό διαχέεται μετά στο κοινωνικό, στο μικροσύστημα, το οποίο γίνεται... Έχεις ένα κέντρο υγείας, μια παρέα και ένας να έχει ερωστήσει και να τους λένε εδώ δεν έχουν αυτή τη στιγμή τίποτα, που θα έπρεπε κάθε περιφέρει όπου είχε κέντρα υγείας το καλοκαίρι να δημιουργήσουμε πριν διάφορες έκτακτες δέσεις και για περιστατικά που δεν είναι ρουτίνας. Ακόμα και αυτό, όταν θα γυρίσουν πίσω αυτή η παρεούλα και θα πει ότι μας στείλανε στη Θεσσαλονίκη σε εφημερεύον από την Καλπιδική, και αυτό του χρόνου τέσσερις ήταν εκεί, τέσσερις, τέσσερις, δεκάξι, τέσσερις, δεκάξι και προχωράμε. Αυτό το πράγμα μέχρι να φτάσουμε στο επόμενο μάτιο που θα κλείνουν τα ταξίδια στην χώρα εκείνη που θα γυρίσουν οι άνθρωποι, 300 και περίπου άτομα από εκείνη την τετράδα δεν θα θέλουν να φανταστούν ότι μπορούν να έρθουν στην Αλλάδα. Ακριβώς. Επειδή ευκαιρέ να πω τώρα, συνέχιμα στον Αύγουστο που έλειπα, που με πήρε ο κύριος Μητωνοβήσου να εργάζουμε στο μεταφραστικό γραφείο και μου λέει Μαριάννα, έχουμε κάτι ιταλούς στα αστυνομικό τμήμα που έχουν χάσει το πορτοφόλι τους. Και εγώ έλειπα και του λέω κύριε Σταύρο, του λέω λήπο, του λέω τι να κάνουμε όμως, γιατί του λέω και να πηγαίνω, έχω λεφτά δεν θα περνά, γιατί σκέφτομαι όλο αυτό το μετά, ας πούμε θα πήγαινα ουσιαστικά για να τους βοηθήσω, όχι γιατί ήμουν εκτός της Αλλονίκης. Δεν έκανε την αστυνομία, λίγο δύσκολο νομίζω, δεν είναι τόσο πριγμέρα τα συστήματα, αλλά έδωσα το τηλέφωνο και πήρε κάποια φίλη. Με δυνατότητες μεταφραστών με σκάνη, ξεκίνησαν αυτές οι υπηρεσίες πρώτα από όλα για τους κοφούς. Η κοφή εκεί πέρα, γιατί υποστίζει πάρα πολύ υποστήριξη τους οι διαγλωσικοί, δεν έχουν πια μεταφραστή δίπλα τους, επειδή τα συστήματα επικοινωνίας μέσα από το διαδίκτυο παραπέμπουν και στην εικόνα της επικοινωνίας, στο μη γλωσσικό κομμάτι, στο εξωγλωσικό. Οπότε και στο παρακολουστικό, που μας ενδιαφέρει για την νοηματική. Οπότε εκεί αυτό ξεκίνησε με τους κοφούς. Σήμερα και έχει περάσει ακόμα και για μετανάστες, οι οποίοι μπορεί να έχουν ανάγκη από κάτι πολύ επίγον και δεν υπάρχει δίπλα τους μεταφραστής. Αλλά εκεί ήδη έχουν αρχίσει να εκπαιδεύουν για την εργασία την κοινωνική και την εργασία την οικογενειακή. Εκεί είναι αυτό που λέμε κοινωνική εργασία, κοινωνικής εργασίας, εκεί πάρουν και σπουδές οικογενειακής εργασίας. Λοιπόν, αυτό τι κάνει? Αυτό κάνει το εξής. Ένα από τα μερίματα που αυτή τη στιγμή αναπλήσατε είναι οι σπουδές αυτές να δίνουν το περιθώριο σε κοινότητες άντρες μεταναστών, να μπορούν να εκπαιδεύονται άτομα σαν διερνηνείς. Μάλιστα, κατάλαβα. Αν δεν είναι πάλι στο ίδιο μέρος, ή ας πούμε οι ιερείς, οι ορθόδοξοι στην Αμερική δεν είναι στην ίδια πόλη, ξεκινάει για παράδειγμα στην κεντρική Αμερική σε μια πόλη, έχει φύγει όμως το πρωί από το Σικάγο, έχει πάει και σε μια άλλη πλήσια, το μεσημέρι θα πάει σε μια άλλη και το απόλυμα δεν γυρίσει σπίτι του. Δηλαδή, αυτή τη στιγμή πάρει πολλή κινητικότητα σε όλα όσα πρώτα τα ξέραμε πολλοίστατικά, δεν ορίζεται πια μόνο γεωγραφικά μια υπηρεσία. Αυτό πάντως με το Σκάπη, αλήθεια, είναι ότι ούτε καν το σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή, γιατί πιένοντας σε αστυνομικά κέντρα, τουλάχιστον από προσωπική εμπειρία... Κύκλωνα, άμα είναι και Wi-Fi ο τουρίστας στην Ευρύα. Πολύ χρήσιμο αυτό, δηλαδή δεν καν το σκέφτηκα. Είναι η τηλεφωνική λεγόμενη διαρκεινία. Ναι, σωστά. Και είχα στεναχωρηθεί πολύ γιατί ήθελα να τον εξυπηρετήσω με την έννοια ότι αυτό θα το ξέρουμε για άλλη φορά. Για άλλο λόγο να πάει, φυσικά δεν πάει κι ο άνθρωπος για το κλαισί με το πορτοφόλι. Λοιπόν, και τα αυτά που ακούμε βασικά πάρα πολύ, αλλά είναι τόσο σημαντικό να ξέρουμε το πως τελικά δεν μπορούμε να τα έχουμε, το σεβασμό των ανθρωπινών δικαιωμάτων, το να δεχόμαστε ακριβώς και διαπολιτισμικά την κάθε εταιρότητα, το κάθε διαφορετικό. Μαριάνα, πως θα μάθουμε τα παιδιά μας, αν εγώ κάθε μέρα που δεν μου αρέσει αυτό που κάνει η κόρη μου ή ο γιος μου, βάζω τις φωνές με κάτι ντεσιμπέλ που μπορεί να το ακούσουν στον έβδομο όροφο, αυτά τα παιδιά που θα μεγαλώσουν, όταν μεγαλώσουν, όπου βρουν κάτι πιο αδύνατο γιατί θα στάνουν πιο αδύνατα απέναντί μου, το ίδιο πράγμα θα κάνουν. Δεν μπορεί να σταματήσεις το τι θα γίνει στη διαπολιτισμική βία, αν στην ενδοικογενειακή σου ατμόσφαιρα, εγκαταστήσεις ακόμα και ψυχολογική βία. Ουσιαστικά, πηγαίνοντας παρακάτω στο κομμάτι της βίας, το παραστατικά, μιλώντας για άμεση βία, είναι αυτό το οποίο ζει ο καθένας μας καθημερινά, είτε ως θύτης, είτε ως θύμα. Μια πολύ ωραία τεχνική είναι να αρχίσουμε, αφού τουλάχιστον διαβάσουμε αυτά τα δύο άρθρα, ή μπούμε στη λογική της δομικής και της πολιτισμικής βίας, να αρχίσουμε να κρατάμε ένα ημερολόγιο ως θύτης και ως θύματα. Να κάνουμε τις πράξεις μας καθημερινά, ακόμα και στο φανάρι. Όλα πειράζονται. Ναι, ακριβώς, είναι πολύ σημαντικό πως αρχίζουμε... Και οι άνθρωποι που την έχουν υποστεί ως θύματα, είναι ακόμα χειρότεροι όταν την εκφράζουν σαν άνθρωπο. Ως θύτες, ακριβώς. Και είναι πολύ σημαντικό η συνειδητοποίηση, συνειδητοποιώντας πόσο βία είναι η καθημερινότητά μας, ίσως αρχίζει λίγο και το ισορροπούμε αυτό. Οπότε μιλάμε για την άμεση βία που βλέπουμε, για τη δομική, η οποία, ας πούμε, επιχεί φτώχια, είναι ένα είδος δομικής βίας. Και μιλώντας για την πολιτισμική βία βλέπουμε, ας πούμε, κάποιες τηλεοράσεις ενδεικτικά, γιατί ουσιαστικά είναι ένα κομμάτι του πολιτισμού τα μημείεψιλον που προωθούν μηνύματα, απαγιώνουν καταστάσεις ή περνούν μηνύματα που εμείς, ίσως, δεν θα καταλαβαίνουμε. Μιλώντας πιο συγκεκριμένα, ο Κάλπν μιλά για την άμεση βία ως γεγονός, τη δομική ως διαδικασία με αρκετά σκαμπανευάσματα, αλλάζουν οι δομές, αλλάζουν οι κοινωνικές δομές, αλλάζουν οι μορφές της δομικής βίας, ενώ η πολιτισμική βία είναι μια σταθερά, μια μονημότητα, έτσι την εκφράζει, η οποία παραμένει ουσιαστικά ένα λίγο για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Για παράδειγμα στον εκκλησιαστικό σωτησκευτικό τουρισμό, πηγαίνουν οι μαμάτες, παίρνουν το χουρμό, πηγαίνουν κάπου για να προσκυνήσουν ενώ είναι η εκκλησία κλπ. Καμιά φορά έχουν και παιδιά μαζί τους, αρχίζουν τα παιδιά να κλαίνε, αρχίζουν οι μαμάτες να μαλώνουν, καμιά φορά πέφτει και κανένα μπατσάκι. Λοιπόν, και σκέφτομαι εκείνη την ώρα, η εταιρεία που δίνει τα χουρμα και κάνει την εκδρομή, αν είχε ένα κορίτσι, ένα γόρια, μη ματέρα εκεί μέσα και τα παιδιά που είναι μικρά, παίζανε, τραμπάλε, συζητούσανε, τρέχανε, κάναν λίγο δυναστική. Κανείς δεν θα καταλάβαινε αυτή τη δυσκολία. Ακριβώς, και η μητέρα δεν θα έχθανε στο κομμάτι της άμεσης βίας το παιδί να το φωνάξει, να το τραβήξει, γιατί... Το Ψάμετς Κουρπέδιση εκπλέφτιασαν ανουμαντέρες κάποιες φοιτήτριες, γιατί είδανε ότι αν μαζέξουν μικρά παιδιά και τα βάλουν να φυγηθούν επίχει πώς ήρθανε στην Καλάδρα, στο κάμπι, μετά μπορούν να στήσουν μαζί με τα παιδιά να παραμυφούν, να προφώνται πάρα πολύ, να κάθονται εκεί και να δίνουν τα βάντα. Μέχρι το μεσημέρι τα παιδιά δεν καταλάβανε καθόλου ότι ήταν τρεις χρόνια και τετρά χρόνια. Οι γονείς μήναν άναφθοι και οι φοιτήτρες όμως μήναν παραξενεμένες, γιατί πραγματικά, το θυμάσαι, τα παιδιά ήταν αρνάκια. Αρνάκια ήταν τα παιδιά. Ακριβώς. Και σαν ήταν τόσο καλά, μετά όταν το βλέπανε εδώ οι μωμάδες, γιατί ήταν εκεί άνθρωποι, τους διδάσκανε εδώ και τα παιδιά που ήταν εκεί πέρα, μου λένε πότε θα βγουν, ζητούν τα παιδιά να βγούνε, να βγούνε το παραλίθι. Ναι. Γιατί βλέποντας την άμεση δία που υφίσα το καθένας, προσπαθούμε να βρούμε τρόπους για να τη μειώσουμε. Αυτός είναι ένας τρόπος, ας πούμε, των παιδιών, το να εκπαιδευτούν, να τα απασχολήσουμε κατά αυτόν τον τρόπο, για να... Αυτό τελείως είναι το σκουρ το οποίο ξεκινάει από το εμμονή, όπου υπάρχει μια βασική αρχή. Περιφερειακή ανάπτυξη. Για να κάνεις περιφερειακή ανάπτυξη, πρέπει να το χτίσεις σε μεγάλες μάσες κοινούς, σε όλες τις ηλικίες, και αυτό περνάει σε εποχές ηρήνης όπου θα περάσει, στη Μεσόγειο, κλπ. Από τον τουρισμό. Από τον τουρισμό, ακριβώς, ακριβώς. Η άμεση βία, λοιπόν, είναι κάτι το οποίο δυστυχώς, τι πάμε, το νιώθουμε, το νιώσαμε με διάφορες μορφές. Σωματική ή ψυχική βλάδη, απευθείας το άτομο, λεκτική βία, καθημερινή νομίζω πλέον, η φυσική σωματική βία, η οποία έχει πάρα πολλές εκφάνσεις, το ξυλοδαρμό, βιασμό, πυροβολισμό, έχει απίστευτα. Η ψυχολογική βία, η οποία πολλές φορές, αυτό βλέπετε και μέσα στην οικογένεια, και μέσα στους χώρους εργασίας. Και δυστυχώς, μιλάμε μετά και για νέες μορφές βίας που αφορούν τα παιδιά και τους εφήβους, για το bullying, το σχολικό εκφοβισμό που βλέπουμε μέσα στα σχολεία, καθώς και το cyberbullying, το οποίο δεν δέχονται μόνο οι έφηβοι, αλλά και οι ενήλικες πλέον, μέσω του διαδικτύου. Το κομμάτι δομικής βίας, έτσι όπως τουλάχιστον το δίνει σαν ορισμό Galdung, είναι ουσιαστικά η μη εκπλήρωση αυτοπραγμάτων στον ατόμο, λόγω των δομών και θα το εξηγήσουμε. Για παράδειγμα, αν κάποιο παιδί γεννήθηκε το 2000 στο Ιράκ, αντί να έχει γεννηθεί στην Ελλάδα ή στη Γαλλία, στο δυτικό κόσμο, μπορεί να αισθάνεται περισσότερες απειλές, οπότε ένα παιδί που σήμερα είναι γεννημένο στον δυτικό κόσμο, και θα εκφράζει και θα βεβαιώντας με δρόμους, ακριβώς και ουσιαστικά θα μπορεί να πραγματώσει όλες αυτές τις δυνατότητες που έχει σαν άτομο, λόγω του πλευσίου, λόγω των δομών μέσα στο οποίο αναπτύσσεται. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί και σε ένα παιδί που δεν έχει γεννηθεί, σε μια άλλη εμπόρνητη περιοχή στην Ευρώπη, υπήρχε στην Ουκρανία. Δηλαδή οποιδήποτε ένα παιδί δεν βλέπει ορίζοντα την άλλη μέρα, αυτό το προγραμμίζω και το δομίζω. Ακριβώς, γι' αυτό μιλάμε ότι ουσιαστικά δεν μπορεί να αυτοπραγματοθεί, να φτάσει στο μέγεθο των δυνατότητών του, λόγω του πλευσίου, λόγω των δομών το οποίο το περιβάλλει. Έτσι λοιπόν, τέτοιες οι μορφές της δομικής βίας είναι η εκμετάλλευση, η καταπίεση, η ανισότητα μεταξύ των δυο φύλλων, η ανεργία. Εδώ πλέον η Ελλάδα είναι ένα κομμάτι της ανεργίας που το ζει ως δομική βία πολύ έντονα. Η μόλυνση του περιβάλλοντος, η φτώχεια, ο υποσυτισμός, ο ρατσισμός, που εδώ κάνει μεγάλη βουλιά κατά του ρατσισμού το κομμάτι του τουρισμού. Η διακρίση συσβάρει στο τίδήποτε διαφορετικού. Και η αλήθεια είναι ότι μέσα από τον τουρισμό, σίγουρα βλέποντας το διαφορετικό, μας είναι και πολύ πιο εύκολο να το προσυγγίσουμε και να το αποδεχτούμε. Και το χαιρόμαστε κιόλας και βλέποντας το διαφορετικό, αισθάνομαστε και μια χαρά που το αντιμετωπίζουμε και αρχόμαστε πιο κοντά του. Και μιλώντας για την πολιτισμική βία, είναι ουσιαστικά η νομιμοποίηση, όπως είναι σύμφωνα με τον όρο και η φυσικοποίηση, όλων των μορφών της δομικής βίας. Για παράδειγμα, να πω την Ινδονησία, να πω την Καμπότζη, ένα πολύ λυπηρό γεγονός των μικρών παιδιών από οχτώ, μην πω και από εφτά χρονών, όσο παιδί του Ιππορνή έχουμε και στο Βέλιο. Έχουμε και στο Βέλιο, ναι. Να πω δηλαδή ότι είναι ένας φαινόμενος φαγητοσυμιοπλημένος, αφορά όλες τις δειτονιές του κόσμου. Ακόμα και εδώ δεν μπορείτε να το επικεντρώνετε μόνο κάπου μακριά μας. Ναι, ναι, ναι. Είναι και βιβλίο της διπλανής μας χώρας φρεωμένο, παιδιά. Ακριβώς. Και όλο αυτό έρχεται και φυσικοποιείται. Αυτό είναι, ότι η πολιτισμική διέρχεται και το φυσικοποίημα. Υπάρχει αυτό το στερεότυπο, ότι οι ενήλικες είναι πιο ισχυροί από τα παιδιά, ότι έχουν την εξουσία ενώ τα παιδιά είναι πάντα κάτω από το βλέμμα, ας πούμε, το οποιοδήποτε ενήλικα. Και όλη αυτή η νοημοποίηση και η φυσικοποίηση μπορεί να έρθει μέσα από διάφορες τοιχές του πολιτισμού, όπως είναι η εκκλησία. Δεν υπάρχουν δεσκευτικές αιρέες, οι οποίες ασχούν και η σεξουαλική ακόμα. Και τη φυσικοποιούν, ναι. Ότι έτσι πρέπει να είναι, ναι. Δεν υπάρχουν μεγάλες εκκλησίες, οι οποίες κρύψαν την παιδεραστία και πάρα πολλά χρόνια δεν τα ξέρουν. Ακριβώς, ακριβώς. Δηλαδή, δεν κάνει να τα βλέπουμε σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική. Ακριή, να λέμε. Παντού. Παντού. Παντού. Ακριβώς. Γιατί είναι αυτές όλες οι τυχές του πολιτισμού μας. Είναι και η εκπαίδευση, είναι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι επιστήμες. Όταν το είχα πρωτοδείγια τις επιστήμες μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση. Αλλά θυμάμαι ότι έχουμε κάνει και μια συζήτηση παλαιότερα. Ας πούμε ότι τελικά μέσα από τις επιστήμες ο καθένας πάλι ανάλογα με την εξουσία, η οποία του δίνεται τι μπορεί να περάσει. Οι τέχνες. Αυτό μου είχε κάνει εντύπωση όταν το είχα δει επίσης μέσα από την τέχνη πόσα μηνύματα μπορούν να περαστούν. Και θα πω ένα παράδειγμα τώρα που όταν το είδα γέλασα λίγο και το είδα φυσικά χειμωριστικά γιατί εγώ τους Τούρκους αισθάνομαι απλά γείτονες. Αλλά δεν έχουμε... Αλλά δεν είσαι και διπλός εντός. Ναι. Και όχι απλά ότι είναι γείτονος. Ότι είμαστε ίδιος λαός ουσιαστικά. Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Αλλά σε ένα παλάτι σε ντολμά Μπαχτσέ που πήγα πρόσφατα είχε έναν πίνακα ζωγραφικής και έχει ας πούμε το γιουρούσι των Τούρκων που είναι όλοι πολεμιστές και τέσσερις με φουστανέλες. Και με έβγασαν λίγο τα γέλια. Ας πούμε είναι νεκροί. Οι Έλληνες είναι νεκροί. Αλλά τα πράγματα δεν ενθουσιάζονται. Ναι. Θέλω να πω... Ποια είναι και εγώ να έρθω καθαρμένη στον που σε μια εικόνα. Ναι. Θέλω να πω και από την άλλη μεριά θυμήθηκα και τα βιβλία τα δικά μας και τα λοιπά. Και η τέχνη γιατί ουσιαστικά είναι μια ζωγραφική. Ωστόσο για να μπορέσεις να φύγεις από την πολιτισμική βία για να πας ένα βήμα παραπέρα πρέπει να παραβήγεις από πού βρίσκεσαι. Εγώ πιστεύω ότι τα εθνικά όρια και εδώ και εκεί υπάρχουν αξιοποιούνται και αγνοτικά. Λυστυχώς. Και για να ξεπεραστούν πρέπει να είμαστε απολύτως συνειδητοποιημένοι ότι διακρίσεις εσείς αυτό και εγώ είμαι εκείνο υπάρχουν. Υφίστανται, προωθούνται, καλλιεργούνται από διάφορους κύκλους. Οπότε μέσα σε αυτό το περιφάλλον το οποίο έχει ένταση πολιτισμική δεν μπορεί ξαφνικά μόνο από μια μόνο μεριά της συζήτησης να λες ότι τώρα θα εξαλειφθεί αυτό. Όχι δεν εξαλείφεται ακριβώς άμα δείτε παρακάτω αυτό είναι το σχέδιο δικό μου και έχουμε τα δικαιώματα πνευματικά. Κάνοντας τη μετάφραση αυτό που σκέφτηκα έτσι και το κανένα βράδυ είχα έμπνευση ήταν ακριβώς διαβάζοντας πως όλο αυτό και πως μπορεί να αλλάξει. Έχοντας εδώ την πολιτισμική βία που είναι μέσα από την ιδεολογία, τις επιστήμες, τη θρησκεία, την εκπαίδευση, που ουσιαστικά τι είναι το χώμα αν το σκεφτούμε στη φύση είναι τα συστατικά του χώματος είναι αυτά που πιο δύσκολα από όλα αλλάζουν. Αλλά είναι για μισθό βέβαια φίλοι. Οπότε για να το κάνεις αυτό είναι το σχήμα, αυτό είναι το ράψιμο. Ναι ακριβώς, ακριβώς. Το ρίχνει το βασικό δομικό γλυκό τι θα βάλει μέσα είτε μάσκινα είτε θα βάλει σταφίδες είτε θα βάλει ειδερή ποκαξεραχία. Οπότε η σύσταση του χώματος είναι αυτό που αργεί πάρα πολύ να αλλάξει. Οπότε και ο πολιτισμός και όλα αυτά που μας φέρουν γύρω από τον πολιτισμό μας όλες οι εκφάσεις του είναι αυτές που είναι τόσο γερά τα θεμέλια που είναι αυτά που πάρα πολύ δύσκολα αλλάζουν και ουσιαστικά είναι πολύ δύσκολα να τα συντοπίσουμε τι συμβαίνει. Αυτά εδώ είναι οι ρίζες που είναι ουσιαστικά οι δομές, οι διάφορες δομές οι οποίες παράγουν τη δομική βία που μπορώ να ξεριζώσω ένα φυτό και τη ρίζα θα τη βγάλω πάλι με τη λογική ότι το χώμα θα μείνει το ίδιο. Και είναι αυτό που έλεγε ότι είναι μια διαδικασία η ουσιαστικά η δομική βία γιατί οι ρίζες ενός φυτού κάθε φορά είναι διαφορετικές άρα και οι δομές κάθε κοινωνίας είναι διαφορετικές και ανάλογα με την ιστορική τους στιγμή. Και φυσικά αυτά είναι που δεν βλέπουμε είναι κάτω από το χώμα οπότε δεν είναι αντιληπτά. Και αυτό που βλέπουμε εμείς στην καθημερινότητά μας όλοι και με το οποίο ασχολούνται ουσιαστικά οι περισσότεροι και ψάχνοντάς το πάρα πολύ είναι ότι ουσιαστικά όταν μιλάμε για βία μιλάμε για την άμεση βία. Όλοι γνωρίζουμε αυτές τις μορφές. Ακριβώς το σχολικό ασφαβισμό αυτό που είπαμε, μια απαγωγή, είναι βία, μια τρομοκρατική. Και την ασχήνουμε και την ασχούμε και εμείς. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να την αντιληφθούμε για να μπορέσουμε να την αποβάλλουμε. Οπότε αφού αρουσιάσουμε σύντομα το θεωρητικό πλαίσιο το οποίο αφορούσε την έρευνά μας και τη συνέχεια τη μετάφραση προχωρήσαμε να δούμε κατά πόσο αυτή η όρη είναι γνωστή σε εκπαιδευτικούς και μαθητές γυμνασίου και ηλικίου και πώς ερμηνεύουν. Τελικά το δείγμα μας που ήταν η χενοστιβάδας και αυτό μας περιορίζει στη γενή και στο συμπερασμάτων αποτελούνταν από 119 εκπαιδευτικούς, 91 μαθητές γυμνασίου και 110 μαθητές ηλικίου. Τα ερευνητικά ερωτήματα είναι αν ήταν γνωστή η όρη, άμεση δομική και πολιτισμική βία, πώς την αντιλαμβάνονται και την ερμηνεύουν, αν υπάρχει σαφής διάκριση ανάμεσα στις διαφορετικές διαστάσεις της βίας και αν υπάρχει συνάφια ανάμεσα στη γνώση τελικά και την ερμηνεία του. Αυτό είναι ένα δείγμα του ερευνηματολογίου. Τα αποτελέσματα όλα τα περνάω τα αχεί, δηλαδή αφού πήραμε όλα τα ερευνηματολόγια έγινε μια κωδικοποίηση για να μπορέσουμε να δούμε τις διάφορες μορφές βίας που παρουσιάστηκαν μέσα στα ερευνηματολόγια. Εδώ είναι κάποια δημογραφικά στοιχεία, εδώ είναι κάποια ποσοστά τα οποία φυσικά ο καθένας μπορεί να τρέξει για να τα δει πάρα πολύ αναλυτικά στην διπλωματική. Για να πάμε στα συμπεράσματα είναι δηλαδή αναεκπαιδευτικούς, αναμαθητές γυμνασίου και μαθητές ηλικίου, αναερώτηση και ερμηνείες που έχουν δοθεί. Εδώ είναι κάποιες ενδεικτικές. Και καταλήγουμε να λέμε ότι από τους τρεις όρους ο πιο γνωστός είναι αυτός της άμεσης βίας σε όλες τις ομάδες του δείγματος. Υπάρχει αναγνώσης άμεσης βίας όσο πιο το πλήστον ως οματικής σε όλες τις ομάδες. Το περιμέναμε, αυτό ήταν από τα αποτελέσματα που το περιμέναμε. Γενικά αυτά που εγώ ως ερευνητής είχα στο μυαλό μου τα επιβεβαίωσαν τα ερευνηματολόγια. Οι ερμηνείες δομικής βίας ως διαφορά μεταξύ του δυναμικού και του πραγματικού ενός ατόμου λόγω των δομών φαίνεται να είναι πολύ περιορισμένο αριθμού σε όλες οι ομάδες. Μόλις δέκα εκπαιδευτικοί, τέσσερις μαθητές ηλικίου και ένας μαθητής γυμνασίου. Για τους μαθητές ηλικίου και τον μαθητή γυμνασίου έχω να πω ότι προέρχονταν από το ίδιο σχολείο. Για τους εισαστικά το δείγμα ήταν και από υπαρχία και από αστικά μέρη. Και πληροφορήθηκε μετά από τον διευθυντή που είχα δώσει να μοιράζει τα αριθματολόγια ότι γίνονταν την ώρα της πληροφορικής. Και αυτό που υποψιάζω όμως αρευνήτρια είναι ότι ίσως το ψάξανε στο διαδίκτυο γιατί έμοιαζαν πάρα πολύ ο τρόπος που γράφτηκαν. Ο όρος της πολιτισμικής βίας μπορεί να θεωρηθεί σχεδόν άγνωστο σε όλες ομάδες του δείγματος και στους εκπαιδευτικούς. Μόλις τέσσερις να το γνωρίζουν και δύο μαθητές Λυκείου να τον αναγνωρίζουν κατά τον ίδιο τρόπο που είπα πριν. Είναι πλα πιο δυσέβρετο σαν όρος της πολιτισμικής βίας. Ο ένας μάλιστα ήταν από ένα από εδώ από Θεσσαλονίκη, το θυμάμαι κιόλας, αλλά ο τρόπος ήταν άγνωστο τα αριθματολόγια ήταν ανώνυμα. Ο τρόπος όμως που το παρουσίασε ήταν ακριβώς όλο αυτό όπως το νιώθει ήταν τόσο χαρακτηριστική απάντησή του που ήταν ουσιαστικά όλο αυτό. Κάτι νομιμοποιείται γύρω μου και από όλο αυτό ας πούμε παθαίνω τι παθαίνω. Και οι δύο ομάδες μαθαίνουν ότι δεν αναγνωρίζουν τους όρους δομική και πολιτισμική βία παραλαχής των εξαιρέσεων, είναι ανησυχητικό και είναι πολύ σημαντικό αυτό το να γνωρίζουν τα παιδιά σιγά σιγά. Το να βάλουν τον εαυτό τους μέσα στον παγκόσμιο χάρτη, να αναγνωρίσουν ποιοι είναι για να μπορέσουν να αναδεχθούν και αυτόν. Έχω δυο ανθρώπους μέσα στην ίδια οικογένεια να λένε άντε ρε αυτό το ακόμα θα ψηφίσουμε αυτό είναι ψυχολογική βία εσύ. Ακριβώς. Βιαστούμε πω η κλησία μας και αυτό είναι ψυχολογική βία δηλαδή κυκλοφορεί γύρω μας. Παντού, παντού, παντού δυστυχώς. Οι ερμηνείες πολιτισμικής βίας δυστυχώς στην υπολογία της ομικής βίας είδα πάρα πολλές απαντήσεις ως ρατσισμό. Ότι τι είναι η πολιτισμική βία, η βία που δέχομαι από κάποιον που είναι από άλλη χώρα ή η βία που ασκώσε κάποιον που είναι από άλλη χώρα. Αυτό ήταν και η κοινωνική ανισότητα στα παιδιά του γυμνασίου που ακόμα δεν έχουν γίνει μεγαλύτερα παιδιά. Στην εφηβεία 16-17 χρονών είδα ότι αισθανόταν κάποια καταπίες και αισθανόταν και ρατσισμό από μεγαλύτερους. Ήρθε και αυτό το μήνυμα μέσα. Φυσικά όλα τα ρατσιματολόγια θα έχουν πάρα πολύ ενδιαφέρον τώρα πιστεύω και από γλωσσολογική πλευρά η ανάλυση τους και αν πάμε να τα μεταφράσουμε αυτά θα έχει τρομερό ενδιαφέρον... Παρ' ό,τι η άμεση βία είναι μια μορφή βίας που παρουσιάζεται και στο σχολικό και στο κοινωνικό περιβάλλον το ποσοστό αναγνώρισης της ιδιαίτερος μαθαίας γυμνασίου δεν ήταν ιδιαίτερα υψηλό στους γυμνουσίους γυμνασίου. Το επίθετο δομικός παραπέμπει σε δομές αλλά δεν είναι διακριτός σε ερωτηφέντες ποιες είναι οι δομές και ποιες είναι οι εκφάνσεις της δομικής βίας ο τελικά μέσα από τις δομές έρχεται η φτώχεια, η ανεργία, ορατσισμός, η περιθεραιοποίηση και τα λοιπά. Το επίθετο πολιτισμικός και εδώ σίγουρα θα χρειαστούμε κάποια στιγμή την βοήθεια της κυρά Κασάπη μήπως αλλάξουμε τον όρο. Ίσως δημιουργεί επίσης παρανόηση του όρου και είναι πολύ σημαντικό επίσης με μια έρευνα το τι θεωρεί ο καθένας ως πολιτισμό. Να βρούμε μαζί όχι τώρα, πρέπει να βρούμε πολύ ήσυχα το πρωτόρυπο και το μετάγρασμα και εκεί θα δουλέψουμε και εδώ γλωσσικά και διασυνσικά και θα βρεθεί η λύση. Το ένας λόγος που πιστεύω εγώ είναι ότι το culture, δηλαδή οι Άγγλοι επειδή έχουν civilization, έχουν ως το πολιτισμό και το culture το έχουν ως την οτροπία, το mentality δηλαδή ουσιαστικά ενώ στην Ελλάδα λέμε πολιτισμός και νομίζω περικλούμε και τις δύο σημασίες και εκεί λίγο νομίζω θα το δούμε όμως θέλει εδώ δουλειά. Δεν υπάρχει αμετάφραστο. Ναι, θέλει δουλειά μέσα από τον όρο δηλαδή να δίνεται καλύτερη κατανοησία του. Παρ' ό,τι έδωσαν ερμηνεία 54 εκπαιδευτικοί από τους 119 στον όρο του Νικηβία μόλις τελικά 10 το γνώριζαν, παρ' ό,τι έδωσαν ερμηνεία 86 εκπαιδευτικοί στον όρο πολιτισμική βία είχαμε πολλές απαντήσεις στην πολιτισμική βία αλλά τελικά μόλις 4 τον αναγνώριζαν. Και η προτάσεις μας είναι να διαξαχθεί περιπέροχο έρευνα σε φιλιτές παιδαγωρικών και καθηγητικών θμημάτων. Μιλάμε για εκπαίδευση και μέσα στα θημαίματα αυτά οι περισσότεροι καλούνται να διδάξουν. Η έρευνα να γίνει σε μεγαλύτερη κλίμακα στην Ελληνική Επικράτεια με τυχαίο δείγμα πλέον για να μπορούν να είναι γενικεύσιμα τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα. Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών να περιλαμβάνει τις αρχές της παιδαγωκής της ειρήνης. Να οργανωθούν ενημερωτικές συμμερίδες σε σχολεία, δευτεροβάθμια σε εκπαίδευση σχετικά με τη σύγχρονη τυπολογία της βίας και τη σημασία της ειρήνης και όχι απλά project που να επιμένουν μόνο στην άμεση βία αυτό εντός σχολικός εκφοβισμός, ψυχολογική βία αλλά τα παιδιά να έχουν πλέον μια πιο ολιστική προσέγγιση στο θέμα της βίας. Αυτά από μένα. Σας ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ και συγγνώμη αν σας κούρασα. Δεν μας κούρασες καθόλου. Εγώ ήθελα να σου πω ότι όλα αυτά όποιος θα διαβάσει από τους φοιτητές που παίρνουν τα διαγροσικά μαθήματα στις τουριστικές υπηρεσίες έχει να οφεληθεί. Θα σε καλέσω και στο μάθημα και στο προκληγιακό και στο μεταπληγιακό μία φορά να κάνεις πολύ άνετα και χαλαρά αυτή την παρουσίαση αρκεί να την δέσεις μες στο νου σου και στον λόγο σου με τη χαρτογράφηση του τουρισμού στη χώρα μας. Είχα κάνει και μια εισήγηση για το πως η διανάπτυξη της διαπολησμικής συνείδησης βοηθάει τελικά στην ανάπτυξη του τουρισμού. Θα πάρω και από εκεί η στοιχεία για να το συνδέσουμε ακόμα καλύτερα. Όταν έχετε κάποιες ερωτήσεις πρέπει να δώσουμε χρόνο σε όλους εμάς αν έχουμε κάποιον να ρωτήσουμε οτιδήποτε είτε η ερώτηση αφορά ουρολογία είτε η ερώτηση αφορά έννοια είτε η ερώτηση αφορά μεθοδολογία είτε η ερώτηση αφορά αναμενόμενα στο μέλλον αποτελέσματα. Έχω και το email μου φυσικά ακόμα και για κάποιον που θα μας δει διαδικτυακά και όντως τον ενδιαφέρει το θέμα και έχει κάποια ερώτηση σημαντική. Μπορεί να μου το στείλει και αυτό. Εγώ θέλω να ρωτήσω ερευνητικά υποκείμενα τα οποία απάντησαν ότι δεν το ξέρω. Τους έδιναν στην πινατότητα στο ερευνηματολόγιο κάπως να ορίσουν τον όνομα. Ναι ναι ναι δηλαδή ήταν η ερώτηση ότι... Τα συγχείσεις που μπορεί να ήταν... Ναι πολύ απάντησαν... Τι έλεγα... Λοιπόν η μία η ερώτηση να το πάμε λίγο να το δούμε το ερωτηματολόγιο και ήταν και πολύ απλό γιατί ακριβώς ήταν και σε μαθητές γυμνασίου ήταν ενιαίο δεν ήταν ξεχωριστά. Λοιπόν δηλαδή έλεγα ότι συμπληρώστε με ένα hit της ερωτής 1α2α3α και απαντήστε αν έχετε απάντηση χωρίς να το επιβάλλουν να αισθανόνται ένα άγχος ότι σων και καλά πρέπει να δώσουμε μια απάντηση. Και τόσο γνωρίζετε ότι το ξέρει τώρα και τόσο έχει γράψει θα έχεις καταγράψει θα έχεις μελετήσει... Ναι έχω κάνει την κατηγοριοποίηση... Ναι δηλαδή πολύ αν όμως απαντήσανε ναι τελικά δεν το γνωρίζανε... Υπήρξε στο στιμετώδες του Μέτα λεξικών... Ξέρει της ενειοδοτήσης να της κυρίζεται... Ναι δηλαδή στην ναι μεθοδολογία μου είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι μεθοδολογίας... του Μέιρινγκ δηλαδή και αυτός υπάρχει μέσα στη βιβλιογραφία που θα ανεβάσω το πως έπρεπε μετά να κατηγοροποιήσω... να αρχίσω γλωσσολογικά να συνδέω τις απαντήσεις που μοιάζανε για να μπορέσω να φτάσω στις κατηγοροποίησεις... Οπότε έκανα κατηγορές άμεσης βίας, κατηγορίες δομικής, κατηγορίες πολιτισμικής... Και μετά έπρεπε να δω ποιοι απαντήσανε ποιοι ποιονών η απάντηση ήταν κοντά στη λεκτική βία... Φυσικά πολλοί δεν ήταν μόνο λεκτικοί, ήταν σωματικοί και λεκτικοί... Ήταν και διπλές πολλές φορές, αντιστοιχούσαν σε διπλές και τριπλές κατηγορίες οι απαντήσεις που δίνανε... Εγώ θεωρώ και τον μεταφραστή που διαλέγει τα πιο γρουτά λέξεις στα ελληνικά... για να βρει κάτι που δεν είναι ευχάριστος, εξαιρετικό για μας... Τα μπορούσε να είναι εξίσουλη ειλικρινής αλλά να επιλέγει λόγιας λέξεις για να μην κάνει το συνέσθημα του άλλου... να επιλέγει το στον αέρα, να ικρήγηται... Ακριβώς, εγώ προσπάθησα να είναι σύντομες οι κατηγορίες μου που θα έβγαζα στο τέλος... για να μπορεί κάποιος λατάν να τις διαβάσει, να τις συγκρατήσει... Αυτή η δουλειά ήταν δηλαδή η πιο χρονοβόρα... γιατί ήσουσαν 460 κάτι ερωτηματολόγια, τα οποία αναλυθήκαν... النவர 肉research.gr Αύριο, καν seguinte,гиanimε το σopez κ 씻στομα Johns, γιά retrouver gotten, κι και η. Και μπορώ να surge με το σopez, I have gained office freedom, now i have power and I can get even far... Πες μου τη λtown... Μ Τ 이용 δ 사람�ooo ότι διέρω μου και από προσωπική εμπειρία, ότι πολλά πράγματα πριν τα μελετήσω από αυτά, δεν μπορούσα η ίδια να τα συνειδητοποιήσω. Συνειδητοποιώντας τα είδα ότι εγώ είχα μια στάση, μια αλλαγή στάσης. Οπότε ουσιαστικά η πρακτική εφαρμογή είναι ότι αφού βεβαιώθηκα, γιατί στις επιστήμες ξέρουμε πολύ καλά, ότι τίποτα δεν μπορεί να σταθεί ως υπόδειξη, πρέπει να υπάρχει ως απόδειξη. Οπότε αφού εγώ βεβαιώθηκα με αποδείξεις, και πάλι είπα μου δεν μπορούν να είναι γενικαίσιμες λόγω του δείγματος της Χενοστιβάδας, εγώ όμως τουλάχιστον προσωπικά έχω βεβαιωθεί, οπότε θέλω να πάω στο επόμενο βήμα και να κάνω πλέον μια εφαρμογή ενός μιας διδακτικής ενότητας, περισσότερου χρόνου κιόλας, να κάνω εφαρμογή μέσα σε ένα σχολείο, όσον αφορά ένα γλωσσικό μάθημα που είναι και η ειδικότητά μας, για να δω τελικά μέσα από τις αρχές της παιδαγωκής σειρήνης, φτιάχνοντας, δομώντας ένα πρόγραμμα σπουδών, μπορούμε να έχουμε τελικά αλλαγή στάσεων. Ας πούμε με τον τουρισμό, μέσα από μια διαφορετική προσέγγιση της εκπαίδευσης των ξεναγών, των τουριστικών πρακτόρων, μπορούμε να έχουμε μια άλλη προσέγγιση των τουριστικών σπουδών, γιατί έχουμε πάρα πολλές σχολές με ΤΕΙ, έχουμε του ΑΕΔ σχολές τουριστικών επαγγελμάτων, μπορούμε να έχουμε μια διαφορετική προσέγγιση και να δούμε... Εκεί πιστεύω ότι είναι το πιο χαλαρό πεδίο που μπορεί αυτό να γίνει, χωρίς να πέρει αντιστάσεις. Στον τουρισμό. Ναι, γιατί γενικά οποιοιδήποτε ασχολείται με τον τουρισμό είναι πάντα πιο άνεπτοι. Κι εκεί στις άλλες χώρες υποτίθεται εκτός και είναι ιδιαίτερο σύμπαν, στις άλλες χώρες προστατεύεται ο τουρίστας. Ναι, είναι γενικά σε μια θέση... Εκτός είναι κάτι έκρυφμο πια. Ναι, ναι, ναι. Εκτός είναι αυτό. Τώρα για λόγω ψητάδρα. Ναι. Σε ποιες είναι τις γλώσσες που έχουν προσταστεί? Τα άνθρα αυτά να σου πω την αλήθεια. Νομίζω στα πορτογαλικά. Υπήρχε μετάχρυνση που να ήξερες τη γλώσσα της μετάχρυνσης που μας εντυπέστηκε με την διάθεση. Όχι, όχι, δεν υπήρχε. Όχι. Αυτό όχι, δεν το είχα. Κάτι άλλο? Άρα να δούμε ένα μεγάλο μεγάλο ευχαριστώ. Εγώ ευχαριστώ. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Και να δούμε στα μεταπτυχιακά του καινούργου προγράμματος. Βεβαίως. Πολύ σύντομα. Βεβαίως. Να είμαστε καλά και θα είμαστε εδώ. Μία φορά τον είδα. Ναι, ναι, ναι. Αλήθεια. Κάνα πρόβλημα. Κάνα πρόβλημα από εμένα είναι βέσμευση στην κάμερα. Ωραία, ευχαριστώ πάρα πολύ. Και εμείς. Και εμείς. Γεια σας και πάλι μετά το διάλειμμα θα μιλήσουμε με την κυρία Χαϊδεμένο-Πούλου. Είμαστε πάλι η ίδια ομάδα του μεταπτυχιακού. Κλείνουμε πάλι όπως αγαφέθηκα στην αρχή το φετινό Εμίνου Νέο του Summer School 2014. Και θα δώσουμε τον λόγο στην κυρία Χαϊδεμένο-Πούλου που θα μας φορουσιάσει μία πτυχιακή εργασία η οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε διαδικασία κρίσης. Παρακαλώ. Γεια σας. Θα σας παρουσιάσω την διπλωματική μου. Κάποιες παράγματα που αφορούν τον εμβιματολογικό κώδικα των ηρώων των παραμυθιών της Πενελόπης Δέλδα. Και μία συγκριτική μελέτη που έκανα ανάμεσα σε δύο δώσεις. Την πρώτη έκδοση των παραμυθιών της του 1915 και μία σύγχρονη έκδοση του 1998 εστιάζοντας το έμβυμα που φορούν οι ήρωες στην εικονογράφηση. Θα ξεκινήσω λίγο. Θα ξεκινήσεις. Μην ανεβιλιάσεις καθόλου. Θα ξεκινήσεις και θα είναι και πολύ ωραίο το φταμαστή. Απλά δεν θα σας καθυστερήσω γιατί... για να μιλήσει και η συνάδρυχος. Θα μιλήσεις, τουλάχιστον. Είναι ένα τέταρτο, είναι δικό σου. Και πέντε λεπτά δεν είχε συμβένει. Λοιπόν, είναι μία μελέτη περίπτωσης λοιπόν η εργασία μου. Επέλεξα τα παραμύθια και άλλα της Πενελόπης Δέλντα. Επέλεξα την Πενελόπη Δέλντα ως διαχρονικής ελληνίδας συγγραφέας. Ξεκίνησε να γράφει το 1909. Είναι γνωστή για τα παιδικά αφηγήματα, μυθιστορίματα και παραμύθια της όμως. Το βιβλίο της παραμύθια και άλλα περιλαμβάνει 7 παραμύθια. Εγώ επέλεξα τα 4 για την εργασία μου. Δύο ιστορικά αφηγήματα και δύο κλασικά παραμύθια. Για να έχω διαφορετική θεματολογία. Δύο ιστορικά και δύο κλασικά. Και ο σκοπός της έρευνας ήταν να συγκρίνω την εικονογράφηση ανάμεσα στην πρώτη έκδοση των παραμυθιών δηλαδή του 1915 και μια σύγχρονη του 1998, εστιάζοντας όμως το ένδυμα που φορούν οι ήρωες. Συγκεκριμένα, μελέτησα ποιος είναι ο ρόλος, η σχέση του ρόλου που έχουν οι ήρωες στα παραμύθια. Ποια είναι η σχέση τους με τον δηματολογικό κώδικα. Μέσα από την εναλλαγή του ρόλου τους, πώς εμφανίζονται δηματολογικά από τον εικονογράφο. Και της παλιάς έκδοσης και της σύγχρονης. Αφού παρουσίασα τον εδηματολογικό κώδικα και των δύο εκδόσων, έκανα και τη σύγκριση μεταξύ της παλιάς και της σύγχρονης. Εντόπισα αν υπάρχει ακύρωση κειμένου εικόνας, ταύτιση δηλαδή του κειμένου με την εικόνα, δηλαδή εντόπισα τις περιγραφές που κάνει η συγγραφέας τις ενδηματολογικές και αν αυτές οι ενδηματολογικές περιγραφές μεταφέρονται και στην εικόνα από τους εικονογράφους. Τρίτον, είδα αν έχουν γίνει κάποιες προσαρμογές στην εικονογράφηση σε σχέση με τη χρονολογία έκδοσης. Δηλαδή είδα τη σύγχρονη και αν υπήρχαν κάποιες αλλαγές προσαρμογές στη σύγχρονη έκδοση. Θεώρησα αρχικά σαν υπόθεση ότι αν οι εικονογράφοι επηρεάζονται, όσον αφορά το έμβημα με το οποίο παρουσιάζουν τους ήρωες, αν επηρεάζονται από το κοινωνικό ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία. Και δεύτερον, η ενδημασία αποτελεί ένα σημειολογικό κώδικα πολύ σημαντικό μέσα στην κοινωνία που δηλώνει την κοινωνική θέση, το επάγγελμα, το φύλο, την εποχή, τα ήθη, τα έθιμα, την εθνικότητα. Και πώς αυτά μπορούν να παρουσιαστούν μέσα στο έμβημα των παραμυθιών. Σαν μοντέλο ανέλησα πέρα από τον ενδηματολογικό κώδικα, ανέλησα αρχικά και τα τέσσερα παραμύθια με βάση τη θεωρία του Γκρέι Μας που θα εξηγήσω παρακάτω, και τη θεωρία του Ρολάν Μπάρτ για την ανάλυση του κειμένου. Και ο Μπάρτς χρησιμοποίησε κάποια πράγματα που είπε στο σύστημα μόδας που έγραψε και τη σημειοτική της μόδας του Ρολάν Μπάρτ. Μετά συσχέτισα τα χαρακτηριστικά που το έχω πει. Το θεωρητικό μου πλαίσιο, ανέφερα στην αρχή τι είναι κουλτούρα, είδαμε την κουλτούρα ως σύστημα σημείων. Συστήματα σημείων είναι τα ηθή, τα έθιμα, η γλώσσα, η λογοτεχνία, το ένδημα, το θέατρο. Επειδή το θέμα μου ήταν ενδηματολογικό σκώβητας, είδαμε τι είναι σημείο και τι κώβηκες χρησιμοποιείς σε συγκεκριμένη περίπτωση ο εικονογράφος για να μεταφέρει μηνύματα στον αναγνώστη. Όπως θα δούμε, το στέμα του βασιλιά είναι ο κώβηκας που χρησιμοποιεί για να μεταφέρει το μήνυμα ότι ο συγκεκριμένος ήρωας είναι ο βασιλιάς. Και μέσα από τη διαδικασία της κωδικοποίησης χρησιμοποιεί το στέμα και ο αναγνώστης που κωδικοποιεί και συνερμικά πηγαίνει το μυαλό μας ότι αυτός είναι ο βασιλιάς. Παράδειγμα, μίλησα για την αγγύρωση κειμένου εικόνα σεωρητικά, είπα κάποια πράγματα για τη σημειωτική της λογοτεχνίας επειδή τα αναλύω και σύμφωνα με τον Γκρέι Μάς και κάποια πράγματα για τη σημειωτική της μόδας. Και έκανα ένα παραλληλισμό της γλώσσας με το ένδυμα που θα πω λίγο πιο κάτω, λίγο για την παιδική λογοτεχνία, κάποια πράγματα ιστορικά και πιο συνολισμός. Είναι ο παραδειγματικός και ο συνταγματικός άξονας που διαθέτει η γλώσσα και όπως και η γλώσσα έχει παράδειγμα και συντάγμα έτσι και το ένδυμα. Το παράδειγμα είναι οι επιλογές στην ενδυμασία, συμφωνώ με τον Πάρτη, είναι οι επιλογές που κάνουμε στο ένδυμα, το παράδειγμα γενικά είναι συνολό, είναι στοιχεία ενός συστήματος που ταξινομούνται με βάση κάποια κοινά στοιχεία που έχουν. Επομένως στην ένδυση για παράδειγμα το παντελόνι και η φούστα ανήκουν σε εξωτερικά ρούχα που φοριούνται από τη μέση και κάτω παράδειγμα, ενώ το σύνταγμα είναι ο συνδυασμός που κάνουμε στα ενδύματα όπως θα φανεί και στην εικόνα. Το ένδυμα του βασιλιά τη συνδυάζει, αυτό είναι σύνταγμα, συνταγματικός άξονας, οπότε όπως και η γλώσσα και το ένδυμα διαθέτουν συνταγματικό παραδειγματικό άξονα. Επειδή ασχολήθηκα με εικονογραφημένο βιβλίο το χαρακτηριστικό τους είναι ότι σε σχέση με τα άλλα ότι έχουν δει τη υπόσταση, δηλαδή τα μηνύματα μεταφέρονται και μέσα από το κείμενο και μέσα από την εικόνα και οι εικόνες λειτουργούν ως μέσω της εικόνας μεταδίδονται ιδέες, σύμβολα. Αν αυτή τη δουλειά την είχες κάνει πριν ένα χρόνο, όταν κάναμε το παραμύθι, τι παρεμβάσεις τα έκανες κατά των παιδιών, τι θα ζητούσες τους γόνους να τους φορέσουνε. Το παραμύθι που κάναμε πριν, για όταν ήμασταν συγκεντρωμένοι όλοι μαζί ή μέσα στην ιστορία. Κάποια στιγμή θα μπορούσες, αν το είχες κάνει και μπορούσες να συζητήσεις τα λένε τα φιλγονείς, πάτε και τα μαγιό και πάτε να τους δείστε λίγο στη σκηνή σας και ξαναφέρετε το. Δηλαδή την ώρα που λέγουμε ότι πήγαμε στη θάλασσα και κάναμε αυτό και εκείνο το, που σώχωρο πηδές με τα μαγιό, ή την ώρα που λέγουμε ότι κοιμηθήκαν στα ωραία τα λαχταριστά τα σεντονάκια τους που είχανε καρδούλες και χαμογελάκια, θα μπορούσαν να είναι με τα σεντονάκια τους τα παιδικά και θα ήτανε μία φοβερή σκηνή. Δηλαδή αν αυτό το πράγμα όλους όσοι είναι ανιματέρ το διαβάσουν έτσι έως απλά το γράφεις απλά είναι πολύ σκάτα να είναι αυτό που κάνεις. Εάν δηλαδή ένας ανιματέρ είχε αυτές τις γνώσεις ξέρεις θα έκανε θαύματα θα πετούσε. Γιατί αν την αντιματέρήξαν γλούντες το ελάτε παιδιά να μπουγελώσουν στα κάμπι είναι το παλιό σύστημα της κατασκήνωσης. Ελάτε παιδιά να δούμε ποιος θα κερδίζει, ελάτε παιδιά για το αυγό. Εν τω μεταξύ η φαντασία του παιδιού που είναι δημιουργική και πολλοί τα παιδιά δεν τρέχουν και τα παχουλά που δεν κερδίζει με εκείνα και μετά η γκρίνια να πούμε ότι όλες οι ομανισθέσαν. Σε αυτή την περίπτωση τι θέαζε να κάνεις για να βγεις από αυτό το δομικό δομική βία του νικητικερδικημένου. Τους βάζεις όρους να κάνει μια αναπαράσταση, φέρνεις και τα ρούχα μέσα από τους αξιόνες τους συνταγματικούς και τους παραδειγματικούς και τώρα το παιδί αλλάζει. Να με το άξιο να τα κάνουμε για να κάνουμε όλο το σύνταγμα του παραμυθιού όταν βάλεμε κάθε παιδί να αφηγηθεί μόνο του το πως πήγε αυτό το κουριό του από την πόλη μέχρι το κάμπι. Κατανοητό? Ναι. Μου άρεσε. Θα μπορώ να πω κάτι. Ό,τι θέλεις. Για την σημαντικότητα των παραμυθιών σχεδόν και του πολιτισμού και του τουρισμού όλο αυτό το δένουμε. Μα για ανυμαντέρες μιλάω εδώ. Ναι όχι μόνο για τους ανυμαντέρες δηλαδή όταν ένα παιδί ξεκινήσει από πολύ μικρή ηλικία και διαβάζει παραμύθια και τα παραμύθια ξέρουμε ότι δεν υπάρχει κανένας λαός και ένας πολιτισμός που να μιλήσει τα παιδιά του παραμύθια. Εννοεί. Πόσο σημαντικό είναι αυτό μεγαλώνοντας στο κομμάτι της διαφορετικότητας και της αποδοχής και της περιέργειας του να ταξιδέψει και να πάει να δει και κάνει άλλο όλα αυτά όλα που διάβασε ως μικρό παιδί είναι πολύ σημαντικό. Αυτό είναι και το κομμάτι του ενθύματος είναι ακριβώς η εικόνα είναι το πρώτο πράγμα που βλέπετε. Καταπληκτικό. Γεωργία έφτιασες καλή άγγυρα τώρα. Μπράβο. Είναι σημαντικό δηλαδή βάση. Είναι τελειωμένη η διάστηση δηλαδή τώρα. Μπράβο. Δεν έχει τελειώσει περιμένουμε. Πολύ χαίρομαι εσύ. Ευχαριστωμιστικά. Ποιοι οι διβλέποντες. Η κυρία Χριστοβούλου. Α έναν έχετε εσείς. Ναι. Οι άλλοι δύο. Οι άλλοι δύο τώρα που θα καθοριστούν. Γιατί είστε ο διεθυματικός τώρα που τελειώσαμε μια εργασία. Από την αρχή δύο είμαστε. Α από την αρχή. Α όχι με την κυρία Χριστοβούλου είχαμε έναν έναν είχαμε. Δεν το ήξερα. Είμαστε. Η κυρία Χριστοβούλου. Δεν το έχουμε προσέξει. Ναι. Καλώς. Συμπαίξτε. Λοιπόν. Οπότε το ενδιαφέρον μας εστιάζει στο ρούχο των ηρώων. Μίλησα λίγο για την ενδυμασία. Τι είναι. Δείχνει τις κοινωνικές ενέργειες του ανθρώπου. Το επάγγελμα. Την κοινωνική του θέση. Όπως είπα πριν. Το ρόλο του μέσα στην κοινωνία. Κοινικός. Λοιπόν. Απλά ενημερωτικά τώρα ότι ο Roland Barthes. Ο σύστημα μόδας που έγραψε διαχωρίζει το ένδυμα σε τρεις χαντικωρίες. Το γραπτό αυτό που περιγράφεται μέσα σε κείμενο. Με το λόγο. Με τις λέξεις. Το εικονιζόμενο που είναι σε σχέδια. Σε εικόνες. Και το πραγματικό είναι αυτό που φοριέται. Το τεχνολογικό αυτό. Πρακτικά. Εδώ αυτό το έχω ειδικεί. Συγκρίνω την παλιότερη με τη σύγχρονη έκδοση. Γιατί επέλεξα την Penelope Velda. Που είπα στην αρχή. Τα εφαρμογικές συγγραφές. Ναι. Γιατί είναι μέσα και στο εθνικό φαντασιακό μας. Αυτή δεν είναι. Και οι πολυπληθείς επανεκδόσεις των έργων. Τη δείχνει και τη διαχρονικότητά της. Το 1909 μέχρι συνεχίδουν να επανεκδίδονται. Αλλά έχεις νόμιζει γιατί αυτό διδάσκεις. Έτσι. Τώρα θα σας μιλήσω για το ένα το παραμύθι. Θα σας πω... Θα σας πω λίγα λόγια για την υπόθεση του ενός παραμυθιού. Για να μην σας πουράσω και με τα τέσσερα. Για να σας πω μετά για τον Γκριμάς. Θα σας πω λίγο την υπόθεση για τους ρόλους. Πρόκειται για μια βασιλοπούλα που γεννιάται σε ένα βασίλειο. Έρχονται οι Μεράιδες να ευχηθούν στη γεννησία της. Μια από τις Μεράιδες είναι η Μεράιδα Μύρα. Σκύβει πάνω από την κούνια του μωρού. Και κλέβει την καρδιά της βασιλοπούλας. Και μην χωρίς καρδιά το μωρό. Αναστατώνονται οι γονείς. Και έρχεται μετά η Μεράιδα Ζωή. Θα δούμε και τι ρούχο. Έχει τη Μεράιδα Ζωή και δίνει στη βασίλισσα ένα κλειδί. Και της λέει ότι αργότερα αν μεγαλώσει η βασιλοπούλα... και φιλήσει να ξαναβρεί την καρδιά της... το κλειδί θα τη βοηθήσει. Λοιπόν, η βασιλοπούλα εντωμεταξύ μεγαλώνει. Μεγαλώνει, όμως, χωρίς καρδιά. Δεν έχει συναισθήματα. Έχει κακία προς τους άλλους. Επομένως διασαλεύεται η ισορροπία στο βασίλειο. Γιατί προκαλεί προβλήματα στον περίγυρό της. Κάποια στιγμή αντιλαμβάνεται ότι είναι διαφορετική από τους άλλους. Ότι κάτι δεν έχει, κάτι της λείπει. Και η βασίλισσα της εξηγεί... ότι στη γέννησή της είναι ράιδα μοίρα... της έκλεψε την καρδιά. Και η βασιλοπούλα αποφασίζει να φύγει από το παλάτι... για να ψάξει να τη βρει. Της δίνει, λοιπόν, το κλειδί, η μητέρα. Και ξεκινάει προς αναζήτηση της καρδιάς. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης περνάει από κάποιες δοκιμασίες. Λοιπόν... καταλήγει τελικά, ανεβαίνει σε ένα λόφο... βρίσκει ένα κουτί... το ξεκλειδώνει με το κλειδί και βρίσκει την καρδιά. Από εκεί και πέρα ξεκινάει το ταξίδι της επιστροφής... προς το παλάτι. Να πω ότι πριν βρει την καρδιά... κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών βρίσκει... συναντάει άτομα στον δρόμο της... και έχουν ανάγκη από βοήθεια. Πριν βρει την καρδιά δεν τους βοηθάει, δεν αισθάνεται κάτι. Όταν βρίσκει την καρδιά και στο ταξίδι της επιστροφής... συναντάει τα ίδια άτομα, προσφέρει βοήθεια. Λοιπόν... εντωμεταξύ όμως ο γείτονας βασιλιάς... θέλει να ξεκινήσει πόλεμο στον πατέρα της... γιατί ήθελαν να την παντρέψουν με τον πρίγκιπα... και επειδή ήταν κακιά και προκαλούσε πολλά προβλήματα... την ζωή του πρίγκιπα και θέλει να ξεκινήσει πόλεμο. Κάποια στιγμή στην επιστροφή της... μια γριά την ξεγελά και της κλέβει τα ρούχα... και εκεί βλέπουμε και θα δούμε την αλλαγή στο ένδυμα. Της κλέβει τα ρούχα και της δίνει ένα φτωχικό. Κοιτώνει, η βασιλοπούλα ξεφεύγει... πηγαίνει κατευθείαν στον βασιλιά του γειτονικού βασιλείου... και εξηγεί ότι για όλα έφτυγε αυτή, γι' αυτό το λόγο... το πόλεμο και το βασιλείο του πατέρα της και στο τέλος παντρεύονται. Σύμφωνα με το μοντέλο του Γκρέι Μας... ο οποίος βασίστηκε πάνω στο μοντέλο του Προπ... ανέπτυξε το δικό του τελεστικό μοντέλο... που μιλά για έξι βρώσες δυνάμεις, έξι βρώσα πρόσωπα... που είναι το αντικείμενο αποστολές, ο παραλήπτης... ο αρρωγός βοηθός και ο αντίμαχος αντίπαλος. Σύμφωνα με το μοντέλο, το υποκείμενο βασικός μας ήρωες... είναι η βασιλοπούλα... Μπορείτε να τα βρείτε στην βουλειοθήκη μας... στην συγκλοπίδεο σημειώδης με εφημελίδι τον Μπουϊσαρ. Το υποκείμενο λοιπόν είναι η βασιλοπούλα... ο τελεστής, σύμφωνα με τον Γκρέι Μας... που αντιστοιχεί στον ώρο Περσονάζ του Προπ. Λοιπόν, αντικείμενο τώρα είναι η καρβιά της βασιλοπούλας... που κλέβει η Νερά η Δαμύρα... και προς αναζήτηση της οποίας καρβιάς τρέχει η βασιλοπούλα. Ο Προπ έλεγε ότι... τώρα παρένθεση, είχε μιλήσει για 31 λειτουργίες... σύμφωνα με το μοντέλο, είχε μελετήσει μαγικά παραμύθια... 100 μαγικά παραμύθια το ονόμασε... και είχε βρει ότι υπάρχουν σταθερά στοιχεία... και αυτά τα σταθερά στοιχεία είναι οι δράσεις... που επιτελούν τα δωρόν τα πρόσωπα. Και μίλησε για 31 λειτουργίες. Μία από αυτές είναι και ότι συνήθως στα μαγικά παραμύθια... ο ήρωας, το εποκείμενο, όπως σε συγκεκριμένη περίπτωση... φεύγει από το παλάτι προς αναζήτηση κάποιου αντικειμένου. Όπως και εδώ. Λοιπόν, τώρα. Η αναζήτηση αυτού του αντικειμενού δηγείται από έναν αποστολέα. Ο αποστολέας είναι ο Ινεράιδα Ζωή... που δίνει το κλειδί στη βασίλισσα... και με το οποίο θα βοηθηθεί η Βασιλοπούλα να βρει την καρδιά. Είναι ο αποστολέας. Ο αρρωγός βοηθός είναι ένας γιατρός μέσα στην ιστορία... που βοηθάει τη Βασιλοπούλα σε κάποιες από τις δοκιμασίες... που βρήκε κάποιος τραυματισμένος... και την βοηθάει. Ο αντίμαχος αντίπαλος είναι όταν είπα για μια γριά... που στο τέλος προς την επιστροφή της... εμποδίζει τον δρόμο της, της κλέβει τα ρούχα κλπ. Σύμφωνα με το γκριμμάς, ο αντίμαχος και ο αρρωγός... δηλώνουν τη βούληση του ατόμου για δράση. Το ίδιο το υποκείμενο τη θέληση έχει να αναζητήσει αυτό που ψάχνει. Ο παραλείπτης τώρα είναι ο κοινωνικός περίγυρος... το παλάτι, το βασίλειο, οι γονείς... όλους όσους δημιουργούσε πρόβλημα η ίδια πριν βρήκε την καρδιά της. Γιατί στην αρχή έχουμε αρνητικό ξεκίνημα... γιατί χάνεται η ισορροπία στο βασίλειο... και έχουμε θετικό μετά αποτέλεσμα από κατάσταση της ισορροπίας στο βασίλειο. Άρα ο παραλείπτης προσώφιλος του οποίου αναζητάει την καρδιά της... είναι όλο το παλάτι, το περίγυρος και το γειτονικό κόμμα βασίλειο. Αυτό. Να μην σας κουράσω παραπάνω. Αυτό είναι το μοντέλο του γκριμμάς. Τα δρόμια τα πρόσωπα... που είπαν ο βασιλιάς Βασίλης... Σοβαρμή, βγάλ' βέρεις τα παιδιά... αν το είχες κάνει αυτό Γεωργία ένα χρόνο πριν... πώς θα περιέγραφες όλα τα πρόσωπα... που είχαν σχέση με τη δράση που αφηλήθηκαν... τους ΑΚΤΑΤ, πώς θα τους περιέγραφες... Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο... τα υποκείμενα είναι τα παιδιά... οι βασικοί ήρωες... που αναζητούν πολλές φορές το αντικείμενο... αυτό που αναζητάει ο ήρωας δεν είναι πάντα αντικείμενο... συγκεκριμένο, μπορεί να είναι και έννοια. Το αυτοκίνητο, το θυμάσαι, το οποίο μιλούσε... Ναι, το αυτοκίνητο. Το θυμάσαι... Θα το... ναι... ναι βεβαίως... Αν το έχουμε μπροστά, ναι. Θα με ενδιαφέρει πάρα πολύ αυτό... να το θέσεις εδώ, όταν θα βάσεις την τελική μορφή... γιατί εγώ σας έχω βάλει μέσα στους μοντερέιτολ... όπως ακριβώς και την Μαριάνα... αλλά... πριν κλείσει ο ρόστος... γιατί θα το κλείσω κανείς... θα το παγώσω, δεν θα μπορεί πια να μπαίνει κανείς να κάνει τίποτα... επειδή είναι κλειστό σύστημα αυτό το σεμινάριο... σήμερα τελειώνει, κάποιες μην θα ακούν τα πιστοποιητικά σας... και εσύ θα πάρεις πιστοποιητικό εθνικαίδιος... γιατί και σε έρθει και στον κινηματογράφον τα λοιπό... λοιπόν... και γιατί είσαι σήμερα εδώ... αλλά το ζήτημα είναι ότι... εκείνο που με ενδιαφέρει είναι πριν το κλείσω και στο e-glass... να μπορέσει εδώ από κάτω να πει και η ανάλυση του παραδοθείου... και να δουλέψετε μαζί γιατί μαζί βλέπετε... Ωραία, ναι, βέβαια... Μπορούμε βέβαια να το κάνουμε... Δεν είναι εκτός μαθήματος αυτό δηλαδή... δεν είναι για να το κόψουμε... Λοιπόν... εδώ και πέραξε... παραπέμπω τις εικόνες... και συγκριτικά έχω την εικόνα... είναι παλιά η εικονογράφη του 1915... η σύγχρονη με χρώμα... στο τέλος βάζω και τα αποτελέσματα της σύγκρισης... το παλιό βιβλίο είχε πολύ λίγες εικόνες... δηλαδή δύο εικόνες για κάθε παραμύθι... στη σύγχρονη έκδοση βλέπουμε ότι γίνονται 30 εικόνες για κάθε παραμύθι... δηλαδή αποτυπώνουν πιο πολλές σκηνές... Οι εικόνες είναι πολύ ωραία... Εδώ βλέπουμε τη γέννηση... και συμμετέχουν όλα τα πρόσωπα στην παλιά εικδοσία... ενώ στην καινούρια είναι ράιδες μόνο γύρω γύρω... Ξεκινάει ο παραμύθι με τη γέννηση της Βασιλοπούλας... που φοράει λευκό φορμάκι... που παραπέμπει συνυρμικά και στην αγνότητα... αρχή της ζωής, το λευκό χρώμα... Τώρα βλέπουμε μέσα από την εναλλαγή... όπως είχαμε πει στην αρχή του ρόλου της... πώς αλλάζει και ο δηματολογικός κώδικας... Εδώ είναι κοριτσάκι, παιδική ηλικία... έχουμε ροζ φόρεμα... το οποίο ροζ είναι και στερεότυπο... της κοινωνίας μας και αλλαγή με βάση... Μετά νεαρή ηλικία... παρουσιάζεται με κίτρινο χρώμα... φουσκοτό, μακρύ φόρεμα... κοσμίματα στα μαλλιά... Για το βασιλόπουλο... έχω βάλει λίγο ιστορία ενδυμασίας μέσα... που παραπέμπει το ένδυμα που παραχρησιμοποιεί ο εικονογράφος... και πιο κάτω έχω και τη διαθεματικότητα... Λοιπόν, ανδρική ενδυμασία 15ου αιώνα... παραπέμπει ένδυμα με βάση την ηλικία... και το παραμύθι μετά καταλήγει με το γάμο... και εδώ βλέπουμε το νυφικό πάλι λευκό... επομένως το παραμύθι ξεκινάει με λευκό... φοράει το μωρό και καταλήγει με το λευκό νυφικό... Εδώ βλέπουμε όταν της κλέβει τα ρούχα... μια από τις δοκιμασίες της... και πάλι αλλαγή του ενδύματος... που της κλέβει τα ρούχα... και της σώζει ο γιατρός... που θα είναι ο αργός της. Λοιπόν, και εδώ κάποιον για τον... που φοράει ο γιατρός... το ρούχο αυτό με τη βούνα, ας πούμε... παραπέμπει σύμφωνο με τη συνδύμη... δεν σαν δεύτερη σημασία σημαντικά... παραπέμπει σε κάποιον που ανήκει... σε καλή κοινωνική τάξη... αλλά όχι και στη βασιλική οικογένεια... απλά παραπέμπει σε καλή κοινωνική τάξη... όχι σε κατώτερη όμως... στη συγκρίση με τους υπήκοους. Λοιπόν, εδώ βλέπουμε τώρα... ο βασιλιάς και η βασιλίσσα... στην εικονογράφηση του 1915... που θυμίζουν περισσότερο... βυζαντινή μεσαιονική εποχή... ενώ το 1998 η εικονογράφηση... παραπέμπει σε στολή... βασιλιά 11ου αιώνα... η λεγόμενη ουπλάνδα... παρακάτω και κάποιες εικόνες... από την ιστορία της συνδυμασίας. Λοιπόν, επομένως βλέπουμε... κόκκινη στολή στέμα μακροισχητών. Λοιπόν, εδώ ο συνδυασμός... που χρησιμοποιεί ο εικονογράφος... στη στολή του βασιλιά... είναι και ο συνταγματικός άξονος... που λέγαμε πριν... δηλαδή οι συνδυασμοί των ρούχων... που χρησιμοποιεί ο εικονογράφος... για να μεταφέρει το μήνυμα... ότι η στολή είναι του βασιλιά... ότι αυτό που φοράει είναι ο βασιλιάς. Όπως και εδώ... έχουμε το απλό πρόχειρο ντύσιμο της Γριούλας... που παραπέμπει σε χαμηλή κοινωνική τάξη... ενώ δίπλα η βασιλοπούλα... με το κίτρινο μακρύφωστο σκοτό φόρεμα... είναι οι κόβικες που διαχωρίζουν... μάνω που βλέπουμε... την κοινωνική διάσταση του ενδύματος. Αξέχασα να πω ότι... η ενδύση έχει... δύο οικουμενικά χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι ότι δηλώνει κάτι... και δεύτερο είναι η διαστρομάτωση. Δηλαδή έχει κοινωνική διάσταση. Όπως το βλέπουμε τώρα στην εικόνα. Και εδώ το ίδιο. Έχουμε την γυναίκα αυτή... με την μποβιά, τη μαντίνα, το κεφάλι... και συνερμικά παραπέμπει... σε ότι είναι νοικοκύρα, μαγείρη... σε χαμηλή κοινωνική τάξη... που είναι τη στολή της Βασίλησας... ή της Βασιλοπούλας. Οι νεράιδες. Η νεράιδα στην εικονογράφηση του 1915... θα δούμε... ο εικονογράφος καταρχήν του 1915... δεν της παρουσιάζει τις νεράιδες... χωρίς καπέλα και πέπλα... όπως συνήθως στα κλασικά δυτικό-ευρωπαϊκά παραμύθια. Της παρουσιάζει... θα δούμε και στην άλλη εικόνα... με αυτήν η μοίρα που έχει πάνω... νυχτερίδες, φίδια, μέλισσα... και θέλει ο εικονογράφος... συνειρμηκά να παραπέμψει στην κακία... επειδή έκλεψε την καρδιά. Έβαλε και αυτά τα άλλα. Λοιπόν, ενώ η 1998... έχουμε τις νεράιδες... που είναι ντυμένες με τρόπο... που θυμίζουν γοτφική εποχή... τότε που οι γυναίκες φορούσαν μεγάλα καπέλα... σε σχήμα συνήθως κονικό... και πέπλα που ανέμιζαν από πίσω. Λοιπόν, πάλι οι νεράιδες. Εδώ έχουμε. Το 1915 ο εικονογράφος ακολουθεί... την ενδυμασία με των νεραιδών... σύμφωνα με τη λαϊκή... ελληνική παράδοση. Δηλαδή με κυματιστά μαλλιά... όχι με πέπλα, με αέρινα φορέματα... και βλέπουμε και τα αστεράκια... στο ρούχο και αυτός... είναι ο μεσολαβητής που χρησιμοποιεί... για να καταλάβει ο αναγνώστης... ότι είναι νεράιδα. Ενώ το ρόλο του μεσολαβητής... το 1998 στην εικονογράφηση... τον παίζει το ρόλο... το ραβδάκι και τα καπέλα με το πέπλο. Εδώ είναι μια βασική σκηνή. Ο εικονογράφος του 1915... έχει μόνο δύο εικόνες. Είναι πολύ σημαντικές. Παρουσιάζει στιγμές. Παρουσιάζει τη γέννηση... και τη σκηνή που έχει βρύδει την καρδιά της... και βοηθάει με τον κόσμο... αυτή τη σκηνή δηλαδή. Και η σύγχρονη εικονογράφος... παρατήρησα ότι τις σκηνές... που χρησιμοποιήσει παλιά... τις παρουσιάζει επίσης... απλά είναι πολύ περισσότερες εικόνες. Παρουσιάζει πολύ περισσότερα... στιγμιόντυπα από το παραμύθι. Εδώ... διακειμενικότητα... βάζω τις εικόνες από το παραμύθι... και κάποιες εικόνες... από την ιστορία της Ενδυμασίας... για να δείξω... τι εποχή μας θυμίζει... η εικονογράφηση του 15... και τι εποχή μας θυμίζει του 98. Λοιπόν, για την Ουπλάνδα... του είχα πει πριν και παραπέμπω εικόνα... από την ιστορία... της Ενδυμασίας του 10ου αιώνα. Λοιπόν... από την εικονογράφηση του 1915... παρατηρούμε την κόμωση... της εποχής του 1317 περίπου... και παραπέμπω την εικόνα... από την ιστορία της Ενδυμασίας. Α, ναι... ήθελα να πω ότι η Ενδυμασία... περιέχει εκτός από τα ρούχα... γι' αυτό αναφέρω και την κόμωση... και τα διακοσμητικά στοιχεία... και τα κοσμήματα... την κόμωση όμως... περιλαμβάνονται στην Ενδυμασία... σύμφωνο με το σύστημα μόδος του Μπαρτ. Αυτό το είχα πει και στην αρχή... το πορποά που φοράει ο Βασιλόπουλο... παραπέμπω την εικόνα... του 1815ου αιώνα. Η νερά... είδα που χτυπάει με το ραβδάκι... στο 1915 και αυτό το είπα πριν... που θυμίζουν... το 1915... οι νεράδια θυμίζουν περισσότερο μεσαίωνα... ενώ το 1998... γοτθική εποχή... ο βουργονδιακής μόδας είναι... όπως θα πω παρακάτω... και αυτό το είπα με την κόμωση... εδώ. Το 1998... που είναι... παρουμένα από την βουργονδιακή μόδα... του 1450... με τα... ογκώδη... καπέλα κονικά και καλύπτρα... που έφεραν κέρατα... όπως παραπέμπω και την εικόνα... που είναι αντίστοιχη... στην ιστορία δημασίας μας. Και επίσης και τέλος... και το ρούχο της Βασίλης σας... πάλι επίσης παραπέμπει... την βουργοντική εποχή... το ολεγόμενο κότε που φορούσαν οι γυναίκες... εκείνη την εποχή... στην βουργονδιά. Συμπεράσματα... ότι πολύ περισσότερες... εικόνες η σύγχρονη... επίσης η παλιά έκδοση... είχε από κάτω από την εικόνα... κάποια λεζάνδα... ενώ στη σύγχρονη όχι. Πολύ περισσότερες... σκηνές παρουσιάζονται στη σύγχρονη έκδοση... σχετικές με τις δοκιμασίες... που πέρασε η Βασιλοπούλα. Το χρώμα... Είναι αυτό που σπαθούσαμε... όταν τους είπαμε ζωγραφίστε παιδιά... αν θέλετε εδώ. Αυτό προσπάθησαμε να κάνουμε... δηλαδή δεν μπορεί να υπάρξει παραμύθι... ακόμα και αν το κάνουμε... σαν ανυμαντέρ... χωρίς να έχει... εικόνικα στοιχεία... και χωρίς να έχει... στοιχεία από ντύσιμο και λοιπά. Είναι πολύ... αυτό όμως... κάνει ένα τρόλο που... θα περτούσε... η γεωργία εκείνη τη μέρα. Αλλά και πάλι... ήταν πολύ κακό ό,τι έγινε. Ωραία, βεβαίως. Δεν θα το κάνουμε. Εκεί το χρώμα που... και το χρώμα είναι χρωματικός κόβικας... που μπορεί να δηλώνει κάτι... όπως είδαμε το ροζ, το φορεματάκι... μπορεί να δείχνει η ήθος... το μαύρο, ας πούμε, κακό ασφαγνότητα... εξουσία μπορεί να δείχνει το κόκκινο χρώμα... κορώνα, σκίπτρο, βασιλιάς... Να το κάνει η Λεζάνη... που της πρώτης έκκλησης... γιατί εικόνα έχει η Λεζάνη, όπου κομμαθούν τα εικόνες του... από το τελείως... Συνήθως είναι το κείμενο, έτσι. Συνήθως τα βιβλία... είναι από κάτω... Συνήθως τα βιβλία... Συνήθως οι εικόνες πια είναι διάφορες στη σελίδα. Δεν είχαν τρόπο να τα σελειοποιήσουν... ή να κάνουν τους τυπογράφους διαφορετικά... ήταν δύσκολο... συνήθως έφτιανε όλη τη σελίδα. Συμφανίσως είναι τη μισή σελίδα. Αυτή η σελίδα. Αλλά το πιο συνηθισμένο ήταν μία σελίδα, να είναι μόνο η βιβλισσόρα και από κάτω έτσι είναι και σε αυτό. Και αυτό συνέβη, σαν γημενικό γεγονός, στην εικόνα που όλες μπορείτε να προμάθεστε. Η σκηνή που παρουσιάζεται στη σελίδα, από κάτω έχει τα λόγια ακριβώς εκείνη τη σκηνή. Η εικόνα την έχετε και τα παιδιά από τα κόμικ. Πολύ συχνά είναι από τη τηλεόραση, από βίντεο που είναι παραμύθια Syrian, τα οποία όμως στη μουσία υιοθετούν όλη την αφηληματική λογή των κόμικ, έτσι δεν είναι. Λοιπόν, είδατε ότι δεν έχει πολλές εικόνες, γιατί πολλές εικόνες έχουν τα κόμικ. Δεν μπορεί να κάνει την αφήγηση με ένα συγκορισμό, αρχής και ένα συγκορισμό τέλους. Ήταν και άλλα τα μέσα, όταν ήταν ο τυπογράφος, δεν μπορούσε να ενσωματώσεις την εικόνα εικόνα μέσα σε κείμενο, ή πολλές εικόνες μέσα στο κείμενο, γιατί θα έγινε ένας τόμος μετά. Όσο χαρακτικό κλείσανε. Βέβαια. Και σήμερα τα παιδιά έχουν δει κόμικ. Έχουν ξεφυλίσει κόμικ, έχουν ξεφυλίσει εμείς μεγάλη κόμικ, έχουν δώσει χρόνο στα παιδιά μας να δουν παιδικά σειρειάλ, τα οποία θυμίζουν πάρα πολύ κόμικ. Έχουν την ίδια φιλικματική λογική. Τα είδατε κι εσείς για την ηλικία που έχετε τώρα. Έχετε δει γεγονέζικα και κοινέζικα κόμικ, τα οποία κυκλοφορούν παντού σαν παιδικά παρανύχια. Στο οργανωτοφύλιο, στο βασίλειο, στο παιδικό του ενός και του άλλου. Έχετε δει τα πιο λαϊκά. Θα έχω κι άλλα. Είναι αυτός ο λόγος, δηλαδή, που έχω να αλλάξω τα παιδικά μου, δηλαδή, ή τις φωρογράφεις, ή τα βιβλιακά, ή λίγο, γιατί τα παιδιά που είναι συμπίσματα με αυτά που έχουν να βλέπουν είναι σχέδια με ειδικά κόμικα. Ναι, το ζήτημα είναι για να μπορέσουμε να κρατήσουμε και την επίγνωση της ταυτότητάς μας, για να μπορέσουμε έτσι να δούμε με συμπάθεια και τον άλλον και να μην έχουμε και τα κόμπλεξ που... μια γεγονότηρη πλήρωση με διάφορα κόμπλεξ. Για να μπορέσουμε λοιπόν να δούμε την ταυτότητά μας χωρίς κόμπλεξ, όλα αυτά τα παραμύχια θα μπορούσαν να πάρουν στοιχεία από ελληνικές εικόνες, από ελληνικά ψυχιδοτά, από ελληνικά βυζαντινά αέρα κλπ. Θα μπορούσαν δηλαδή, αυτά τα παραμύχια να ξαναγεμίσουν όπως το παλιό που είχε τις Βυζαντινές κορώνες. Εσύ ξέρετε τι έκανε η ΔΕΡΤΑ ή ξέρετε τι έκανε? Αυτό πάλι θα εργάζομαι να... τα έχει για μένα στους διδαθέων μια εμποσία η οποία με κρατάει το λόγο της εις κάτις μέρος η ΔΕΡΤΑ. Ναι. Θα μπορούσαν τα παραμύθια και όλη η αδηματολογική αδικώνηση να είναι σύγχρονα. Καλή το πρόβλημα. Θα μπορούσαν τα παιδιά που είναι να πάνε επισκεφτούν ένα μέρος όπου οι τουλίσες δεν είναι μόνο νερήνες, εκεί ή ένας ανηματέρας να τους κάνει, να ζωγραφίσουν όλο αυτό το παραμύθι, με εικόνες δανεισμένες από τι είχα λοιμάνε, εικόνες δανεισμένες από κάπου αλλού, από τον Αλήμ Παμπάκ, τον Ατάνου, έτσι δεν γίνονται. Να ξυλάει, θυμάσαι το αρχαιολληνικό. Γιατί δεν αλλάζει μόνο το πλαίσιο, ξαφνικά ο άνθρωπος... Το αρχαιολληνικό. Οι φωνές του άνθρωπου μένουν μέσα στον κήπο σου. Ήδανε με την ΕΥΣ, συγγνώμη που σας διακόπτω, λοιπόν, ψάχναμε κάποια παιδικά βιβλία, λοιπόν, προσέξαμε στο ίντερνετ ένα Ιταλικό παιδικό παραμύθι, που είχε εικονογράφηση, δεν του είχα ξαναδει πουθενά αυτό και δεν μπορούσαμε να το βρούμε, μας είπα να έχει ξαπλυφθεί. Για αυτό δεν έξαπλανε κι εσείς το πρόγραμμα εκείνο για την αρχαιογνωσία. Δεν έξαπλανε ένα παραμύθι που το μετέφρασες Ιταλικά... Το κόμικ. Το κόμικ, το κόμικ. Εκείνο δεν ήταν ένα παραμύθι αρχαιογνωσίας. Ναι, ιστορία της Νικόκολλης. Απλώς η κοινότητα ήταν Ιταλού συγγραφέ, ας πούμε, και βασίστηκαν σε δική μας εμπορία. Πρώτα στο οποίο πήρες ένα ρόλο, τον οποίο τον ρόλο τον δίνησες, έκατε σημαίνει που το έχουν μέσα και ξοβόρησε αυτό. Έχει γίνει, δηλαδή, γιατί παραξενεύεσαι. Για να γνωρίσεις τον άλλον, πιο εύκολο το βορείς από τα ρούγα του, αν είναι Ρωμαίος ή αρχαίος Έλληνας ή αν είναι η φίλη μας η Μαριάνα του 2014, παρά να αρχίσω να λέω εγώ αν είμαι σύγχρονος ή δεν είμαι σύγχρονος άνθρωπος. Επομένως αυτό που κάνουμε πέρυσι είναι μια γραμμή μέσα στο πρόνο και συνεχίζει να συσορέτει εμπειρίες που για έναν ανηματέρα, δηλαδή σε ένα κάμπι και σε μια τουριστική ομάδα που κινείται μαζί με παιδιά και μεγάλους, προσφέρει πάρα πολλά και σε ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό και σε συγχαρίζουμε κιόλας. Ευχαριστώ. Τώρα έχουμε την κυρία Γαμπριήλ, η οποία έχει ολοκληρώσει την διπλωματική της εργασία. Είναι μεταπτυχική ιδιατριβή όπως σας αναφέρονται τώρα στους εναστανομισμούς. Το θέμα είναι τουρισμός και τουριστικά φυλάδια. Βλέπετε και τον υπότιτλο. Με ενδιαφέρει πάρα πολύ γιατί καθώς εκπαιδεύουμε τους φιλτές μας και για την αγορά τουριστικών υπηρεσιών, η υπόθεση με τα στερεότυπα με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Ελπίζω να το δείτε σαν κάτι οφέλη μόνοι σας. Χωρίς αυτό το βήμα δεν μπορούμε να πλητράουμε σωστά ούτε τις ενεργιές μας για τον τουρισμό με τη στάση μας απέναντι στους τουρίστες. Να ξεκινήσουμε, κυρία Αραβήλ. Γεια σας κι εγώ. Θα παρουσιάσω και εγώ τη διπλωματική μου εργασία. Έχει τίτλο «Τουρισμός και τουριστικά φυλάδια». Έχω συμπληρώσει και τον υπότιτλο «Μια σημειωτική προσέγγιση. Περίπτωση της ελληνικότητας στα επίσημα τουριστικά φυλάδια του ΕΟΤ». Τα επίσημα τουριστικά φυλάδια εκδίδει ο ΕΟΤ. Μέσα από την συμπληρωτική ανάλυση σκοπεύω να δω πώς δομείται, πώς προβάλλεται και πώς προωθείται η ελληνικότητα και ο ελληνικός πολιτισμός γενικότερα. Τώρα το κόρπος ανάλυσης μου. Ο ΕΟΤ έχει δώσει άπειρα φυλάδια τουριστικούς οδηγούς, χάρτες. Εγώ επέλεξα συγκεκριμένα φυλάδια. Η επιλογή έγινε τυχαία. Επιλέγω το φυλάδιο διάλειμμα στην πόλη που αναφέρεται στο ναστικό τουρισμό, το φυλάδιο του θρασκευτικού τουρισμού και το φυλάδιο της γαστρονομίας. Τα τουριστικά φυλάδια όλα βρίσκονται σε ελευθερική μορφή, ελεύθερα, στην επίσημη ιστοσελίδα του ΕΟΤ. Το πρώτο φυλάδιο έχει εξώφυλλο αυτό, το επόμενο είναι αυτό και τις γαστρονομίες είναι αυτό. Τώρα λίγα πράγματα για τη μεθαδολογία μου. Χρησιμοποιώ καθαρά σημειωτικά εργαλία. Συγκεκριμένα παίρνω τη θεωρία ανάλυσης της εικόνας και συγκεκριμένα της φωτογραφίας, γιατί μιλάμε για φωτογραφίες εδώ από τον Μπάρτ. Και μετά αναφέρομαι και στη θεωρία της ισοτοπίας που θέτει ο Γκριμάς. Οι δυο θεωρίες χρησιμοποιούνται συνδυαστικά και να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Καλύτερα, επειδή μας ακούνε και άνθρωποι πιο σπανεπιστημίου. Να πούμε λίγο για τις θεωρίες. Ο Μπάρτ πρώτα, βασιζόμενος σε θεωρίες καθαρά γλωσσολογικές και δομιστικές, θεωρεί ότι μια εικόνα, μια φωτογραφία, γιατί μελατάει φωτογραφίες συγκεκριμένα αυτός, αναλύονται σε επίπεδο καταδείλωσης και συνδείλωσης ή συμπαραδείλωσης, όπως λέει. Βέβαια, συνδυαστικά πάντα υπάρχει και το γλωσσικό μήνυμα, το οποίο έρχεται να αγκυρώσει, όπως λέει τόσο σαγωγικών, την εικόνα. Τώρα, ο Grey Mass. Για τον Grey Mass έχουν υποθεί άπειρα πράγματα. Για την ισοτοπία θα πω, γιατί μόνο για την ισοτοπία μίλησα. Πρόκειται για ομαδοποιημένες λέξεις, φράσεις, οι οποίες αποδίδουν ένα κοινό νόημα. Αυτό το κοινό νόημα το ονομάζει κώδικα, ο Grey Mass. Είναι λεγόμενοι σημασιολογικοί κώδικες, τους οποίους αναλύω και εγώ. Παταστείτε ένα κείμενο που πήχει τον γέρο και τη θάλασσα. Οποιαδήποτε λέξη αναφέρεται στον οκεανό, αφορά τον τόπο της θάλασσας. Οποιαδήποτε λέξη αναφέρεται στο ψάρεμα, αφορά τον τόπο του ψαρέματος. Οποιαδήποτε λέξη αφορά τον σκυλόψερο, αναφέρεται στον τόπο του κινδύγου. Οτιδήποτε αναφέρεται στον εγγονό του, αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Στον τόπο δηλαδή των ανθρώπινων διαπροσωπικών σχέσεων. Επομένως, είτε στις εικόνες είτε στα κείμενα, εάν δούμε σαν μια συνέχεια, σαν έναν δρόμο, σαν ένα μονοπάνι μέσα στην αφήγηση, κάποια σύμβολα ή κάποιες εικόνες ή κάποιες λέξεις, αυτές μας δίνουν στόπους, ή όσους δεν έχουν συνεχίσει με αυτήν την όρογια, τους άξοδες αφήγησης. Τώρα, για να κατανοηθούν σε βάθος τα φυλάδια που επιλέγω, κατασκευάζω δύο πίνακες. Ο πρώτος πίνακας περιγράφει την εξωτερική δομή του φυλαδίου, τα περιεχόμενα, τις υποενότητες τις οποίες διακρίνεται και τα κύρια γλωσσικά μηνύματα που φέρνει κάθε υποενότητα και τον αριθμό των εικόνων που υπάρχουν σε κάθε υποενότητα. Ο δεύτερος τρατύπος πίνακα είναι πιο αναλυτικός, περιγράφει την κάθε εικόνα ξεχωριστά. Δηλώνεται ο αύξης αριθμός της εικόνας, τι είδος εικόνα έχουμε, αν υπάρχει λεζάντα ή όχι, δίνεται μια σύντομη περιγραφή της εικόνας και στο τέλος δίνονται οι σημασιολογικοί κώδικες που απορρέουν από την εικόνα. Στο σύνολο των τριών φυλαδιών που εγώ μελέτησα, κατέγραψα 17 σημασιολογικούς κώδικες. Αρκετοί. Για την ερμηνεία της εικόνας κατά μπάρτ είπαμε, πάντα έχουμε επίπεδο κυριολεκτικό και επίπεδο συλληγμικό και συμπληρωματικά πάει πάντα και το λεκτικό. Οι εισοδοποίες του Γκρεϊμάς, ξεκινώντας από το λογοτεχνία πάντα ο Γκρεϊμάς, ομαδοποιεί λεξες και φράσεις με κοινό σημασιολογικό περιεχόμενο, από τις οποίες απορρέουν οι κώδικες. Πρόκειται για ένα μυκτό μοντέλο ανάλυσης, το οποίο χρησιμοποιεί η κυρία Χριστοδούλου. Να το πούμε. Φυσικά τα παραπάνω, εφαρμόζονται τόσο σε κείμενα γραπτά, όσο και σε εικονικά, σε κάθε είδους κείμενο, έτσι. Τώρα, το κυριότερο ερώτημα που είχα εγώ όσον αφορά τη μέθοδό μου. Γιατί να χρησιμοποιήσω τη σημειοτική, σε σχέση με τον τουρισμό που θα με ωφελήσει η σημειοτική. Γενικότερα η σημειοτική είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος, για να κατανοήσουμε και να μελετήσουμε διαφορετικά και ταιρογενή κείμενα. Στην περίπτωση, εγώ είχα εικόνες, είχα φωτογραφίες, είχα γραπτά κείμενα, οπότε με βοήθησε πολύ. Και πιο πολύ, η πολυτροπική σημειοτική. Ακόμα, ο τουρισμός από το πρίσμα της σημειοτικής ανάλυσης, δεν είναι αυτό το τέλειο, αυτή η τέλεια πραγματικότητα που παρουσιάζεται προς τα έξω από τους επίσημους φορείς. Υπάρχουν αδυναμίες, υπάρχουν ελλείψεις, είναι προϊόν εμπειρίας, οπότε και χρήζει παρετέρο μελέτης και βελτίωσης, σίγουρα. Ακόμα, η σημειοτική ανάλυση όλων των μέσων προώθησης του τουρισμού, μας βοηθάει να κατανοήσουν και την γενικότερη ιδεολογία πάνω στην οποία χτίζονται όλα αυτά τα μέσα και φτιάχνονται. Παραδείγματος χάρη, είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε την στρατηγική του τουρισμού για τον διάστημα 14-16 που ορίζει ο ΕΟΤ. Ορίζει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της Ελλάδας που θέλει να προβάλει. Δεν τα προβάλει όλα. Ας πούμε, τονίζω ότι θα πρέπει να προωθηθεί η κλασική Ελλάδα, η παραδοσιακή Ελλάδα και η ανθρωποκυντρική Ελλάδα. Οπότε πάντα τα μέσα βασίζονται σε μια συγκεκριμένη πολιτική και ιδεολογία. Όσον αφορά το θεωρητικό μου πλαίσιο, λίγα πράγματα για τον τουρισμό, περιλαμβάνει όλους τους... Θα πρέπει να προωθηθεί ότι η πολιτική αυτή τη στιγμή του Υπουργείου, που είναι αρμόδιο για τον τουρισμό, έχει ορίσει αυτούς τους τρεις άψονες. Η πολιτική της επικοινωνίας με τον τουρίστα, θέλει αυτά τα τρία στοιχεία. Όλα τα μέσα του θέλουν αυτά τα τρία στοιχεία. Τουρισμός περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητες των ανθρώπων που ονομάζονται τουρίστες, οι οποίοι ταξιδεύουν και διαμένουν σε μέρη εκτός του συνήθως περιβάλλοντος τους. Μορφές τουρισμού. Έχουν προτεθεί άπειρες μορφές και άπειρα είδη τουρισμού. Εγώ λιωθατώ μία του λαγού. Όσον αφορά την Ελλάδα, μιλάμε κυρίως για πολιτισμικό τουρισμό, για περιηγητικό τουρισμό, δαστρονομικό, θρησκευτικό, ναυτικό, συνεδριακό και υπάρχουν και άπειρες άλλες. Υπάρχει ο λιατικός, ο εκτισιακός, ο εγωρικός τουρισμός. Θέλω να πω ότι αυτά τα στοιχεία πρέπει να προσθεθούν έστω και σαν σημείωση, κάτω από αυτό που αναφέρεσαι για το λαγού. Άρα θα πρέπει να προσθεθούν έστω στο σπλέχ και θα δώσεις για μας. Αναφορικά με το τουριστικό φυλάδιο τώρα. Ορίσμου δεν θα πρέπει να υπάρχουν ψευδή στοιχεία και ανακρίβειες. Θα πρέπει να δηλώνεται ακριβώς αυτό που προσφέρεται από τον τουριστικό φορέα. Μπορούν να πάρουν οποιαδήποτε μορφή. Και αποτελούνται κυρίως από εικόνες, από φωτογραφίες συνήθως, οι οποίες συνοδεύονται από μικρά κείμενα πληροφοριακού χαρακτήρα. Ξεκινάμε λίγο με την ανάλυση των φυλαδίων. Πάμε πρώτα στο πρώτο φυλάδιο. Διάλειμμα στην πόλη ο τίτλος του. Και αναφέρονται στον αστικό τουρισμό. Χαρακτηριστικό είναι ότι αναφέρονται μόνο η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη. Καμία άλλη πόλη της Ελλάδας. Χωρίζονται σε υποενότητες. Είναι πολύ όμορφο. Το κομμάτι της Αθήνας είναι συγκριτικά απήρως μεγαλύτερο σε σχέση με τη Θεσσαλονίκη. Νομίζω είναι μόνο τρεις οι διαφάνειες που αφιερώνονται στη Θεσσαλονίκη. Προδοσία. Και να πω ότι το κομμάτι του διαλύματος, της χαλάρωσης και της διασκέδασης, έρχεται στη Θεσσαλονίκη, όχι στην Αθήνα. Εντάξει. Το βρήκες τώρα. Τώρα, εμένα με τη θερμή σημασιολογική κώδικες, μέσα από οποίους κώδικες προβάλλει την ελληνικότητα. Στο συγκεκριμένο φυλάδιο πρώτος είναι ο μνημιακός. Μνημία, εκκλησίες, ιστορικά μνημία, αρχαιολογική τόπη. Ακολουθεί ο κώδικος του ελεύθερου χρόνου και της διασκέδασης γενικότερα. Και πάντα υπάρχει ο κώδικος του φυσικού περιβάλλοντος. Έτσι λοιπόν το διαλύμα δομίται μέσα από μνημία, μέσα από εικόνες ανθρώπων που χαλαρώνουν και διασκεδάζουν και μέσα από το φυσικό περιβάλλον. Αυτό ορίζει ο αιώτος διάλειμος στην πόλη. Τώρα όσον αφορά τις ισοτοπίες. Ομαδοποιώ και εγώ λέξεις οι οποίες παραπέμπουν στο διάλειμμα, στο στόχο που έχει το φυλάδιο. Είναι πάρα πολλές οι λέξεις, διάλειμμα, χαλάρωση, εξερεύνησε, διάλεξε, διασκέδασε, πόλη που δεν κοιμάται ποτέ, κτλ. Όλες αυτές οι ισοτοπίες ισχυροποιούν τον στόχο. Ισχυροποιούν τον στόχο που έχει το φυλάδιο, δηλαδή να δηλωθεί το διάλειμμα στην πόλη. Δεύτερο φυλάδιο, θρασκευτικός τουρισμός. Στο προηγούμενο είχαμε τίτλο διάλειμμα στην πόλη γενικά, χωρίς να μας λέει από την αρχή και άμεσα ότι πρόκειται για τον αστικό τουρισμό, ενώ εδώ μας το δηλώνει ξεκάθαρα, είναι θρασκευτικός τουρισμός. Τώρα πώς παρουσιάζεται θρασκευτικός τουρισμός. Περιγράφονται τα μοναστήρια, περιγράφονται οι εκκλησίες, θρησκευτικές μονές, ιδιαίτεροι θρησκευτικοί τόποι όπως τα Μετέωρα και αναφορά στον Απόστολο Παύλο. Αυτό ορίζει ο ΕΟΤ ως θρησκευτικότητα για την Ελλάδα. Χαρακτηριστικό που παρατήρησα είναι ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά, καμία εικόνα σε ανθρώπους. Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος που να προσέρχεται, κανένας άνθρωπος που να βρίσκεται σε εκκλησία, τίποτα. Με το να μην υπάρχουν καθόλου φωτογραφίες ανθρώπων που να κάνουν κάποια θρησκευτική πρακτική, λείπει εντελώς το ριτουάλε της θρησκείας, το πρακτικό κομμάτι. Το οποίο όπως είναι τοπικό και περιοριστικό, δεν επιτρέπει να φανταστεί στα υπόλοιπα. Για παράδειγμα, εγώ άκουσα, διάβαζα ειδήσεις προχθές και έβαλα τα γέλια. Ο πατριάχης μιας χώρας που βρίσκεται σε πόλεμη κατάσταση με μια άλλη χώρα, κατά κάποιον τρόπο, έλεγε ότι ο ακηγός της άλλης χώρας έχει, δεν ξέρω ποιο πνεύμα μέσα του και κάνει έτσι. Λοιπόν, αυτός ήταν ο ορθόδοξος πατριάχης και ο άνθρωπος ο οποίος σχολιάζονταν, είναι άνθρωπος ο οποίος πηγαίνει σε ορθόδοξες εκκλησίες, βλέπετε έναν άλλο ορθόδοξο πατριάχη, ευλογείται για αυτά που θα κάνει και λοιπάει. Αν έχουμε ένα local level, ένα τοτικικό επίπεδο που τα όπλα ευλογούνται για να κάνουν κάτι και έχουμε ένα άλλο πάλι ίδιο ομότος του περιβάλλου όπου καταδικάζονται αυτά τα ίδια εργαλεία πολιτικής. Λοιπόν, θέλω να πούμε εξής, όταν αρχίζουν να προσωποποιούνται πάρα πολύ οι πρακτικές και οι τελετουργίες και τα εμβλήματα, τότε να ξέρετε ότι είμαστε στο τοτικικό επίπεδο. Στο τοτικικό επίπεδο, αν εγώ θέλω να πω να κάνω ένα προσκύνημα στην Παναγία της Τίνου, εμένα μπορεί το κουριστικό γραφείο να μου δείξει και την εμβληματική κυρία ή τον κύριο που ανεβαίνει γονατιστό στα Σκαλοβάτια το 15 Άμουστο και θα το καταλάβουν γιατί μου το όχι να πηγηθεί, το ξέρω. Αυτό το πράγμα όμως το δείξουν σε έναν ξένο ο οποίος δεν έχει συνοχή σε αυτή την πρακτική. Δεν είναι τόσο εύκολο αυτό να είναι πρόσφυση για να έρθει να κάνει κουρισμό. Και τώρα σχετικά με αυτό που λέμε, Μπορεί να είναι προβληματισμούς όμως. Ναι, ναι, ναι. Επίσης, απουσιάζουν εντελώς οι λεζάντες από το συγκεκριμένο φυλάδιο, που πάλι κινείται στο ίδιο κλίμα. Απίσης, το φαντασιακό είναι καθενός να κατασκευάσει τη δική του εικόνα που δικαιολογεί να κάνει το ταξίδι. Από τους προβληματισμούς που δεν μας είπες. Αυτό, ότι εγώ θα ήθελα και το ριτουάλ. Δεν το έχω. Εσύ νομίζω όμως ότι, δεν ξέρω αν είσαι άνθρωπος που θρησκεύεται και ότι είναι θέμα μας αυτό, ωστόσο εσύ βλέπεις μέσα από τις τοπικές εικόνες του κόσμου. Βλέπεις δηλαδή, πιθανώνει η γενιά σου, η μαμά σου, η θεία σου, ο παπάς σου, οποιοσδήποτε κοντινό σου ή κάποιοι φίλοι σου να θρησκεύονται. Δηλαδή, η εικόνα που έχεις εσύ, αν κάνουμε ένα μεγάλο χάρτη με τις θρησκείες, αν κάνουμε ένα μεγάλο χάρτη με το πώς φράζεται ο κόσμος που θρησκεύεται στην Ελλάδα, αν αυτό το μεγάλο χάρτη αρχίσουμε να το ζουμαρούμε και φτάσουμε στα εκκλησιαστικά μηνύα, μπορεί ένας Πρωτεστάντης να έρθει και να πάει στον Άνθο 20 ημέρες και να τραβατεί από τη χαρά του γι' αυτό. Αυτό δεν μπορείς όμως να το κάνεις βάζοντας λόγια εκεί επάνω, ή τότε δεν θα έρθει. Δεν θα έρθει. Ίσως. Έλα. Μου μάθεις, θέλεις. Αυτό με διωδεύει πάρα πολύ. Είχα την ευκαιρία να μιλήσω με την Ελλάδα. Είσαι τυχερό. Υπάρχει μια συγκεκριμένη προσέγγευση ορφόγου. Στα πάντα σχόλες, που ίσως περτελούν ανθρώπιντα προσέγγευτες, ο Πρωτεστάντης έρχεται καθοδοχείο. Δύσκολα. Δύσκολα το ακουσιάζουν. Μπράβο. Και δεν ξέρω αν έχει γίνει κάποια τουριστική προσπάθεια για να εωγαλούμε να τους εξεγγίσει. Όσο τονίζεται το στοιχείο που έχει να κάνει με την τοπική ταυτότητα, δεν έρχεται εύκολα. Το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Αν η Ελλάδα θέλει να κάνει πραγματικά βολική για τον θρησκευτικό τουρισμό, θα σας πω εγώ πώς θα το κάνει. Δεν υπάρχει και στο μάζιμά μου φέτος. Όταν είχα πάει στην Κέντρα γιατί είχε αρρωστήσει κάποιος δικός μου εκεί πέρα και πήγαινε για τους καιρετισμούς στον Άγιο Στυρίδωνα, γιατί εγώ είμαι θρησκευαμένη, δεν το κρύβω. Λοιπόν, έρχόμουν σαν σλάβι μαζί με τους ιερίστους και με παππούλμαν, οι οποίοι κάνανε μια παρέντα σπέντε έξω στη μικρή πλατεία από την εκκλησία του Αγίου Στυρίδωνα. Λοιπόν, αυτός ο ισχυρτικός τουρισμός αφήνει χρήματα για τους ιδιούς που σ' έβλεπα. Πηγαίναν περάσεις σουβενή, τους έβλεπα, πηγαίναν στα εστιατόρια, τους έβλεπα. Καθόμουν σαν το πρωί στη λατραφενία. Όσες μέρες εγώ κυκλοφορούσα εκεί από νοσοκομείο σαν να είμαι σε ιατρία και από ιατρία σε φαρμακείο, αυτές είναι οι φυσιολογνωμίες που μου ήταν πλέον μυκείς γιατί τους παρατηρούσαμε στην εκκλησία. Τους θυμόμουνα και καθώς τους θυμόμουνα ήταν αυτοί οι ίδιοι. Μπουλούκια γυρνούσανε, αυτοί αυτοί έχουν και νομότυπωμα του τουριστικού επισκέπτει. Έτσι όπως λογιστικά το ένοιγε η χώρα μας. Λοιπόν, για αυτούς να γράψει και κάνει ήδη ένα μεγάλο βήμα. Μιλάει ας πούμε για το δείχνει φωτογραφίες από το Άγιο Όρος. Άρα πως εκεί οι άνδρες προθόδοξους που θα πάνε εκεί. Βεβαίως, βεβαίως. Κάθεται και γράψεις αγγλικά, αν πάτε σε κέντρο θα το βρείτε. Οι νητροπολίτες γράψανε ιπέρα, γράψανε αγγλικά, γράψανε τέτοια. Ήταν έγιες στη Ρίγωνα. Προσερχεί επομένως ανθρώπους οι οποίοι ενδιαφέρονται να κάνουν θρησκευτικό τουρισμό. Αυτούς θα τους προσερχήσεις μιλώντας. Οποιος δίκοτες αν δεν έρθει για τον πολιτισμικό χαρακτήρα της ιστορίας των θρησιών, αν δεν έρθει για κανέναν άλλο χαρακτήρα. Ο θρησκευτικός τουρισμός είναι λίγο περίπλοκη μορφή τουρισμού. Είναι πολύ μικτή και έχει πολλά πράγματα. Έχει να κάνει και με το σκοπό που έχει ο καθένας θρησκευτικός τουρίστας. Έχει να κάνει καταρχήν με το πως εγώ σαν τουρίστας, αν θέλω εγώ να πάω να προσκυνήσω το λαϊόδιβι στη Βενετία, που έχει ιστορική αξία, αν εγώ σαν τουρίστας ξεκινάω να το κάνω αυτό και έχω βάλει τον εαυτό μου να φανταστεί. Άρα δεν είμαι τουρίστας, είμαι προσκυνητής. Αν όχι, άμα βάλω τον εαυτό μου να φανταστεί, εγώ ή η Ελληνίδα, την ελληνική πολιτεία των Ενετών, που τι κάναμε, έχει και προστασία προσφέρα στο Βυζάντιο και πώς την προσφέραμε. Παίρναν φόρους, μεταχθώς μην πάτε των γυναικών κάθε χρόνο. Λοιπόν, αν εγώ θέλω να αρχίσω να ανταφαντάζομαι για ποιους λόγους εγώ, από εδώ έχετε σαλή, θα σηκωθώ να πάω στη Βενετία για να δω τον Άλλη Γεωργιο, θα βρω πολλούς λόγους. Αν μου βγάλουν και ένα φυλάκ λιταλί και μου λένε με πολύ ωραία ελληνικά, ελάτε στην Βενετία, να βρείτε την εκκλησία του Αγίου Διωργίου και να δείτε και την κουβελιοθήκη με τις περκαμηνές και να μιλήσετε και με το Οπολιστικό Κέντρικο για τα ελληνικά. Κάτι από όλα θα με κάνει να πάω. Κάτι από όλα θα με κάνει να πάω. Εγώ πιστεύω πάλι ότι αυτόν τον παππού είναι μια πολύ έξυπνη κίνηση. Είναι. Είναι οικουμενικό. Είναι. Είναι μια μορφή οικουμενικής. Αυτό το είπαμε πριν. Αυτό μπορεί να, επειδή ένας μπορεί να διαβάζει τα κύμα του στον παππού και ένας μπορεί να διαβάζει. Η οικουμενικότητα, η θρησκευτικότητα υπάρχει πάρα πολύ. Είστε ρωτάμε για το πιο τοπικό επίπεδο. Αυτό το είπαμε τον Χριστό Παύλου από αυτόν τον οποίο εργάζονται στον χοροδροσμό, που είναι ξελλαγή, επίσης είναι ξελλαγή του κράτους. Έχουν μιλήσει ότι υπάρχει πολύ μεγάλη περισσότερη συγκωριατό. Συγκωριατό. Συγκωριατό. Υπάρχει πολύ μεγάλη ανάπτυξη του χριστιανισμού στη Νεαρκόρια. Είναι από τους φίλους προσφυλιτές, επισκέπτες, το χώρο, όπως οι φίλοι π.χ. Φυσικά. Νομίζω ότι για να προοδηθήσουμε τον θρησκευτικό τουρισμό θα πρέπει πρώτα να μελετήσουμε τον θρησκευτικό τουρίστα που έρχεται στην Ελλάδα. Τι τον κάνει να έρχεται. Εννοείτε. Αλλά δεν είναι μόνο αυτός που έρχεται στην Ελλάδα και εμείς μπορούμε να είμαστε στον ελληνικό τουρισμό. Ναι. Δηλαδή, αν εγώ έχω ένα ενεργιστικό μήνυμα για τα μετέορα, ένα μήνυμα όμως που θα με ενώνει και με τον τόπο. Γιατί, αν είναι να πω εγώ σαν θρησκευόμενο άνθρωπο, θα μπορώ να πάω και στην επισκέπτες της γειτογραφίας, γιατί δεν έχω αυτό να κάνω την εκδρομή. Αν όπως εγώ μετακινηθώ, θα πρέπει να έχω και κάποιες άλλες αιτίες για να πάω. Εννοείται. Δηλαδή, αν μπορέσανε συνδυασμένα να μου δείξουν και πώς κάνουν τη σκηνή της άνθρωπου εκεί, και πώς είναι οι κοίες των Σαρακατσάνων, και πώς είναι τα σπίτια των Βλάκων, και πώς είναι οι αυλές των Νομαντων, και πώς είναι οι αυγαλείς των Λινεκών, και πώς είναι τα κοράχου με τα καλογόρκια των Γεωργών, και πώς κάνουν, ας πούμε, τις διάφορες χιλόπιτες και τα διάφορα άλλα πράγματα, τα οποία, εμείς διαβάζουμε μόνο τα περιεκτικά. Αν μπορέσουν όλα αυτά να μου τα κάνουν, μια έμπονη ιδέα, και εγώ να πάω να αναζητήσω τον χρόνο που κάτω σταμάτησε στους προγόνους και που θέλω να τον ξαναδώ μέσα από τη σημερινή του πραγματικότητα, εμένα είμαι πάνεκη. Κάποιες είμαι πάνεκη. Τώρα συναφέρω τους κώδικες που καταγράφω. Πάντως ο θρησκευτικός κώδικας, άπειρες οι αναφορές σε εκκλησίες, θρησκευτικά πρόσωπα και τα λοιπά. Πάντα έχουμε και τον πολυοδομικό αρχιτεκτονικό κώδικα. Αν παρατηρήσουμε τις φωτογραφίες από μοναστήρια και εκκλησίες, δίνονται πάντα στο σύνολό τους. Θέλει να μου δώσει και μια γενικότερη εικόνα της αρχιτεκτονικής τους. Και πάντα τοποθετούνται σε εξωτερικό χώρο, σε κάποιο φυσικό περιβάλλον, για να έχουμε και τον κώδικο του φυσικού περιβάλλοντος. Και πάμε στο τελευταίο φυλάδιο, στο γαστρονομικό τουρισμό. Έχει τίτλο «Γαστρονομία». Όχι ελληνική γαστρονομία, όχι γαστρονομικό τουρισμό. «Γαστρονομία». Περιγράφονται ωραία πολλά παραδοσιακά προϊόντα, αν και εγώ έχω μια ανέσταση για το εξώφυλλο του φυλαδίου. Να σας γυρίσω, ναι, να μου πείτε κι εσείς. Δείτε λίγο τα χρώματα, σας αρέσουν. Γιατί να μου αρέσουν? Είναι ελληνικά χρώματα αυτά, πιο πολύ ιταλικά είμαι να μου κάνουν. Τι θα πει ελληνικά χρώματα για εξηγησαίωνα? Θέλω να βρω την αγγύρωση της λέξης «Γαστρόνομη» με τη φωτογραφία. Με το χρώμα της, με το σχεδιασμό της, με αυτό που προβάλλει, για μένα, για μένα. Δεν είναι γουράκι, δεν είναι... Ως προς τα προϊόντα δεν αμφιβάλλουμε την ελληνικά, ως προς τα χρώματα, σας αρέσει? Ποιο είναι το φιλοκόντι τώρα ή το νήμα που συνδέει στην πραγματικότητα? Αυτό που αναζητάς, ποιο είναι? Είναι το νήμα της μεσογειακής διατροφής, αυτό κάνει. Μιλάμε για ελληνική γαστρονομία έτσι, όχι γενικότερα για μεσογειακή. Έχει πίσω ένα βαθύ μπλε από πίσω. Είναι άσφαρα τα πιάνε και λοιπόν έχει ένα μπλε από πίσω. Ο Ισαΐς είναι πολύ έξυπνο αυτό που κάνει. Το κάνει πολύ ίδιο. Παρατηρώντας πολύ καλά την εικόνα τώρα, λόγω της παρατήρησης της έρευνας, το ντοματάκι που έχει, το τσαμπί, δεν είναι χαρακτηριστικό ελληνικό. Με τη επόμενη εβδομάδα... Δεν είναι. Δεν είναι, δηλαδή αυτά τα τσαμπί... Να κάνουμε λίγο... Θα κάνουμε λίγο... 2-3 μή Depot. Αυτή τη στιγμή ο τουρίστας που θέλει να έρθει εδώ και διεβάζει για τη Μεσογειακή Διατροφή, τη διαβάζει προσαρμοσμένη στην πόλη του, στη χώρα του, στην κοινωνία του και στο πολιτισμό του. Κάνουμε το πως εξής. Ότι αυτό που για εμάς είναι μια ντομάδα που μπορεί να δουλεύει πάρα πολύ καλά η καλή Αγιά, είναι στο κυπάκι της μη Αγιάς μας. Πού να σου πω το ρ καλό... Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! Αυτο Ηταν Καλη Επιτυχια.!!! |
