Διάλεξη 7 / σύντομη περιγραφή

σύντομη περιγραφή: Καλώς ήρθατε σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να σας πω κάποια πράγματα που θα ήθελα να σας πω σε κάποια πράγματα που θα ήθελα να σας πω σε κάποια πράγματα που θα ήθελα να σας πω σε κάποια πράγματα που θα ήθελα να σας πω σε κάποια πράγματα Θα προσπαθήσουμε να μάθουμε όσο μπορούμε, εμφά...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος δημιουργός: Μήλιος Βασίλειος (Πατήρ, ΠΔ407/80)
Γλώσσα:el
Φορέας:Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Είδος:Ανοικτά μαθήματα
Συλλογή:Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας / Ιταλική Γλώσσα Β1 (Θεωρία)
Ημερομηνία έκδοσης: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2015
Θέματα:
Άδεια Χρήσης:Αναφορά
Διαθέσιμο Online:https://delos.it.auth.gr/opendelos/videolecture/show?rid=6aa6b591
Απομαγνητοφώνηση
σύντομη περιγραφή: Καλώς ήρθατε σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να σας πω κάποια πράγματα που θα ήθελα να σας πω σε κάποια πράγματα που θα ήθελα να σας πω σε κάποια πράγματα που θα ήθελα να σας πω σε κάποια πράγματα που θα ήθελα να σας πω σε κάποια πράγματα Θα προσπαθήσουμε να μάθουμε όσο μπορούμε, εμφάνιση, λέξεις που σχεδόν αυτή την περιοχή, το κόσμο του σπορτ. Στην παρουσία πριν, είχαμε δει ένα αρτικό, το είχαμε δει, έχαμε εξαρτήσει τελικά πολλές εμφάνιες που σχεδόν το κόσμο του σπορτ και έχαμε προσπαθήσει να δημιουργήσουμε ένα μινίμουμπ διβοκαμβολάρια, εμφάνιση, etc. Σήμερα θα προσπαθήσουμε να δούμε μερικές φαινόμενες γραμματικές που δεν έχουν μόνο σχεδόν με το σπορτ, αλλά γενικά με τη λίγη. Και μετά θα γνωρίσουμε στον κείμενο μας για να βοηθήσουμε αυτές τις φαινόμενες γραμματικές και να δημιουργήσουμε μικρές φράσεις και εμφάνιες. Κόμμε αλσόλυτο, λα σπιεγκατσιόναι δε λα γραμμάτικα σαρά εφετουάτα ποιούν γκρέκο και είν Ιταλιάνο. Περέσαι ρε κομπρέζει μέλιο. Στο σημερινό μάθημα η γραμματική μας αφορά κυρίως τα επίθετα και ουσιαστικά κατ' ουσίαν τους βαθμούς σύγκρισης των επιθέτων. Έτσι, βαθμούς σύγκρισης των επιθέτων. Ειν' Ιταλιάνο, γράδι δι-κομπαρασίοναι δελ-αγγετίβου. Γράδι δι-κομπαρασίοναι δελ-αγγετίβου. Η βαθμή σύγκρισης των επιθέτων. Ο θετικός, ο σύγκριτικός και ο υπερθετικός. Γράδι δι-κομπαρασίοναι δελ-αγγετίβου. Με το θετικό βαθμό, όπως ακριβώς και στα ελληνικά, το επίθετό μας δηλώνει μία ιδιότητα, χωρίς να γίνονται ούτε διαβαθμίσεις ούτε συγκρίσεις. Η τσάντα είναι κόκκινη, η καρέκλα είναι καφέ, το βιβλίο είναι παχύ, το μάθημα είναι εύκολο ή δύσκολο, δηλώνει μία ιδιότητα και αυτό είναι όλο. Καρλό είναι έναν παιδί συμπάτικο. Άννα και Άλτα. Άννα και Άλτα. Άννα και Άλτα. Δίνει μία απλή ιδιότητα στο ουσιαστικό που συνοδεύει όπως ακριβώς και στα ελληνικά. Εδώ δεν θα είχαμε να προσθέσουμε τίποτε. Νομίζω είναι πάρα πολύ απλό και δεν χρειάζεται να επιμείνουμε σε αυτό. Γενικότερα η βαθμή των επιθέτων στα ιταλικά είναι πάρα πολύ εύκολη. Θα ήθελα να δώσετε λίγη προσοχή και δεν θα έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα. Άννα και Άλτα. Άννα και Άλτα. Ο συγκριτικός βαθμός από το κομ παράρεμ θα πει συγκρίν. Όπως λέει και η λέξη, τι κάνουμε, συγκρίνουμε ανάμεσα σε δύο μέρη σχετικά πάντα με την ίδια ιδιότητα που εκφράζει το επίθετο, που κάποια από τα δύο μέρη θα την έχει λιγότερο αυτή την ιδιότητα ή περισσότερο ή θα είναι όμια. Ας δούμε λίγο αυτή την περίπτωση σύγκρισης που η ιδιότητα είναι όμια ανάμεσα στα δύο μέρη που συγκρίνουμε. Αυτό το είδους ο συγκριτικός βαθμός ονομάζεται κομπαρατίβο δι ουγγουαλιάντσα. Ουγγουαλιάντσα δίνει στον ίδιο βαθμό την ιδιότητα. Προσέξτε λίγο την φράση. Πιέτρο είναι τόσο σημαντικό όσο και ο Παόλος. Πιέτρο είναι συμπαθητικός όσο και ο Παόλος. Το τάντο όπως βλέπετε το έχω μέσα σε παρένθεση δεν είναι εντελώς απαραίτητο. Θα μπορούσαμε απλά να πούμε πιέτρο είναι συμπατικό όσο και ο Παόλος όπως και στα ελληνικά. Αλλά μπορούμε να πούμε δίνοντας λίγο περισσότερη έμφαση ότι πιέτρο είναι τόσο συμπαθητικός όσο και ο Παόλος. Πιέτρο είναι τόσο συμπατικό όσο και ο Παόλος. Πιέτρο είναι τόσο συμπατικό όσο και ο Παόλος. Πιέτρο είναι τόσο συμπατικό όσο και ο Παόλος. Πιέτρο είναι τόσο συμπατικό όσο και ο Παόλος. Χρησιμοποιείται πολλές φορές έχει κουνούπια δυστυχώς στην αίθουσα, έτσι, κόβεσαι κι άμα τα κουνούπια πώς τα λέμε στα ιταλικά, τζαντζάρε, τζαντζάρε, εν πάση περιπτώσει χρησιμοποιείται ο τύπος αυτός συγκρισής διουγκαλιάντσα κυρίως σε παρημιώδεις εκφράσεις, σε παρημίες. Ασχολείτε λίγο αυτό, δείτε λίγο αυτό. Η δυστυχία είναι τόσο χρειαστική όσο και η καθαρία. Η δυστυχία είναι τόσο χρειαστική όσο και η καθαρία. Η δυστυχία είναι τόσο χρειαστική όσο και η καθαρία. Η κοράτζιο είναι το θάρρος, το θάρρος είναι τόσο απαραίτητο όσο και η εξυπνάδα, δεν φτάνει δηλαδή μόνο η εξυπνάδα, χρειάζεται και το θάρρος για να κάνουμε κάτι. Αυτή είναι η έννοια της φράσης, η κοράτζιο είναι τόσο χρειαστική όσο και η καθαρία και πολλές άλλες ιδιωματικές παρημιώδεις εκφράσεις. Επομένως, για να θυμόμαστε το «Κομπαρατήβο διουγουαλιάνσα» συγκριτικός βαθμός που δίνει σε όμοιο βαθμό, «Τanto quanto, Pietro è tanto simpatico quanto Paolo, il coraggio è tanto necessario quanto l'intelligenza». Το «Tanto tenine en del osso», «a paretito». Καντελεύουμε, σβήνουμε. Andiamo avanti. «Il comparativo di maggioranza». Όταν δηλαδή δίνει σε μεγαλύτερο βαθμό ανάμεσα σε ένα από τα δύο συγκρινόμενα μέλη την ιδιότητα αυτή. Λοιπόν, για να δούμε. «Pietro è più giovane di Paolo». Πιέτρο είναι πιο νέος, περισσότερο νέος, όπως και στα ελληνικά δεν αλλάζει κάτι. «Pietro è più giovane di Paolo». «Anna è più alta di Carla». Η Anna είναι πιο ψηλή από την Carla. Μπορούμε όμως να εκφράσουμε εκφράσεις που δηλώνουν απλά ποσότητα. Εδώ έχουμε σύγκριση ανάμεσα σε ένα πρώτο συγκρινόμενο πρόσωπο ή σκέλος της πρότασης και ένα δεύτερο. Με το ποιο μπορούμε να εκφράσουμε περισσότερη ποσότητα επίσης ή εκφράζοντας μια σύγκριση γενικότερη ή μια άποψη περισσότερη. Δεν είναι ακριβώς παραθετικά επιθέτων. Δείτε λίγο τις εκφράσεις του τύπου. «ΑΛΑΦΕΣΤΑ ΤΗ ΚΟΜΠΛΕΑΝΟ ΤΗ ΑΝΝΑ». «ΑΛΑΦΕΣΤΑ ΤΗ ΚΟΜΠΛΕΑΝΟ ΤΗ ΑΝΝΑ» στο πάρτι, στη γιορτή των γενεθλίων της Άννας, «ΤΙ ΣΑΡΑΝΟ» έσερξη, θα είναι, θα βρίσκονται πιο από τα 50 άτομα, πάνω από 50 άτομα. Εδώ δεν συγκρίνουμε ακριβώς, αλλά εκφράζουμε μία έκφραση ποσοτική. Εκφράζουμε μία έκφραση ποσοτική, θα είναι πάνω από, περισσότερα από 50 άτομα, πιού δι-50 person. Προσέξτε άλλου είδους εκφράσεις. Μπορούμε να συγκρίνουμε, όχι ακριβώς επίθετα, αλλά πράξεις που εκφράζονται με επιρρήματα, πάλι σε ιδιωματικές εκφράσεις. Προσέξτε λιγάκι. Προσέξτε λιγάκι. Εδώ δεν είναι ακριβώς παραθετικά επιθέτων, βέβαια, αλλά είναι όροι σύγκρισης, ουσιαστικά, στην παρημία αυτή, πολύ γνωστή στα ιταλικά. Προσέξτε λιγάκι. Προσέξτε λιγάκι. Εδώ δεν είναι ακριβώς παραθετικά επιθέτων, βέβαια, αλλά είναι όροι σύγκρισης, πολύ γνωστή στα ιταλικά. Εδώ έχουμε το πιο, αλλά έχουμε και το και. Είναι πιο εύκολο να κάνεις κριτική παρανά. Εδώ το και σε αυτές τις περιπτώσεις έχει την έννοια του παρανά. Κριτικάρεε πιο φάσιλε και φάρε. Κομμάτι. Κομμαντάρε είναι πιο δύσκολο από να υπηρετήσεις. Είναι πιο δύσκολο να διατάσεις, να διατάζεις, να διηγείς, παρά να υπακούς. Βλέπουμε σε εκφράσεις που είναι ουσιαστικά αφορισμοί, παροιμίες, απόψεις. Ας δούμε άλλες παροιμίες εκφράσεις. Ας δούμε άλλες παροιμίες εκφράσεις. Ας δούμε άλλες παροιμίες. Ας δούμε άλλες παροιμίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες παρά φοιτητές, από ότι φοιτητές στην τάξη. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Ακόμα και με επιρρήματα μπορούμε να το κάνουμε αυτό, για προσέξτε. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Οι σκανδιναβικές χώρες είναι λιγότερο ζεστές από οι μεσογειακές χώρες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Υπάρχουν περισσότερες φοιτητρίες. Προσέξτε λίγο, γενικότερα στη σύγκριση όταν χρησιμοποιούμε το «δι», συγκρίνουμε συνήθως δύο ονόματα, δύο ουσιαστικά με ένα επίθετο ή συγκρίνουμε με προνόμι, προθέσεις και αριθμητικά. Θυμάστε λίγο να δούμε ένα παράδειγμα. Έχουμε ένα επίθετο και χρησιμοποιούμε την πρόθεση «δι» και δύο ουσιαστικά. Το ίδιο και με το «μένω». Έχουμε το «δι», μενω, αλτά και δύο ουσιαστικά ή δύο πρόσωπα, αν θέλετε, εδώ είναι πρόσωπα έβαλα για να τα ξεχωρίζουμε πιο εύκολα. Ένα όμως επίθετο, όταν χρησιμοποιούμε το «δι». Αν να είναι πιο αλτά τη Παόλο, αν να είναι μενω αλτά τη Παόλο. Δεν αλλάζει αν είναι δι μηνοράντσα ή δι μαζιωράντσα, βαμβαίνει. Προσέξτε τώρα όμως, όταν έχουμε το «και», έχουμε ένα ουσιαστικό και δύο επίθετα. Μπορούμε να έχουμε επίσης και προθέσεις που δηλώνουν κυρίως ποσότητα και επίσης ρήματα στην φόρμα του απαρρυμφάτου. Με το «και». Προσέξτε λίγο, είχαμε δει αρκετά παραδείγματα. Να δούμε ένα. Θυμάστε το παράδειγμα «Αννα». Για να μην αλλάζουμε παράδειγμα, «Τούντια πιού», «περ το βέρε» και «περ πιατσέρε». Εδώ τι έχουμε, συγκρίνουμε δύο απαρρύμφατα. Έχουμε προθέσεις «περ το βέρε» και «περ πιατσέρε». Αυτό έτσι απλά, σαν παρατήρηση, δεν χρειάζεται. Στην πράξη ελπίζω να μην έχουμε πρόβλημα. Λοιπόν, πάμε να δούμε. Το τρίτο βαθμό, το «Σουπερλατίβο». Σουπερλατίβο, ρελατίβο, ο σχετικός υπερθετικός βαθμός. Όπως και στα ελληνικά, έχουμε δύο υπερθετικούς βαθμούς τον σχετικό, κάτι που δίνει περισσότερο από όλους από μια ιδιότητα που δηλώνει το επίθετο και τον απόλυτο υπερθετικό, που δίνει την ιδιότητα αυτή στον συγκεκριμένο πρόσωπο ή υπό κείμενο για το οποίο μιλάμε, στον απόλυτο βαθμό. Έτσι, για να δούμε λίγο. «Εllo studente più alto della classe». Είναι σχετικός υπερθετικός βαθμός. «Εllo studente più alto della classe». Είναι ο πιο ψηλός μαθητής της τάξης. Εδώ βάζουμε και άρθρο βέβαια πριν από το. «Εllo studente più alto della classe». «Εllo studente più alto della classe». «Εllo studente più alto della classe». Είναι ο πιο ψηλός μαθητής της τάξης. Εδώ βάζουμε και άρθρο βέβαια πριν από το. «Εllo studente più alto della classe». Είναι ο πιο ψηλός μαθητής της τάξης. Εδώ βάζουμε και άρθρο βέβαια πριν από το. Προσέξτε, δεν λέμε για παράδειγμα «Εllo studente il più alto». Δεν λέμε «Εllo studente il più alto», όχι. «Ella persona alla più onesta», όχι. Είναι λάθος φυσικά, έτσι. Είναι «Ella persona più onesta». Δεν θα μπει εδώ άρθρο. Βαμβαίνει? Αυτό γίνεται στα γαλλικά συνήθως, έτσι, αλλά αν πας πρώτος. «Έllo studente più alto della classe», «Έlla persona più onesta di tutti». Αυτό γίνεται στα γαλλικά συνήθως, έτσι, αλλά αν πας πρώτος. Βαμβαίνει? Είναι «Έllo studente più dolce mai provato». Δεν λέμε «Il caffè il più dolce». Δεν μπορούμε να το πούμε. Το άρθρο μπαίνει μόνο εδώ. «Είναι ο πιο γλυκός καφές που δοκίμασα ποτέ». Μένε. Σουπερλατίβο ασολούτο, ο απόλυτος υπερθετικός. Όταν το επίθετό μας δίνει την απόλυτη ιδιότητα σε κάποιον από τα συγκρινόμενα μέλη. Στα ιταλικά γίνεται με την κατάληξη ίσημο. Πολύ γνωστή έκφραση «καρρίσιμο». Μένε, φιλτάτε. Παράδειγμα. Πάρα πολύ υψηλότατα. Αυτό το βιβλίο είναι πολύ ενδιαφέρον. Μένε. Ωννεστίσσιμο, ενδιμότατος, κλπ, etc. Οκ, σταματήστε εδώ. Βλέπουμε τώρα κάποια σκέψη συγκρινότητα. Προσέξτε λίγο, μερικά ανώμαλα. Ηρραιγολάρι. Είναι έξι επίθετα που έχουν ανώμαλα παραθετικά. Για να τα δούμε λίγο. Κάνουμε «ΓΟΟΝΟ», «ΜΙΓΙΟΡΕ», «ΌΤΗΜΟ». ΚΑΤΗΒΟ, ΠΕΓΙΟΡΕ, ΠΕΣΙΜΟ. ΓΡΑΝΔΕ, ΜΑΓΩΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΠΠΙΚΟΛΟ, ΜΙΝΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΣΥΠΡΕΜΟ. ΚΑΤΗΝΑ, ΜΑΓΩΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ, ΜΑΣΙΜΟ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ. ΑΙΤΟΣΠΕΡΙΟΡΕ.